3.3. Sensitive indicators of cane d

3.3. Sensitive indicators of cane deterioration
The author previously developed and used an ion
chromatography with pulsed amperometric detection
(IC–IPAD) method (Eggleston et al., in press) to study
deterioration products of cane, with an emphasis on
oligosaccharides. Oligosaccharides are known to form
in deteriorated cane during delays between cutting and
crushing, but their formation has usually been attributed to microbial (mainly bacterial) activity (Ravelo et
al., 1991, 1995) and enzymic activity (Morel du Boil,1995). However, kestose oligosaccharides, which can
form from enzymic activity in the cane, are also degra-
dation products from the acid degradation (inversion)
of sucrose (Richards, 1988) and are, therefore, formed
from chemical reaction activity as well. The major oli-
gosaccharides formed on cane deterioration (Eggleston
et al., 2001b; Morel du Boil, 1995) are from the kestose
family: 1-kestose (GF2), 6-kestose (GF2), neo-kestose
(GF2), nystose (GF3), and kestopentaose (GF4) and
kestohexaose (GF5) isomers, as well as oligosaccharides
formed as acceptor (secondary) products (Demuth,
Jordening, & Buchnolz, 1999; Robyt & Eklund, 1982)
from the action of dextransucrase in Leuconostoc
strains. Examples of dextran-associated oligosaccharides are isomaltotriose, isomaltotetraose, leucrose, and
palatinose.
Mannitol is also formed from fructose by the lactic
acid Leuconostoc bacteria (Soetart, 1991). Fructose, as
an alternative electron acceptor, is reduced to mannitol
by the enzyme mannitol dehydrogenase (d-mannitol:
NAD-2-oxidoreductase, EC 1.1.1.67). During this process, the reducing equivalents are generated by the coupled conversion of glucose into d()-lactic acid and
acetic acid. The following theoretical fermentation
equation was derived by Vandamme, Raemaekers,
Vekemans, and Soetart, 1996:
2 Fructose þ Glucose !2Mannitol
þ dðÞ-Lactic Acid þ Acetic Acid þ CO22 Fructose þ Glucose !2Mannitol
þ dðÞ-Lactic Acid þ Acetic Acid þ CO2
Mannitol has recently been identified (Steinmetz,
Buczys, & Bucholz, 1998) as a sensitive quality criterion
for frost-damaged sugarbeets and, consequently, was
analyzed in this study to ascertain if it could be used to
indicate cane deterioration.
Ethanol has also been advocated as a cane deteriora-
tion indicator (Lionnet, 1996; Lionnet & Pillay, 1988),
particularly in burnt whole-stalk cane (Lionnet & Pillay,
1987). It is a metabolic by-product of many microbial
reactions, and the amount formed depends on the type
of microbe, as well as microbial growth parameters,
including temperature and humidity. Ethanol is a major
by-product of yeast fermentation reactions, with yeast
converting sucrose into ethanol and carbon dioxide,
especially under dry and anaerobic conditions. It was
asserted by Mackrory, Cazalet, and Smith (1984) that
Leuconostoc bacteria, besides forming dextran, can also
be heterofermentative and produce lactic acid, ethanol
and carbon dioxide, although Lillehoj, Clarke, and
Tsang (1984) and Erten (1998) reported that this is only
the case if glucose, not sucrose, is the carbohydrate
carbon source.
Recently, Hanko and Rohrer (2000) used an IC–
IPAD method to simultaneously determine sugars,
sugar alcohols (alditols), and alcohols produced by
growing yeast (Saccharomyces cerevisae) cultures and,in this study the author was able to use an IC–IPAD
method to simultaneously detect oligosaccharides,
mannitol (alditol), and ethanol cane deterioration pro-
ducts. The IPAD method is relatively insensitive to eth-
anol, compared with mannitol, oligosaccharides, and
other sugars. However, this may be an advantage when
large concentrations of ethanol are forming on micro-
bial deterioration.
There were dramatic changes in the IC–IPAD chro-
matograms of the untreated juice over 71 h, which are
illustrated in Fig. 5. Even after the first 7 h, mannitol
and isomaltotriose had increased, and leucrose was
visible, confirming that mannitol dehydrogenase and
dextransucrase activities were present. However, etha-
nol had also formed slightly and the

Brix had begun to
decrease (Fig. 2) which strongly suggests that Leuco-
nostoc bacterial deterioration and other microbial (most
likely yeast reactions are involved because of the reduc-
tion in

Brix) deterioration reactions were simulta-
neously occurring in the juice. As expected, for the
biocide-treated juice, Leuconostoc metabolites including
mannitol and isomaltotriose, within experimental error,
did not form over the 71 h deterioration time, and leucrose could not be measured (Fig. 6); furthermore, no
additional ethanol was formed, and even the initial
concentration decreased, which may be because of evaporation. However, the trisaccharide kestoses, neo-, 6-,
and 1-kestose, increased over the 71 h, which further confirms that the enzyme, and acid, inversion of sucrose
makes a small, but significant, contribution to cane
deterioration.
In the pre-heated juice, none of the deterioration
products studied increased over the first 14 h (Fig. 7),

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.3 การตัวบ่งชี้สำคัญของการเสื่อมสภาพเท้าผู้เขียนได้รับการพัฒนา และใช้ไอออนก่อนหน้านี้chromatography กับพัล amperometric ตรวจวิธีการ (IC – IPAD) (Eggleston et al. ในกด) การศึกษาผลิตภัณฑ์เสื่อมสภาพเท้า เน้นoligosaccharides Oligosaccharides ทราบว่าแบบฟอร์มในรูปเท้าระหว่างความล่าช้าระหว่างการตัด และบด แต่การก่อตัวได้มักถูกบันทึกกิจกรรมจุลินทรีย์ (แบคทีเรียส่วนใหญ่) (Ravelo ร้อยเอ็ดal., 1991, 1995) และ enzymic (ริกโมเรลดูต้ม 1995) อย่างไรก็ตาม kestose oligosaccharides ซึ่งสามารถแบบฟอร์มจากกิจกรรม enzymic ในเท้า มี degra-ผลิตภัณฑ์ dation จากการสร้างกรด (กลับ)ของซูโครส (ริชาร์ด 1988) และ จึงจากปฏิกิริยาเคมีกิจกรรมเช่น สำคัญ oli-gosaccharides ก่อตั้งขึ้นบนเท้าเสื่อมสภาพ (Egglestonร้อยเอ็ด al., 2001b ริกโมเรลดูต้ม 1995) จาก kestoseครอบครัว: 1-kestose (GF2), 6-kestose (GF2) นีโอ kestose(GF2), nystose (GF3), และ kestopentaose (GF4) และisomers kestohexaose (GF5) ตลอดจน oligosaccharidesเกิดเป็นผลิตภัณฑ์ (รอง) acceptor (DemuthJordening, & Buchnolz, 1999 Robyt และ Eklund, 1982)จากการดำเนินการของ dextransucrase ใน Leuconostocสายพันธุ์ ตัวอย่างของสัมพันธ์เดกซ์แทรน oligosaccharides คือ isomaltotriose, isomaltotetraose, leucrose และpalatinose ด้วยนอกจากนี้ยังมีเกิด mannitol จากฟรักโทส โดยการแล็กติกแบคทีเรีย Leuconostoc กรด (Soetart, 1991) ฟรักโทส เป็นมีอิเล็กตรอนอื่น acceptor จะลดลงเป็น mannitolโดยเอนไซม์ mannitol dehydrogenase (d mannitol:NAD-2-oxidoreductase, EC 1.1.1.67) สร้างขึ้นระหว่างกระบวนการนี้ เทียบเท่าลดลง โดยการ coupled แปลงกลูโคสเป็น(d)-กรด และกรดอะซิติก หมักทฤษฎีต่อไปนี้สมการได้มาจาก Vandamme, RaemaekersVekemans และ Soetart, 1996:2 þฟรักโทสกลูโคส! 2Mannitolþ dð Þแล็กติกกรดþกรดอะซิติกþþ CO22 ฟรักโทสกลูโคส! 2Mannitolþ dð Þแล็กติกกรดþþกรดน้ำส้ม CO2Mannitol ได้รับ identified (SteinmetzBuczys, & Bucholz, 1998) เป็นเกณฑ์คุณภาพสำคัญสำหรับความเสียหายน้ำแข็ง sugarbeets และ จึงวิเคราะห์ในการศึกษานี้การตรวจถ้ามันสามารถใช้ในการบ่งชี้เท้าเสื่อมสภาพเอทานอลได้ยังรับการสนับสนุนเป็นวิธีเท้า deteriora แบบตัวบ่งชี้ที่สเตรชัน (Lionnet, 1996 Lionnet & Pillay, 1988),โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเท้าทั้งสายไหม้ (Lionnet & Pillay1987) เป็นผลพลอยได้การเผาผลาญของจุลินทรีย์ปฏิกิริยา และยอดเงินที่เกิดขึ้นขึ้นอยู่กับชนิดmicrobe ตลอดจนพารามิเตอร์การเจริญเติบโตของจุลินทรีย์รวมทั้งอุณหภูมิและความชื้น เอทานอลเป็นหลักการผลพลอยได้ของปฏิกิริยาหมักยีสต์ ยีสต์ด้วยแปลงซูโครสเป็นเอทานอลและคาร์บอนไดออกไซด์โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้สภาวะแห้ง และไม่ใช้ออกซิเจน มันเป็นคน โดย Mackrory, Cazalet และสมิธ (1984) ที่แบคทีเรีย Leuconostoc นอกจากเป็นเดกซ์แทรน สามารถมี heterofermentative และผลิตเอทานอล กรดแล็กติกและก๊าซคาร์บอน ไดออกไซด์ แม้ว่า Lillehoj คลาร์ก และTsang (1984) และ Erten (1998) รายงานว่า นี้เท่านั้นกรณีถ้ากลูโคส ซูโครสไม่ คาร์โบไฮเดรตแหล่งคาร์บอนล่าสุด Hanko และ Rohrer (2000) ใช้ IC เป็น –วิธี IPAD พร้อมกำหนดน้ำตาลน้ำตาล alcohols (alditols), และ alcohols ผลิตโดยเติบโตยีสต์ (Saccharomyces cerevisae) วัฒนธรรม และ ในการศึกษานี้ ผู้เขียนได้ใช้ IC – IPADวิธีตรวจหา oligosaccharides พร้อมกันmannitol (alditol), และเอทานอลเท้าเสื่อมสภาพโปร-ท่อ วิธี IPAD จะซ้อนค่อนข้างให้ eth-anol เทียบกับ mannitol, oligosaccharides และน้ำตาลอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม นี้อาจจะเป็นประโยชน์เมื่อขนาดใหญ่ความเข้มข้นของเอทานอลจะขึ้นบนไมโคร-bial เสื่อมสภาพมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากใน IC – IPAD chromatograms ของที่ไม่ถูกรักษาน้ำกว่า 71 h ซึ่งเป็นใข Fig. 5 แม้หลังจาก first 7 h, mannitolมีเพิ่ม isomaltotriose และ leucrose ได้มองเห็น confirming dehydrogenase ให้ mannitol และกิจกรรม dextransucrase ปัจจุบันได้ อย่างไรก็ตาม etha -nol ได้ยังขึ้นเล็กน้อยและBrix รู้ลดลง (Fig. 2) ที่ขอแนะนำ Leuco ที่ -เสื่อมสภาพแบคทีเรีย nostoc และอื่น ๆ จุลินทรีย์ (มากที่สุดปฏิกิริยายีสต์น่าจะเกี่ยวข้อง เพราะ reduc-สเตรชันในปฏิกิริยาการเสื่อมสภาพของ Brix) simulta-neously ที่เกิดขึ้นในน้ำ คาดว่า สำหรับการน้ำถือว่า biocide, Leuconostoc metabolites รวมmannitol และ isomaltotriose ภายในผิดพลาดทดลองไม่ได้ผ่านเวลาเสื่อมสภาพ 71 h และ leucrose ไม่สามารถวัดได้ (Fig. 6); นอกจากนี้ ไม่เติมเอทานอลก่อตั้ง และแม้แต่ต้นความเข้มข้นลดลง ซึ่งอาจจะเกิดจากการระเหย อย่างไรก็ตาม trisaccharide kestoses นีโอ- 6และ 1-kestose เพิ่มมากกว่า 71 h ซึ่งเพิ่มเติม confirms ที่กลับ เอนไซม์และกรด ของซูโครสทำให้เท้าบริจาคขนาดเล็ก แต่ significantเสื่อมสภาพในน้ำอุ่นก่อน ไม่มีการเสื่อมสภาพผลิตภัณฑ์ศึกษาเพิ่มขึ้นกว่า first h 14 (Fig. 7),

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.3 . ตัวชี้วัดความเสื่อมของอ้อย
ผู้วิจัยและไอออนโครมาโตกราฟี ก่อนหน้านี้ใช้กับการตรวจหา

สำคัญ ( IC ( iPad ) วิธีการ ( เอเกิลสเติ้น et al . , Press ) เพื่อศึกษา
การเสื่อมสภาพผลิตภัณฑ์ของอ้อย โดยเน้นเทคโนโลยี
. เทคโนโลยีที่เป็นที่รู้จักกันในรูปแบบต่างๆในความล่าช้าระหว่าง
ในอ้อยตัด
โม่ ,แต่รูปแบบของพวกเขามักจะมีการเกิดจากจุลินทรีย์ ( แบคทีเรียส่วนใหญ่ ) กิจกรรม (
ravelo et al . , 1991 , 1995 ) และสมรรถนะของเอนไซม์ ( โมเรลดูเดือด , 1995 ) อย่างไรก็ตาม เคสโทสโอลิโกแซคคาไรด์ ซึ่งสามารถ
แบบฟอร์มจากสมรรถนะของเอนไซม์ในอ้อยมีผลิตภัณฑ์ degra -
SIRS จากกรดการย่อยสลาย ( ผกผัน )
ของน้ำตาลซูโครส ( ริชาร์ด , 1988 ) และจึงเกิดขึ้น
จากกิจกรรมปฏิกิริยาทางเคมีได้เป็นอย่างดี หลัก โอลี่ -
gosaccharides เกิดขึ้นบนอ้อยเสื่อม ( เอเกิลสเติ้น
et al . , 2001b ; โมเรลดูเดือด , 1995 ) มาจากครอบครัว เคสโทส
: 1-kestose ( gf2 ) 6-kestose ( gf2 ) , นีโอ เคสโทส
( gf2 ) nystose ( gf3 ) และ kestopentaose ( gf4 )
kestohexaose ( gf5 ) คือ ตลอดจนเทคโนโลยี
รูปแบบเป็นพระนาสิก ( มัธยม ) ผลิตภัณฑ์ ( เดอมุท ,
jordening & buchnolz , ,2542 ; robyt & Eklund , 1982 )
จากการกระทําของ dextransucrase ในลิวโคน ตอค
สายพันธุ์ ตัวอย่างของเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้อง isomaltotriose เดกซ์แทรนเป็น isomaltotetraose leucrose , , ,

พาลาติโนส . 5 ก็เกิดขึ้นจากฟรุกโตสโดยแบคทีเรียกรดแลกติก
ลิวโคน ตอค ( soetart , 1991 ) ฟรักโทสเป็น
เป็นพระนาสิกอิเล็กตรอนลดลง 5
แทนโดยเอนไซม์ดีไฮโดรจีเนส ( 5 d-mannitol :
nad-2-oxidoreductase EC 1.1.1.67 ) ในระหว่างกระบวนการนี้ การเลือกจะถูกสร้างขึ้นด้วยควบคู่การเปลี่ยนกลูโคสเป็น D (
-  ) กรดแลคติกและกรดอะซิติก ต่อไปนี้ทฤษฎีการหมัก
สมการได้มาโดย vandamme raemaekers
, , vekemans และ soetart , 1996 :
2 þฟรักโทส กลูโคส ! 2mannitol
þ D ð  Þ - þกรดแลคติกกรดกลูโคสฟรักโทสþ co22 þ ! 2mannitol
þ D ð  Þ - þกรดแลคติกกรดคาร์บอนไดออกไซด์þ
5 เพิ่งได้รับ identi จึงเอ็ด ( Steinmetz
buczys , & bucholz , 1998 ) เป็นเกณฑ์สำคัญคุณภาพ
สำหรับ Frost เสียหาย sugarbeets และ , จึง ,
วิเคราะห์ในการศึกษานี้ เพื่อตรวจสอบ ถ้ามันสามารถใช้
ระบุว่า โดย
อ้อย .เอทานอลยังได้รับการสนับสนุนเป็นอ้อย deteriora -
, ตัวบ่งชี้ ( lionnet , 1996 ; lionnet & พิลเลย์ , 1988 ) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเผาอ้อยทั้งลำ
(
& พิลเลย์ lionnet , 1987 ) มันเป็นผลพลอยได้ของปฏิกิริยาสลายจุลินทรีย์
มากมาย และยอดเงินที่เกิดขึ้นขึ้นอยู่กับชนิด
ของจุลินทรีย์ รวมทั้งพารามิเตอร์การเจริญเติบโตจุลินทรีย์
รวมทั้งอุณหภูมิและความชื้น เอทานอลเป็นหลัก
ผลพลอยได้จากปฏิกิริยาการหมักของยีสต์ , ยีสต์
เปลี่ยนน้ำตาลซูโครสในแอลกอฮอล์และก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้สภาวะไร้อากาศแห้งและ
. มันยังคง mackrory cazalet
, และสมิธ ( 1984 )
ลิวโคน ตอค แบคทีเรีย นอกจากนี้ยังสามารถขึ้นรูปสอบผ่าน
เป็น heterofermentative และผลิตกรดแลกติก แอลกอฮอล์
และคาร์บอนไดออกไซด์ แต่ lillehoj , คลาร์กและ
ซาง ( 1984 ) และ erten ( 2541 ) รายงานว่า นี่เป็นเพียง
กรณีถ้ากลูโคส ไม่ใช่ซูโครสเป็นแหล่งคาร์บอนคาร์โบไฮเดรต
.
เมื่อเร็วๆ นี้ และ hanko รอเรอร์ ( 2000 ) ใช้ไอซี–
iPad วิธีการพร้อมกันตรวจสอบน้ําตาล
น้ำตาลแอลกอฮอล์ ( alditols ) และแอลกอฮอล์ที่ผลิตโดย
เติบโต ยีสต์ ( Saccharomyces cerevisae ) วัฒนธรรม และในการศึกษาครั้งนี้ได้ใช้ IC – iPad
วิธีการตรวจสอบเทคโนโลยีพร้อมกัน , แมนนิทอล (
alditol ) และเอทานอลอ้อยการชะโปร -
ท่อ . iPad เป็นวิธีที่ค่อนข้างอ่อนไหวกับธ -
anol เทียบกับ แมนนิทอล โอลิโกแซคคาไรด์ และ
น้ำตาลอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม , นี้อาจเป็นประโยชน์เมื่อความเข้มข้นของเอทานอล
ขนาดใหญ่ก่อตัวขึ้นบนไมโคร -

bial การเสื่อมสภาพ มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากใน IC – iPad โคร -
matograms ของน้ำผลไม้ดิบกว่า 71 H ซึ่ง
แสดงในรูปที่ 5 แม้หลังจากจึงตัดสินใจเดินทาง 7 ชั่วโมงและแมนนิทอล
isomaltotriose ได้เพิ่มขึ้น และ leucrose คือ
มองเห็นคอน จึง rming ที่ mannitol dehydrogenase และ
dextransucrase คือกิจกรรมปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม etha -
นอลยังขึ้นเล็กน้อยและ


ความหวานก็เริ่มลดลง ( รูปที่ 2 ) ซึ่งขอแนะนําว่า ลิว -
แบคทีเรียและจุลินทรีย์อื่น ๆโดย Nostoc ( ส่วนใหญ่มักจะเกี่ยวข้องกับยีสต์ปฏิกิริยา
-
เพราะ reduc tion ใน

Brix ) โดยปฏิกิริยา simulta -
neously ที่เกิดขึ้นในน้ำ เป็นไปตามคาดสำหรับ
biocide ปฏิบัติน้ำผลไม้ สารลิวโคน ตอค ได้แก่ mannitol isomaltotriose
และภายในข้อผิดพลาดทดลอง
ไม่ได้ฟอร์มมากกว่า 71 H เสื่อมเวลาleucrose และไม่สามารถวัดได้ ( ภาพที่ 6 ) ; นอกจากนี้ยังไม่
เอทานอลเพิ่มขึ้น และความเข้มข้นเริ่มต้น
ลดลง ซึ่งอาจเป็นเพราะการระเหย อย่างไรก็ตาม แซกคาไรด์ kestoses นีโอ - 6 -
และ 1-kestose เพิ่มขึ้นกว่า 71 H ซึ่งต่อไปจึงต่อต้าน RMS ที่เอนไซม์ และกรด การผกผันของน้ำตาลซูโครส
ทำให้ขนาดเล็ก แต่ signi จึงไม่สามารถสนับสนุนให้อ้อย
การเสื่อมสภาพ .
ในน้ำอุ่นก่อน ไม่มีผลิตภัณฑ์เสื่อม
เรียนเพิ่มขึ้นกว่าจึงตัดสินใจเดินทาง 14 ชั่วโมง ( รูปที่ 7 )