In the year 2052, technology made i

In the year 2052, technology made it so augmented reality was a possibility in everyday life. Used through something similar to contact lens, people were able to augment their life with whatever they chose through an implant of a chip that affects a person's neural network. The invention was expensive and only accessible to the richest, but in the year 2067 things changed.

Augmented reality now became a mainstay in almost every person's life. The price was accessible to nearly every household and most people in Korea owned these augmented reality lenses. Their lives became better in various aspects, but research and development was taken even further. Discovered in the year 2093, a perfect world of virtual reality was introduced, completely replacing the imperfect augmented reality.

Although this was a step up to its predecessor, people who wished to use it must undergo surgery on their head to create a jack-in port. With a cable connected to their computers, users
could jack into a cyberspace reality known as the Matrix. Because of this world, people could experience a life they never dreamed of. Due to the implant from the augmented reality, the user's neural networks was connected to the virtual reality world and a person could feel all five senses in the other life, but not affect themselves in reality with whatever they chose to do. Though repeated use of the Matrix would be harmful, if kept under moderation, nothing would affect their day to day lives.

As a result, harmful things such as drugs became a popular use since people could jack in to this other world and abuse them all they want without damaging their real bodies with the substance. Because their five senses were linked, they often times sought pleasures through the Matrix. For Jaehyun, this was his number one motive for using it.

Music in 2095 has changed quite a bit, differing greatly from its pop like feel in the first couple of decades in the 21st century. Throughout his research, he was able to discover Girls' Generation and had a certain affliction for one of their members, Sunny. Every action and gesture she made had Jaehyun on fire and her singing voice soothed his soul. Thankfully through this cyberspace reality, he could experience a life he never could have before.

The time is 6:30 PM and Jaehyun was now off work. He's 32 years of age and he held the look of a man in his early thirties as well. He arrived back at home and his eyes were tired. The dark bags under them signified his need to rest, but he didn't want to waste any time. Thinking about the other life that awaited him in the virtual reality got him too excited.

Jaehyun immediately made his way towards his computer and changed the settings on it for the life he set for himself. Upon finishing, he quickly plugged the cable back into the port in his head and jacked in to the Matrix. The same feeling and welcoming message gripped him every single time came up tonight as well.

The excruciating ecstasy of jacking your neural network into the digital world washes over you, grips you, crushes you into a singularity, and expands you infinitely. You are one with the data stream. Welcome to the Matrix.

An ocean of blue and light green surrounded Jaehyun as he entered the Matrix, the collective source of all digital information and knowledge. It was perfect. It was infinite. There was no flaw about this world anywhere and even without the benefits of enjoying whatever a user wished, people were drawn in by this entrancing place.

The computerized looking world eventually began to shift as digitized sounds began to whirl. Bit by bit, the life that Jaehyun inputted started to take form around him. The blue and green digital cyberspace around him dispersed as walls and a roof clamped around him. Furniture and other objects of a home materialized on the spot and in his vision was now an apartment.

He was situated at the front door as if he just entered the place and he walked forward, past the living room and into the kitchen. In there stood Jaehyun's greatest delight in the world. Although she was gone in the present world, usage of the Matrix and virtual reality allowed him to digitally reconstruct Sunny in his other life. Her mannerisms, voice, looks down to every bit of hair was a exactly the same. It was a perfect replica, and anyone would be convinced it was actually her.

Jaehyun came to a stop and stared at her while she was cooking. Her hair was tied up and into a ponytail, giving her a young and cute look. The apron she wore was a comfortable sight for him to come home to as it relaxed him to see his girlfriend like this. In this world back in 2011 he constructed, Jaehyun and Sunny were both 22 years old, living together in this small apartment making ends meet. Though it was a struggle at times, they were both happy. She eventually noticed him looking at her and smiled.

"Oh! Welcome home, Oppa!" Sunny screamed in jubilation, bunny walking up to her boyfriend to embrace him in a warm hug. She gave him a quick kiss afterward and proceeded to help him take off his outer wear.

"Ah, thanks Sunny." He said, clearly exhausted from his day.

"How was work?" She asked, hanging his jacket at a coat rack.

"It was tiring. They worked me to the bone all day. I couldn't wait to get back and see you, that's what kept me going!"

"Heehee. Oh! The food!" Sunny exclaimed, making her way back to the stove.

Jaehyun sat down at the dinner table and placed his elbows onto it, resting his head on his hands. He watched the endearing sight of his beloved girlfriend preparing dinner and she looked back every once in a while to meet his smile with her own warm one. He didn't seem to be in the mood to talk, but being the energy pill she was, Sunny sought to strike up some conversation at any cost.

"Jaehyun Oppa, I'll be done with dinner soon. Do you want to shower or eat first? Or...would you rather have me?" She asked, placing a finger onto her lips.

Jaehyun barely batted an eye despite her throwing that line at him. Sunny held her pose as he stared blankly into her eyes. She almost lost hope at what she said before he giggled out.

"Where'd you come up with that?" He laughed, breaking the silence between the two.

"Oppa! Don't tease me! That was actually a bit embarrassing to say..." she pouted.

"Set it on low. I want you." He finally said.

Sunny's ears perked up as they tickled from the words he spoke. She turned around and set the stove on the low as she felt a hand wrap itself around her body. Jaehyun made his way forward and began to take her apron off, attacking her neck with kisses. The smell of her perfume and luscious skin coursed through his body, making him heat up with dormant arousal. Though he was in this world through a proxy, the Matrix allowed him to feel every bit of sensation in his actual body as if he was really there. When Sunny turned around to kiss his lips, he lost himself in this make believe world.

Sunny's lips entwined themselves into Jaehyun's, moving in and out in loving pace. He could feel the softness of them in the real world and he continued pressing their mouths together. The wet feeling and the taste of his girlfriend's sweet lips enveloped his senses, overpowering every fiber of his being. The two breathed and panted heavily into each other's faces from this deep kiss and Jaehyun could smell a nice scent coming from her breath, presumably from her taste testing the dinner she was cooking.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 2052 เทคโนโลยีทำให้ความเป็นจริงเป็นไปได้ในชีวิตประจำวัน ใช้ผ่านคล้ายติดต่อเลนส์ คนสามารถต่อเติมชีวิตของพวกเขา ด้วยสิ่งที่พวกเขาเลือกผ่านตัวรากเทียมของชิพที่มีผลต่อโครงข่ายประสาทของคน ประดิษฐ์ คำแพงเท่านั้นถึงจะรวยที่สุด แต่ในปี 2067 สิ่งเปลี่ยนแปลง ความเป็นจริงตอนนี้กลายเป็น ซ่าในชีวิตแทบทุกคน ราคาถูกสามารถเข้าถึงเกือบทุกครัวเรือน และคนส่วนใหญ่ในเกาหลีเป็นเจ้าของเลนส์เหล่านี้ความเป็นจริง ชีวิตเริ่มดีขึ้นในด้านต่าง ๆ แต่การวิจัยและพัฒนาถูกนำยิ่ง ค้นพบในปี 2093 โลกเสมือนจริงที่สมบูรณ์แบบถูกนำมาใช้ สมบูรณ์แทนที่ไม่สมบูรณ์ความเป็นจริง แม้ว่าขั้นตอนถึงบรรพบุรุษ คนที่ต้องการใช้ต้องรับการผ่าตัดเพื่อสร้างพอร์แจ็คในหัวของพวกเขา ด้วยสายเคเบิลที่เชื่อมต่อกับเครื่องคอมพิวเตอร์ ผู้ใช้สามารถแจ็คเป็นจริงไซเบอร์สเปซเป็นเมตริกซ์ เนื่องจากโลกนี้ คนได้ประสบการณ์การใช้ชีวิตที่พวกเขาไม่เคยฝันถึง เนื่องจากรากฟันเทียมจากในความเป็นจริง เครือข่ายประสาทของผู้ใช้เชื่อมต่อกับโลกเสมือนจริง และคนสามารถรู้สึกประสาทสัมผัสทั้งห้าทั้งหมดในชีวิตอื่น ๆ แต่ไม่ส่งผลกระทบต่อตัวเองในความเป็นจริงกับสิ่งที่พวกเขาเลือกจะทำ แม้ว่าการใช้ซ้ำของเมทริกซ์จะเป็นอันตราย ถ้าเก็บภายใต้การดูแล ไม่มีอะไรจะส่งผลต่อชีวิตวันต่อวัน ดังนั้น สิ่งที่เป็นอันตรายเช่นยาเสพติดเป็นนิยมใช้เนื่องจากคนอาจแจ็คในโลกนี้ และละเมิดทั้งหมดที่พวกเขาต้องการโดยไม่ทำลายศพจริงกับสาร เนื่องจากประสาทสัมผัสทั้งห้าของการเชื่อมโยง พวกเขาบ่อยครั้งขอความสุขผ่านเมทริกซ์ สำหรับ Jaehyun นี้เป็นแรงจูงใจของเขาจำนวนหนึ่งสำหรับการใช้ เพลงใน 2095 มีการเปลี่ยนแปลงค่อนข้างมาก แตกต่างกันมากจากป๊อปเป็นเช่นความรู้สึกในคู่แรกของทศวรรษในศตวรรษที่ 21 ตลอดทั้งการวิจัยของเขา เขาได้พบหญิงรุ่น และมีเนตรแน่นอนหนึ่งในสมาชิกของพวกเขา ซันนี่ ทุกการกระทำและรูปแบบที่เธอทำมี Jaehyun บนไฟ และเสียงร้องของเธอเหมาะวิญญาณของเขา ขอบคุณผ่านจริงนี้ไซเบอร์สเปซ เขาได้ประสบการณ์ชีวิตเขาไม่ได้ก่อน เวลา 6:30 PM และ Jaehyun ถูกออกจากงานตอนนี้ เขามีอายุ 32 ปี และเขาจัดลักษณะของคนในของเขา thirties แรกเช่น เขาถึงกลับบ้าน และตาของเขาก็เบื่อ เขาต้องวางตัว signified ถุงดำใต้พวกเขา แต่ไม่ต้องเสียเวลาใด ๆ ความคิดเกี่ยวกับชีวิตที่รอคอยเขาในความเป็นจริงเสมือนได้เขาตื่นเต้นมากเกินไป Jaehyun ทำทางของเขาไปยังคอมพิวเตอร์ของเขาทันที และเปลี่ยนการตั้งค่าในชีวิตที่เขาตั้งตน เมื่อสิ้นสุด เขาอย่างรวดเร็วต่อสายเคเบิลกลับเป็นท่าศีรษะ และ jacked ในการเมตริกซ์ ความรู้สึกเดียวกันและข้อความต้อนรับ gripped เขามาเวลาเดียวทุกค่าคืนนี้เช่นกัน Ecstasy excruciating ของ jacking เครือข่ายประสาทของคุณเข้าสู่โลกดิจิตอลต่อผิวหน้ามากกว่าคุณ จับ คุณ crushes คุณเป็นภาวะเอกฐานที่ และขยายคุณเพียบ คุณจะมีกระแสข้อมูล ยินดีต้อนรับสู่เมทริกซ์ มหาสมุทรสีน้ำเงิน และแสงสีเขียวล้อมรอบ Jaehyun เขาป้อนเมทริกซ์ แหล่งรวมของข้อมูลดิจิทัลและความรู้ทั้งหมด ทำหน้างงงง อนันต์ได้ มีปัญหาไม่เกี่ยวกับโลกนี้ที่ใดก็ได้ และแม้ไม่ มีประโยชน์ความเพลิดเพลินในสิ่ง ผู้ ปรารถนา คนถูกวาดใน โดยทำ entrancing คอมพิวเตอร์มองโลกก็เริ่มเปลี่ยนเป็นเสียงดิจิทัลเริ่มปั่น บิต โดยบิต ชีวิตที่ระบุ Jaehyun เริ่มจะฟอร์มรอบเขา สีฟ้า และสีเขียวดิจิตอลไซเบอร์สเปซรอบ ๆ เขากระจายเป็นผนังและหลังคา clamped รอบเขา เฟอร์นิเจอร์และบ้าน materialized บนจุด และ ในสายตาของวัตถุอื่น ๆ ได้ขณะนี้อพาร์ทเมนท์ เขาถูกตั้งอยู่ที่ประตูด้านหน้าเป็น ถ้าเขาใส่เขาเดินไปข้างหน้า ผ่านห้องนั่งเล่น และ ในห้องครัว มียืนของ Jaehyun ความสุขยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก แม้ว่าเธอได้ไปในโลกปัจจุบัน ใช้เมตริกซ์และเสมือนจริงให้เขาเซ็นสร้างซันนี่ในชีวิตของเขา บุคลิกของเธอ เสียง ลักษณะลงทุกบิตของผมถูกตรงเหมือนเดิม มันเป็นแบบจำลองที่สมบูรณ์แบบ และทุกคนจะได้ประจักษ์เป็นจริงคน Jaehyun came to a stop and stared at her while she was cooking. Her hair was tied up and into a ponytail, giving her a young and cute look. The apron she wore was a comfortable sight for him to come home to as it relaxed him to see his girlfriend like this. In this world back in 2011 he constructed, Jaehyun and Sunny were both 22 years old, living together in this small apartment making ends meet. Though it was a struggle at times, they were both happy. She eventually noticed him looking at her and smiled. "Oh! Welcome home, Oppa!" Sunny screamed in jubilation, bunny walking up to her boyfriend to embrace him in a warm hug. She gave him a quick kiss afterward and proceeded to help him take off his outer wear. "Ah, thanks Sunny." He said, clearly exhausted from his day. "How was work?" She asked, hanging his jacket at a coat rack. "It was tiring. They worked me to the bone all day. I couldn't wait to get back and see you, that's what kept me going!""Heehee. Oh! The food!" Sunny exclaimed, making her way back to the stove. Jaehyun sat down at the dinner table and placed his elbows onto it, resting his head on his hands. He watched the endearing sight of his beloved girlfriend preparing dinner and she looked back every once in a while to meet his smile with her own warm one. He didn't seem to be in the mood to talk, but being the energy pill she was, Sunny sought to strike up some conversation at any cost. "Jaehyun Oppa, I'll be done with dinner soon. Do you want to shower or eat first? Or...would you rather have me?" She asked, placing a finger onto her lips. Jaehyun barely batted an eye despite her throwing that line at him. Sunny held her pose as he stared blankly into her eyes. She almost lost hope at what she said before he giggled out. "Where'd you come up with that?" He laughed, breaking the silence between the two. "Oppa! Don't tease me! That was actually a bit embarrassing to say..." she pouted. "Set it on low. I want you." He finally said. Sunny's ears perked up as they tickled from the words he spoke. She turned around and set the stove on the low as she felt a hand wrap itself around her body. Jaehyun made his way forward and began to take her apron off, attacking her neck with kisses. The smell of her perfume and luscious skin coursed through his body, making him heat up with dormant arousal. Though he was in this world through a proxy, the Matrix allowed him to feel every bit of sensation in his actual body as if he was really there. When Sunny turned around to kiss his lips, he lost himself in this make believe world. Sunny's lips entwined themselves into Jaehyun's, moving in and out in loving pace. He could feel the softness of them in the real world and he continued pressing their mouths together. The wet feeling and the taste of his girlfriend's sweet lips enveloped his senses, overpowering every fiber of his being. The two breathed and panted heavily into each other's faces from this deep kiss and Jaehyun could smell a nice scent coming from her breath, presumably from her taste testing the dinner she was cooking.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 2052 เทคโนโลยีทำให้มันเป็นจริงเพื่อเติมความเป็นไปได้ในชีวิตประจำวัน ใช้งานผ่านสิ่งที่คล้ายกับเลนส์ติดต่อคนก็สามารถที่จะขยายชีวิตของพวกเขากับสิ่งที่พวกเขาเลือกที่ผ่านการปลูกฝังชิปที่มีผลต่อโครงข่ายประสาทของบุคคล สิ่งประดิษฐ์ที่มีราคาแพงและสามารถเข้าถึงได้เพียง แต่จะรวยที่สุด แต่ในปี 2067 สิ่งที่เปลี่ยนแปลง. ความเป็นจริง Augmented ตอนนี้กลายเป็นแกนนำในชีวิตของบุคคลเกือบทุกที่ ราคาที่สามารถเข้าถึงได้เกือบทุกครัวเรือนและคนส่วนใหญ่ในประเทศเกาหลีเป็นเจ้าของเลนส์เติมความเป็นจริงเหล่านี้ ชีวิตของพวกเขากลายเป็นดีขึ้นในแง่มุมต่าง ๆ แต่การวิจัยและการพัฒนาที่ถูกนำมาให้ดียิ่งขึ้น ค้นพบในปี 2093 ซึ่งเป็นโลกที่สมบูรณ์แบบของความเป็นจริงเสมือนได้รับการแนะนำอย่างสมบูรณ์แทนที่ไม่สมบูรณ์เติมความเป็นจริง. แม้ว่านี่จะเป็นขั้นตอนถึงบรรพบุรุษของคนที่อยากจะใช้มันจะต้องได้รับการผ่าตัดในหัวของพวกเขาในการสร้างแจ็คใน พอร์ต ด้วยสายเคเบิลที่เชื่อมต่อกับเครื่องคอมพิวเตอร์ของผู้ใช้แจ็คอาจเป็นความจริงที่รู้จักกันในโลกไซเบอร์เมทริกซ์ เพราะในโลกนี้ผู้คนสามารถสัมผัสกับชีวิตพวกเขาไม่เคยฝันถึง เนื่องจากเทียมจากความเป็นจริงเติม, เครือข่ายประสาทของผู้ใช้เชื่อมต่อกับโลกเสมือนจริงและคนที่จะรู้สึกประสาทสัมผัสทั้งห้าในชีวิตอื่น ๆ แต่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อตัวเองในความเป็นจริงกับสิ่งที่พวกเขาเลือกที่จะทำ แม้ว่าการใช้ซ้ำของเมทริกซ์จะเป็นอันตรายถ้าเก็บไว้ภายใต้การดูแลไม่มีอะไรที่จะส่งผลกระทบต่อวันของพวกเขาอาศัยอยู่มาจนถึงทุกวันนี้. เป็นผลให้สิ่งที่เป็นอันตรายเช่นยาเสพติดกลายเป็นที่นิยมใช้ตั้งแต่คนอาจแจ็คในโลกอื่น ๆ และการละเมิดพวกเขาทั้งหมด พวกเขาต้องการโดยไม่ทำลายร่างกายจริงของพวกเขาที่มีสาร เพราะประสาทสัมผัสทั้งห้าของพวกเขามีการเชื่อมโยงพวกเขามักจะแสวงหาความสุขครั้งที่ผ่านเมทริกซ์ สำหรับ Jaehyun นี้เป็นจำนวนหนึ่งของเขาแรงจูงใจสำหรับการใช้มัน. ดนตรีใน 2095 มีการเปลี่ยนแปลงไม่น้อยที่แตกต่างกันอย่างมากจากป๊อปที่ชอบความรู้สึกในคู่แรกของทศวรรษที่ผ่านมาในศตวรรษที่ 21 ตลอดการวิจัยของเขาเขาก็สามารถที่จะค้นพบ Girls 'Generation และมีความทุกข์บางอย่างสำหรับการเป็นหนึ่งในสมาชิกของพวกเขาซันนี่ ทุกการกระทำและท่าทางเธอทำมี Jaehyun ไฟไหม้และเสียงร้องของเธอกายจิตวิญญาณของเขา โชคดีที่ความเป็นจริงผ่านไซเบอร์สเปซนี้เขาจะได้สัมผัสกับชีวิตที่เขาไม่เคยมีมาก่อน. เวลา 06:30 Jaehyun และตอนนี้ปิดการทำงาน เขาเป็น 32 ปีและเขาจัดรูปลักษณ์ของคนที่อยู่ในวัยสามสิบต้นของเขาได้เป็นอย่างดี เขากลับมาที่บ้านและดวงตาของเขาเหนื่อย ถุงมืดภายใต้พวกเขาจำเป็นที่จะต้องมีความหมายส่วนที่เหลือของเขา แต่เขาไม่ต้องการที่จะเสียเวลา ความคิดเกี่ยวกับชีวิตอื่น ๆ ที่รอคอยเขาอยู่ในความเป็นจริงเสมือนเขาได้ตื่นเต้นเกินไป. Jaehyun ทันทีทำทางของเขาที่มีต่อคอมพิวเตอร์ของเขาและเปลี่ยนการตั้งค่าที่มันสำหรับชีวิตเขาตั้งให้กับตัวเอง เมื่อจบเขาได้อย่างรวดเร็วเสียบสายกลับเข้ามาในพอร์ตในหัวของเขาและ jacked ในเมทริกซ์ ความรู้สึกเดียวกันและข้อความต้อนรับจับเขาทุกครั้งเดียวขึ้นมาในคืนนี้เช่นกัน. ระทมทุกข์ความปีติยินดีของ jacking เครือข่ายประสาทของคุณให้เป็นโลกดิจิตอลล้างมากกว่าคุณจับคุณทับคุณเข้าสู่ภาวะเอกฐานและขยายคุณอนันต์ คุณเป็นคนหนึ่งที่มีกระแสข้อมูล ยินดีต้อนรับสู่เมทริกซ์. ทะเลสีเขียวสีฟ้าและแสงล้อมรอบ Jaehyun ในขณะที่เขาเดินเข้ามาในเมทริกซ์ซึ่งเป็นแหล่งรวมของข้อมูลดิจิตอลทั้งหมดและความรู้ มันเป็นที่สมบูรณ์แบบ มันก็ไม่มีที่สิ้นสุด มีข้อบกพร่องเกี่ยวกับโลกนี้ทุกที่แม้จะไม่ได้ประโยชน์ในการเพลิดเพลินกับเป็นสิ่งที่ผู้ใช้อยากมีคนถูกวาดในสถานที่โดยปิตินี้. โลกมองคอมพิวเตอร์ในที่สุดก็เริ่มที่จะเปลี่ยนเป็นเสียงดิจิทัลเริ่มที่จะหมุนคว้าง ทีละนิดชีวิตที่ Jaehyun ป้อนเริ่มต้นที่จะใช้รูปแบบรอบตัวเขา สีน้ำเงินและสีเขียวดิจิตอลไซเบอร์สเปซรอบ ๆ ตัวเขาแยกย้ายกันไปเป็นผนังและหลังคายึดรอบ ๆ ตัวเขา เฟอร์นิเจอร์และวัตถุอื่น ๆ ของบ้านรูปธรรมในจุดและวิสัยทัศน์ของเขาในตอนนี้อพาร์ทเม้น. เขาได้รับอยู่ที่ประตูหน้าราวกับว่าเขาเพียงแค่ป้อนสถานที่และเขาเดินไปข้างหน้าผ่านห้องนั่งเล่นและเข้าไปในห้องครัว ยืนอยู่ที่นั่นในความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุด Jaehyun ในโลก แม้ว่าเธอก็หายไปในโลกปัจจุบันที่การใช้งานของเมทริกซ์และความเป็นจริงเสมือนได้รับอนุญาตให้สร้างแบบดิจิทัลซันนี่ในชีวิตอื่น ๆ ของเขา กิริยาท่าทางของเธอเสียงมองลงไปบิตของผมทุกคนเหมือนกัน มันเป็นแบบจำลองที่สมบูรณ์แบบและทุกคนจะได้รับการเชื่อว่ามันเป็นจริงของเธอ. Jaehyun มาหยุดและจ้องมองมาที่เธอในขณะที่เธอได้รับการปรุงอาหาร ผมของเธอถูกผูกขึ้นและเข้าไปในผมหางม้าทำให้เธอดูน่ารักหนุ่มสาวและ ผ้ากันเปื้อนที่เธอสวมเป็นภาพที่สะดวกสบายสำหรับเขาที่จะมาที่บ้านเพื่อเป็นมันผ่อนคลายให้เขาเห็นแฟนสาวของเขาเช่นนี้ ในโลกนี้กลับมาในปี 2011 เขาสร้าง Jaehyun และซันนี่ทั้งสองอายุ 22 ปีอยู่ด้วยกันในอพาร์ตเมนต์เล็ก ๆ นี้ทำให้จบตรง แม้ว่ามันจะเป็นการต่อสู้ในช่วงเวลาที่พวกเขาทั้งสองมีความสุข ในที่สุดเธอก็สังเกตเห็นเขามองมาที่เธอและยิ้ม. "โอ้! ยินดีต้อนรับกลับบ้านพี่!" กรีดร้องเป็นซันนี่ในความปีติยินดี, กระต่ายเดินขึ้นไปแฟนหนุ่มของเธอที่จะโอบกอดเขาไว้ในอ้อมกอดอันอบอุ่น เธอให้เขาจูบอย่างรวดเร็วหลังจากนั้นและดำเนินการเพื่อช่วยให้เขาถอดสวมใส่ด้านนอกของเขา. "อาขอบคุณซันนี่." เขาบอกว่าเหนื่อยอย่างเห็นได้ชัดจากวันของเขา. "วิธีการได้รับการทำงานอย่างไร" เธอถามแขวนเสื้อของเขาที่ชั้นวางเสื้อ. "มันเป็นที่น่าเบื่อหน่าย. พวกเขาทำงานให้ฉันไปกระดูกทุกวัน. ฉันไม่สามารถรอที่จะได้รับกลับมาและเห็นคุณว่าเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันไป!" "ฮี. Oh! อาหาร! " ซันนี่อุทานออกมาทำให้ทางของเธอกลับไปที่เตา. Jaehyun นั่งลงที่โต๊ะอาหารค่ำและวางข้อศอกของเขาลงบนมันวางอยู่ที่หัวของเขาในมือของเขา เขาเฝ้ามองเห็นเป็นที่รักของแฟนสาวที่รักของเขาเตรียมอาหารค่ำและเธอหันกลับไปมองทุกครั้งในขณะที่จะตอบสนองความต้องการของเขาด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่นของเธอเองอย่างใดอย่างหนึ่ง เขาไม่ได้ดูเหมือนจะอยู่ในอารมณ์ที่จะพูดคุย แต่ถูกยาพลังงานเธอเป็นซันนี่พยายามที่จะพุดคุยบางที่ค่าใช้จ่ายใด ๆ . "Jaehyun พี่ผมจะทำกับอาหารค่ำในเร็ว ๆ นี้. คุณต้องการที่จะอาบน้ำ หรือกินเป็นอันดับแรกหรือ ... คุณจะค่อนข้างมีฉัน " เธอถามว่าการวางนิ้วลงบนริมฝีปากของเธอ. Jaehyun แทบจะไม่กระพริบตาของเธอแม้จะมีการขว้างปาบรรทัดนั้นไปที่เขา ซันนี่จัดขึ้นก่อให้เกิดของเธอในขณะที่เขาจ้อง blankly เข้าไปในดวงตาของเธอ เธอเกือบจะสูญเสียความหวังในสิ่งที่เธอบอกว่าก่อนที่เขาจะหัวเราะออกมา. "หมอนคุณมากับที่?" เขาหัวเราะทำลายความเงียบระหว่างสอง. "พี่อย่าแซวฉัน! นั่นเป็นจริงบิตน่าอายที่จะบอกว่า ... " เธอ pouted. "ตั้งไว้ในระดับต่ำ. ฉันต้องการให้คุณ." ในที่สุดเขาก็กล่าวว่า. หูซันนี่ perked ขึ้นขณะที่พวกเขา tickled จากคำพูดที่เขาพูด เธอหันไปรอบ ๆ และตั้งเตาที่ต่ำที่สุดเท่าที่เธอรู้สึกว่ามือห่อรอบตัวเองร่างกายของเธอ Jaehyun ทำทางของเขาไปข้างหน้าและเริ่มที่จะใช้ผ้ากันเปื้อนของเธอออกโจมตีคอของเธอด้วยจูบ กลิ่นของน้ำหอมและผิวหนังของเธอฉ่ำแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเขาทำให้เขาร้อนขึ้นมีความตื่นตัวอยู่เฉยๆ แม้ว่าเขาจะอยู่ในโลกนี้ผ่านพร็อกซีเมทริกซ์อนุญาตให้เขารู้สึกบิตของความรู้สึกในร่างกายทุกที่เกิดขึ้นจริงของเขาราวกับว่าเขาเป็นจริงๆ เมื่อซันนี่หันไปจูบริมฝีปากของเขาที่เขาสูญเสียตัวเองในการนี้ทำให้เชื่อว่าโลก. ริมฝีปากของซันนี่โอบตัวเองลงใน Jaehyun ของการย้ายเข้าและออกในก้าวรัก เขารู้สึกได้ถึงความนุ่มนวลของพวกเขาในโลกแห่งความจริงและเขายังคงกดปากของพวกเขาด้วยกัน ความรู้สึกเปียกและรสชาติของริมฝีปากหวานแฟนสาวของเขาห่อหุ้มความรู้สึกของเขาเอาชนะเส้นใยของการเป็นของเขาทุก สองหายใจและ panted อย่างหนักในใบหน้าของแต่ละคนนี้จูบลึกและ Jaehyun ได้กลิ่นกลิ่นที่ดีมาจากลมหายใจของเธอสันนิษฐานจากการทดสอบรสชาติอาหารค่ำของเธอเธอได้รับการปรุงอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 2052 , เทคโนโลยีทำให้ความเป็นจริง Augmented คือความเป็นไปได้ในชีวิตประจําวัน ใช้ผ่านสิ่งที่คล้ายกับคอนแทคเลนส์ , ผู้คนสามารถเพิ่มชีวิตของพวกเขากับสิ่งที่พวกเขาเลือกผ่านหูของชิปที่มีผลต่อระบบประสาทของคน การประดิษฐ์ คือ แพงและสามารถเข้าถึงได้เฉพาะกับคนรวย แต่ในปี 2029

ทุกอย่างเปลี่ยนไปความเป็นจริง Augmented ตอนนี้กลาย เป็นส่วนสําคัญในชีวิต เกือบทุกคนเลย ราคาที่สามารถเข้าถึงเกือบทุกครัวเรือน และคนส่วนใหญ่ในเกาหลีที่เป็นเจ้าของเหล่านี้ความเป็นจริงเติมเลนส์ ชีวิตของพวกเขาดีขึ้น ในด้านต่างๆ แต่การวิจัยและพัฒนาไปไกลกว่า ค้นพบเมื่อปี 1838 , โลกที่สมบูรณ์แบบเสมือนจริงได้เริ่มนำมาใช้สมบูรณ์แทนที่สมบูรณ์ความเป็นจริงเติม

ถึงแม้ว่านี้เป็นขั้นตอนถึงบรรพบุรุษของคนที่ต้องการใช้มันต้องผ่าตัดบนศีรษะของตนเพื่อสร้างแจ็คพอร์ต ด้วยสายเคเบิลที่เชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์ของพวกเขา ผู้ใช้สามารถเข้าไปในไซเบอร์สเปซ
แจ็คความเป็นจริงที่เรียกว่าเมทริกซ์ เพราะโลกนี้คนได้ประสบการณ์ชีวิตที่พวกเขาไม่เคยฝันถึงเนื่องจากรากฟันเทียมจากความเป็นจริง Augmented ของผู้ใช้ , โครงข่ายประสาทเทียมถูกเชื่อมต่อกับโลกเสมือนจริงและคนอาจรู้สึกว่าประสาทสัมผัสทั้งห้าในชีวิตอื่น ๆ แต่ไม่มีผลต่อตัวเองในความเป็นจริงกับสิ่งที่พวกเขาเลือกที่จะทำ แต่ใช้ซ้ำของเมทริกซ์จะเป็นอันตราย ถ้าเก็บไว้ภายใต้การดูแลไม่มีอะไรจะส่งผลกระทบต่อวันของพวกเขาเพื่อชีวิตวัน

ผลสิ่งที่เป็นอันตราย เช่น ยากลายเป็นที่นิยมใช้เนื่องจากคนอาจแจ็คในโลกนี้ และการละเมิดอื่น ๆพวกเขาทั้งหมดที่พวกเขาต้องการโดยไม่ทำลายร่างที่แท้จริงของพวกเขา ด้วยสาร เพราะประสาทสัมผัสทั้งห้าของพวกเขามีการเชื่อมโยงพวกเขามักจะแสวงหาความสุขผ่านเมทริกซ์ สำหรับ jaehyun นี้เป็นแรงจูงใจอันดับหนึ่งที่เขาใช้มัน

เพลง 2095 เปลี่ยนไปแล้วนะแตกต่างอย่างมากจากป๊อปเหมือนคู่ของทศวรรษในศตวรรษที่ 21 ก่อน ตลอดการวิจัยของเขา เขาได้ค้นพบ Girls ' Generation และมีความทุกข์บางอย่าง หนึ่งในสมาชิกของพวกเขา , แดด ทุกการกระทำและท่าทางที่เธอทำมี jaehyun บนไฟและเสียงร้องของเธอ กายวิญญาณ โชคดีที่ผ่านนี้ในโลกความเป็นจริง