The genus Drosera (Droseraceae), co

The genus Drosera (Droseraceae), commonly called sundew, is the largest group of carnivorous
plants and consists of approximately170 species. Drosera spatulata Labill. is one of the most
widespread sundews in nature. D. spatulata is a carnivorous species native to south-east Asia and
Australia (Junipers et al., 1989). It is a rosette-forming spoon-leaved sundew. This species is
widely variable, but generally plants are about 4 cm in diameter. Each leaf is attached to the central
rosette by a narrow 8 mm long petiole that is only glandular on the upper half. Individual leaf
laminae are typically 5 mm long and 4 mm wide. In early summer, plants will produce 8 cm tall
erect shapes with around six small white or pink flowers on each one-sided racemose inflorescence.
Each flower can be up to 6 mm across (International Carnivorous Plant Society, 2013).
Carnivorous plants are a phenomenon in the plant kingdom and are valued as ornamental
plants. They capture their prey by means of specialized trapping devices, which is an additional
way to obtain protein - a source of nitrogen that is essential for the proper development of all
organisms (Williams and Bennet, 1982). Apart from their ornamental value, the Drosera has
medicinal significance. Extracts of these plants, containing 1,4-naphthoquinones, are used as
antispasmodic agents in the treatment of respiratory tract ailments (Junipers et al., 1989). Due to
the pharmacological significance of Drosera spp., there is great demand for plant material that has
been met mainly through the exploitation of natural resources. As a solution for saving endangered
species as well as alternative sources of plant material for pharmacological purposes, in vitro culture of plants from the Droseraceae family has been employed (Jayram and Prasad, 2005).
For D. spatulata the chromosome numbers of 2n= 20, 40, 50 and 60 have been reported
(Rivadavia and Preto, 2005).Changes in chromosome numbers may be induced via exposure of
plant tissue to various chemical preparations and forms of electromagnetic radiation (van Harten,
1998). Colchicine is an alkaloid derived from the bulbous plant Colchicum autumnale L. (autumn
crocus) (Ranney, 2003; Eigsti and Dustin, 1955). The chemical induces tetraploidy by disrupting
the metaphase stage of cellular mitosis through inhibition of the spinder fibers that segregate
replicated chromosomes into daughter cells (Eigsti and Dustin, 1955; van Harten, 1998; Recupero,
et al., 2005). Colchicine has been found to have a significant effect on polyploidy induction and
thus has been widely used for inducing polyploidy in plants. Inducing polyploidy is an effective
means for the generation of innovative germplasm resources suitable for selective breeding.
From a single plant cultivated in vitro, many genetically identical clonal lines can be obtained
through vegetative propagation. This technique allows for an increase in the propagation rate of
valuable plant material. In vitro micro-propagation offers a means of multiplication of ornamental
plants, rare and endangered species, as well as plants that are a source of secondary metabolites.
Mitotic polyploidization induced through chemical treatment was also used to increase the genetic
variability. Polyploids exhibiting valuable new phenotypic traits can occupy new niches and
become agricultural and horticultural importance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สกุล Drosera (Droseraceae), มักเรียกว่า sundew เป็นกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดของกินพืช และส่วนประกอบของสายพันธุ์ approximately170 Drosera spatulata Labill เป็นหนึ่งในสุดsundews แพร่กระจายในธรรมชาติ D. spatulata เป็นสายพันธุ์กินถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และออสเตรเลีย (Junipers et al. 1989) มันเป็นการขึ้นรูปกุหลาบใบช้อน sundew สายพันธุ์นี้แพร่หลายแปร แต่โดยทั่วไปพืชมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 4 ซม. แต่ละใบแนบกลางกุหลาบ โดยก้านใบยาวแคบ 8 มม.ที่มีต่อมในครึ่งบนเท่านั้น แต่ละใบของเนื้อโดยทั่วไปจะยาว 5 มม.และกว้าง 4 มม. ในช่วงต้นฤดูร้อน พืชจะผลิตสูง 8 ซม.ยกร่าง มีประมาณหกขนาดเล็กสีขาว หรือสีชมพูแต่ละช่อดอก racemose ด้านเดียวดอกไม้ดอกได้ถึง 6 มม. (นานากินพืชกระทรวงต่าง ๆ 2013)พืชกินสัตว์มีปรากฏการณ์ในอาณาจักรพืช และมีมูลค่าประดับเป็นพืช พวกเขาจับเหยื่อโดยใช้อุปกรณ์ดักเฉพาะ ซึ่งเป็นการเพิ่มเติมทางการได้รับโปรตีน - เป็นแหล่งของไนโตรเจนที่จำเป็นสำหรับการพัฒนาที่เหมาะสมทั้งหมดสิ่งมีชีวิต (Williams และ Bennet, 1982) นอกเหนือจากค่าของพวกเขาประดับ Drosera มีความสำคัญที่ยา ใช้เป็นสารสกัดจากพืชเหล่านี้ ที่ประกอบด้วย 1, 4-naphthoquinonesบีบตัวแทนในการรักษาโรคทางเดินหายใจ (Junipers et al. 1989) เนื่องจากการความสำคัญทางเภสัชวิทยา Drosera ออกซิเจน มีความต้องการวัสดุจากพืชที่มีดีตรงตามส่วนใหญ่ผ่านการแสวงหาประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ เป็นโซลูชันสำหรับการบันทึกใกล้สูญพันธุ์สายพันธุ์เป็นแหล่งทางเลือกของวัสดุจากพืชเพื่อวัตถุประสงค์ทางเภสัชวิทยา เพาะพืชจากครอบครัว Droseraceae ได้อิสระ (Jayram และโก 2005)D. spatulata จำนวนโครโมโซม 2n = 20, 40, 50 และ 60 ที่มีการรายงาน(Rivadavia และ Preto, 2005) การเปลี่ยนแปลงจำนวนโครโมโซมอาจเกิดผ่านแสงของเนื้อเยื่อพืชเพื่อการเตรียมสารเคมีและรังสีแม่เหล็กไฟฟ้า (van Harten ในรูปแบบต่าง ๆ1998) . โคลชิซีนมีอัลคาลอยมาจาก autumnale Colchicum พืชโป่ง L. (ฤดูใบไม้ร่วงส้ม) (Ranney, 2003 Eigsti และดัสติน 1955) สารเคมีก่อให้เกิด tetraploidy โดยรบกวนระยะ metaphase ของเซลล์เซลล์ผ่านการยับยั้งของเส้นใย spinder ที่แยกจำลองแบบโครโมโซมในเซลล์ลูก (Eigsti และดัสติน 1955; van Harten, 1998 Recuperoet al. 2005) โคลชิซีนได้พบว่ามีผลเหนี่ยวนำ polyploidy และจึง มีการอย่างกว้างขวางใช้การกระตุ้น polyploidy ในพืช ชัก polyploidy คือ มีประสิทธิภาพหมายความว่าสำหรับการสร้างนวัตกรรมแหล่งทรัพยากรที่เหมาะสมสำหรับการปรับปรุงพันธุ์จากปลูกพืชเดี่ยว ในหลอดทดลอง บรรทัด clonal เหมือนกันทางพันธุกรรมได้ผ่านการแพร่กระจายของพืช เทคนิคนี้ช่วยให้การเพิ่มขึ้นของอัตราการแพร่กระจายของวัสดุจากพืชที่มีคุณค่า ไมโครการขยายพันธุ์ในหลอดทดลองให้มีความหมายของไม้ประดับพืช พันธุ์หายาก และใกล้สูญพันธุ์ เช่นเดียว กับพืชที่เป็นแหล่งของสารรองMitotic polyploidization เกิดผ่านเคมีบำบัดยังใช้เพิ่มการทางพันธุกรรมความแปรปรวน Polyploids แสดงลักษณะฟีโนไทป์ใหม่มีคุณค่าสามารถครอบครองซอกใหม่ และกลายเป็น ความสำคัญทางการเกษตร และพืชสวน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สกุลหยาดน้ำค้าง (Droseraceae) เรียกกันทั่วไปหยาดน้ำค้างเป็นกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดของการกินเนื้อเป็นอาหาร
พืชและประกอบด้วยชนิด approximately170 Drosera spatulata Labill เป็นหนึ่งในที่สุด
หยาดน้ำค้างแพร่หลายในธรรมชาติ D. spatulata เป็นสายพันธุ์กินเนื้อเป็นอาหารพื้นเมืองของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และ
ออสเตรเลีย (Junipers et al., 1989) มันเป็นช้อนใบหยาดน้ำค้างดอกกุหลาบขึ้นรูป สายพันธุ์นี้เป็น
ตัวแปรอย่างกว้างขวาง แต่โดยทั่วไปพืชประมาณ 4 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลาง แต่ละใบจะถูกแนบไปกลาง
ดอกกุหลาบโดยแคบ 8 มิลลิเมตรก้านใบยาวที่เป็นเพียงต่อมครึ่งบน ใบส่วนบุคคล
laminae โดยทั่วไปจะมี 5 มิลลิเมตรยาวและ 4 มิลลิเมตรกว้าง ในช่วงต้นฤดูร้อนพืชจะผลิต 8 เซนติเมตรสูง
รูปทรงตั้งตรงกับประมาณหกดอกสีขาวหรือสีชมพูเล็ก ๆ ในแต่ละด้านหนึ่งช่อดอก racemose.
แต่ละดอกได้ถึง 6 มมข้าม (นานาชาติกินพืชสังคม, 2013).
พืชที่กินเนื้อเป็น ปรากฏการณ์ในอาณาจักรพืชและมีมูลค่าเป็นไม้ประดับ
พืช พวกเขาจับเหยื่อของพวกเขาโดยวิธีการของอุปกรณ์ดักผู้เชี่ยวชาญซึ่งเป็นเพิ่มเติม
วิธีการที่จะได้รับโปรตีน - แหล่งที่มาของไนโตรเจนที่เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการพัฒนาที่เหมาะสมของทุก
สิ่งมีชีวิต (วิลเลียมส์และเบนเนต, 1982) นอกเหนือจากค่าไม้ประดับของพวกเขาหยาดน้ำค้างมี
นัยสำคัญทางยา สารสกัดจากพืชเหล่านี้มี 1,4-naphthoquinones จะถูกนำมาใช้เป็น
ตัวแทน antispasmodic ในการรักษาโรคระบบทางเดินหายใจ (Junipers et al., 1989) เนื่องจากการ
อย่างมีนัยสำคัญทางเภสัชวิทยาของหยาดน้ำค้าง spp. มีความต้องการที่ดีสำหรับพืชที่ได้
รับการตอบสนองส่วนใหญ่ผ่านการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ เป็นวิธีแก้ปัญหาสำหรับการบันทึกใกล้สูญพันธุ์
ชนิดเช่นเดียวกับแหล่งทางเลือกของวัสดุปลูกเพื่อวัตถุประสงค์ทางเภสัชวิทยาวัฒนธรรมในหลอดทดลองของพืชจากครอบครัว Droseraceae ได้รับการว่าจ้าง (Jayram และปรา 2005).
สำหรับ D. spatulata จำนวนโครโมโซม 2n = 20 , 40, 50 และ 60 ได้รับรายงาน
(Rivadavia และ Preto 2005) .Changes ในจำนวนโครโมโซมอาจจะเหนี่ยวนำให้เกิดการสัมผัสผ่านของ
เนื้อเยื่อพืชเพื่อการเตรียมสารเคมีต่างๆและรูปแบบของรังสีแม่เหล็กไฟฟ้า (Van Harten,
1998) โคลชิซินเป็นสารที่ได้มาจากพืชกระเปาะ Colchicum autumnale ลิตร (ฤดูใบไม้ร่วง
ดอกดิน) (Ranney 2003; Eigsti และดัสติน, 1955) สารเคมีที่ก่อให้เกิดการรบกวน tetraploidy
เวที metaphase ของเซลล์โทรศัพท์มือถือผ่านการยับยั้งของเส้นใย spinder ที่แยก
โครโมโซมจำลองแบบในเซลล์ลูกสาว (Eigsti และดัสติน 1955; Van Harten 1998; Recupero,
. et al, 2005) colchicine ได้รับพบว่ามีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในการเหนี่ยวนำ polyploidy และ
จึงได้รับการใช้กันอย่างแพร่หลายในการกระตุ้น polyploidy ในพืช การกระตุ้นให้เกิดโพลีพลอยที่มีประสิทธิภาพ
หมายถึงการสร้างทรัพยากรพันธุกรรมนวัตกรรมที่เหมาะสมสำหรับการคัดเลือกพันธุ์.
จากโรงงานเดียวปลูกในหลอดทดลองหลายสาย clonal เหมือนพันธุกรรมสามารถรับได้
ผ่านการขยายพันธุ์พืช เทคนิคนี้จะช่วยในการเพิ่มอัตราการแพร่กระจายของ
วัสดุพืชที่มีคุณค่า ในหลอดทดลองไมโครขยายพันธุ์มีความหมายของการคูณของประดับ
พืชชนิดที่หายากและใกล้สูญพันธุ์เช่นเดียวกับพืชที่เป็นแหล่งที่มาของสารรอง.
polyploidization ทิคส์เหนี่ยวนำผ่านการรักษาทางเคมีก็ถูกใช้เพื่อเพิ่มทางพันธุกรรม
ความแปรปรวน Polyploids การแสดงลักษณะฟีโนไทป์ที่มีคุณค่าใหม่ที่สามารถครองซอกใหม่และ
กลายเป็นความสำคัญการเกษตรและพืชสวน