positive test results of unknown cl

positive test results of unknown clinical significance
(25). The RAST inhibition test is helpful in distinguishing
between cross-reactivity and double sensitization.
This may be a relevant issue, when venom
immunotherapy is being considered (36). The test for
detection of venom-specific IgE is modified with the
inclusion of an initial inhibition phase during which the
patient’s serum is incubated with venom extract from
both species separately (44) or with carbohydrate
epitope-containing aeroallergens (25).
Allergen-specific IgG. The level of specific IgG primarily
reflects exposure. Venom-specific IgG increases after a
sting and does not correlate with the presence or absence
of an allergic sting reaction (6). Specific IgG initially
decreases more rapidly than specific IgE (115).
In beekeepers bee venom-specific IgG correlates to the
number of annual stings and to the number of years spent
in bee-keeping (120). Venom immunotherapy is accompanied
by an increase in allergen-specific IgG (115, 118),
although neither concentration (or a change in concentration)
of these antibodies nor the IgE/IgG ratio
correlate closely to the clinical response to immunotherapy
(121). Routine assessment of venom-specific IgG in the
diagnosis of Hymenoptera venom allergy before or after
treatment is not recommended.
Baseline serum tryptase. Concentration should be determined
in all patients with a history of severe reactions
(104, 105).
Other in vitro tests. When venom skin tests and the
measurement of venom-specific IgE antibodies in serum
by RAST or an equivalent method yield negative
results in patients with a history of a systemic
anaphylactic sting reaction, additional in vitro tests
may be used to demonstrate immunologic sensitization
(like immunoblotting, the basophil histamine release
test, basophil activation test and leukotrine release test)
(122–126).
Because of high costs the majority of these tests can
only be performed in specialized laboratories. As these
tests are not standardized, their results cannot be directly
compared between centers. Moreover, data on sensitivity
and specificity of this test, especially in relation to
re-exposure, are still scarce.
Interpretation of skin test and in vitro test results
In subjects with a history of a previous anaphylactic sting
reaction, sensitization is confirmed by the demonstration
of venom sensitization by a skin test reaction to venom or
the detection of venom-specific IgE-antibodies. To date it
has not been possible to find a predictive marker that
indicates more than sensitization. In particular, future
systemic reactivity of untreated or treated patients cannot
be predicted from skin test results or from any in vitro
test: 25–84% of subjects with skin test reactions to venom
Bilo´ et al.
1344
do not react to a subsequent sting from the culprit insect;
on the contrary, 0–22% of subjects with negative skin
tests will develop a systemic reaction (86, 98, 99,
127–129).
_Negative_ test results. A small group of patients reporting
systemic reactions to insect stings had no detectable
venom-specific IgE in their serum and were _negative_ at
skin testing (127). This could be due to insufficient
sensitivity of tests, or to a long interval from the stinginduced
reaction to testing with spontaneous decline in
venom-specific IgE (130). The failure to detect venomspecific
IgE provides no guarantee that the clinical
reactivity has waned. A recent study (127) reported
subsequent systemic reactions to sting challenge in 11 of
51 patients with positive histories but negative intracutaneous
tests. Notably, when using a very sensitive RAST
technique, nine of the 11 subjects had a positive RAST
result with an analytic sensitivity of 1 ng/ml, indicating
that a very low level of venom-specific IgE, not detected
by the current technique of skin testing, is enough to elicit
systemic reactions (127).
Sting challenge tests
As already evident from the fact that some patients
tolerate VIT very well, but still have systemic reactions to
a sting from the same insect, challenge tests with
subcutaneously or intracutaneously administered venom
are not reliable (82, 131). Therefore, if challenge tests are
to be performed in Hymenoptera venom-allergic patients
these should be performed using live insects; the practical
aspects are described extensively elsewhere (132).
Sting challenge tests have been used in untreated
patients with (96, 98, 100, 127, 128, 133) or without (86,
128) a history of anaphylactic sting reactions, mostly in
order to identify those who need immunotherapy. The
prognostic reliability of a tolerated sting challenge with
respect to the outcome of a later field sting was found to
be 85 (134) to 95% (135) in selected patients. If repeated
sting challenges were performed several weeks (96) or a
mean of 12 months (100) after a first tolerated sting,
6.5% of pediatric (96) and 21% of adult (100) patients
had a systemic reaction only on exposure to the second
sting. As a tolerated sting challenge does not fully predict
the outcome of future stings in an individual patient and
as untreated patients may develop very severe reactions to
a sting challenge (99), testing of this sort is generally not
recommended for diagnostic purposes in untreated
patients (132, 136, 137).
Sting challenges are recommended in patients on
maintenance VIT to identify those who are not yet
protected. The effectiveness of VIT should be assessed by
a sting challenge particularly in those patients who are at
increased risk of re-stings due to high exposure or due to
their proneness to very severe anaphylaxis. This could be
of important practical use, as full protection may be
achieved by an increase of the venom maintenance dose
(138).
There are only few data on patients with repeated sting

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลการทดสอบเป็นบวกของความสำคัญทางคลินิกไม่รู้จัก(25) การทดสอบ RAST ยับยั้งจะเป็นประโยชน์ในการแยกความแตกต่างระหว่าง cross-reactivity และ sensitization คู่อาจเป็นปัญหาที่เกี่ยวข้อง เมื่อพิษimmunotherapy คือการพิจารณา (36) ทดสอบมีการปรับเปลี่ยนของ IgE พิษเฉพาะกับการรวมระยะการยับยั้งการเริ่มต้นที่การซีรั่มของผู้ป่วยเป็น incubated กับพิษสารสกัดจากทั้งสองชนิดแยกต่างหาก (44) หรือคาร์โบไฮเดรตประกอบด้วย epitope aeroallergens (25)เฉพาะ allergen IgG เฉพาะระดับ IgG เป็นหลักสะท้อนแสง พิษเฉพาะ IgG เพิ่มหลังจากต่อย และสร้างความสัมพันธ์กับการมีหรือไม่ของปฏิกิริยาการแพ้ต่อย (6) IgG เฉพาะครั้งแรกลดลงอย่างรวดเร็วมากขึ้นกว่าเฉพาะ IgE (115)ใน beekeepers ผึ้งพิษเฉพาะ IgG สัมพันธ์กับการจำนวนไร้รายปี และจำนวนปีที่ใช้ผึ้งในเก็บ (120) พร้อม immunotherapy พิษโดยการเพิ่มขึ้นของ IgG allergen เฉพาะ (115, 118),แม้ว่าไม่มีความเข้มข้น (หรือการเปลี่ยนแปลงในความเข้มข้น)ของเหล่านี้แอนตี้หรืออัตราส่วน IgE/IgGสร้างความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดเพื่อการตอบสนองทางคลินิกต่อ immunotherapy(121) การประเมินขั้นตอนของ IgG พิษเฉพาะในการวินิจฉัยของแตนแพ้พิษก่อน หรือหลังไม่แนะนำให้รักษาTryptase เซรั่มพื้นฐานการ ควรกำหนดความเข้มข้นในผู้ป่วยทั้งหมดมีประวัติปฏิกิริยารุนแรง(104, 105)อื่น ๆ การทดสอบใน เมื่อพิษผิวทดสอบและวัดแอนตี้ IgE พิษเฉพาะในซีรั่มRAST หรือวิธีการกับผลผลิตลบผลลัพธ์ในผู้ป่วยที่มีประวัติของการเป็นระบบต่อย anaphylactic ปฏิกิริยา การทดสอบเพิ่มเติมในอาจใช้เพื่อสาธิต immunologic sensitization(เช่น immunoblotting ปล่อยฮิสตามีน basophilทดสอบ basophil เปิดทดสอบ และทดสอบรุ่น leukotrine)(122 – 126)เนื่องจากต้นทุนสูง ส่วนใหญ่ของการทดสอบเหล่านี้สามารถเท่านั้น จะทำในห้องปฏิบัติการพิเศษ เป็นเหล่านี้ไม่มีมาตรฐานการทดสอบ ผลการดำเนินไม่ได้โดยตรงเปรียบเทียบระหว่างศูนย์ นอกจากนี้ ข้อมูลความไวและ specificity ทดสอบนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในความสัมพันธ์กับเรื่องแสง ยังขาดแคลนอยู่การตีความของผิวทดสอบและผลการทดสอบในในเรื่องมีประวัติต่อย anaphylactic ก่อนหน้านี้ปฏิกิริยา sensitization ถูกยืนยัน โดยการสาธิตของพิษ sensitization โดยปฏิกิริยาทดสอบผิวการพิษ หรือการตรวจพบพิษเฉพาะ IgE แอนตี้ วันที่สิ้นสุดมันไม่ได้ไปค้นหาเครื่องหมายงานที่บ่งชี้ว่า มากกว่า sensitization โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในอนาคตไม่เกิดปฏิกิริยาระบบไม่ถูกรักษา หรือบำบัดผู้ป่วยคาดว่า จากผลการทดสอบผิวหนัง หรือ จากการเพาะเลี้ยงทดสอบ: 25 – 84% ของเรื่องกับผิวทดสอบปฏิกิริยาพิษBilo´ et al1344ไม่ตอบสนองต่อยภายหลังจากแมลงผู้ร้ายบน 0 – 22 ตรงกันข้าม %ของเรื่องกับผิวลบทดสอบจะพัฒนาปฏิกิริยาระบบ (86, 98, 99127-129)ผลการทดสอบ _Negative_ กลุ่มเล็ก ๆ ของผู้ป่วยที่รายงานระบบปฏิกิริยาไร้แมลงก็ไม่สามารถตรวจสอบได้พิษเฉพาะ IgE ในซีรั่มของพวกเขาและ _negative_ ที่ผิวทดสอบ (127) อาจเป็น เพราะไม่เพียงพอความไว ของการทดสอบ หรือช่วงระยะยาวจากการ stinginducedปฏิกิริยาการทดสอบด้วยลดลงอยู่พิษเฉพาะ IgE (130) ล้มเหลวในการตรวจสอบ venomspecificIgE แสดงไม่รับประกันได้ว่าการวิจัยทางคลินิกเกิดปฏิกิริยามี waned รายงานการศึกษาล่าสุด (127)ปฏิกิริยาต่อมาระบบการท้าต่อยใน 11 ของผู้ป่วย 51 บวกมีแต่ลบ intracutaneousทดสอบ ยวด เมื่อใช้ RAST มีความสำคัญมากเทคนิค เก้าหัวข้อ 11 มี RAST บวกผล มีความไวเป็นคู่ 1 ng/ml แสดงที่ระดับต่ำมากของพิษเฉพาะ IgE ไม่พบโดยเทคนิคปัจจุบันของผิวทดสอบ เป็นเพียงพอเพื่อให้ได้รับระบบปฏิกิริยา (127)ทดสอบท้าต่อยเป็นที่เห็นได้ชัดจากการที่ผู้ป่วยบางทนวิตามินดี แต่ยังตอบสนองต่อระบบการแมงกระพรุนกัดจากแมลงเหมือนกัน การทดสอบท้าทายพิษ subcutaneously หรือ intracutaneously ปกครองมีไม่น่าเชื่อถือ (82, 131) ดังนั้น ถ้าทดสอบท้าทายทำในผู้ป่วยภูมิแพ้พิษของแตนเหล่านี้ควรกระทำโดยใช้แมลงสด ในทางปฏิบัติแง่มุมอธิบายอย่างกว้างขวาง (132) อื่นไม่ถูกรักษาท้าต่อยได้ใช้ทดสอบในผู้ป่วยที่ มี (96, 98, 100, 127, 128, 133) หรือ ไม่ (86128) ประวัติ anaphylactic ต่อยปฏิกิริยา ส่วนใหญ่ในสั่งระบุผู้ต้อง immunotherapy ที่ความน่าเชื่อถือ prognostic ทายต่อยเผื่อไว้ด้วยเคารพผลของต่อยฟิลด์ภายหลังพบมี 85 (134) 95% (135) ในผู้ป่วยที่เลือก ถ้าซ้ำความท้าทายต่อยดำเนินหลายสัปดาห์ (96) หรือค่าเฉลี่ยของ 12 เดือน (100) หลังจากต่อยเผื่อไว้เป็นครั้งแรก6.5% ของเด็ก (96) และ 21% ของผู้ป่วย (100) สำหรับผู้ใหญ่มีปฏิกิริยาระบบสัมผัสที่สองเท่านั้นสติง เป็นความท้าทายต่อยเผื่อไว้ไม่เต็มทำนายผลของไร้อนาคตในผู้ป่วยแต่ละตัว และเป็นผู้ป่วยที่ไม่ถูกรักษาอาจพัฒนาปฏิกิริยารุนแรงมากสติงความท้าทาย (99), การทดสอบประเภทนี้โดยทั่วไปจะไม่แนะนำสำหรับการวินิจฉัยในไม่ถูกรักษาผู้ป่วย (132, 136, 137)ความท้าทายต่อยจะแนะนำให้ผู้ป่วยในบำรุงรักษาวิตามินเพื่อระบุผู้ที่ยังไม่ป้องกัน ประสิทธิภาพของวิตามินควรได้รับการประเมินโดยสติงความท้าทายโดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ป่วยเหล่านั้นที่มีเสี่ยงใหม่ stings เนื่อง จากมีความเสี่ยงสูง หรือเนื่องของ proneness ถึง anaphylaxis รุนแรงมาก นี้อาจใช้การปฏิบัติที่สำคัญ เป็นระบบป้องกันอาจจะทำได้ โดยการเพิ่มขึ้นของยาบำรุงรักษาพิษ(138)มีข้อมูลบางในผู้ป่วยที่มีต่อยซ้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บวกผลการทดสอบที่ไม่มีนัยสำคัญทางคลินิก
( 25 ) ที่เป็นประโยชน์ในการแยกการทดสอบ RAST การยับยั้งปฏิกิริยาข้ามระหว่างคู่ และการด์
.
นี้อาจจะเป็นปัญหาที่เกี่ยวข้อง เมื่อพิษ
immunotherapy จะถูกพิจารณา ( 36 ) การทดสอบเพื่อตรวจหา IgE จำเพาะ

การแก้ไขด้วยพิษของระยะเริ่มต้นในช่วงที่
ยับยั้งซีรั่มของผู้ป่วยคือพิษที่สกัดจากเชื้อทั้งสองชนิดแยกกัน

( 44 ) หรือคาร์โบไฮเดรตไวรัสที่มี aeroallergens ( 25 ) IgG จำเพาะ
allergen . ระดับของ IgG ที่เฉพาะเจาะจงเป็นหลัก
สะท้อนแสง พิษเฉพาะกลุ่มเพิ่มหลังจาก
ต่อยและไม่สัมพันธ์กับการแสดงตนหรือขาด
ของปฏิกิริยาต่อยแพ้ ( 6 ) กลุ่มที่เฉพาะเจาะจงในตอนแรก
ลดลงอย่างรวดเร็วกว่า IgE จำเพาะ ( 115 ) .
ใน beekeepers ผึ้งพิษเฉพาะกลุ่มมีความสัมพันธ์กับ
จำนวนต่อยประจำปี และจำนวนปีที่ใช้ในการรักษาผึ้ง
( 120 ) พิษ immunotherapy จะมาพร้อมกับ
โดยเพิ่มในกลุ่มเฉพาะสารก่อภูมิแพ้ ( 115 , 118 ) ,
แต่ไม่สมาธิ ( หรือการเปลี่ยนความเข้มข้น )
แอนติบอดีเหล่านี้หรือ IgE IgG
/ อัตราส่วนมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับการตอบสนองทางคลินิกต่อ immunotherapy
( 121 ) ขั้นตอนการประเมินของพิษเฉพาะ IgG ใน
การวินิจฉัยโรคแพ้พิษของแตนก่อนหรือหลังการรักษา ไม่แนะนํา
.
( เซรั่มทริปเทส . ความเข้มข้นควรพิจารณา
ในผู้ป่วยทุกคนที่มีประวัติรุนแรงปฏิกิริยา
( 104 , 105 ) .
อื่นในการทดสอบหลอด เมื่อพิษ skin และ
การวัดผลของพิษเฉพาะแอนติบอดีในซีรั่ม IgE
โดย RAST หรือเทียบเท่าวิธีให้ผลลบ
ผลลัพธ์ในผู้ป่วยที่มีประวัติของระบบปฏิกิริยา anaphylactic ต่อย

เพิ่มเติมในหลอดทดลองทดสอบอาจจะใช้เพื่อแสดงให้เห็นถึงการแพ้ทาง immunologic
( ชอบ ) , เบโซฟิล histamine ปล่อย
ทดสอบทดสอบและทดสอบการกระตุ้นเบโซฟิ ลลิวโคทรีนอิสระ )

( 122 ( 126 )เนื่องจากค่าใช้จ่ายสูง ส่วนใหญ่ของการทดสอบเหล่านี้สามารถ
เท่านั้นจะดำเนินการในห้องปฏิบัติการพิเศษ ทดสอบแบบนี้
ไม่ได้มาตรฐานผลลัพธ์ของพวกเขาไม่สามารถโดยตรง
เมื่อเทียบระหว่างศูนย์ นอกจากนี้ข้อมูลความไวและความจำเพาะของการทดสอบนี้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในความสัมพันธ์กับการเปิดรับอีกครั้ง ยังขาดแคลน การตีความการทดสอบผิวหนังและ

ผลการทดสอบในหลอดทดลอง