1. IntroductionThe immoderate consu

1. Introduction
The immoderate consumption of non-renewable energy, together with the fact that large urban areas, has greatly resulted in environmental deterioration and public health problems, has led to find a new renewable energy [1, 2]. Converting a renewable non-fossil carbon, such as energy crops and lignocellulosic residues (plants, grasses, fruit wastes and algae) to fuel would assure a continual energy supply [3]. Lignocellulosic material is the most abundant biopolymer on Earth and its annual production is estimated at approximately 50 billion tons [4]. Ethanol and hydrogen can be produced by microbial fermentations from such biomass [5]. However, the economics of biofuel production by fermentation are significantly influenced by the cost of the raw materials, which accounts for more than half of the production costs [6]. To achieve a lower production cost, the supply of cheap raw material is thus a necessity [1]. Pineapple waste, is the by-product of the canned pineapple, is a material rich in cellulose, hemicelluloses, sugar and other carbohydrates. These wastes consist of residual pulp, peels and skin. Canned pineapple has been one of Thailand’s main exports of canned fruit producer. The annual availability of these wastes amounts to 0.62 million tons [4]. The mechanical drying of these wastes gave opportunity to store the substrate all over the year [1].
Saccharomyces cerevisiae and Enterobacter aerogenes are the better known biofuel producing bacteria. E. aerogenes possesses advantage over S. cerevisiae respect to their ability to produce both ethanol and hydrogen under anaerobic condition. However, ethanol is produced commercially by S. cerevisiae because it ferments glucose to ethanol as a virtually sole product and it is known for its high ethanol tolerance, rapid fermentation rates and insensitivity to temperature and substrate concentration [1, 7].
The present investigation examined the production of ethanol and hydrogen from pineapple peel by S. cerevisiae TISTR 5048 and E. aerogenes TISTR 1468. High amount of reducing sugars in dried pineapple peel prompted us to make an attempt to utilize it as a raw material for biofuel production and develop of cheap medium. In addition, the immobilized cell technology was also investigated to increase biofuel production.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำปริมาณการใช้พลังงานหมุนเวียน ร่วมกับข้อเท็จจริงใหญ่ที่สมควรเมือง มีผลอย่างมากในปัญหาสิ่งแวดล้อมเสื่อมสภาพและสุขภาพของประชาชน นำการค้นหาพลังงานทดแทนใหม่ [1, 2] แปลงเป็นคาร์บอนไม่ใช่ฟอสซิทดแทน เช่นพืชพลังงานและ lignocellulosic สารตกค้าง (พืช หญ้า กากผลไม้ และสาหร่าย) กับเชื้อเพลิงจะให้พลังงานอย่างต่อเนื่อง [3] Lignocellulosic วัสดุเป็น biopolymer อุดมสมบูรณ์มากที่สุดในโลกและการผลิตรายปีอยู่ประมาณประมาณ 50 พันล้านตัน [4] สามารถผลิตเอทานอลและไฮโดรเจน โดยจุลินทรีย์หมักแหนมจากชีวมวลดังกล่าว [5] อย่างไรก็ตาม เศรษฐศาสตร์ของการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพโดยการหมักจะได้รับอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญ โดยต้นทุนของวัตถุดิบ บัญชีที่มากกว่าครึ่งหนึ่งของการผลิตค่าใช้จ่าย [6] เพื่อให้บรรลุการลดต้นทุนการผลิต การจัดหาวัตถุดิบราคาถูกจึงจำเป็น [1] สับปะรดของเสีย เป็นผลพลอยได้ของสับปะรดกระป๋อง วัสดุเซลลูโลส hemicelluloses น้ำตาลทราย และคาร์โบไฮเดรตอื่น ๆ ขยะเหล่านี้ประกอบด้วยเนื้อเยื่อตกค้าง เปลือก และผิว สับปะรดกระป๋องได้รับหนึ่งของการส่งออกผลไม้กระป๋องผลิตหลักของประเทศไทย งานประจำปีของเสียเหล่านี้จำนวนถึง 0.62 ล้านตัน [4] กลอบแห้งของเสียเหล่านี้ให้โอกาสเก็บพื้นทั่วทุกปี [1]Saccharomyces cerevisiae และ Enterobacter aerogenes มีแบคทีเรียผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพรู้จักกันดี E. aerogenes มีข้อได้เปรียบกว่า S. cerevisiae เคารพความสามารถในการผลิตเอทานอลและไฮโดรเจนภายใต้สภาวะที่ไม่ใช้ออกซิเจน อย่างไรก็ตาม เอทานอลที่ผลิตในเชิงพาณิชย์ โดย S. cerevisiae เพราะมัน ferments กลูโคสเพื่อเอทานอลเป็นผลิตภัณฑ์แต่เพียงผู้เดียวจริง และเป็นที่รู้จักยอมรับเอทานอลสูง อัตราการหมักอย่างรวดเร็ว และที่ต่ำอุณหภูมิผิวและความเข้มข้น [1, 7]การตรวจสอบปัจจุบันตรวจสอบการผลิตเอทานอลและไฮโดรเจนจากเปลือกสับปะรด โดย S. cerevisiae 5048 ววและ E. aerogenes 1468 วว จำนวนสูงลดน้ำตาลในสับปะรดแห้งเปลือกพร้อมท์เราทำความพยายามที่จะใช้เป็นวัตถุดิบสำหรับการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ และพัฒนาขนาดกลางราคาประหยัด นอกจากนี้ เทคโนโลยีแบบตรึงเซลล์ถูกตรวจสอบเพื่อเพิ่มการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
การบริโภคเกินเลยของพลังงานที่ไม่หมุนเวียนร่วมกับความจริงที่ว่าพื้นที่เขตเมืองขนาดใหญ่ที่มีผลอย่างมากในการเสื่อมโทรมของสภาพแวดล้อมและสุขภาพของประชาชนปัญหาได้นำไปสู่การหาพลังงานทดแทนใหม่ [1, 2] แปลงคาร์บอนที่ไม่ใช่ฟอสซิลทดแทนเช่นพืชพลังงานและสารตกค้างลิกโนเซลลูโลส (พืชหญ้าเสียผลไม้และสาหร่าย) เป็นเชื้อเพลิงจะรับประกันการจัดหาพลังงานอย่างต่อเนื่อง [3] วัสดุลิกโนเซลลูโลสเป็นโพลิเมอร์ชีวภาพที่อุดมสมบูรณ์มากที่สุดในโลกและการผลิตประจำปีของ บริษัท อยู่ที่ประมาณประมาณ 50 พันล้านตัน [4] เอทานอลและไฮโดรเจนสามารถผลิตได้โดยกระบวนการหมักจุลินทรีย์จากชีวมวลเช่น [5] อย่างไรก็ตามเศรษฐกิจของการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพจากการหมักได้รับอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญโดยค่าใช้จ่ายของวัตถุดิบซึ่งคิดเป็นสัดส่วนมากกว่าครึ่งหนึ่งของต้นทุนการผลิต [6] เพื่อให้บรรลุถึงต้นทุนการผลิตที่ต่ำกว่าการจัดหาวัตถุดิบราคาถูกจึงเป็นความจำเป็น [1] เปลือกสับปะรดเป็นผลพลอยได้จากสับปะรดกระป๋องเป็นวัสดุที่อุดมไปด้วยเซลลูโลสเฮมิเซลลูโลสน้ำตาลและคาร์โบไฮเดรตอื่น ๆ ของเสียเหล่านี้ประกอบด้วยเยื่อกระดาษเหลือเปลือกและผิวหนัง สับปะรดกระป๋องได้รับหนึ่งในสินค้าส่งออกหลักของไทยผลิตผลไม้กระป๋อง ความพร้อมใช้งานประจำปีของเสียเหล่านี้มีจำนวน 0.62 ล้านตัน [4] อบแห้งเชิงกลของเสียเหล่านี้ได้เปิดโอกาสในการจัดเก็บสารตั้งต้นทั่วทุกปี [1].
Saccharomyces cerevisiae และ Enterobacter aerogenes เป็นที่รู้จักกันดีเชื้อเพลิงชีวภาพแบคทีเรียที่ผลิต อี aerogenes ครอบครองเปรียบกว่า S. cerevisiae เคารพความสามารถในการผลิตทั้งเอทานอลและไฮโดรเจนภายใต้สภาวะไร้อากาศ อย่างไรก็ตามเอทานอลที่ผลิตในเชิงพาณิชย์โดย S. cerevisiae เพราะมันผ่านกระบวนการหมักกลูโคสเอทานอลเป็นผลิตภัณฑ์ แต่เพียงผู้เดียวจริงและเป็นที่รู้จักสำหรับความอดทนของเอทานอลสูงอัตราการหมักอย่างรวดเร็วและไม่รู้สึกรู้สมกับอุณหภูมิและความเข้มข้นของสารตั้งต้น [1, 7].
การสอบสวนในปัจจุบัน การตรวจสอบการผลิตเอทานอลและไฮโดรเจนจากเปลือกสับปะรดโดย S. cerevisiae TISTR 5048 และ E. aerogenes 1468. จำนวนเงินที่สูงววของการลดน้ำตาลในเปลือกสับปะรดอบแห้งให้เราที่จะทำให้ความพยายามที่จะใช้มันเป็นวัตถุดิบสำหรับการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพและพัฒนา ของกลางราคาถูก นอกจากนี้เทคโนโลยีเซลล์ตรึงยังได้รับการตรวจสอบเพื่อเพิ่มการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . แนะนำการบริโภคเกินเลยไม่ใช่พลังงานทดแทน ประกอบกับความจริงที่ว่าพื้นที่ขนาดใหญ่ในเมืองได้อย่างมาก ส่งผลให้เกิดความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อมและปัญหาสาธารณสุข ทำให้ต้องหาพลังงานทดแทน [ 1 , 2 ] แปลงหมุนเวียนปลอดฟอสซิลคาร์บอน เช่น พืชพลังงาน และสิ่งตกค้าง lignocellulosic ( พืช , หญ้า , เศษไม้และสาหร่าย ) เชื้อเพลิงจะรับประกันการจัดหาพลังงานอย่างต่อเนื่อง [ 3 ] lignocellulosic วัสดุที่มีมากที่สุดบนโลก และแบบการผลิตประจำปีประมาณประมาณ 50 พันล้านตัน [ 4 ] และเอทานอล ไฮโดรเจนสามารถผลิตโดยจุลินทรีย์ fermentations จากชีวมวลเช่น [ 5 ] อย่างไรก็ตาม เศรษฐศาสตร์ของการผลิตไบโอดีเซล โดยกระบวนการหมักได้รับอิทธิพลอย่างมากจากต้นทุนของวัตถุดิบ ซึ่งบัญชีมากกว่าครึ่งหนึ่งของต้นทุนการผลิต [ 6 ] เพื่อให้บรรลุการลดต้นทุนการผลิต การจัดหาวัตถุดิบราคาถูกจึงเป็นสิ่งจำเป็น [ 1 ] กากสับปะรดเป็นผลพลอยได้ของสับปะรดกระป๋อง เป็นวัสดุที่อุดมไปด้วยเซลลูโลส hemicelluloses , น้ำตาลและคาร์โบไฮเดรตอื่น ๆ ของเสียที่ตกค้างเหล่านี้ประกอบด้วยเยื่อเปลือกและผิว สับปะรดกระป๋อง ได้รับ หนึ่งในหลักของประเทศไทยส่งออกผลไม้กระป๋องผู้ผลิต ความพร้อมปีของเสียเหล่านี้ ปริมาณ 1 ล้านตัน [ 4 ] กลไกการอบแห้งของเสียเหล่านี้ทำให้โอกาสที่จะเก็บสารอาหารทั่วปี [ 1 ]Saccharomyces cerevisiae และ Enterobacter aerogenes จะรู้จักกันดีกว่าเชื้อเพลิงชีวภาพการผลิตแบคทีเรีย E . aerogenes ครอบครองประโยชน์มากกว่า S . cerevisiae เคารพความสามารถในการผลิตเอทานอล และไฮโดรเจน ภายใต้สภาวะไร้ออกซิเจน อย่างไรก็ตาม เอทานอลที่ผลิตในเชิงพาณิชย์ โดย S . cerevisiae เพราะหมักกลูโคสให้เอทานอลเป็นสินค้าจริง แต่เพียงผู้เดียว และมันเป็นที่รู้จักสำหรับความทนทานสูงอัตราการหมักเอธานอลของอย่างรวดเร็ว และเฉื่อยชาอุณหภูมิและความเข้มข้นสารอาหาร [ 1 , 7 ]การตรวจสอบปัจจุบันการตรวจสอบการผลิตเอทานอลและไฮโดรเจนจากเปลือกสับปะรดโดย S . cerevisiae TISTR 5048 และ E . aerogenes TISTR 1468 ปริมาณน้ำตาลรีดิวซ์ในเปลือกสับปะรดแจ้งเราเพื่อให้ความพยายามที่จะใช้เป็นวัตถุดิบในการผลิตไบโอดีเซล และพัฒนาสื่อราคาถูก นอกจากนี้ เซลล์ตรึง เทคโนโลยียังได้เพิ่มการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ