INTERNATIONAL PEREMPTORY NORMS (JUS

INTERNATIONAL PEREMPTORY NORMS (JUS COGENS) AND
INTERNATIONAL HUMANITARIAN LAW
Rafael Nieto-Navia*
1. INTRODUCTION
The notion of jus cogens in international law encompasses the notion of peremptory norms in
international law.1 In this regard, a view has been formed that certain overriding principles of
international law exist which form “a body of jus cogens.”
2 These principles are those from which it
is accepted that no State may derogate by way of treaty. As a result they are generally interpreted as
restricting the freedom of States to contract while ‘voiding’ treaties whose object conflicts with
norms which have been identified as peremptory.3 However, both the scope and in fact very
existence of this concept has been debated within the international legal community for many
years.4
Consensus was finally reached as to a definition during the Vienna Conference held in 1969
(“the Vienna Conference”) and this was codified in Article 53 of the Vienna Convention on the Law
of Treaties 19695
(“the Vienna Convention”).
This article considers first the development of the current overwhelming view that norms of jus
cogens exist in international law. Within this analysis: I briefly consider the debate as to the validity
of international law itself, summarizing what are generally accepted as the sources of international
law from which concepts of jus cogens are drawn; I continue with consideration of the development
of the concept of jus cogens both theoretically and legally up to and including an analysis of the
debates during the Vienna Conference and the subsequent promulgation of the Vienna Convention.
Second, I identify what are accepted as being the constituent elements of concepts of jus cogens in
international law while also providing some brief examples. Third, I consider the existence and
impact of emerging norms of jus cogens in international law. Fourth, I consider the invalidity of a
treaty whose object is considered to be in violation of a principle of jus cogens (either because of a
conflict with existing jus cogens or emerging jus cogens). And finally fifth, I consider the existence
of principles of jus cogens in international humanitarian law (if any).
* Judge of the Appeals Chamber for the International Criminal Tribunals for the former Yugoslavia (ICTY) and
Rwanda (ICTR). The views expressed herein are those of the author and do not represent the views of the ICTY, ICTR
or the United Nations. The author would like to thank Barbara Roche, Associate Legal Officer of the ICTY for her
invaluable assistance in the researching and drafting of this article.
1 “Peremptory” is defined as: “Imperative; final; decisive; absolute; conclusive; positive; not admitting of question,
delay, reconsideration or of any alternative. Self-determined; arbitrary; not requiring any cause to be shown.” Black’s
Law Dictionary (Sixth Edition, 1990), p.1136. 2
I. Brownlie, Principles of Public International Law (Fifth Edition, 1998), p. 515. 3 T. Meron, On a Hierarchy of International Human Rights, 80 American Journal of International Law (AJIL) (1986),
p.1 at p. 14.
4 Certain authors found that there existed in the international community a binding law, violation of which rendered
illegal the object of certain treaties. See J.C. Bluntschli, Le Droit International Codifié (1874), pp. 238-240; P.
Fauchille, Traité de Droit International Public, Vol. I, 1ère partie (1922), p. 22; A. Verdross, Forbidden Treaties in
International Law, 31 AJIL (1937) pp. 571 et seq. For a contrary view, see C. Rousseau, Principes de Droit
International Public (1944), pp. 340-341 and Vol. I, Droit International Public (1970), pp. 130-131. 5
Vienna Convention on the Law of Treaties (1969), U.N. Doc. A/CONF.39/27.
2
2. DEVELOPMENT OF JUS COGENS
2.1. The validity of international law
Recognition of international law itself as a valid corpus of rules has been a gradual process.6 At a
national level, the existence and therefore validity of the law is quite clear. Law is created and
enforced by virtue of the power of the State exerted over its citizens (individuals). As has been
stated, “[i]n systems of municipal law the concept of formal source [of law] refers to the
constitutional machinery of law-making and the status of the rule is established by constitutional
law.”7 For this reason it is considered to be ‘valid.’ However, such a formal structure is absent in
the international arena. International law has been described as “one of the possible sets of laws for
ordering the world” being based “on the wills of all or many nations.”8 Largely as a result of its
very nature (that is, the fact that it is comprised of many sovereign States co-existing) the
international community is characterized by the absence of any defined sovereign or formal
structure comparable to that present within national jurisdictions.
It is however clear that States have become more and more dependant on each other, a phenomenon
perhaps largely attributable to the growing ‘institutionalization’ of the international community.9
This so-called interdependence requires regulation. Although this is sometimes achieved by way of
agreements reached between individual States the lacuna is also filled through the recognition by
individual States of a so-called international ‘conscience’ which imposes legal regulation on the
actions of States and in doing so ensures international respect for basic social values.10 Similarly
this is reflected in the so-called international moral infrastructure11 which itself is subject to
normative disciplines.12
As a result of the regulation of States by international law, the concept of ‘national sovereignty’ has
undergone an evolution and today States are regulated by both their own national rules together
with the continually developing laws of the international community.13 These laws develop or are
created not by an international legislator or sovereign, but very generally through the consensus of
States which have recognized that certain ‘values’ amount to valid legal norms which must be
respected as between States.14 In this regard, it is possible to talk of the ‘validity’ of international
law.
6 See generally, L. Oppenheim, Oppenheim’s International Law, (Ninth Edition, edited by Sir R. Jennings and Sir A.
Watts, 1992), Vol. 1, pp. 3 et seq. 7
I. Brownlie, Principles of Public International Law (Fifth Edition, 1998), p. 1. 8 A. Verdross, V_lkerrecht, (Spanish Edition, 1957), p. 8. There are in modern analysis two opinions as to the validity of
the law: (i) Kelsen was of the opinion that only norms and not facts could be valid, while (ii) other authors stated that
there are principles which are valid per se and that thereafter it is possible through the will of States, to create positive
law from them. See, H. Kelsen, The Basis of Obligation in International Law, in: Libro Homenaje al Profesor Barcia
Trelles (1958) p. 196 and A. Flores Olea, Ensayo sobre la Soberanía del Estado (1969), p. 120 respectively. 9 J. Sztucki, Jus Cogens and the Vienna Convention on the Law of Treaties, (1974), pp. 35, 165. This interdependence
of States also means that so-called freedom of action of States (which in any event has never been absolute) is even
more curtailed today.
10 Based on this ‘moral code’ international recognition and respect for certain basic social values can mean that
particular agreements reached between a limited number of States become ‘valid’ for all. See C. de Visscher, Théories
et Réalités en Droit International Public (Spanish Edition, 1962), pp.151 - 153. 11 See generally, N. Politis, La Morale International (1942). 12 C. De Visscher, Théories et Réalités en Droit International Public (Spanish Edition, 1962), p.106. See also, Hauriou
who stated that the best way an institution can express itself is not legal but moral and intellectual. F. Hauriou, Aux
Sources de Droit, 23 Cahiers de la Nouvelle Journée, p. 117. 13 N. Politis, Le Problème des Limitations de la Souveraineté et la Théorie de l’Abus des Droit dans les Rapports
Internationaux, I. Recueil des Cours (1925), pp. 5 et seq. 14 O. Lissitzyn, El Derecho Internacional en un Mundo Dividido, III Anuario Uruguayo de Derecho Internacional
(1964), p.110. For a contrary view see, G.M. Danilenko, International Jus Cogens: Issues of Law Making (1991)
3
Having recognized the general validity of international law, before one can identify those norms
which may be designated norms of overriding importance within this law, it is necessary to identify
the sources from which they may be drawn. The sources of international law are generally regarded
as having been exhaustively enumerated in Article 38(1) of the Statute of the International Court of
Justice (“ICJ”):
The Court, whose function is to decide in accordance with international law such disputes as are submitted to
it, shall apply:
a. international conventions, whether general or particular, establishing rules expressly recognised by the
contesting states;
b. international custom, as evidence of a general practice accepted as law;
c. the general principles of law recognized by civilised nations;
d. subject to the provisions of Article 59, judicial decisions and the teachings of the most highly qualified
publicists of the various nations, as subsidiary means for the determination of rules of law.
It is immediately noteworthy that norms of jus cogens are not included specifically as being a
‘formal’ source of international law. Before these norms can be properly placed among the ‘formal’
sources one must identify both its evolution as a legal concept and the extent of international
recognition of its existence.
2.2. Recognition of the concept of Jus Cogens in international law15
2.2.1. Theoretical acceptance of the concept of Jus Cogens
The notion of jus cogens as finally codified by the Vienna Convention is not recent. Although its
origins may be traced primarily to the period in which the nat

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นานาชาติ PEREMPTORY บรรทัดฐาน (กลาง COGENS) และกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศRafael Nieto-Navia *1. บทนำแนวคิดของ cogens กลางในกฎหมายระหว่างประเทศครอบคลุมแนวคิดของ peremptory บรรทัดฐานในlaw.1 นานาชาติในการนี้ มุมมองมีรูปแบบหลักที่แน่นอนต้องเอาชนะกฎหมายระหว่างประเทศอยู่ที่แบบฟอร์ม "แบบร่างกายของ cogens กลาง"2 หลักการเหล่านี้คือจากทีใดยอมรับว่า รัฐไม่อาจ derogate ใช้สนธิสัญญา ดัง นั้นโดยทั่วไปแปลความหมายเป็นการจำกัดเสรีภาพของอเมริกาสัญญาในขณะที่ 'โมฆะ' สนธิสัญญาขัดแย้งกับวัตถุที่มีบรรทัดฐานที่ได้รับการระบุเป็น peremptory.3 อย่างไรก็ตาม ทั้งขอบเขต และในความเป็นจริงมากมีการยังคงอยู่ของแนวคิดนี้ภายในชุมชนตามกฎหมายระหว่างประเทศในหลายyears.4 สุดท้ายแล้วมติเป็นคำจำกัดความในระหว่างการประชุมเวียนนาใน 1969("เวียนนาประชุม") และนี้ถูก ประมวลกฎหมายสูงใน 53 บทของอนุสัญญากรุงเวียนนาว่าด้วยกฎหมายของสนธิสัญญา 19695 ("การอนุสัญญากรุงเวียนนา")บทความนี้พิจารณาก่อนพัฒนาของปัจจุบันครอบงำบรรทัดฐานที่ของกลางcogens มีอยู่ในกฎหมายระหว่างประเทศ ภายในการวิเคราะห์นี้: สั้น ๆ พิจารณาอภิปรายเป็นความของกฎหมายระหว่างประเทศตัวเอง สรุปว่ายอมรับโดยทั่วไปเป็นแหล่งมาของนานาชาติกฎหมายซึ่งแนวคิดของกลาง cogens จะออก ฉันยังคง มีการพัฒนาแนวความคิดของกลาง cogens ทั้งตามหลักวิชา และถูกต้องตามกฎหมายจนถึง และรวม ถึงการวิเคราะห์การการดำเนินการประชุมเวียนนาและ promulgation ต่อมาของอนุสัญญากรุงเวียนนาสอง ฉันระบุว่ารับเป็น ธาตุองค์ประกอบของแนวคิดของ cogens กลางในกฎหมายระหว่างประเทศในขณะที่ยัง ให้ตัวอย่างโดยสังเขป ที่สาม พิจารณาการดำรงอยู่ และผลกระทบของการเกิดบรรทัดฐานของกลาง cogens ในกฎหมายระหว่างประเทศ สี่ พิจารณา invalidity ของการวัตถุซึ่งถือเป็นการละเมิดหลักการของกลาง cogens สนธิสัญญา (อย่างใดอย่างหนึ่งเนื่องจากการขัดแย้งกับที่มีอยู่กลาง cogens หรือกลาง cogens เกิดขึ้น) และสุดท้าย ห้า พิจารณาการดำรงอยู่หลักการของ cogens กลางกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศ (ถ้ามี)* ตัดสินของหออุทธรณ์สำหรับ Tribunals อาญาระหว่างประเทศสำหรับในอดีตยูโกสลาเวีย (ICTY) และรวันดา (ICTR) มุมมองที่แสดงนี้เป็นของผู้เขียน และแสดงมุมมองของ ICTY, ICTRหรือสหประชาชาติ ผู้เขียนอยากขอขอบคุณบาร์บาร่า Roche เชื่อมโยงเจ้าหน้าที่กฎหมายของ ICTY สำหรับเธอล้ำค่าให้ความช่วยเหลือในการทำการวิจัยและร่างของบทความนี้ 1 "Peremptory" ถูกกำหนดให้เป็น: "จำ สุดท้าย เด็ดขาด แน่นอน ข้อสรุป ค่าบวก ไม่ admitting ของคำถามหน่วง reconsideration หรือ ของอื่นใด กำหนดด้วยตนเอง กำหนด ไม่ต้องแสดงสาเหตุใด ๆ " ของดำพจนานุกรมกฎหมาย (หกรุ่น 1990), p.1136 2 I. Brownlie หลักการของนานาชาติสาธารณะกฎหมาย (ห้ารุ่น 1998), p. 515 3 ต. Meron ในลำดับชั้นของสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ สมุดอเมริกัน 80 ของกฎหมายระหว่างประเทศ (AJIL) (1986),p.1 ที่ p. 144 บางผู้เขียนพบว่า มีอยู่ในประเทศรวมกฎหมาย ละเมิดซึ่งแสดงไม่ถูกต้องของสนธิสัญญาบางอย่าง ดู J.C. Bluntschli, Le Droit นานาชาติ Codifié (1874) 238-240 พีพีอ่าวมาหยา พีปี Fauchille, Traité de Droit อินเตอร์เนชั่นแนล(มหาชน) ฉัน 1ère partie (1922) p. 22 A. Verdross ห้ามสนธิสัญญาในกฎหมายระหว่างประเทศ ลำดับร้อยเอ็ดนำ 571 AJIL (1937) 31 สำหรับมุมมองตรงกันข้าม ดู C. Rousseau, Principes de Droitสาธารณะระหว่างประเทศ (1944), นำ 340-341 และปี ฉัน Droit สาธารณะระหว่างประเทศ (1970), นำ 130-131 5 อนุสัญญากรุงเวียนนาว่าด้วยกฎหมายสนธิสัญญา (1969), U.N. Doc A/CONF.39/2722. พัฒนาของ COGENS กลาง2.1.มีผลบังคับใช้ของกฎหมายระหว่างประเทศการรับรู้ของกฎหมายระหว่างประเทศตัวเองเป็นคอร์พัสคริถูกต้องของกฎได้รับ process.6 ขึ้นที่ตัวระดับชาติ การดำรงอยู่ และมีผลบังคับใช้ของกฎหมายจะค่อนข้างชัดเจน มีสร้างกฎหมาย และบังคับใช้อาศัยอำนาจรัฐนั่นเองผ่านของประชาชน (บุคคล) ตามที่ได้รับระบุ, " [i] n ระบบกฎหมายเทศบาลแนวคิดของทางแหล่ง [กฎหมาย] อ้างอิงถึงการเครื่องจักรรัฐธรรมนูญของกฎหมายทำและสถานะของกฎถูกก่อตั้งขึ้น โดยรัฐธรรมนูญกฎหมาย" 7 สำหรับเหตุผลนี้ ถือว่าเป็น 'ถูกต้อง' อย่างไรก็ตาม เช่นเป็นโครงสร้างไม่มาในเวทีนานาชาติ กฎหมายระหว่างประเทศได้ถูกอธิบายว่า "หนึ่งชุดเป็นกฎหมายสำหรับการสั่งซื้อโลก"ถูกยึด" wills ประเทศจำนวนมาก หรือทั้งหมด " 8 ส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการธรรมชาติมาก (นั่นคือ ความจริงที่ว่า มันประกอบด้วยหลาย ๆ อธิปไตยอเมริการ่วมที่มีอยู่)ประชาคมมีลักษณะขาดโซเวอร์เรนใด ๆ กำหนด หรือทางโครงสร้างเทียบเท่ากับที่นำเสนอภายในเขตอำนาจศาลแห่งชาติมันเป็นอย่างไรก็ตาม ล้างที่อเมริกาได้กลายเป็น มากขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆ ปรากฏการณ์ส่วนใหญ่อาจจะรวมการเติบโต 'institutionalization' ของ community.9 นานาชาติอิสระเสรีนี้เรียกว่าต้องมีระเบียบ ถึงแม้ว่านี้บางครั้งทำตามขวางของถึงข้อตกลงระหว่างแต่ละรัฐยังมีเติม lacuna ที่ผ่านการรับรู้โดยรัฐแต่ละประเทศเรียกว่า 'สามัญสำนึก' ซึ่งกำหนดระเบียบกฎหมายการดำเนินการ ของรัฐ และทำให้ใจ values.10 พื้นฐานสังคมนานาชาติเคารพในทำนองเดียวกันนี้จะแสดงใน infrastructure11 คุณธรรมสากลเรียกว่าที่ตัวเองจะขึ้นอยู่กับnormative disciplines.12จากข้อบังคับของรัฐตามกฎหมายระหว่างประเทศ แนวคิดของ 'อำนาจอธิปไตยแห่งชาติ' ได้เปลี่ยนวิวัฒนาการ และวันนี้อเมริกาถูกควบคุม โดยกฎทั้งชาติของตนเองร่วมกันกฎหมายพัฒนาอย่างต่อเนื่องของ community.13 นานาชาติ พัฒนากฎหมายเหล่านี้ หรือมีสร้างขึ้น โดยการ legislator ประเทศหรือโซเวอเรนไม่ แต่โดยทั่วไปมาก ถึงมติของอเมริกาที่ได้รับรู้ว่า 'ค่า' จำนวนที่จะใช้บรรทัดฐานทางกฎหมายซึ่งต้องยอมรับระหว่าง States.14 ในการนี้ ก็สามารถพูดคุย 'ใช้' นานาชาติกฎหมาย 6 ดูทั่วไป L. Oppenheim กฎหมายระหว่างประเทศของ Oppenheim, (ไนน์ Edition แก้ไข โดยเซอร์อาร์ Jennings และอ.ที่รักวัตต์ 1992) 1, 3 นำร้อยเอ็ดลำดับ 7 I. Brownlie หลักการของนานาชาติสาธารณะกฎหมาย (ห้ารุ่น 1998), p. 1 อ. Verdross 8, V_lkerrecht (สเปน รุ่น 1957), p. 8 มีความเห็นสองวิเคราะห์ที่ทันสมัยต่อการมีผลบังคับใช้กฎหมาย: (i) Kelsen มีความเห็นว่า เพียงบรรทัดฐานและข้อเท็จจริงไม่อาจถูกต้อง (ii) ในขณะที่คนระบุที่มีหลักการที่ถูกต้องต่อ se และหลังจากนั้นก็ได้จะของอเมริกา สร้างบวกกฎหมายจากพวกเขา ดู H. Kelsen ที่พื้นฐานของข้อผูกมัดในกฎหมายระหว่างประเทศ ใน: Libro Homenaje al Profesor BarciaTrelles (1958) p. 196 และอ.ฟลอเรส Olea, Ensayo sobre la Estado Soberanía del (1969), p. 120 ตามลำดับ 9 J. Sztucki, Cogens กลางและอนุสัญญากรุงเวียนนาว่าด้วยกฎหมายสนธิสัญญา, (1974), 35 พีพีอ่าวมาหยา 165 อิสระเสรีนี้รัฐยังหมายถึง การที่ เรียกว่าเสรีภาพในการกระทำของอเมริกา (ซึ่งอย่างไรก็ตาม ไม่เคยมีแน่นอน) จะได้เพิ่มเติม curtailed วันนี้ตาม 10 'คุณธรรม ' รหัสการนานาชาติรู้และเคารพในค่าทางสังคมพื้นฐานนี้อาจหมายถึง ที่ข้อตกลงเฉพาะระหว่างจำนวนจำกัดของอเมริกาเป็น 'ถูกต้อง' ทั้งหมด ดูซีเด Visscher, Théoriesร้อยเอ็ด Réalités en Droit International สาธารณะ (สเปนรุ่น 1962), pp.151 - 153 11 ดูทั่วไป N. Politis ลาขวัญนานาชาติ (ปี 1942) Visscher เดค. 12, Théories et Réalités en Droit International สาธารณะ (สเปนรุ่น 1962), p.106 ดู Hauriouที่ระบุว่า ทุก ๆ สถาบันที่สามารถแสดงตัวเองไม่ได้ตามกฎหมาย แต่คุณธรรม และปัญญา F. Hauriou นุเคราะห์แหล่ง de Droit, 23 Cahiers แรมนูเวลเดอลา Journée, p. 117 Politis ตอนเหนือ 13 ข้อจำกัดเลอ Problème เดเดอลา Souveraineté et la Théorie de l'Abus des Droit dans เลส RapportsInternationaux เด I. Recueil ผับ (1925), นำ 5 ร้อยเอ็ดลำดับ 14 โอ Lissitzyn, El Derecho ลโลน้ำ un Mundo Dividido ลโล III Anuario Uruguayo เด Derecho(1964), p.110 การดูมุมมองตรงกันข้าม G.M. Danilenko, Cogens กลางนานาชาติ: ปัญหาของกฎหมายทำ (1991)3มีการรับรู้มีผลบังคับใช้ทั่วไปของกฎหมายระหว่างประเทศ ก่อนหนึ่งสามารถระบุบรรทัดฐานเหล่านั้นซึ่งอาจกำหนดบรรทัดฐานของการแทนที่สำคัญในกฎหมายนี้ จำเป็นต้องระบุแหล่งมาในการที่พวกเขาอาจออก โดยทั่วไปถือแหล่งมาของกฎหมายระหว่างประเทศเป็นลมแล้วระบุมีในบทความ 38(1) ของธรรมนูญศาลนานาชาติความยุติธรรม ("ICJ"):ศาล ฟังก์ชันจะตัดสินใจตามกฎหมายสากลเช่นข้อพิพาทตามที่ส่งไปมันจะใช้:อ.ประชุมนานาชาติ ยังว่าทั่วไป หรือ เฉพาะ สร้างกฎอย่างชัดเจนโดยการอเมริกา contestingเกิดเองนานาชาติ เป็นหลักฐานของการปฏิบัติทั่วไปที่ยอมรับเป็นกฎหมายค.รู้จักหลักการทั่วไปของกฎหมายประเทศอารยะของd. ภายใต้บทบัญญัติของบทความ 59 ๔ และคำสอนที่มีคุณภาพสูงสุดpublicists ของประเทศต่าง ๆ เป็นบริษัทในเครือสำหรับการกำหนดกฎระเบียบของกฎหมายเป็นที่น่าสังเกตทันทีว่า บรรทัดฐานของ cogens กลางไม่รวมโดยเฉพาะเป็นการ'เป็น' แหล่งที่มาของกฎหมายระหว่างประเทศ ก่อนบรรทัดฐานเหล่านี้สามารถถูกต้องอยู่ใน 'ระบบ'แหล่งหนึ่งต้องระบุทั้งวิวัฒนาการของแนวคิดทางกฎหมายและขอบเขตของนานาชาติการรับรู้ของการดำรงอยู่ของ2.2. การรับรู้แนวคิดของ Cogens กลางในต่างประเทศ law152.2.1. ทฤษฎีการยอมรับแนวความคิดของ Cogens กลางแนวคิดของ cogens กลาง ประมวลกฎหมายสูงตามอนุสัญญาเวียนนาเป็นสุดท้าย ล่าสุดไม่ได้ แม้ว่าการต้นกำเนิดอาจติดตามเพื่อระยะที่ nat

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อินเตอร์เด็ดขาดเกณฑ์ปกติ (JUS COGENS)
และอินเตอร์กฎหมายมนุษยธรรมราฟาเอลเนีย-Navia
*
1 บทนำความคิดของ jus cogens ในกฎหมายต่างประเทศครอบคลุมความคิดของบรรทัดฐานเด็ดขาดใน law.1 ระหว่างประเทศในเรื่องนี้มีมุมมองที่ได้รับการขึ้นว่าหลักการที่สำคัญบางอย่างของกฎหมายต่างประเทศอยู่ที่รูปแบบ"ร่างกายของ jus cogens ได้." 2 หลักการเหล่านี้ เป็นผู้ที่จากที่ที่มันได้รับการยอมรับว่ารัฐไม่อาจทำให้เสียโดยวิธีการของสนธิสัญญา เป็นผลให้พวกเขาจะถูกตีความโดยทั่วไปเป็นการ จำกัด เสรีภาพในสหรัฐอเมริกาจะหดตัวขณะที่ 'โมฆะ' สนธิสัญญาที่มีความขัดแย้งทางวัตถุที่มีบรรทัดฐานที่ได้รับการระบุว่าเป็น peremptory.3 อย่างไรก็ตามทั้งขอบเขตและในความเป็นจริงมากการดำรงอยู่ของแนวคิดนี้ได้รับการถกเถียงภายในชุมชนตามกฎหมายต่างประเทศหลายyears.4 ฉันทามติที่สุดก็มาถึงเป็นคำนิยามในระหว่างการประชุมที่จัดขึ้นที่กรุงเวียนนาในปี 1969 ("การประชุมที่กรุงเวียนนา") และนี่คือการประมวลผลในข้อ 53 ของอนุสัญญากรุงเวียนนาว่าด้วยกฎหมายสนธิสัญญา19695 (" อนุสัญญากรุงเวียนนา "). บทความนี้จะพิจารณาครั้งแรกที่การพัฒนาของมุมมองที่ครอบงำปัจจุบันที่บรรทัดฐานของ jus cogens มีอยู่ในกฎหมายต่างประเทศ ภายในการวิเคราะห์นี้: ผมสั้นพิจารณาอภิปรายเพื่อความถูกต้องของกฎหมายต่างประเทศตัวเองสรุปสิ่งที่ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปว่าเป็นแหล่งที่มาของต่างประเทศกฎหมายจากการที่แนวคิดของjus cogens จะวาด; ฉันยังคงมีการพิจารณาในการพัฒนาแนวคิดของ cogens jus ทั้งในทางทฤษฎีและถูกต้องตามกฎหมายและรวมถึงการวิเคราะห์ของการอภิปรายในช่วงเวียนนาประชุมและประกาศตามมาของอนุสัญญากรุงเวียนนา. ประการที่สองผมระบุสิ่งที่ได้รับการยอมรับในฐานะที่เป็นส่วนประกอบ องค์ประกอบของแนวคิดของ jus cogens ในกฎหมายต่างประเทศขณะที่ยังให้ตัวอย่างสั้นๆ บาง ประการที่สามผมคิดว่าการดำรงอยู่และผลกระทบของการที่เกิดขึ้นใหม่บรรทัดฐานของ jus cogens ในกฎหมายต่างประเทศ ประการที่สี่ผมคิดว่าทุพพลภาพหนึ่งของสนธิสัญญาที่มีวัตถุจะถือเป็นการละเมิดหลักการของ jus cogens (การอย่างใดอย่างหนึ่งเพราะความขัดแย้งกับที่มีอยู่jus cogens หรือที่เกิดขึ้นใหม่ jus cogens) และในที่สุดที่ห้าผมคิดว่าการดำรงอยู่ของหลักการของ jus cogens ในกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศ (ถ้ามี). * ผู้พิพากษาของศาลอุทธรณ์หอการค้าสำหรับศาลศาลอาญาระหว่างประเทศสำหรับอดีตยูโกสลาเวีย (ICTY) และรวันดา(ICTR) มุมมองที่แสดงไว้ในที่นี้เป็นของผู้เขียนและไม่ได้แสดงความเห็นของ ICTY ที่ ICTR หรือสหประชาชาติ ผู้เขียนอยากจะขอขอบคุณบาร์บาร่าโรชรองเจ้าหน้าที่ทางกฎหมายของ ICTY สำหรับเธอความช่วยเหลือที่ทรงคุณค่าในการวิจัยและร่างของบทความนี้. 1 "เด็ดขาด" หมายถึง "ความจำเป็น; สุดท้าย; เด็ดขาด; แน่นอน; สรุป; บวก; ไม่ยอมรับของคำถาม, ความล่าช้าหรือการพิจารณาของทางเลือกใด ๆ ความตั้งใจของตนเอง; พล; ไม่จำเป็นต้องทำให้เกิดการใด ๆ ที่จะแสดงให้เห็น. "ดำพจนานุกรมกฎหมาย(รุ่นที่หก, 1990), p.1136 2 ครั้งที่หนึ่ง Brownlie หลักการของกฎหมายมหาชนระหว่างประเทศ (ฉบับที่ห้า, 1998), หน้า 515. 3 T. รอน, ในลำดับขั้นของสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ 80 วารสารอเมริกันฏหมายระหว่างประเทศ (AJIL) (1986), p.1 ที่พี 14. 4 ผู้เขียนบางอย่างพบว่ามีอยู่ในชุมชนระหว่างประเทศเป็นกฎหมายที่มีผลผูกพันการละเมิดซึ่งการแสดงผลที่ผิดกฎหมายสนธิสัญญาวัตถุบางอย่าง ดู JC Bluntschli เลอ Droit นานาชาติCodifié (1874), หน้า 238-240. พีFauchille, Traité de Droit สาธารณะระหว่างประเทศฉบับ ผม1ère partie (1922), หน้า 22; A. Verdross สนธิสัญญาต้องห้ามในกฎหมายระหว่างประเทศAJIL 31 (1937) ได้ pp. 571 et seq สำหรับมุมมองที่ตรงกันข้ามดูซีรูสโซส์ Principes de Droit นานาชาติสาธารณะ (1944), pp ได้. 340-341 และฉบับ ผม Droit นานาชาติสาธารณะ (1970) ได้ pp. 130-131 5 อนุสัญญากรุงเวียนนากฎหมายสนธิสัญญานี้ (1969) สหประชาชาติหมอ A / CONF.39 / 27. 2 2 การพัฒนา JUS COGENS 2.1 ความถูกต้องของกฎหมายต่างประเทศรับรู้กฎหมายต่างประเทศตัวเองเป็นคลังข้อมูลที่ถูกต้องของกฎได้รับ process.6 ค่อยเป็นค่อยไปที่ระดับชาติการดำรงอยู่และดังนั้นความถูกต้องของกฎหมายค่อนข้างชัดเจน กฎหมายถูกสร้างขึ้นและบังคับใช้โดยอาศัยอำนาจตามอำนาจของรัฐกระทำมากกว่าพลเมืองของตน (บุคคล) ที่ได้รับการกล่าวว่า "[ผม] n ระบบของกฎหมายเทศบาลแนวคิดของแหล่งที่มาอย่างเป็นทางการ [กฎหมาย] หมายถึงเครื่องจักรรัฐธรรมนูญของการทำกฎหมายและสถานะของการปกครองที่มีการจัดตั้งขึ้นตามรัฐธรรมนูญกฎหมาย." 7 เพราะเหตุผลนี้ จะถือเป็น 'ที่ถูกต้อง. แต่อย่างไรก็ตามยังมีโครงสร้างอย่างเป็นทางการอยู่ในเวทีระหว่างประเทศ กฎหมายต่างประเทศที่ได้รับการอธิบายว่า "หนึ่งในชุดที่เป็นไปได้ของกฎหมายสำหรับการสั่งซื้อโลก" ถูกตาม "ในความรู้สึกนึกคิดทั้งหมดหรือประชาชาติมากมาย." 8 ส่วนใหญ่เป็นผลมาจากของธรรมชาติ(นั่นคือความจริงที่ว่ามันเป็น ประกอบด้วยสหรัฐอเมริกาอธิปไตยจำนวนมากที่มีอยู่ร่วม) คำประชาคมระหว่างประเทศที่โดดเด่นด้วยกรณีที่ไม่มีการกำหนดไว้อธิปไตยหรืออย่างเป็นทางการโครงสร้างเปรียบได้กับปัจจุบันที่อยู่ในเขตอำนาจแห่งชาติที่. แต่มันเป็นที่ชัดเจนว่าสหรัฐอเมริกามีมากขึ้นและมากขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆ ปรากฏการณ์บางทีอาจจะเป็นส่วนใหญ่เนื่องมาจากการเจริญเติบโตของ 'สถาบัน' ของ community.9 ระหว่างประเทศนี้การพึ่งพาซึ่งกันและกันที่เรียกว่าต้องมีการควบคุม แม้ว่าจะประสบความสำเร็จในบางครั้งโดยวิธีการของข้อตกลงระหว่างถึงบุคคลที่สหรัฐอเมริกาโพรงที่เต็มไปยังผ่านการรับรู้โดยแต่ละสหรัฐอเมริกาที่เรียกว่านานาชาติมโนธรรมซึ่งกำหนดระเบียบกฎหมายในการกระทำของสหรัฐอเมริกาและในการทำเช่นนั้นเพื่อให้แน่ใจความเคารพระหว่างประเทศเพื่อการvalues.10 พื้นฐานทางสังคมในทำนองเดียวกันนี้สะท้อนให้เห็นในทางศีลธรรมinfrastructure11 ระหว่างประเทศที่เรียกว่าที่ตัวเองเป็นเรื่องที่disciplines.12 กฎเกณฑ์อันเป็นผลมาจากกฎระเบียบของรัฐตามกฎหมายต่างประเทศแนวคิดของ'อธิปไตยของชาติได้รับการวิวัฒนาการและวันนี้สหรัฐอเมริกาถูกควบคุมโดยกฎแห่งชาติทั้งของตัวเองด้วยกันกับกฎหมายการพัฒนาอย่างต่อเนื่องของต่างประเทศcommunity.13 กฎหมายเหล่านี้จะพัฒนาหรือสร้างขึ้นไม่โดยสภานิติบัญญัติระหว่างประเทศหรืออำนาจอธิปไตยแต่อย่างทั่วไปผ่านฉันทามติของสหรัฐอเมริกาที่ได้รับการยอมรับว่าบางอย่าง ' ค่า 'จำนวนเงินที่ถูกต้องบรรทัดฐานทางกฎหมายที่จะต้องเคารพระหว่างStates.14 ในเรื่องนี้ก็เป็นไปได้ที่จะพูดคุยของ' ความถูกต้องของต่างประเทศกฎหมาย. 6 ดูโดยทั่วไปลิตร Oppenheim, Oppenheim กฎหมายนานาชาติ (เก้าฉบับ แก้ไขโดยเซอร์อาร์เจนนิงส์และเซอร์เอวัตต์1992) ฉบับ 1, พี. เอตหมายเลข 3 7 ครั้งที่หนึ่ง Brownlie หลักการของกฎหมายมหาชนระหว่างประเทศ (ฉบับที่ห้า, 1998), หน้า 1. 8 เอ Verdross, V_lkerrecht (ฉบับภาษาสเปน, 1957), หน้า 8. มีในการวิเคราะห์ที่ทันสมัยสองความคิดเห็นเป็นไปได้ความถูกต้องของกฎหมาย(i) Kelsen มีความเห็นว่าบรรทัดฐานเท่านั้นและไม่ได้เป็นข้อเท็จจริงอาจจะเป็นที่ถูกต้องในขณะที่ (ii) เขียนคนอื่น ๆ ระบุว่ามีหลักการที่ถูกต้องต่อSE และหลังจากนั้นก็เป็นไปตามพระประสงค์ของสหรัฐอเมริกาในการสร้างบวกกฎหมายจากพวกเขา ดูเอช Kelsen พื้นฐานของภาระผูกพันในกฎหมายนานาชาติใน: โบ้ Homenaje ศาสตราจารย์อัล Barcia Trelles (1958) พี 196 และเอฟลอเรส Olea, Ensayo sobre ลาเดลเอสตาSoberanía (1969), หน้า 120 ตามลำดับ 9 เจ Sztucki, Jus Cogens และอนุสัญญากรุงเวียนนาว่าด้วยกฎหมายสนธิสัญญา (1974) ได้ pp. 35, 165 การพึ่งพาซึ่งกันและกันนี้รัฐก็หมายความว่าเสรีภาพที่เรียกว่าการกระทำของสหรัฐอเมริกา(ซึ่งในกรณีใด ๆ ที่ไม่เคยมี แน่นอน) ยิ่งลดมากขึ้นในปัจจุบัน. 10 ตามนี้ 'ศีลธรรม' ยอมรับในระดับสากลและความเคารพต่อคุณค่าทางสังคมขั้นพื้นฐานบางอย่างก็หมายความว่าข้อตกลงโดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างถึงจำนวนที่จำกัด ของสหรัฐอเมริกากลายเป็น 'ถูกต้อง' สำหรับทุก ดูซีเด Visscher ทฤษฎีและRealites en Droit นานาชาติสาธารณสุข (ฉบับภาษาสเปน, 1962), pp.151 - 153 11 ดูโดยทั่วไปเอ็น Politis ลาขวัญอินเตอร์เนชั่นแนล (1942) 12 ซี De Visscher ทฤษฎีและ Realites en Droit นานาชาติสาธารณสุข (ฉบับภาษาสเปน, 1962), p.106 ดูยัง Hauriou ที่ระบุว่าวิธีที่ดีที่สุดสถาบันการศึกษาสามารถแสดงความเป็นตัวเองไม่ได้ตามกฎหมาย แต่ทางศีลธรรมและทางปัญญา เอฟ Hauriou, Aux แหล่ง de Droit 23 คายเออร์สเดอลานูแวลล์ journee พี 13 117 N. Politis เลอ probleme des ข้อ จำกัด de la Souverainetéลา et de l'Théorie des Abus dans les Droit rapports Internationaux, I. Recueil des Cours (1925), pp ได้. 5 et seq 14 ทุม Lissitzyn เอ Derecho Internacional en ยกเลิก Mundo Dividido, III Anuario Uruguayo เด Derecho อินเตอร์เนชั่นแนล(1964), หน้า 110 สำหรับมุมมองที่ตรงกันข้ามเห็นจีเอ็ม Danilenko นานาชาติ Jus Cogens: ปัญหากฎหมายทำ (1991) 3 หลังจากที่ได้รับการยอมรับความถูกต้องทั่วไปของกฎหมายต่างประเทศก่อนที่จะสามารถระบุบรรทัดฐานเหล่านั้นซึ่งอาจจะเป็นบรรทัดฐานที่กำหนดความสำคัญที่สำคัญภายใต้กฎหมายนี้มันเป็นจำเป็นที่จะต้องระบุแหล่งที่มาจากการที่พวกเขาอาจจะวาด แหล่งที่มาของกฎหมายต่างประเทศได้รับการยกย่องโดยทั่วไปว่ามีการแจกแจงอย่างละเอียดถี่ถ้วนในมาตรา 38 (1) ของธรรมนูญของศาลระหว่างประเทศของผู้พิพากษา("ศาลโลก"): ศาลซึ่งมีฟังก์ชั่นคือการตัดสินใจตามกฎหมายต่างประเทศข้อพิพาทดังกล่าวเป็น ถูกส่งไปยังมันจะใช้บังคับ: อนุสัญญาระหว่างประเทศไม่ว่าจะเป็นทั่วไปหรือโดยเฉพาะอย่างยิ่งการสร้างกฎระเบียบที่ได้รับการยอมรับอย่างชัดแจ้งโดยรัฐแข่งขัน; ข ที่กำหนดเองระหว่างประเทศเป็นหลักฐานของการปฏิบัติทั่วไปยอมรับว่าเป็นกฎหมายค หลักการทั่วไปของกฎหมายการยอมรับจากประเทศอารยะ; d ภายใต้บทบัญญัติของมาตรา 59, การตัดสินของศาลและคำสอนของส่วนใหญ่ที่มีคุณภาพสูงที่publicists ของประเทศต่างๆที่เป็น บริษัท ย่อยหมายถึงความมุ่งมั่นของกฎของกฎหมาย. มันเป็นทันทีที่น่าสังเกตว่าบรรทัดฐานของ cogens jus จะไม่รวมโดยเฉพาะในฐานะที่เป็นแหล่งที่มา 'อย่างเป็นทางการของกฎหมายต่างประเทศ ก่อนบรรทัดฐานเหล่านี้สามารถถูกวางไว้อย่างถูกต้องในหมู่ 'อย่างเป็นทางการ' แหล่งหนึ่งต้องระบุทั้งวิวัฒนาการของมันเป็นแนวคิดและขอบเขตทางกฎหมายของต่างประเทศรับรู้ถึงการดำรงอยู่ของมัน. 2.2 การรับรู้แนวคิดของ Jus Cogens law15 ในต่างประเทศ2.2.1 ยอมรับทฤษฎีของแนวคิดของ Jus Cogens ความคิดของ jus cogens ประมวลกฎหมายในที่สุดโดยอนุสัญญากรุงเวียนนาที่ผ่านมาไม่ได้ แม้ว่ามันกำเนิดอาจจะเป็นหลักในการตรวจสอบระยะเวลาที่นัท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บรรทัดฐานเผด็จการระหว่างประเทศ ( นิติธรรม ) และกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศ

ราฟาเอล nieto navia *
1 บทนำ
ความคิดของนิติธรรมตามกฎหมายระหว่างประเทศครอบคลุมความคิดแบบเผด็จการใน
กฎหมายระหว่างประเทศ 1 ในการนี้ มุมมองที่ได้ถูกก่อตั้งขึ้นที่แน่นอนเอาชนะหลักการ
กฎหมายระหว่างประเทศที่มีอยู่ซึ่งรูปแบบ " ร่างกายของนิติธรรม "
2 หลักการเหล่านี้ เป็นผู้ที่ได้รับการยอมรับว่าไม่มีมัน
รัฐอาจบิดเบือนโดยวิธีการของสนธิสัญญา เป็นผลให้พวกเขามักจะตีความ
การจำกัดเสรีภาพของรัฐสัญญาในขณะที่ ' โมฆะ ' สนธิสัญญาที่มีวัตถุที่ขัดแย้งกับบรรทัดฐาน
ซึ่งได้รับการระบุว่าเข้ามา 3 อย่างไรก็ตาม ทั้งขอบเขตและในความเป็นจริงมาก
การดำรงอยู่ของแนวคิดนี้ได้รับการถกเถียงภายในชุมชนตามกฎหมายระหว่างประเทศหลาย

ฉันทามติปี 4 ก็มาถึง เป็นนิยาม ในระหว่างการประชุมที่จัดขึ้นในเวียนนา 1969
( " การประชุม " เวียนนา ) และนี้คือ codified ในมาตรา 53 ของอนุสัญญากรุงเวียนนาในกฎหมายสนธิสัญญา ( 19695

" อนุสัญญาเวียนนา
" )บทความนี้จะพิจารณาก่อนการพัฒนาปัจจุบันท่วมท้นดูว่าบรรทัดฐานของจัส
cogens มีอยู่ตามกฎหมายระหว่างประเทศ ในการวิเคราะห์นี้ : ผมสั้นที่พิจารณาการอภิปรายเป็นความถูกต้อง
ระหว่างประเทศกฎหมายเอง สรุป สิ่งที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าเป็นแหล่งที่มาของกฎหมายระหว่างประเทศ
ซึ่งแนวคิดของนิติธรรมวาด ;ฉันยังคงพิจารณาการพัฒนา
ของแนวคิดของนิติธรรมทั้งทฤษฎีและกฎหมายรวมถึงการวิเคราะห์การอภิปรายในระหว่างการประชุมที่เวียนนา
และประกาศใช้ตามมาของอนุสัญญาเวียนนา
ที่สองที่ผมระบุว่าได้รับการยอมรับในฐานะที่เป็นองค์ประกอบของแนวคิดของนิติธรรมใน
กฏหมายระหว่างประเทศ ขณะที่ยังให้ตัวอย่างสั้น ๆบาง สาม ผมพิจารณาการดำรงอยู่และผลกระทบของบรรทัดฐานใหม่
นิติธรรมตามกฎหมายระหว่างประเทศของ 4 ฉันพิจารณากรณีของ
สนธิสัญญาที่มีวัตถุถือเป็นการละเมิดหลักการนิติธรรม ( เพราะของ
ความขัดแย้งที่มีอยู่ นิติธรรม หรือนิติธรรมเกิดใหม่ ) และสุดท้ายที่ห้า