When the Île-de-France region, the

When the Île-de-France region, the owner of the high school, launched a competition for the expansion of the Édouard-Branly school complex, which had become too cramped, it did not contemplate anything other than a roof-top extension on the existing building. According to Jean-François Schmit, this type of development would have disfigured the elegant brick architecture typical of the high schools built in the so-called “red” suburbs in the 1930s. The grade of the site would have made the “graft” too pervading, as it would have been highly visible in the upper part of the plot where, because of the slope, the school is only single-floor. In addition, there was doubt as to the flat roof’s ability to support new floors and to accept an increase in its service load. At the risk of being excluded from the bid process, Jean-François Schmit decided to focus on the empty spaces rather than the built area, proposing the restructuring of the existing playgrounds which, by exploiting the differences in level and the slopes, made it possible to find the requisite surface area while enabling better connection between the 1930s building and its annex, built in the 1970s.

This work on the empty spaces began with the restoration to the pupils of the courtyard between the original building and the extension. The boiler room, which occupied more than half of that space, was transferred to a new basement, while the existing ground was extensively excavated to bring daylight to spaces at the foot of the building that have, in fact, been able to obtain an influx of natural light. This arrangement also made it possible to differentiate two places: an upper, busier playground and a lower, quieter, playground. An underground corridor connects the two buildings across the main playground; it is illuminated by light sources incorporated into benches. A lightweight but broad glass canopy duplicates this circulation, providing a covered outside route. The decision to build beneath the playground freed up a third space, that of the flat roof of the 1930s building that, fully paved, can accommodate the pupils but so far remains unused. Jean-François Schmit also modified the extension built in the 1970s. The creation of a capping and of a base, the exploitation of vertical connections enabled the linking of this massive and anonymous building to the rest of the school complex.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อภูมิภาคÎle-de-France เจ้าของโรงเรียนมัธยมเปิดตัวการแข่งขันสำหรับการขยายตัวของÉdouard-Branly โรงเรียนที่ซับซ้อนซึ่งได้กลายเป็นที่แคบเกินไปก็ไม่ได้คิดอะไรอื่นนอกจากการขยายหลังคาด้านบน อาคารที่มีอยู่ ตาม Jean-Françoisสมิตประเภทของการพัฒนานี้จะได้เสียโฉมสถาปัตยกรรมอิฐสง่างามตามแบบฉบับของโรงเรียนมัธยมในตัวที่เรียกว่า "สีแดง" ในช่วงทศวรรษที่ 1930 ชานเมือง เกรดของเว็บไซต์ที่จะได้ทำ "รับสินบน" ขจรเกินไปในขณะที่มันจะได้รับสูงมองเห็นได้ในส่วนบนของพล็อตที่เพราะความลาดชันของโรงเรียนเป็นชั้นเดียว นอกจากนี้ยังมีข้อสงสัยเกี่ยวกับการความสามารถในหลังคาแบนเพื่อสนับสนุนพื้นใหม่และที่จะรับภาระเพิ่มขึ้นในการให้บริการ ที่เสี่ยงต่อการได้รับการยกเว้นจากกระบวนการเสนอราคา Jean-Françoisสมิตตัดสินใจที่จะมุ่งเน้นไปที่พื้นที่ว่างมากกว่าสร้างพื้นที่เสนอการปรับโครงสร้างของสนามเด็กเล่นที่มีอยู่ซึ่งโดยการใช้ประโยชน์จากความแตกต่างในระดับความลาดชันและทำให้มันเป็นไปได้ ในการหาพื้นที่ผิวที่จำเป็นในขณะที่ทำให้การเชื่อมต่อที่ดีระหว่างอาคารช่วงทศวรรษที่ 1930 และภาคผนวกที่สร้างขึ้นในปี 1970. การทำงานในช่องว่างนี้เริ่มต้นด้วยการฟื้นฟูเพื่อนักเรียนของลานระหว่างอาคารเดิมและการขยาย ห้องหม้อไอน้ำซึ่งครอบครองเกินกว่าครึ่งหนึ่งของพื้นที่ที่ถูกย้ายไปอยู่ชั้นใต้ดินใหม่ในขณะที่พื้นดินที่มีอยู่ถูกขุดขึ้นอย่างกว้างขวางที่จะนำไปที่ช่องว่างกลางวันที่เท้าของอาคารที่ได้ในความเป็นจริงสามารถที่จะได้รับการไหลบ่าเข้ามา แสงธรรมชาติ ข้อตกลงนี้ยังทำให้มันเป็นไปได้ที่จะแยกความแตกต่างสองสถานที่: บนสนามเด็กเล่นยุ่งและต่ำกว่าที่เงียบสงบ, สนามเด็กเล่น ทางเดินใต้ดินเชื่อมต่อทั้งสองอาคารในสนามเด็กเล่นหลัก มันจะสว่างโดยแหล่งกำเนิดแสงที่รวมอยู่ในม้านั่ง หลังคาแก้วที่มีน้ำหนักเบา แต่การไหลเวียนซ้ำกันในวงกว้างนี้ให้ครอบคลุมนอกเส้นทาง ตัดสินใจที่จะสร้างสนามเด็กเล่นใต้อิสระขึ้นพื้นที่ที่สามของหลังคาแบนของอาคาร 1930 ที่ปูอย่างเต็มที่สามารถรองรับนักเรียน แต่จนถึงขณะนี้ยังคงไม่ได้ใช้ Jean-Françoisสมิตยังมีการปรับเปลี่ยนส่วนขยายที่สร้างขึ้นในปี 1970 สร้างสูงสุดที่กำหนดและฐานการใช้ประโยชน์จากการเชื่อมต่อแนวตั้งใช้งานการเชื่อมโยงของอาคารขนาดใหญ่และที่ไม่ระบุชื่อนี้กับส่วนที่เหลือของโรงเรียนที่ซับซ้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อแคว้นฝรั่งเศส le เขต เจ้าของโรงเรียน เปิดการแข่งขันสำหรับการขยายตัวของÉ douard branly โรงเรียนที่ซับซ้อน , ซึ่งได้กลายเป็นที่แคบเกินไป ไม่ได้คิดอย่างอื่นเลย นอกจากหลังคาส่วนขยายอาคารที่มีอยู่ ฌอง ฟรองซัวส์ ชมิทตาม ,ประเภทของการพัฒนาจะเสียโฉมหรูหราอิฐสถาปัตยกรรมทั่วไปของโรงเรียนที่สร้างขึ้นในที่เรียกว่า " สีแดง " ชานเมืองในช่วงทศวรรษที่ 1930 . เกรดของเว็บไซต์จะต้องมี " ตอนกิ่ง " ขจร , มันจะได้รับการมองเห็นในส่วนบนของพล็อตที่เพราะของความลาดชัน โรงเรียนเป็นเพียงหนึ่งชั้น นอกจากนี้มีข้อสงสัยว่าหลังคาที่แบนสามารถสนับสนุนอาคารใหม่ และรับบริการเพิ่มขึ้นในการโหลดของ ที่เสี่ยงต่อการถูกแยกออกจากกระบวนการเสนอราคา ฌอง ฟรองซัวส์ ชมิทตัดสินใจที่จะมุ่งเน้นไปที่ช่องว่างมากกว่าสร้างพื้นที่การปรับโครงสร้างของสนามเด็กเล่นที่มีอยู่ซึ่งโดย exploiting และความแตกต่างในระดับลาด ,ทำให้มันเป็นไปได้ที่จะหาพื้นที่ผิวที่จำเป็นในขณะที่ช่วยให้การเชื่อมต่อระหว่างอาคารดีกว่า 1930 และภาคผนวก สร้างขึ้นในปี 1970 .

งานนี้ในช่องว่าง เริ่มมีการฟื้นฟูให้นักเรียนของลานระหว่างอาคารเดิมและขยาย ห้องหม้อไอน้ำ ซึ่งครอบครองมากกว่าครึ่งหนึ่งของพื้นที่ไปเป็นดินใหม่ในขณะที่พื้นที่มีอยู่เป็นอย่างกว้างขวางเพื่อนำแสงสว่างมาเป็นขุดที่เท้าของอาคารว่ามี , ในความเป็นจริง , ที่จะสามารถได้รับการไหลเข้าของแสงธรรมชาติ ข้อตกลงนี้ยังทำให้มันเป็นไปได้ที่จะแยกความแตกต่างสองสถานที่ : บนสนามเด็กเล่น busier และต่ำกว่า เงียบกว่า สนามเด็กเล่น เป็นทางเดินใต้ดินเชื่อมต่อสองอาคารทั่วสนามหลักมันสว่างด้วยแสงแหล่งรวมอยู่ในม้านั่ง มีน้ำหนักเบาแต่หลังคาแก้วกว้างซ้ำการหมุนเวียนนี้ ให้ครอบคลุมนอกเส้นทาง การตัดสินใจที่จะสร้างใต้สนามอิสระขึ้นพื้นที่ที่สามของหลังคาแบนของ 1930 ตึก อย่างปู สามารถรองรับนักเรียนเพื่อให้ห่างไกล แต่ยังคงไม่ได้ใช้งานฌอง ฟรองซัวส์ ชมิทยังแก้ไขนามสกุลที่สร้างขึ้นในช่วงทศวรรษ การสร้างของ สูงสุด และเป็นฐาน , การใช้ประโยชน์จากการเชื่อมต่อแนวตั้งเปิดการเชื่อมโยงนี้ใหญ่และระบุชื่ออาคารส่วนที่เหลือของโรงเรียนที่ซับซ้อน