3.3.2. Distribution of heavy metals

3.3.2. Distribution of heavy metals in soil phases and risk
assessment
Contaminated sites may pose a significant risk to human health
and to other environmental receptors. In our study, the environmental
risk associated to the mobility of Pb and Zn in untreated soil
was of “medium level” as calculated by Eq. (1), (Table 1 e
Supplementary data). Fig. 3 shows Pb and Zn fractions in soil
before and after amendment addition and incubation for 94 days
determined by a sequential extraction test that allows evaluation of
four different fractions: F1, acid soluble; F2, reducible; F3, oxidisable;
F4, residual. Initially, Pb was mostly associated with the
reducible phase (58% in F2) that accounts for soil Fe/Mn oxyhydroxides
(Fig. 3a), while Zn was predominantly connected to the
residual fraction (64% in F4; Fig. 3b). Although some changes were
observed, none of the treatments was able to reverse this situation.
In the case of Pb CES_T3 treatment reduced F1 by 23%, and thus
the environmental risk categorywas lowered to the “low risk” class.
However, CWES was more effective (P < 0.05) at reducing this
metal in F1 (Table 1 e Supplementary data). The reduction of Pb
associated with F1 was generally associated to an increase in the
residual fraction (F4), thus leading to the immobilisation of that
pollutant. This probably means that favourable conditions (such as soil pH and redox potential) were created to enhance Pb occlusion into minerals like well-crystallised oxides inaccessible to chemical
extraction (Hass and Fine, 2010). Siebielec and Chaney (2012) also
showed that a neutral soil amended with a CaCO3-rich compost
increased lead adsorption in Fe oxides.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.3.2. การกระจายของโลหะหนักในดินระยะและความเสี่ยงประเมินไซต์ที่ปนเปื้อนอาจทำให้เกิดความเสี่ยงที่สำคัญต่อสุขภาพมนุษย์และ receptors อื่น ๆ สิ่งแวดล้อม ในการศึกษาของเรา ในสิ่งแวดล้อมความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวของ Pb และ Zn ในดินไม่ถูกรักษาของ "ระดับปานกลาง" ตามที่คำนวณโดย Eq. (1), (ตารางที่ 1 eเสริมข้อมูล) Fig. 3 แสดงเศษส่วน Pb และ Zn ในดินก่อน และ หลังการแก้ไขและการบ่มเพาะวิสาหกิจ 94 วันกำหนด โดยการทดสอบแยกตามลำดับที่ให้ประเมินเศษสี่อื่น: F1 กรดละลาย F2, reducible F3, oxidisableF4 ส่วนที่เหลือ เริ่มแรก Pb ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการระยะ reducible (58% ใน F2 ที่บัญชีสำหรับดิน Fe/Mn oxyhydroxides(Fig. 3a), ในขณะที่ Zn ไม่เชื่อมต่อกับส่วนใหญ่เศษเหลือ (64% ใน F4 Fig. 3b) แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงบางอย่างได้สังเกต การรักษาจะไม่สามารถกลับรายการสถานการณ์นี้ในกรณีของ Pb CES_T3 รักษาลดลง F1 23% และcategorywas เสี่ยงลดลงถึงระดับ "ความเสี่ยงต่ำ"อย่างไรก็ตาม CWES มีประสิทธิภาพ (P < 0.05) ที่ลดลงนี้โลหะใน F1 (ตารางที่ 1 e เสริมข้อมูล) การลดลงของ Pbเกี่ยวข้องกับ F1 ถูกโดยทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นเหลือเศษ (F4), ดังนั้นจึง นำไปสู่ immobilisation ที่มลพิษ ซึ่งอาจหมายความ ว่า สภาพดี (เช่น pH ในดินและเกิด redox) สร้างขึ้นเพื่อเพิ่ม Pb ไม่ควรมองข้ามเป็นแร่ธาตุเช่นออกไซด์การเคมีห้อง crystallisedสกัด (Hass และดี 2010) Siebielec และ Chaney (2012) ยังแสดงให้เห็นว่า ดินเป็นกลางแก้ไข ด้วยปุ๋ยอุดมไปด้วย CaCO3ดูดซับเพิ่มลูกค้าเป้าหมายในออกไซด์ Fe

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.3.2 การแพร่กระจายของโลหะหนักในดินขั้นตอนและความเสี่ยงการประเมินเว็บไซต์ที่ปนเปื้อนอาจก่อให้เกิดความเสี่ยงที่สำคัญต่อสุขภาพของมนุษย์และสิ่งแวดล้อมอื่นๆ รับ ในการศึกษาของเราสิ่งแวดล้อมความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวของตะกั่วและสังกะสีในดินได้รับการรักษาเป็นของ"ระดับปานกลาง" ในขณะที่คำนวณได้จากสมการ (1) (ตารางที่ 1 จข้อมูลเพิ่มเติม) รูป 3 แสดงเศษส่วนตะกั่วและสังกะสีในดินก่อนและหลังนอกจากนี้การแก้ไขและการบ่ม94 วันที่กำหนดโดยการทดสอบการสกัดลำดับที่ช่วยให้การประเมินผลของสี่เศษส่วนที่แตกต่างกัน: F1 ละลายกรด; F2, ออกซิเจน; F3, oxidisable; F4, ที่เหลือ ในขั้นต้น Pb ที่เกี่ยวข้องส่วนใหญ่กับเฟสออกซิเจน(58% ใน F2) การที่บัญชีสำหรับดินเฟ / Mn oxyhydroxides (รูปที่ 3a.) ในขณะที่มีการเชื่อมต่อสังกะสีส่วนใหญ่ไปยังส่วนที่เหลือ(64% ใน F4. รูปที่ 3b) แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงบางคนตั้งข้อสังเกตไม่มีการรักษาก็สามารถที่จะกลับสถานการณ์เช่นนี้. ในกรณีของการรักษา Pb CES_T3 ลดลง F1 23% และทำให้categorywas ความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมลดลงไปที่ "ความเสี่ยงต่ำ" ชั้น. อย่างไรก็ตาม CWES ได้มากขึ้น ที่มีประสิทธิภาพ (P <0.05) ในการลดนี้โลหะในF1 (ตารางที่ 1 จข้อมูลเพิ่มเติม) การลดลงของตะกั่วที่เกี่ยวข้องกับ F1 ที่เกี่ยวข้องโดยทั่วไปจะเพิ่มขึ้นในส่วนที่เหลือ(F4) จึงนำไปสู่การหยุดการเคลื่อนย้ายว่ามลพิษ นี้น่าจะหมายความว่าเงื่อนไขที่ดี (เช่นค่า pH ของดินและศักยภาพอกซ์) ที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อเพิ่มศักยภาพในการบดเคี้ยว Pb เข้าแร่ธาตุเช่นออกไซด์ดีเป็นก้อนไม่สามารถเข้าถึงสารเคมีสกัด(Hass และวิจิตร, 2010) Siebielec และนี่ย์ (2012) นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าการแก้ไขดินที่เป็นกลางกับปุ๋ยหมักCaCO3 ที่อุดมไปด้วยที่เพิ่มขึ้นในการดูดซับสารตะกั่วออกไซด์เฟ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.3.2 . การแพร่กระจายของโลหะหนักในดิน และขั้นตอนการประเมินความเสี่ยง

พื้นที่ปนเปื้อนอาจก่อให้เกิดความเสี่ยงที่สำคัญ

สุขภาพมนุษย์ และตัวรับสิ่งแวดล้อมอื่น ๆ ในการศึกษาของเรา , ความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อม
การเคลื่อนไหวของตะกั่วและสังกะสีในดินดิบ
เป็นระดับกลางที่คำนวณโดยอีคิว ( 1 ) ( ตารางที่ 1 E
ข้อมูลประกอบ ) รูปที่ 3 แสดงตะกั่วและสังกะสีในดิน
เศษส่วนก่อนและหลังการแก้ไขเพิ่มและบ่มเป็นเวลา 94 วัน
กำหนดด้วยแบบทดสอบการสกัดที่ช่วยให้ประเมิน
4 เศษส่วนที่แตกต่างกัน : F1 , F2 , กรดละลาย ; ลด ; F3 oxidisable ;
, F4 , ส่วนที่เหลือ เริ่มแรก , PB เป็นส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับ
เฟสลด ( 58 % F2 ) ที่บัญชีสำหรับดินเหล็กแมงกานีส oxyhydroxides
( รูปที่ 3 ) ในขณะที่ Zn คือส่วนใหญ่ที่เชื่อมต่อกับ
เศษเหลือ ( 64 % F4 ; รูปที่ 3B ) แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงบางอย่างอยู่
สังเกตว่า ไม่มีการรักษาที่สามารถย้อนกลับสถานการณ์นี้ .
ในกรณีของ PB ces_t3 F1 รักษาลดลง 23% และจึง
ความเสี่ยงสิ่งแวดล้อม categorywas ลดลงถึง " ความเสี่ยงต่ำ " Class .
แต่ cwes มีประสิทธิภาพมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ในการลดโลหะนี้
ใน F1 ( ตารางที่ 1 และเพิ่มเติมข้อมูล ) การลดลงของ PB
ที่เกี่ยวข้องกับ F1 คือโดยทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นใน
ส่วนเหลือ ( F4 ) จึงนำไปสู่ immobilisation ที่
มลพิษ . นี้อาจหมายความ ว่า ดี เงื่อนไข ( เช่น ในดิน และค่าศักย์ไฟฟ้ารีดอกซ์ ) ถูกสร้างขึ้นเพื่อส่งเสริมการเป็นแร่ธาตุ เช่น ตะกั่วออกไซด์ด้วยผลึกได้สกัดทางเคมี
( แฮส และดี , 2010 )siebielec เชนีย์ ( 2012 ) และยังพบว่าดิน
เป็นกลางแก้ไขเพิ่มเติมกับ CaCO3 รวยปุ๋ยหมัก
เพิ่มขึ้นนำการดูดซับในเหล็กออกไซด์