Yersinia pestis, the causative agen

Yersinia pestis, the causative agent of plague, is typically transmitted by the bite of an infected flea. Many aspects of mammalian innate immune response early after Y. pestis infection remain poorly understood. A previous study by our lab showed that neutrophils are the most prominent cell type recruited to the injection site after intradermal needle inoculation of Y. pestis, suggesting that neutrophil interactions with Y. pestis may be important in bubonic plague pathogenesis. In the present study, we developed new tools allowing for intravital microscopy of Y. pestis in the dermis of an infected mouse after transmission by its natural route of infection, the bite of an infected flea. We found that uninfected flea bites typically induced minimal neutrophil recruitment. The magnitude of neutrophil response to flea-transmitted Y. pestis varied considerably and appeared to correspond to the number of bacteria deposited at the bite site. Macrophages migrated towards flea bite sites and interacted with small numbers of flea-transmitted bacteria. Consistent with a previous study, we observed minimal interaction between Y. pestis and dendritic cells; however, dendritic cells did consistently migrate towards flea bite sites containing Y. pestis. Interestingly, we often recovered viable Y. pestis from the draining lymph node (dLN) 1 h after flea feeding, indicating that the migration of bacteria from the dermis to the dLN may be more rapid than previously reported. Overall, the innate cellular host responses to flea-transmitted Y. pestis differed from and were more variable than responses to needle-inoculated bacteria. This work highlights the importance of studying the interactions between fleas, Y. pestis and the mammalian host to gain a better understanding of the early events in plague pathogenesis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยทั่วไปมีส่ง yersinia pestis ตัวแทนสาเหตุการกาฬโรค โดยการกัดของหมัดติดเชื้อ ด้านใน mammalian ภูมิคุ้มกันตอบสนองข้อสอบก่อนหลังจากติดเชื้อ Y. pestis ยังคงเข้าใจงาน การศึกษาก่อนหน้านี้ โดยห้องแล็บของเราแสดงให้เห็นว่า neutrophils จะเด่นสุดเซลล์ชนิดคัดไปฉีดหลังจากเข็ม intradermal inoculation ของ Y. pestis แนะนำว่า neutrophil โต้ตอบกับ Y. pestis อาจสำคัญในพยาธิกำเนิดของกาฬโรค ในการศึกษาปัจจุบัน เราพัฒนาเครื่องมือใหม่ ๆ ที่ช่วยให้การ intravital microscopy ของ Y. pestis ในผิวหนังของเมาส์ที่มีการติดเชื้อหลังจากส่ง โดยเส้นทางของธรรมชาติของการติดเชื้อ การกัดของหมัดติดเชื้อ เราพบว่า เชื้อหมัดกัดจะเกิดสรรหาบุคลากร neutrophil น้อย ขนาดของ neutrophil ตอบ pestis Y. ส่งหมัดแตกต่างกันมาก และปรากฏให้ ตรงกับจำนวนแบคทีเรียที่ฝากเว็บไซต์กัด บังเอิญย้ายไปอเมริกาหมัดกัด และอาจ มีหมายเลขขนาดเล็กของแบคทีเรียส่งนัด สอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ เราสังเกตปฏิสัมพันธ์น้อยที่สุดระหว่าง Y. pestis และเซลล์ dendritic อย่างไรก็ตาม เซลล์ dendritic ได้อย่างต่อเนื่องย้ายต่อหมัดกัดไซต์ประกอบด้วย Y. pestis เป็นเรื่องน่าสนใจ เรามักจะกู้คืน pestis Y. ได้จากโหนน้ำเหลือง draining (dLN) 1 h หลังนัดอาหาร บ่งชี้ว่า การโยกย้ายของแบคทีเรียจากผิวหนังที่จะ dLN อาจมากขึ้นอย่างรวดเร็วกว่ารายงานก่อนหน้านี้ โดยรวม การตอบรับโดยธรรมชาติเซลล์โฮสต์ pestis Y. ส่งหมัดแตกต่างจาก และมีตัวแปรเพิ่มเติมกว่าตอบเข็ม inoculated แบคทีเรีย งานนี้เน้นความสำคัญของการศึกษาการโต้ตอบระหว่าง fleas, Y. pestis และโฮสต์ mammalian เพื่อเข้าใจเหตุการณ์ช่วงในพยาธิกำเนิดของกาฬโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Yersinia pestis, ตัวแทนสาเหตุของภัยพิบัติจะถูกส่งโดยทั่วไปกัดของหมัดที่ติดเชื้อ หลายแง่มุมของการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันโดยธรรมชาติเลี้ยงลูกด้วยนมในช่วงต้นหลังจากการติดเชื้อ Y. pestis ยังคงเข้าใจ การศึกษาก่อนหน้านี้โดยห้องปฏิบัติการของเราแสดงให้เห็นว่านิวโทรฟิเป็นเซลล์ชนิดที่โดดเด่นที่สุดรับคัดเลือกให้บริเวณที่ฉีดหลังจากการฉีดวัคซีนเข็ม intradermal ของ Y. pestis ชี้ให้เห็นว่าการมีปฏิสัมพันธ์กับ neutrophil Y. pestis อาจมีความสำคัญในการเกิดโรคกาฬโรค ในการศึกษาปัจจุบันเราพัฒนาเครื่องมือใหม่ที่ช่วยให้การใช้กล้องจุลทรรศน์ intravital ของ Y. pestis ในผิวชั้นหนังแท้ของเมาส์ที่ติดเชื้อหลังจากการส่งผ่านเส้นทางธรรมชาติของการติดเชื้อกัดของหมัดที่ติดเชื้อ เราพบว่าหมัดกัดติดเชื้อมักจะเหนี่ยวนำให้เกิดการรับสมัคร neutrophil น้อยที่สุด ความสำคัญของการตอบสนองต่อการ neutrophil หมัดส่ง Y. pestis ต่าง ๆ มากและดูเหมือนจะสอดคล้องกับจำนวนของแบคทีเรียฝากที่เว็บไซต์กัด ขนาดใหญ่อพยพไปทางเว็บไซต์หมัดกัดและมีความสัมพันธ์กับตัวเลขขนาดเล็กของแบคทีเรียหมัดส่ง สอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้าเราสังเกตปฏิสัมพันธ์น้อยที่สุดระหว่าง Y. pestis และเซลล์ dendritic; แต่ dendritic เซลล์อย่างต่อเนื่องไม่โยกย้ายไปสู่​​เว็บไซต์ที่มีหมัดกัด Y. pestis ที่น่าสนใจที่เรามักจะหาย pestis วายทำงานได้จากต่อมน้ำเหลืองระบายน้ำ (DLN) 1 ชั่วโมงหลังจากให้อาหารหมัดแสดงให้เห็นว่าการย้ายถิ่นของเชื้อแบคทีเรียจากหนังแท้ที่จะ DLN อาจจะมากขึ้นอย่างรวดเร็วกว่าที่เคยรายงานไว้ โดยรวมแล้วการตอบสนองของโฮสต์โทรศัพท์มือถือโดยธรรมชาติที่จะส่งหมัด Y. pestis แตกต่างไปจากและมีตัวแปรมากกว่าการตอบสนองต่อเชื้อแบคทีเรียเชื้อเข็ม งานนี้ไฮไลท์สำคัญของการศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างหมัด Y. pestis และเป็นเจ้าภาพเลี้ยงลูกด้วยนมที่จะได้รับความเข้าใจที่ดีขึ้นของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงต้นของการเกิดโรคภัยพิบัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เยอซิเนีย pestis ตัวแทนที่เป็นสาเหตุของโรค โดยทั่วไปจะส่งโดยการกัดของเห็บที่ติดเชื้อ หลายแง่มุมของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมแหล่งภูมิคุ้มกันก่อนหลัง Y pestis การติดเชื้อยังคงไม่ค่อยเข้าใจ . การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่า นิวโทรฟิล จากแล็บของเราจะโดดเด่นมากที่สุดเซลล์ประเภทคัดเลือกเข็มฉีดยาให้เข็ม intradermal pestis หลังจากที่ได้รับของวาย ,แนะนำว่า ทรราชปฏิสัมพันธ์กับวาย pestis อาจจะสำคัญในการเกิดกาฬโรค . ในการศึกษา เราพัฒนาเครื่องมือใหม่ที่ช่วยให้ intravital ปของวาย pestis ในหนังแท้ของเมาส์ที่ติดเชื้อหลังจากส่งตามเส้นทางธรรมชาติของการติดเชื้อ การกัดของเห็บที่ติดเชื้อเราพบมาก่อน หมัดกัดมักจะเกิดน้อยที่สุดทรราชรับสมัคร ขนาดของนิวโตรฟิลการส่งวายหมัด pestis แตกต่างกันมาก และปรากฏให้สอดคล้องกับจำนวนของแบคทีเรียที่ฝากไว้ที่กัดเว็บไซต์ แมโครเฟจ อพยพต่อหมัดกัด เว็บไซต์และติดต่อกับตัวเลขขนาดเล็กของหมัด ซึ่งแบคทีเรีย สอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้เราพบปฏิสัมพันธ์ระหว่างตัวน้อยที่สุดและ pestis เซลล์ แต่เซลล์ทำอย่างต่อเนื่องโยกย้ายต่อหมัดกัดเว็บไซต์ที่มี . pestis . ที่น่าสนใจที่เรามักจะพบได้จากการระบาย . pestis ต่อมน้ำเหลือง ( dln ) 1 H หลังหมัดอาหาร ระบุว่า การโยกย้ายของแบคทีเรียจากหนังแท้กับ dln อาจอย่างรวดเร็วมากกว่าที่รายงานก่อนหน้านี้ โดยรวมเรื่องของเซลล์โฮสต์ต่อหมัดส่ง pestis แตกต่างจากตัวแปร Y และมากกว่าตอบสนองต่อเข็ม หัวเชื้อจุลินทรีย์ งานนี้เน้นความสำคัญของการศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างหมัด Y pestis และโฮสต์ ) ที่จะได้รับความเข้าใจที่ดีขึ้นของเหตุการณ์ก่อนเกิดภัยพิบัติ .