Food spoilage is a complex process

Food spoilage is a complex process and excessive amounts of foods are lost due to microbial spoilage even with modern day preservation techniques. Despite the heterogeneity in raw materials and processing conditions, the microflora that develops during storage and in spoiling foods can be predicted based on knowledge of the origin of the food, the substrate base and a few central preservation parameters such as temperature, atmosphere, aw and pH. Based on such knowledge, more detailed sensory, chemical and microbiological analysis can be carried out on the individual products to determine the actual specific spoilage organism. Whilst the chemical and physical parameters are the main determining factors for selection of spoilage microorganisms, a level of refinement may be found in some products in which the interactive behavior of microorganisms may contribute to their growth and/or spoilage activity. This review gives three such examples. We describe the competitive advantage of Pseudomonas spp. due to the production of iron-chelating siderophores, the generation of substrates for spoilage reactions by one organism from another microorganism (so-called metabiosis) and the up-regulation of phenotypes potentially involved in spoilage through cell-to-cell communication. In particular, we report for the first time the widespread occurrence of N-acyl homoserine lactones (AHL) in stored and spoiling fresh foods and we discuss the potential implications for spoilage and food preservation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาหารเน่าเสียเป็นกระบวนการที่ซับซ้อน และจำนวนอาหารที่มากเกินไปจะสูญหายไปเนื่องจากจุลินทรีย์เน่าเสียแม้ว่าจะมีเทคนิคการเก็บรักษาวันที่ทันสมัย แม้ heterogeneity ในวัตถุดิบและกระบวน microflora ที่พัฒนา ระหว่างการเก็บรักษา และ ในอาหาร spoiling สามารถจะทำนายตามความรู้มาของอาหาร ฐานพื้นผิวและพารามิเตอร์ระดับกี่กลางเก็บรักษาเช่นอุณหภูมิ บรรยากาศ สะสม และค่า pH ตามความรู้ดังกล่าว รายละเอียดเพิ่มเติมทางประสาทสัมผัส เคมี และทางจุลชีววิทยาการวิเคราะห์สามารถดำเนินในแต่ละผลิตภัณฑ์เพื่อกำหนดสิ่งมีชีวิตจริงเน่าเสียเฉพาะ ในขณะที่พารามิเตอร์ทางเคมี และกายภาพเป็นปัจจัยกำหนดหลักเลือกจุลินทรีย์เน่าเสีย อาจพบระดับของผลิตภัณฑ์บางอย่างที่ทำงานแบบโต้ตอบของจุลินทรีย์อาจนำไปสู่การเจริญเติบโตหรือเน่าเสียกิจกรรม บทความนี้แสดงตัวอย่างเช่นสาม เราอธิบายเปรียบของโอลี เนื่องจากการผลิตเหล็ก chelating siderophores -กฎระเบียบของฟีอาจเกี่ยวข้องกับการเน่าเสียผ่านเซลล์ให้เซลล์สื่อสารและการสร้างพื้นผิวสำหรับปฏิกิริยาการเน่าเสียโดยสิ่งมีชีวิตหนึ่งจากจุลินทรีย์อื่น (เรียกว่า metabiosis) โดยเฉพาะ เรารายงานครั้งแรกเกิดขึ้นอย่างแพร่หลายของ N-acyl homoserine lactones (AHL) ใน spoiling และเก็บอาหารสด และเราอภิปรายผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นสำหรับการเก็บรักษาอาหารและการเน่าเสีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เน่าเสียของอาหารเป็นกระบวนการที่ซับซ้อนและจำนวนเงินที่มากเกินไปของอาหารที่สูญเสียไปจากการเน่าเสียของจุลินทรีย์แม้จะมีเทคนิคการเก็บรักษาวันที่ทันสมัย แม้จะมีความแตกต่างในวัตถุดิบและเงื่อนไขในการประมวลผลที่พัฒนาจุลินทรีย์ระหว่างการเก็บรักษาและในการแย่งอาหารที่สามารถทำนายได้ขึ้นอยู่กับความรู้เกี่ยวกับที่มาของอาหารที่ฐานพื้นผิวและไม่กี่พารามิเตอร์รักษากลางเช่นอุณหภูมิบรรยากาศอัและ พีเอช บนพื้นฐานความรู้ดังกล่าวทางประสาทสัมผัสสารเคมีและจุลชีววิทยาการวิเคราะห์รายละเอียดเพิ่มเติมสามารถดำเนินการในแต่ละผลิตภัณฑ์เพื่อตรวจสอบสิ่งมีชีวิตที่เน่าเสียที่เกิดขึ้นจริงที่เฉพาะเจาะจง ในขณะที่สารเคมีและพารามิเตอร์ทางกายภาพเป็นหลักในการกำหนดปัจจัยสำหรับการเลือกของจุลินทรีย์เน่าเสียระดับของการปรับแต่งอาจพบได้ในผลิตภัณฑ์บางอย่างในการที่พฤติกรรมการโต้ตอบของจุลินทรีย์ที่อาจนำไปสู่​​การเจริญเติบโตและ / หรือกิจกรรมการเน่าเสียของพวกเขา การตรวจสอบนี้จะช่วยให้สามตัวอย่างเช่น เราจะอธิบายความได้เปรียบในการแข่งขันของ Pseudomonas spp เนื่องจากการผลิตของ siderophores เหล็กคีเลตรุ่นของพื้นผิวสำหรับปฏิกิริยาการเน่าเสียโดยหนึ่งในสิ่งมีชีวิตจากเชื้อจุลินทรีย์อื่น ๆ (ที่เรียกว่า metabiosis) และขึ้นกฎระเบียบของ phenotypes อาจมีส่วนร่วมในการเน่าเสียผ่านการสื่อสารของเซลล์ไปยังเซลล์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรารายงานเป็นครั้งแรกที่เกิดขึ้นอย่างกว้างขวางของ lactones homoserine N-acyl (อาห์) ในอาหารสดการจัดเก็บและการเสียและเราหารือเกี่ยวกับผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นสำหรับการเน่าเสียและการเก็บรักษาอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเน่าเสียของอาหาร คือ กระบวนการที่ซับซ้อน และในปริมาณที่มากเกินไปของอาหารที่สูญหายเนื่องจากการเน่าเสียของจุลินทรีย์ด้วยเทคนิคการเก็บรักษาสมัยใหม่ แม้จะมีความหลากหลายในวัตถุดิบและการประมวลผลเงื่อนไข , จุลินทรีย์ที่พัฒนาในระหว่างการเก็บรักษาและการอาหารสามารถคาดการณ์บนพื้นฐานความรู้ของแหล่งที่มาของอาหารพื้นผิวฐานและบางกลางรักษาพารามิเตอร์เช่นอุณหภูมิ , pH และบรรยากาศให้อยู่บนพื้นฐานของความรู้ดังกล่าว รายละเอียดเพิ่มเติมด้านเคมีและการวิเคราะห์ทางจุลชีววิทยาสามารถดําเนินการในแต่ละผลิตภัณฑ์เพื่อศึกษาสิ่งมีชีวิต ของเสีย ที่เกิดขึ้นจริงโดยเฉพาะในขณะที่สารเคมีและพารามิเตอร์ทางกายภาพเป็นหลัก การกำหนดปัจจัยในการเลือกของจุลินทรีย์เน่าเสีย ระดับของการปรับแต่งอาจจะพบได้ในบางผลิตภัณฑ์ ซึ่งพฤติกรรมปฏิสัมพันธ์ของจุลินทรีย์อาจมีผลต่อการเจริญเติบโตของพวกเขาและ / หรือการกิจกรรม รีวิวนี้จะช่วยให้ทั้งสามอย่างดังกล่าว เราอธิบายถึงความได้เปรียบเชิงแข่งขันของ Pseudomonas spp .เนื่องจากการผลิตเหล็กคีเลเดอโร , รุ่นของพื้นผิวสำหรับปฏิกิริยาการเน่าเสียโดยสิ่งมีชีวิตจากจุลินทรีย์อื่น ( เรียกว่า metabiosis ) และขึ้นควบคุมอาจเกี่ยวข้องกับการเกิดเซลล์เพื่อการสื่อสารผ่านมือถือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรารายงานครั้งแรกที่เกิดขึ้นอย่างกว้างขวางของ n-acyl โฮโมเซอรีนแลคโทน ( AHL ) ในการจัดเก็บและการแย่งอาหารสดและเราหารือเกี่ยวกับผลกระทบที่อาจเกิดการเน่าเสีย และการเก็บรักษาอาหาร