Toni: [From the ladder] May I help

Toni: [From the ladder] May I help you, Madam?
Stephanie:[Every inch the upper middle class lady] I’m really not looking for anything in
particular. I just thought I’d browse a bit.
Toni: Fine. I’m here if you want me.
Stephanie: I’ve heard there’s a marvelous recording of uh [Try to think of something] of
Horowitz’s last concert. Do you have it?
Toni: Horowitz? We’re all out, but I can send it to you.
Stephanie:That will be fine. I believe my husband has a charge account here. Send the
record to . . . [Laying it on] Mrs. . . .Julian . . . Winston. [Toni has been putting
records away as she talks. Now when she hears JULIAN’S name, she misses the
shelf with a record and it drops.]
Toni: [Coming down ladder and crossing to STEPHANIE] You?
Stephanie:[Nodding] Me.
Toni: You didn’t come on account of Horowitz?
Stephanie: No. You see, Miss Simmons—
Toni: Call me Toni.
Stephanie: [Graciously] Thank you. Toni . . . Dr. Winston, my husband, said that you were
most anxious to meet me. Well, here I am. [She sits and crosses her legs.]
Toni: [After a moment, a bit impatiently] Did he . . . did he tell you about his—our plans?
Stephanie: [Same gracious smile] The divorce? Naturally.
Toni: [After another pause] Well?
Stephanie: Well what?
Toni: You don’t mind?
Stephanie: My husband and I are in complete agreement about the divorce.
Toni: [Letting out a sharp breath of relief] Whew! That makes me very happy!
Stephanie: [As sweetly as possible] I’m glad.
Toni: You see, Mrs. Winston—[Sudden thought] You know, I don’t know your first name.
Stephanie: [Think for a moment] Mrs. Winston will do very nicely. Of course, I won’t be
Mrs. Winston very much longer. [There is a slight touch of real and fake
sadness in that last phrase.]
Toni: [Suddenly] Then you do mind.
Stephanie: Of course I don’t. Things between the doctor and me have become. . .
impossible.
Toni: I can’t tell you how good that makes me feel.
Stephanie: [Looking at her with a smile] I’ve really made your day.
Toni: It’s just that I didn’t want to be the cause of your divorce. I never pushed Julian into
it. I am no home wrecker.
Stephanie: I’ll remember that. [Rises, speaks gravely] Now, Toni, may I ask you a
question?
Toni: Anything.
Stephanie: Are you absolutely sure you love Julian?
Toni: You can’t ask that!
Stephanie: I just did. Do you love him?
Toni: Madly! Wildly! Desperately!
Stephanie: Just so long as you’re fond of him. I don’t want him to end up unhappy and
bitter.
Toni: Oh, I understand, especially after he’s just had such a terrible marriage.
Stephanie: [Stiffening] Not so terrible! Our marriage, after all, lasted ten years and we still
have a very deep respect for each other.
Toni: Of course.
Stephanie: I’ve always had to look after Dr. Winston, my husband. You know, aside from
his profession, at which he’s a master, the doctor is a very vulnerable man. An
idealist . . . a child . . . a silly child …damned silly child.
Toni: Also an adorable child.
Stephanie: I guess you do love him. Well, now that you’ve heard what you wanted to hear,
I’ll be running along. [Hold out her hand to TONI. TONI takes it.] I do hope you
have better luck with Julian than I did.
Toni: Mrs. Winston . . . What about you? What are you going to do?
Stephanie: Forget about me. I’ll ride off into the sunset . . . or something.
Toni: It’s just that . . . I want to be sure you’re all right.
Stephanie: I’ll write you every day. [She starts for street door.]
Toni: [flurrying after her and stopping her] Mrs. Winston, who’s going to tell the children?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Toni: [จากบันได] ฉันอาจช่วยคุณ ท่านผู้หญิงตสเตนี่: [ทุกนิ้วผู้หญิงชั้นกลางบน] จริง ๆ ไม่หาข้อมูลใด ๆ ใน เฉพาะ ฉันคิดว่า ฉันจะดูเล็กน้อยToni: ดี ฉันอยู่ที่นี่ถ้าคุณต้องการให้ฉันตสเตนี่: ผมเคยได้ยินมีนี่บันทึกของบริการ [พยายามคิดถึงสิ่ง] ของ คอนเสิร์ตสุดท้ายของ Horowitz มีได้ไหมToni: Horowitz เราออกทั้งหมด แต่จะสามารถส่งให้คุณตสเตนี่: ที่จะดี ผมเชื่อว่า สามีของฉันมีบัญชีที่นี่ ส่ง บันทึก... [วางมันบน] นาง... Julian ... วินสตัน [Toni ได้ถูกย้าย บันทึกไป ตามที่เธอพูด ตอนนี้เมื่อเธอได้ยินชื่อจูเลียน เธอคิดถึง ชั้นกับเรกคอร์ดและหยด]Toni: [ลงบันไดมา และข้ามไปตสเตนี่] คุณตสเตนี่: [Nodding] Me.Toni: ไม่ได้มาในบัญชี Horowitzตสเตนี่: หมายเลข คุณดู มิสซิมมอนส์ —Toni: โทรหาผม Toniตสเตนี่: [ปรมิ] ขอบคุณ Toni ... ดร.วินสตัน สามี ว่า ส่วนใหญ่กังวลกับฉัน ดี ที่นี่ฉัน [เธออยู่ แล้วตัดขาของเธอ]Toni: [หลังจากครู่ บิต impatiently] ไม่ได้เขา...เขาไม่ได้บอกคุณเกี่ยวกับเขาซึ่งแผนของเราตสเตนี่: [เมตตารอยยิ้มเดียวกัน] ศาล ธรรมชาติหยุดชั่วคราวอีก] Toni: [หลังจากไปดีตสเตนี่: สิ่งดีToni: ที่คุณไม่ทราบตสเตนี่: ฉันอยู่ในข้อตกลงที่สมบูรณ์เกี่ยวกับการหย่าร้างToni: [ปล่อยให้ออกบรรเทาลมคม] Whew ที่ทำให้ผมมีความสุขมากตสเตนี่: [เป็นเพราะเป็น] ดีใจด้วยToni: คุณดู นางวินสตัน — [Sudden คิด] คุณทราบ ไม่ทราบชื่อของคุณตสเตนี่: วินสตันนาง [คิดครู่] จะทำอย่างมาก แน่นอน ไม่มี นางวินสตันยาวมาก [มีสัมผัสเล็กน้อยของจริง และปลอม ความโศกเศร้าในวลีที่ล่าสุด]Toni: [ทันที] แล้วคุณทราบตสเตนี่: แน่นอนฉันไม่ กิจกรรมระหว่างหมอและฉันได้กลายเป็น เป็นไปไม่Toni: ฉันไม่สามารถบอกคุณวิธีที่ดีที่ทำให้ผมรู้สึกตสเตนี่: [มองเธอ ด้วยรอยยิ้ม] ฉันได้ทำจริง ๆ วันนั้นToni: ก็เพียงแค่ว่า ไม่อยากเป็นสาเหตุของการหย่าร้าง ไม่ผลัก Julian เป็น มัน ฉันไม่ wrecker บ้านตสเตนี่: ฉันจะจำไว้ว่า [มา พูดใกล้] ตอนนี้ Toni ผมขอให้คุณเป็น คำถามToni: อะไรก็ตสเตนี่: ใจคุณจริง ๆ คุณรัก JulianToni: คุณไม่ถามว่าตสเตนี่: เพียงค่ะ คุณรักเขาToni: นัก อาละวาด หมดตสเตนี่: เพียงตราบใดที่คุณชอบเขา ไม่ต้องการให้เขาลงเอยไม่มีความสุข และ ขมToni: โอ้ ฉันเข้าใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เพิ่งมีแต่งน่ากลัวตสเตนี่: [Stiffening] ไม่น่ากลัว การแต่งงานของเรา กินเวลา 10 ปีหลังจากที่ทุก และเรายัง มีความเคารพลึกมากสำหรับแต่ละอื่น ๆToni: ของหลักสูตรตสเตนี่: ฉันเสมอเคยดูหลังจากดร.วินสตัน สามีของฉัน คุณทราบ ไว้จาก อาชีพของเขา ซึ่งเป็นต้นแบบ หมอเป็นคนเปราะบางมาก มี idealist...เด็ก...เด็กโง่... .damned เด็กโง่Toni: ยังเป็นเด็กที่น่ารักตสเตนี่: ผมคิดว่า คุณรักเขา ดี ที่คุณเคยได้ยินสิ่งที่คุณต้องการได้ยิน ฉันจะทำงานตาม [แง่โทนีแบมือของเธอ โทนีแบใช้มัน] ฉันหวังว่าคุณ มีโชคดีกับ Julian กว่าผมToni: เซอร์วินสตันนาง... แล้วคุณล่ะ คุณกำลังจะทำอะไรตสเตนี่: ลืมเกี่ยวกับฉัน ฉันจะนั่งปิดเป็นอาทิตย์...หรือสิ่งToni: มันก็เป็นแบบนั้น... ฉันต้องให้แน่ใจว่าคุณต้องทั้งหมดตสเตนี่: ฉันจะเขียนคุณทุกวัน [เธอเริ่มสำหรับประตูถนน]Toni: [flurrying หลังจากเธอ และหยุดเธอ] นางวินสตัน ที่จะไปบอกเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Toni: [จากบันได] ฉันอาจช่วยให้คุณมาดาม?
สเตฟานี: [ทุกนิ้วผู้หญิงชนชั้นกลาง]
ฉันจริงๆไม่ได้มองหาอะไรในโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ฉันก็คิดว่าฉันต้องการเรียกดูบิต.
โท: วิจิตร ฉันมาที่นี่ถ้าคุณต้องการให้ฉัน.
สเตฟานี: ผมเคยได้ยินว่ามีการบันทึกที่ยิ่งใหญ่ของเอ่อ [พยายามที่จะคิดว่าสิ่งที่]
ของคอนเสิร์ตครั้งสุดท้ายของฮอ คุณมีมันได้หรือไม่
Toni: ฮอ? เราทุกคนออก แต่ฉันสามารถส่งให้คุณ.
สเตฟานี: นั่นจะดี ผมเชื่อว่าสามีของฉันมีบัญชีค่าใช้จ่ายที่นี่
ส่งระเบียน . . [วางไว้บน] นาง . .Julian . . วินสตัน
[โทนีได้รับการวางบันทึกออกไปขณะที่เธอพูด
ตอนนี้เมื่อเธอได้ยินชื่อจูเลียนเธอคิดถึงการเก็บรักษาที่มีการบันทึกและมันหยด].
โท: [มาลงบันไดและข้ามไป STEPHANIE] คุณ?
สเตฟานี: [พยักหน้า] Me.
โทนี: คุณไม่ได้เข้ามาในบัญชีของฮอ ?
สเตฟานี: เลขที่คุณเห็นนางสาว Simmons-
Toni.
โทรหาฉันโทนีสเตฟานี: [พระราชทาน] ขอบคุณ โทนี . . ดร.
วินสตันสามีของฉันบอกว่าคุณเป็นคนส่วนใหญ่อยากจะพบฉัน ดีที่นี่ผม [เธอนั่งอยู่และข้ามขาของเธอ.]
Toni: [หลังจากช่วงเวลาที่บิตอดทน] เขาไม่ได้ . . เขาบอกคุณเกี่ยวกับแผนการของเราของเขา?
สเตฟานี: [รอยยิ้มน้ำใจเดียวกัน] ที่หย่าร้าง? ธรรมชาติ.
โท: [หลังจากที่หยุดการทำงานชั่วคราวอีก]
ดีสเตฟานี: ดีอะไร
Toni: คุณไม่ทราบ?
สเตฟานี:. สามีของฉันและฉันอยู่ในข้อตกลงที่สมบูรณ์เกี่ยวกับการหย่าร้าง
Toni: [ปล่อยลมหายใจออกมาคมชัดของการบรรเทา] ต๊าย ! ที่ทำให้ฉันมีความสุขมาก!
สเตฟานี: [เป็นหวานที่เป็นไปได้] ฉันดีใจ.
โทนี: คุณจะเห็นนาง Winston- [ความคิดทันที] คุณจะรู้ว่าผมไม่ทราบว่าชื่อของคุณ.
สเตฟานี: [คิดว่าเป็น ช่วงเวลา] นางวินสตันจะทำอย่างมาก
แน่นอนฉันจะไม่นาง วินสตันมากอีกต่อไป [มีสัมผัสเล็กน้อยของจริงและของปลอมคือ. ความโศกเศร้าในวลีที่ผ่านมา] โทนี:. [ทันใด] แล้วคุณทำจิตใจของสเตฟานี: แน่นอนฉันทำไม่ได้ สิ่งที่ระหว่างแพทย์และผมได้กลายเป็น . .. เป็นไปไม่ได้โทนี: ผมไม่สามารถบอกคุณวิธีการที่ดีที่ทำให้ฉันรู้สึก. สเตฟานี: [มองไปที่เธอด้วยรอยยิ้ม] ผมได้ทำจริงๆวันของคุณ. โท: มันเป็นเพียงแค่ว่าผมไม่ได้ต้องการที่จะเป็นสาเหตุ ของการหย่าร้างของคุณ ฉันไม่เคยผลักดันให้จูเลียนเข้าไปในมัน ฉันไม่ทำลายบ้าน. สเตฟานี: ฉันจะจำไว้ว่า [Rises, พูดเคร่งขรึม] ตอนนี้โทนีผมอาจจะถามคุณคำถาม? Toni: สิ่งใด. สเตฟานี: คุณแน่ใจว่าคุณรักจูเลียน? Toni: คุณไม่สามารถขอให้สเตฟานี: ผมก็ไม่ได้ คุณรักเขา? Toni: บ้าคลั่ง! อย่างดุเดือด! ! หมดสเตฟานี: เพียงตราบเท่าที่คุณรักเขา ผมไม่ต้องการให้เขาจบลงด้วยความสุขและความขมขื่น. โท: โอ้ฉันเข้าใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เขามีเพียงเช่นการแต่งงานที่น่ากลัว. สเตฟานี: [แข็ง] ไม่น่ากลัวมาก! การแต่งงานของเราหลังจากทั้งหมดกินเวลาสิบปีและเรายังคงมีความเคารพลึกมากสำหรับแต่ละอื่น ๆ . โท: Of course. สเตฟานี: ฉันเคยมีที่จะมองหลังจากที่ดร. วินสตันสามีของฉัน คุณจะรู้ว่านอกเหนือจากอาชีพของเขาที่เขาเป็นนายแพทย์เป็นคนที่มีความเสี่ยงมาก อุดมการณ์ . . เด็ก . . . เด็กโง่ ... ไอ้เด็กโง่. โท. นอกจากนี้เด็กที่น่ารักสเตฟานี: ผมคิดว่าคุณไม่รักเขา ดีตอนนี้ที่คุณเคยได้ยินสิ่งที่คุณต้องการจะได้ยินผมจะวิ่งไปตาม [ถือมือของเธอที่จะ TONI TONI ใช้มัน] ฉันหวังว่าคุณ. มีโชคดีที่มีจูเลียนกว่าผม. โทนีนางวินสตัน . . แล้วคุณล่ะ? สิ่งที่คุณจะทำอย่างไรสเตฟานี: ลืมเกี่ยวกับฉัน ฉันจะขี่เข้าไปในดวงอาทิตย์ . . . หรือสิ่งที่โทนี: มันเป็นเพียงแค่ว่า . . ฉันต้องการที่จะให้แน่ใจว่าคุณกำลังทั้งหมดที่ถูกต้อง. สเตฟานี: ฉันจะเขียนถึงคุณทุกวัน [เธอเริ่มสำหรับประตูถนน.] โทนี [flurrying หลังจากที่เธอและหยุดเธอ] นางวินสตันใครจะบอกลูก ๆ หรือไม่?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โทนี่ : [ บันได ] อาจจะช่วยคุณได้ยังไงคะ
ฟานี่ : [ ทุกตารางนิ้วบนชนชั้นกลางหญิง ] ผมไม่ได้มองหาอะไร
โดยเฉพาะ ฉันแค่คิดว่าฉันดูหน่อย .
Toni : ก็ได้ ฉันมาที่นี่ถ้าคุณต้องการฉัน .
หมวด : ฉันได้ยินมาว่ามีบันทึกที่ยิ่งใหญ่ของอ่า [ พยายามคิดอะไร ] ของ
โฮโรวิทซ์เป็นคอนเสิร์ตสุดท้าย มีบ้างมั้ย
Toni : โฮโรวิทซ์ ? เรากำลังทั้งหมดออกแต่ผมจะส่งให้คุณ
หมวด : ก็ดี ผมเชื่อว่าสามีมีบัญชีค่าใช้จ่ายที่นี่ ส่ง
บันทึก . . . . . . . . [ วางมันบน ] คุณนาย . . . . . . . . จูเลียน . . . . . . . วินสตัน [ โทนี่ ได้ถูกวาง
ประวัติไปตามที่เธอพูด เมื่อเธอได้ยินชื่อ จูเลียน เธอก็คิดถึง
ชั้นกับบันทึกและมันหยด ]
Toni : [ ลงมาบันได และข้ามไปสเตฟานี่ ] คุณ หมวด :
[ ]
พยักหน้ากับฉันโทนี่ : คุณไม่ได้เข้ามาในบัญชีของ โฮโรวิทซ์ ?
สเตฟานี่ไม่เห็น คุณซิมมอนส์ -
Toni : เรียกผมว่าโทนี่
ฟานี่ : [ จึง ] ขอบคุณครับ โทนี่ . . . . . . . ดร. วินสตัน สามีบอกว่าคุณ
กังวลมากที่สุดเพื่อตอบสนองฉัน ดี ฉันอยู่นี่ [ เธอนั่งอยู่ และตัดขาเธอ ]
Toni : [ หลังจากนั้นสักครู่ ค่อนข้างใจร้อน ] เขาทำ . . . . . . . เขาไม่ได้บอกคุณเกี่ยวกับแผนการของเรา ?
หมวด :[ ยิ้มเมตตา ] เดียวกัน หย่า ตามธรรมชาติ
Toni : [ หยุด ] หลังจากที่อื่นดี ?
หมวด : อะไร
Toni : เธอไม่รังเกียจเหรอ
หมวด : สามีของฉันและฉันอยู่ในข้อตกลงที่สมบูรณ์เกี่ยวกับการหย่า
Toni : [ ปล่อยลมหายใจคมสงเคราะห์ ] เฮ้อ ! มันทำให้ฉันมีความสุขมาก !
ฟานี่ : [ หวานที่สุด ] ดีใจจัง
Toni : คุณเห็นคุณนายวินสตั้น - [ ด่วน ] คุณคิดว่ารู้ผมไม่รู้ชื่อจริงของคุณ .
ฟานี่ : [ คิด ] คุณ วินสตันจะเยี่ยมเลย แน่นอน ฉันไม่ได้
คุณนายวินสมากอีกต่อไป [ มีสัมผัสของจริงและของปลอม
เศร้าเล็กน้อยในที่ท่อนสุดท้าย ]
Toni : [ ทันทีทันใด ] แล้วคุณจะรังเกียจ
หมวด : ไม่ค่ะ ระหว่างหมอและฉันได้กลายเป็น . . . . . . .

Toni : เป็นไปไม่ได้ฉันบอกคุณไม่ได้ ว่ามันทำให้ฉันรู้สึกดี .
ฟานี่ : [ มองเธอด้วยรอยยิ้ม ] ผมทำวันของคุณ .
Toni : ฉันก็แค่ไม่อยากเป็นสาเหตุของการหย่าร้างของคุณ ผมไม่ได้ผลักจูเลี่ยนเข้าไป
. ผมไม่ใช่มือที่สาม .
หมวด : ฉันจะจำไว้ [ จะ ] ตอนนี้พูดอย่างเคร่งขรึม โทนี่ , ผมขอถามคุณ
คำถาม ?

ฟานี่ : โทนี่ : อะไรคุณแน่ใจ คุณรัก จูเลียน ?
Toni : ไม่ได้ถามว่า !
หมวด : ผมเพิ่งทำ คุณรักเขามั้ย ?
Toni : อย่างบ้าคลั่ง อาละวาด ! หมดท่า !
หมวด : ตราบใดที่คุณจะรักเขา ฉันไม่อยากให้เขาต้องลงเอยที่ไม่มีความสุขและ

โทนี ขม ผมเข้าใจ โดยเฉพาะหลังจากที่เขาเพิ่งสมรสดังกล่าวน่ากลัว
ฟานี่ : [ แข็งทื่อ ] ไม่ได้แย่มาก ! การแต่งงานของเรา หลังจากทั้งหมดถึงสิบปี และเรายังคง
มีความเคารพลึกมากสำหรับแต่ละอื่น ๆ .

ฟานี่ Toni : แน่นอนครับ ผมเคยดู หลังจากที่ ดร. วินสตัน สามีของฉัน คุณรู้มั้ย
อาชีพของเขา ซึ่งเขาเป็นอาจารย์หมอเป็นผู้ชายที่อ่อนแอมาก เป็น
อุดมการณ์ . . . . . . . เด็ก . . . . . . . โง่เซ่อบ้า เด็ก เด็ก . . . . . . . .
Toni : ยังเป็นเด็กน่ารัก
หมวด : ฉันว่าคุณรักเขาดีตอนนี้ที่คุณเคยได้ยินสิ่งที่คุณต้องการจะได้ยิน ,
ผมจะดำเนินการตาม [ ยื่นมือของเธอกับโทนี่ โทนี่ใช้มัน ) ฉันหวังว่าคุณ
โชคดีกับจูเลียน กว่าผม .
Toni : คุณ วินสตัน . . . . . . . สิ่งที่เกี่ยวกับคุณ ? คุณจะทำอะไร ?
หมวด : ลืมเกี่ยวกับฉัน ผมจะขี่เข้าไปในดวงอาทิตย์ . . . . . . . . หรือบางอย่าง .
Toni : มันก็แค่ . . . . . . . . ฉันต้องการให้แน่ใจว่า คุณไม่เป็นไร
หมวด : ฉันจะเขียนถึงคุณทุกวัน [ เธอเริ่มกั้นถนน ]
Toni : [ flurrying หลังจากที่เธอและหยุดเธอ ] นาง วินสตัน ใครจะบอกเด็กๆ