Tracheostomy timing and the duratio

Tracheostomy timing and the duration of weaning in patients with
acute respiratory failure
Abstract
Introduction The effect of various airway management strategies, such as the timing of tracheostomy,
on liberation from mechanical ventilation (MV) is uncertain. We tested the hypothesis that
tracheostomy, when performed prior to active weaning, does not influence the duration of weaning or
of MV in comparison with a more selective use of tracheostomy.
Patients and methods In this observational prospective cohort study, surgical patients requiring ≥ 72
hours of MV were followed prospectively. Patients undergoing tracheostomy prior to any active
weaning attempts (early tracheostomy [ET]) were compared with patients in whom initial weaning
attempts were made with the endotracheal tube in place (selective tracheostomy [ST]).
Results We compared the duration of weaning, the total duration of MV and the frequency of fatigue
and pneumonia. Seventy-four patients met inclusion criteria. Twenty-one patients in the ET group were
compared with 53 patients in the ST group (47% of whom ultimately underwent tracheostomy). The
median duration of weaning was shorter (3 days versus 6 days, P = 0.05) in patients in the ET group
than in the ST group, but the duration of MV was not (median [interquartile range], 11 days [9–26 days]
in the ET group versus 13 days [8–21 days] in the ST group). The frequencies of fatigue and
pneumonia were lower in the ET group patients.
Discussion Determining the ideal timing of tracheostomy in critically ill patients has been difficult and
often subjective. To standardize this process, it is important to identify objective criteria to identify
patients most likely to benefit from the procedure. Our data suggest that in surgical patients with
resolving respiratory failure, a patient who meets typical criteria for a trial of spontaneous breathing but
is not successfully extubated within 24 hours may benefit from a tracheostomy. Our data provide a
framework for the conduct of a clinical trial in which tracheostomy timing can be assessed for its impact
on the duration of weaning.
Conclusion Tracheostomy prior to active weaning may hasten liberation f

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระยะเวลา Tracheostomy
และระยะเวลาของการหย่านมในผู้ป่วยเฉียบพลันระบบหายใจล้มเหลวบทคัดย่อบทนำผลกระทบของกลยุทธ์การจัดการที่แตกต่างกันทางเดินหายใจเช่นระยะเวลาของการหายใจที่เกี่ยวกับการปลดปล่อยให้เป็นอิสระจากการใช้เครื่องช่วยหายใจ(MV) คือความไม่แน่นอน เราได้ทดสอบสมมติฐานที่ว่าTracheostomy เมื่อดำเนินการก่อนที่จะหย่านมที่ใช้งานไม่ได้มีผลต่อระยะเวลาของการหย่านมหรือเรือในการเปรียบเทียบกับการใช้งานที่เลือกมากขึ้นของtracheostomy. ผู้ป่วยและวิธีการในการศึกษาการศึกษาที่คาดหวังเชิงนี้ผู้ป่วยผ่าตัดที่ต้องใช้≥ 72 ชั่วโมง เรือตามมาทันที ผู้ป่วยที่หายใจก่อนที่จะมีการใช้งานใด ๆพยายามหย่านม (ต้น tracheostomy [ET]) เป็นเมื่อเทียบกับผู้ป่วยที่หย่านมเริ่มต้นความพยายามที่ทำด้วยท่อช่วยหายใจในสถานที่ (tracheostomy เลือก [ST]). ผลเราเมื่อเทียบกับระยะเวลาของการหย่านมที่ ระยะเวลารวมของ MV และความถี่ของความเมื่อยล้าและโรคปอดบวม ผู้ป่วยที่เจ็ดสิบสี่ได้พบกับเกณฑ์การคัดเลือก ผู้ป่วยที่ยี่สิบหนึ่งในกลุ่ม ET ถูกเมื่อเทียบกับ53 ผู้ป่วยในกลุ่ม ST (47% ของผู้ที่ในที่สุดได้รับการ tracheostomy) ระยะเวลาเฉลี่ยของการหย่าสั้น (3 วันเมื่อเทียบกับ 6 วัน, p = 0.05) ในผู้ป่วยที่อยู่ในกลุ่ม ET กว่าในกลุ่ม ST แต่ระยะเวลาของ MV ไม่ได้ (ค่ามัธยฐาน [ช่วง interquartile] 11 วัน [26/09 วัน] ในกลุ่มเอเมื่อเทียบกับ 13 วัน [8-21 วัน] ในกลุ่ม ST) ความถี่ของความเหนื่อยล้าและโรคปอดอักเสบลดลงในผู้ป่วยกลุ่ม ET. คำอธิบายการกำหนดระยะเวลาที่เหมาะในการหายใจในผู้ป่วยที่ป่วยหนักได้ยากและอัตนัยมักจะ ที่จะสร้างมาตรฐานกระบวนการนี้ก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะระบุเกณฑ์วัตถุประสงค์เพื่อระบุผู้ป่วยส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะได้รับประโยชน์จากขั้นตอน ข้อมูลของเราแสดงให้เห็นว่าในผู้ป่วยที่ผ่าตัดกับการแก้ปัญหาความล้มเหลวของระบบทางเดินหายใจผู้ป่วยที่ตรงกับเกณฑ์ทั่วไปสำหรับการทดลองของการหายใจที่เกิดขึ้นเองแต่ไม่ได้ถอดท่อช่วยหายใจประสบความสำเร็จภายใน24 ชั่วโมงอาจได้รับประโยชน์จาก tracheostomy ข้อมูลของเราให้กรอบการทำงานสำหรับการดำเนินการของการทดลองทางคลินิกในระยะเวลาที่ tracheostomy สามารถประเมินผลกระทบในระยะเวลาของการหย่านม. the สรุป Tracheostomy ก่อนที่จะหย่านมที่ใช้งานอาจเร่งการปลดปล่อยฉ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระยะเวลาการเจาะคอ และระยะเวลาของเครื่องช่วยหายใจในผู้ป่วยภาวะการหายใจล้มเหลวเฉียบพลัน


แนะนำบทคัดย่อผลของกลยุทธ์การจัดการการบินต่าง ๆ เช่น เวลาของอสัญ
บน , ปลดปล่อยจากเครื่องช่วยหายใจ ( MV ) ไม่แน่นอน เราทดสอบสมมติฐานที่
อสัญ เมื่อทำการหย่านมก่อนการใช้งาน ไม่มีผลต่อระยะเวลาจากหย่านมหรือ
ของ MV ในการเปรียบเทียบกับการเลือกใช้เพิ่มเติมของอสัญ .
ผู้ป่วยและวิธีนี้ถึงแม้อนาคตการศึกษาไปข้างหน้า , การผ่าตัดผู้ป่วยที่ต้องการ≥ 72
ชั่วโมง MV ตามการ . ผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดหลอดลมก่อนใช้งาน
หย่านมความพยายาม ( ต้นอสัญ [ ET ] ) เมื่อเทียบกับผู้ป่วยที่เริ่มต้นการหย่า
ความพยายามให้กับคาท่อในสถานที่ ( selective อสัญ [ St ] )
ผลลัพธ์ที่เราเทียบระยะเวลาหย่านม ระยะเวลารวม MV และความถี่ของความเมื่อยล้า
และโรคปอดอักเสบ เจ็ดสิบสี่ผู้ป่วยพบเกณฑ์การรวม . ยี่สิบหนึ่งในผู้ป่วยและกลุ่ม
เมื่อเทียบกับผู้ป่วย 53 ในกลุ่มเซนต์ ( 47 % ของคนที่สุด ได้รับการเจาะคอ )
มัธยฐานของระยะเวลาหย่านมเร็วขึ้น ( 3 วันและ 6 วัน , p = 0.05 ) และผู้ป่วยในกลุ่ม
มากกว่าในกลุ่มเซนต์ แต่ระยะเวลาของ MV ไม่ได้ ( สร้างช่วงกลาง [ ] , 11 วัน [ 9 – 26 วัน ]
ใน ET กลุ่มเทียบกับ 13 วัน [ 8 – 21 วัน ] ในกลุ่มเซนต์ ) ความถี่ของความเมื่อยล้าและ
ปอดบวมได้ลดลงในผู้ป่วยกลุ่ม ET .
การอภิปรายการกำหนดเวลาที่เหมาะของการเจาะคอในผู้ป่วยวิกฤตได้ยากและ
มักจะอัตนัย มาตรฐานกระบวนการนี้ , มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะระบุวัตถุประสงค์ เกณฑ์ในการระบุผู้ป่วยส่วนใหญ่
ได้รับประโยชน์จากกระบวนการ ข้อมูลแนะนำในผู้ป่วยศัลยกรรมกับ
แก้ไขความล้มเหลวในทางเดินหายใจคนไข้ที่ตรงกับเกณฑ์ทั่วไปสำหรับการทดลองของการหายใจ แต่ไม่ประสบความสำเร็จ
extubated ภายใน 24 ชั่วโมง อาจได้ประโยชน์จากการผ่าตัดหลอดลม . ข้อมูลให้
กรอบการดําเนินการทดลองทางคลินิกที่สามารถประเมินระยะเวลาการเจาะคอเพื่อ
ผลกระทบต่อระยะเวลาหย่านม
สรุปอสัญก่อนปราดเปรียวหย่านมอาจเร่งปลดปล่อยเอฟ