The incremental cost of the human capital arising from the various HR activities (e.g., recruitment and selection, performance appraisal, training, and compensation) would exceed the incremental revenue product of employees (loll. McKenna, McNabb, & Shorey, 1983; Steffy & Maurer, 1988). Thus, human resources and HR systems would conceivably not yield competitive advantage for the firm. In reality, however, firms face a heterogeneous demand for and supply of human resources, reflecting differences in the distribution of the knowledge, skills, and abilities across individuals, and variances in their productive capacities (Wright & Snell, 1991).Firm specific human capital is valuable because it potentially enhances the productive capacity of human resources (Becker, 1975;Parnes, 1984),
ต้นทุนส่วนเพิ่มของทุนมนุษย์ที่เกิดจากกิจกรรมของ HR ต่าง ๆ (เช่น สรรหา และเลือก ประเมินประสิทธิภาพ ฝึกอบรม และค่าตอบแทน) จะเกินผลิตภัณฑ์เพิ่มรายได้ของพนักงาน (loll McKenna, McNabb, & Shorey, 1983 Steffy & Maurer, 1988) ดังนั้น ทรัพยากรบุคคลและระบบ HR จะดักรอไม่ผลตอบแทนเปรียบสำหรับบริษัท ในความเป็นจริง อย่างไรก็ตาม บริษัทเผชิญความต้องการบริการและจัดหาทรัพยากรมนุษย์ การสะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างในการกระจายความรู้ ทักษะ และความสามารถแต่ละบุคคล และผลต่างของกำลังการผลิต (ไรท์และเซี 1991) บุคลากรเฉพาะของบริษัทจะมีคุณค่า เพราะมันอาจช่วยเพิ่มประสิทธิภาพกำลังการผลิตทรัพยากรมนุษย์ (Becker, 1975 Parnes, 1984),
การแปล กรุณารอสักครู่..