DiscussionA new finding from this s

Discussion
A new finding from this study was that green tea drinking, and increased frequency and duration of tea consumption, can reduce the risk of epithelial ovarian cancer, especially for serous cell type. This provides additional evidence to a 9-year follow-up study in Japan, in which green tea consumption was found to be associated with a slowdown in cancer mortality and a later onset of cancer in all of the sites (22) . Although epidemiological evidence was available from other studies on digestive and urinary tract organs, breast, and skin cancers (11 , 12 , 23, 24, 25) , the inverse relationship has not been established for ovarian cancer (9 , 11 , 26) .

As a possible cancer preventive agent, green tea has been the subject of considerable interest over the past 10 years. Laboratory studies on tea have revealed consistent inhibitory effects against carcinogenesis in a variety of organs in rodents. Both green tea and black tea are known to contain polyphenols and other antioxidant compounds, which may be anticarcinogenic, whereas extracts of tea have blocked nitrosamine-induced cancer in experimental animals (27, 28, 29, 30) . Despite such clear indications from laboratory studies, the association between tea drinking and human ovarian cancer was inconclusive (10) . Such inconsistency may be attributed to differences in tea types and duration of habitual tea consumption in various study populations or because of a lack of control for confounding factors (11 , 12) . A lack of detailed and specific information on tea consumption also limited the conclusion drawn by previous studies.

The present study investigates the relation between tea consumption and ovarian cancer by assessing the type and duration of tea consumption. There are several advantages of this approach. Green tea is a local product of Zhejiang province and is the main type of tea consumed in southeast China. For our sample, >90% of tea drinkers reported consuming green tea. There is also little variation in the method of tea preparation by Zhejiang residents. The measurement of tea consumption was also based on the standard adopted by other studies. The first two cups brewed from each new batch contain almost equal amounts of epigallocatechin gallate (the main active constituent of tea polyphenols), but its level can be substantially decreased in the third cup (22) . It has been reported that 69–85% of the total antioxidant in tea leave could enter liquid tea within 5 min of brewing. Additional antioxidants become soluble with a second brewing for an additional 5 min (31) . Moreover, drinking tea slowly has been suggested as an effective way of delivering tea catechin (32) . Although tea polyphenols can be distributed from the digestive tract to various organs including the ovary in animal experiments (33) , only hot but not iced black tea consumption was associated with a significantly lower risk of skin cancer (12) , suggesting that the protective effects of tea can be influenced by the method of preparation.

Geologic and botanic evidence suggested that the tea plant was originated from China (30) . Tea leaves are primarily manufactured as green, black, or Oolong tea in China. It has been observed that both green tea and black tea are effective antioxidants (34 , 35) . Previous evidence also revealed that the tumor-inhibitory effect of tea may depend on its intake level. However, the protective effect of black tea or Oolong tea consumption needs to be additionally investigated because of the fewer participants that drank black or Oolong tea in our study.

Several strengths and limitations should be considered when interpreting the findings. A major feature of this study is that extensive information was obtained on tea consumption and personal habits, as well as diet, lifestyle, and factors relevant to hormonal status. A validated and reliable instrument specifically for Chinese women was used to collect the required information. Test-retest results, conducted in Hangzhou, confirmed the reproducibility of the questionnaire. The intraclass correlation coefficient was 0.83 for tea consumption.

Our case-control study might introduce certain biases. Firstly, the association between tea consumption and ovarian cancer has not been firmly established at the time of interview; therefore, information bias concerning personal habits thus appears unlikely. All of the interviews were conducted by a single investigator (first author) to avoid intra-interview bias. Although tea consumption can be recalled by the participants with reasonable accuracy, misclassification of its exposure level may still exist. However, such random errors are unlikely to influence the observed association between tea drinking and ovarian cancer. The recall between cases and controls may differ because of variations in the perceived reference frame or in subject motivation. Cases were more likely to sustain recall bias, because the onset of the disease might change their personal habits or at least the recall of their habits. Therefore, a fixed recall period (5 years before diagnosis for cases and 5 years before interview for controls) was adopted to avoid possible exposure change relating to case disease status.

Selection bias appeared to be minimal in view of the low refusal rate and the recruitment procedure used. Although the study attracted participation from most (99.6%) ovarian patients, it was possible a few cases had been omitted and not interviewed. But this was unlikely, because hospital records were reviewed daily and all of the new cases have been accounted for during the data collection period. Survival bias was also found to be minimal in this study. For the hospital control sample, it is possible that their reported tea consumption may not be representative of the Zhejiang female population. Consequently, another sample of community women was recruited whose tea consumption level was found to be similar to the hospital-based controls.

In conclusion, our study of Chinese women suggests that, by increasing the frequency and duration of tea consumption, especially the drinking of green tea, contributes to a decline in ovarian cancer risk. This finding is well supported by the tumor-inhibitory effects of tea and tea polyphenols demonstrated in animal studies, and other in vitro and in vivo experiments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาค้นหาใหม่จากการศึกษานี้คือ ชาเขียวที่ดื่ม และเพิ่มความถี่และระยะเวลาของการบริโภคชา สามารถลดความเสี่ยงของ epithelial มะเร็งรังไข่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชนิด serous เซลล์ ให้หลักฐานเพิ่มเติมเพื่อการศึกษาติดตามผล 9 ปีในประเทศญี่ปุ่น ในชาเขียวซึ่งพบปริมาณที่สัมพันธ์กับความล่าช้าในการตายของโรคมะเร็งและเริ่มมีอาการหลังจากโรคมะเร็งของอเมริกา (22) แม้ว่าหลักฐานความมีจากการศึกษาอื่น ๆ ในอวัยวะย่อยอาหารและระบบทางเดินปัสสาวะ เต้านม มะเร็งผิวหนัง (11, 12, 23, 24, 25), มีไม่การสร้างความสัมพันธ์ที่ผกผันสำหรับมะเร็งรังไข่ (9, 11, 26)เป็นแทนการป้องกันโรคมะเร็งได้ ชาเขียวได้รับเรื่องน่าสนใจมาก 10 ปีผ่านมา ห้องปฏิบัติการศึกษาชาได้เปิดเผยผลลิปกลอสไขสอดคล้องกับ carcinogenesis หลายอวัยวะในงาน ชาเขียวและชาดำรู้จักกันมีโพลีฟีนและอื่น ๆ สารต้านอนุมูลอิสระ ซึ่งอาจเป็น anticarcinogenic ในขณะที่สารสกัดของชามีบล็อกเกิด nitrosamine มะเร็งในสัตว์ทดลอง (27, 28, 29, 30) แม้ มีการบ่งชี้ดังกล่าวชัดเจนจากห้องปฏิบัติการศึกษา ความสัมพันธ์ระหว่างการดื่มชาและมะเร็งรังไข่มนุษย์ถูก inconclusive (10) ไม่สอดคล้องดังกล่าวอาจเกิดจากความแตกต่างในชนิดชาและระยะเวลาของการบริโภคชาเคย ในประชากรศึกษาต่าง ๆ หรือขาดการควบคุมสำหรับปัจจัย confounding (11, 12) การขาดข้อมูลรายละเอียด และเฉพาะเจาะจงในการบริโภคชายังจำกัดบทสรุปที่วาด โดยการศึกษาก่อนหน้านี้การศึกษาปัจจุบันตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคชาและมะเร็งรังไข่ โดยประเมินชนิดและระยะเวลาของการบริโภคชา มีข้อดีหลายประการของวิธีการนี้ ชาเขียวเป็นผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นของจังหวัดเจ้อเจียง และเป็นชนิดหลักของชาที่ใช้ในประเทศจีนตะวันออกเฉียงใต้ สำหรับตัวอย่างของเรา > 90% ของนักดื่มชารายงานการบริโภคชาเขียว นอกจากนี้ยังมีเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในวิธีการเตรียมชาโดยอาศัยอยู่ในเจ้อเจียง วัดการบริโภคชาได้ยังขึ้นอยู่กับมาตรฐานที่นำมาใช้ โดยการศึกษาอื่น ๆ ถ้วยสองแรกรับการต้มกลั่นจากแต่ละชุดใหม่ประกอบด้วยจำนวนเกือบเท่า epigallocatechin gallate (หลักงานวิภาคของโพลีชา), แต่ระดับความสามารถมากลดลงในถ้วยที่สาม (22) มีรายงานว่า 69-85% ของสารต้านอนุมูลอิสระรวมในชาลาสามารถใส่ชาของเหลวภายใน 5 นาทีของการทำการหมัก สารต้านอนุมูลอิสระเพิ่มเติมกลายเป็นละลายน้ำกับแบบที่สองทำการหมักสำหรับการเพิ่มเติม 5 นาที (31) นอกจากนี้ ดื่มชาช้าได้ถูกแนะนำเป็นวิธีมีประสิทธิภาพของสารสกัดจากชา (32) แม้ว่าโพลีชาสามารถกระจายจากทางเดินอาหารกับอวัยวะต่าง ๆ รวมทั้งรังไข่ในสัตว์ทดลอง (33), ร้อนเท่านั้น แต่การบริโภคชาดำเย็นไม่ได้เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงต่ำของโรคมะเร็งผิวหนัง (12), แนะนำที่ อาจมีผลมาผลป้องกันชา โดยวิธีการเตรียมหลักฐานธรณีวิทยา และโบตานิคแนะนำว่า พืชชาได้มาจากประเทศจีน (30) ใบชาเป็นหลักผลิตเป็นสีเขียว สีดำ หรือ Oolong ชาในประเทศจีน มันได้ถูกตรวจสอบว่า ทั้งชาเขียวและชาดำมีสารต้านอนุมูลอิสระมีประสิทธิภาพ (34, 35) หลักฐานก่อนหน้านี้ยังเปิดเผยว่า ผลของชาลิปกลอสไขเนื้องอกอาจขึ้นอยู่กับระดับการบริโภคของ อย่างไรก็ตาม ป้องกันผลของการบริโภคชา Oolong ชาดำต้องถูกตรวจสอบนอกจากนี้เนื่องจากผู้เข้าร่วมน้อยกว่าที่ได้ดื่มดำหรือ Oolong ชาในการศึกษาของเราจุดแข็งและข้อจำกัดต่าง ๆ ควรถือว่าเมื่อตีความผลการวิจัย คุณลักษณะที่สำคัญของการศึกษานี้จะให้ข้อมูลอย่างละเอียดถูกรับการบริโภคชา และ นิสัยส่วนตัว รวมทั้งอาหาร ไลฟ์สไตล์ และปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับสถานะของฮอร์โมน เครื่องมือตรวจ และเชื่อถือได้โดยเฉพาะสำหรับผู้หญิงจีนถูกใช้เพื่อเก็บรวบรวมข้อมูลที่จำเป็น ผลการทดสอบ-retest ในหางโจว ยืนยัน reproducibility ของแบบสอบถาม สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ intraclass 0.83 สำหรับการบริโภคชาได้ศึกษากรณีควบคุมเราอาจแนะนำยอมแน่นอน ประการแรก ความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคชาและมะเร็งรังไข่ไม่มั่นก่อตั้งขึ้นในขณะสัมภาษณ์ ดังนั้น ความโน้มเอียงของข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมส่วนบุคคลจึงปรากฏน่า การสัมภาษณ์ทั้งหมดได้ดำเนินการ โดยเอกชนเดียว (เขียนครั้งแรก) เพื่อหลีกเลี่ยงความโน้มเอียงในการสัมภาษณ์ภายใน แม้ว่าการบริโภคชาสามารถถูกยกเลิก โดยผู้เรียน มีความถูกต้องเหมาะสม misclassification ของระดับความเสี่ยงอาจยังคงอยู่ อย่างไรก็ตาม ข้อผิดพลาดแบบสุ่มดังกล่าวไม่น่าจะมีอิทธิพลต่อการสังเกตความสัมพันธ์ระหว่างการดื่มชาและมะเร็งรังไข่ เรียกคืนระหว่างคดีและควบคุมอาจแตกต่างกันเนื่องจากความแตกต่าง ในกรอบอ้างอิงการรับรู้ หรือ ในเรื่องแรงจูงใจ กรณีมีแนวโน้มที่จะรักษาความโน้มเอียงในการเรียกคืน เนื่อง จากเริ่มมีอาการของโรคอาจเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของบุคคล หรือที่เรียกคืนน้อยที่สุดของนิสัยของพวกเขา ดังนั้น เรียกคืนคงระยะเวลา (5 ปีก่อนที่จะวินิจฉัยคดี) และ 5 ปีก่อนสัมภาษณ์สำหรับตัวควบคุมถูกนำมาใช้เพื่อหลีกเลี่ยงการเกี่ยวข้องกับโรคกรณีสถานะเปลี่ยนแสงได้อคติเลือกปรากฏให้ มีมุมมองอัตราต่ำปฏิเสธและกระบวนการสรรหาบุคลากรที่ใช้ แม้ว่าการศึกษาดึงดูดร่วมจากรังไข่ผู้ป่วยส่วนใหญ่ (99.6%) มันเป็นไปได้กี่กรณีถูกละเว้น และไม่สัมภาษณ์ แต่นี้ไม่น่า เนื่องจากมีทบทวนเวชระเบียนทุกวัน และทั้งหมดของกรณีใหม่มีการคิดในระหว่างระยะเวลาการเก็บข้อมูล ยังพบอยู่รอดอคติให้น้อยที่สุดในการศึกษานี้ สำหรับตัวอย่างควบคุมโรงพยาบาล เป็นไปได้ว่า การบริโภคชารายงานของพวกเขาอาจไม่ตัวแทนของประชากรหญิงเจ้อเจียง ดังนั้น อย่างอื่นของชุมชนถูกพิจารณาระดับปริมาณชาที่พบจะคล้ายกับตัวควบคุมตามโรงพยาบาลเบียดเบียน ผู้หญิงจีนศึกษาของเราแนะนำว่า โดยการเพิ่มความถี่และระยะเวลาของการบริโภคชา โดยเฉพาะอย่างยิ่งการดื่มชาเขียว รวมลดลงความเสี่ยงมะเร็งรังไข่ ลิปกลอสไขเนื้องอกผลของชาและโพลีชาสาธิตศึกษาสัตว์ และทดลองในหลอดทดลอง และในสัตว์ทดลองอื่น ๆ ทั้งสนับสนุนค้นหานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบาย
การค้นพบใหม่จากการศึกษาครั้งนี้ว่าการดื่มชาเขียวและเพิ่มความถี่และระยะเวลาของการบริโภคชาสามารถลดความเสี่ยงของโรคมะเร็งรังไข่เยื่อบุผิวโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับประเภทเซลล์เซรุ่ม นี้จะให้หลักฐานเพิ่มเติมเพื่อ 9 ปีศึกษาติดตามในประเทศญี่ปุ่นซึ่งในการบริโภคชาเขียวพบว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับการชะลอตัวในการตายของโรคมะเร็งและการโจมตีในภายหลังด้วยโรคมะเร็งในทั้งหมดของเว็บไซต์ (22) แม้ว่าหลักฐานทางระบาดวิทยาที่มีอยู่จากการศึกษาอื่น ๆ ในทางเดินอาหารและอวัยวะระบบทางเดินปัสสาวะ, เต้านมและมะเร็งผิวหนัง (11, 12, 23, 24, 25), ความสัมพันธ์แบบผกผันยังไม่ได้รับการจัดตั้งขึ้นสำหรับโรคมะเร็งรังไข่ (9, 11, 26) ในฐานะที่เป็นโรคมะเร็งที่เป็นไปได้ตัวแทนป้องกันชาเขียวได้รับเรื่องที่น่าสนใจมากที่ผ่านมา 10 ปี การศึกษาในห้องปฏิบัติการบนชาได้เปิดเผยผลกระทบยับยั้งสอดคล้องกับการเกิดมะเร็งในความหลากหลายของอวัยวะในหนู ทั้งชาเขียวและชาดำเป็นที่รู้จักกันจะมีโพลีฟีนและสารต้านอนุมูลอิสระอื่น ๆ ซึ่งอาจจะเป็นมะเร็งในขณะที่สารสกัดจากชาได้ปิดกั้นมะเร็งไนโตรซาที่เกิดขึ้นในสัตว์ทดลอง (27, 28, 29, 30) แม้จะมีข้อบ่งชี้ที่ชัดเจนเช่นจากการศึกษาในห้องปฏิบัติการความสัมพันธ์ระหว่างการดื่มชาและมะเร็งรังไข่เป็นสรุปไม่ได้ (10) ความไม่สอดคล้องกันดังกล่าวอาจนำมาประกอบกับความแตกต่างในประเภทชาและระยะเวลาของการบริโภคชานิสัยในประชากรการศึกษาต่าง ๆ หรือเพราะการขาดการควบคุมปัจจัยอื่น (11, 12) ขาดข้อมูลและรายละเอียดที่เฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับการบริโภคชายัง จำกัด สรุปวาดโดยการศึกษาก่อนหน้า. การศึกษาครั้งนี้สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคชาและมะเร็งรังไข่โดยการประเมินประเภทและระยะเวลาของการบริโภคชา มีข้อดีหลายประการของวิธีการนี้ ชาเขียวถือเป็นสินค้าพื้นเมืองของจังหวัดเจ้อเจียงและเป็นประเภทหลักของชาบริโภคในทิศตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศจีน สำหรับตัวอย่างของเรา> 90% ของนักดื่มชารายงานการบริโภคชาเขียว นอกจากนี้ยังมีการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ ในวิธีการเตรียมชาโดยอาศัยอยู่ในเจ้อเจียง การวัดการบริโภคชาได้รับขึ้นอยู่กับมาตรฐานการรับรองโดยการศึกษาอื่น ๆ เป็นครั้งแรกที่สองถ้วยต้มจากชุดใหม่แต่ละมีจำนวนเกือบเท่ากับของสาร epigallocatechin gallate (เป็นส่วนประกอบที่ใช้งานหลักของโพลีฟีนชา) แต่ระดับที่สามารถลดลงอย่างมากในถ้วยที่สาม (22) มันได้รับรายงานว่า 69-85% ของสารต้านอนุมูลอิสระทั้งหมดในลาชาสามารถเข้าชาของเหลวภายใน 5 นาทีของการผลิตเบียร์ สารต้านอนุมูลอิสระที่ละลายน้ำได้เพิ่มเติมก็จะมีการผลิตเบียร์ที่สองสำหรับอีก 5 นาที (31) นอกจากนี้การดื่มชาอย่างช้าๆได้รับการแนะนำเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการส่งมอบชา catechin (32) แม้ว่าโพลีฟีนชาสามารถกระจายจากทางเดินอาหารไปยังอวัยวะต่าง ๆ รวมทั้งรังไข่ในสัตว์ทดลอง (33) เพียง แต่ไม่ร้อนเย็นการบริโภคชาดำมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญของโรคมะเร็งผิวหนัง (12) ชี้ให้เห็นว่าผลกระทบที่ป้องกัน ชาสามารถได้รับอิทธิพลจากวิธีการเตรียม. หลักฐานทางธรณีวิทยาและพฤกษศาสตร์ชี้ให้เห็นว่าพืชชาได้มาจากประเทศจีน (30) ใบชาที่ผลิตส่วนใหญ่เป็นสีเขียว, สีดำหรือชาอูหลงในประเทศจีน มันได้รับการตั้งข้อสังเกตว่าทั้งชาเขียวและชาดำมีสารต้านอนุมูลอิสระที่มีประสิทธิภาพ (34, 35) หลักฐานก่อนหน้านี้ยังพบว่ามีผลในการยับยั้งมะเร็งของชาอาจจะขึ้นอยู่กับระดับการบริโภคของ อย่างไรก็ตามการป้องกันผลกระทบของชาดำหรือการบริโภคชาอูหลงจะต้องมีการตรวจสอบนอกจากนี้เนื่องจากผู้เข้าร่วมน้อยกว่าที่ดื่มชาดำหรือชาอูหลงในการศึกษาของเรา. หลายจุดแข็งและข้อ จำกัด ควรพิจารณาเมื่อการตีความผลการวิจัย คุณลักษณะที่สำคัญของการศึกษาครั้งนี้คือการที่ข้อมูลมากมายที่ได้รับในการบริโภคชาและนิสัยส่วนตัวเช่นเดียวกับอาหารวิถีชีวิตและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับสถานะของฮอร์โมน เครื่องมือที่ใช้ในการตรวจสอบและเชื่อถือได้โดยเฉพาะสำหรับผู้หญิงจีนถูกใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลที่จำเป็น ผลการทดสอบซ้ำดำเนินการในหางโจวได้รับการยืนยันการทำสำเนาของแบบสอบถาม ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ intraclass เท่ากับ 0.83 สำหรับการบริโภคชา. กรณีศึกษาการควบคุมของเราอาจแนะนำอคติบางอย่าง ประการแรกความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคชาและมะเร็งรังไข่ยังไม่ได้รับการก่อตั้งขึ้นอย่างมั่นคงในช่วงเวลาของการสัมภาษณ์; จึงทำให้มีความลำเอียงข้อมูลเกี่ยวกับนิสัยส่วนตัวจึงไม่น่าจะปรากฏขึ้น ทั้งหมดของการสัมภาษณ์ได้ดำเนินการโดยผู้ตรวจสอบเดียว (ผู้เขียนครั้งแรก) เพื่อหลีกเลี่ยงอคติระหว่างสัมภาษณ์ แม้ว่าการบริโภคชาสามารถจำได้โดยผู้เข้าร่วมมีความถูกต้องเหมาะสม, จำแนกระดับความเสี่ยงของอาจจะยังคงมีอยู่ แต่ข้อผิดพลาดแบบสุ่มดังกล่าวไม่น่าจะมีอิทธิพลต่อการเชื่อมโยงสังเกตระหว่างการดื่มชาและมะเร็งรังไข่ การเรียกคืนระหว่างกรณีและการควบคุมอาจแตกต่างกันเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงในกรอบอ้างอิงการรับรู้หรือแรงจูงใจในเรื่อง กรณีที่มีแนวโน้มที่จะรักษาความลำเอียงเรียกคืนเพราะเริ่มมีอาการของโรคที่อาจจะเปลี่ยนนิสัยส่วนตัวของพวกเขาหรืออย่างน้อยการเรียกคืนของนิสัยของพวกเขา ดังนั้นระยะเวลาการเรียกคืนคงที่ (5 ปีก่อนที่จะวินิจฉัยกรณีและ 5 ปีก่อนการสัมภาษณ์สำหรับการควบคุม) ถูกนำมาใช้เพื่อหลีกเลี่ยงการเปลี่ยนแปลงรับเป็นไปได้ที่เกี่ยวข้องกับสถานะของโรคกรณี. อคติเลือกที่ดูเหมือนจะน้อยที่สุดในมุมมองของอัตราการปฏิเสธที่ต่ำและการรับสมัคร ขั้นตอนการใช้ แม้ว่าการศึกษาดึงดูดการมีส่วนร่วมจากส่วนใหญ่ (99.6%) ผู้ป่วยที่รังไข่มันเป็นไปได้บางกรณีได้รับการละเว้นและไม่ให้สัมภาษณ์ แต่ตอนนี้ไม่น่าเป็นเพราะเวชระเบียนที่ถูกตรวจสอบทุกวันและทุกกรณีใหม่ที่ได้รับการบันทึกบัญชีในช่วงระยะเวลาการเก็บรวบรวมข้อมูล อคติอยู่รอดนอกจากนี้ยังพบว่ามีน้อยที่สุดในการศึกษานี้ สำหรับตัวอย่างการควบคุมโรงพยาบาลก็เป็นไปได้ว่าการบริโภคชารายงานของพวกเขาอาจไม่ได้เป็นตัวแทนของประชากรหญิงเจ้อเจียง ดังนั้นตัวอย่างของผู้หญิงในชุมชนอื่นได้รับคัดเลือกที่มีระดับการบริโภคชาพบว่ามีความคล้ายคลึงกับการควบคุมตามโรงพยาบาล. โดยสรุปการศึกษาของเราของผู้หญิงจีนแสดงให้เห็นว่าโดยการเพิ่มความถี่และระยะเวลาของการบริโภคชาโดยเฉพาะอย่างยิ่งการดื่ม ชาเขียวมีส่วนช่วยในการลดลงของความเสี่ยงมะเร็งรังไข่ การค้นพบนี้ได้รับการสนับสนุนอย่างดีจากผลกระทบยับยั้งเนื้องอกของโพลีฟีนชาและชาแสดงให้เห็นในการศึกษาสัตว์และอื่น ๆ ในหลอดทดลองและในร่างกายการทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย : ค้นพบใหม่จากการศึกษานี้ คือ การดื่มชาเขียว และเพิ่มความถี่ของการบริโภคชาสามารถลดความเสี่ยงของมะเร็งรังไข่เยื่อบุผิวเซลล์ โดยเฉพาะชนิด serous นี้จะให้หลักฐานเพิ่มเติมเพื่อการศึกษาติดตามในประเทศญี่ปุ่นซึ่งการบริโภคชาเขียว พบว่าเกี่ยวข้องกับการชะลอตัวในอัตราการตายของมะเร็งและมะเร็งในการโจมตีหลังจากทั้งหมดของเว็บไซต์ ( 22 ) แม้ว่าหลักฐานทางระบาดวิทยาที่สามารถใช้ได้จากการศึกษาอื่น ๆในระบบย่อยอาหารและทางเดินปัสสาวะอวัยวะเต้านม ทางเดินและมะเร็งผิวหนัง ( 11 , 12 , 23 , 24 , 25 ) , ความสัมพันธ์ผกผันได้ก่อตั้งขึ้นสำหรับโรคมะเร็งรังไข่ ( 9 , 11 , 26 ) .

เป็นไปได้การป้องกันโรคมะเร็งตัวแทน , ชาเขียวได้รับเรื่องที่น่าสนใจมาก กว่า 10 ปีที่ผ่านมา ห้องปฏิบัติการการศึกษาสอดคล้องกับชาได้เปิดเผยผลการยับยั้งมะเร็งในความหลากหลายของอวัยวะในหนู ทั้งชาเขียวและชาดำมีสารต้านอนุมูลอิสระโพลีฟีนอล และสารประกอบจักประกอบด้วยการอื่น ๆซึ่งอาจจะ ,และสารสกัดจากชามีบล็อกเกิดกระตุ้นให้เกิดมะเร็งในสัตว์ทดลอง ( 27 , 28 , 29 , 30 ) แม้จะมีข้อบ่งชี้ที่ชัดเจน เช่น จากการศึกษาในห้องปฏิบัติการ ความสัมพันธ์ระหว่างการดื่มชาและมนุษย์ มะเร็งรังไข่ ยังไม่มีข้อสรุป ( 10 )เช่นไม่อาจจะเกิดจากความแตกต่างในประเภทชาและระยะเวลาของการบริโภคชาในประชากรศึกษาต่าง ๆ หรือเป็นเพราะการขาดการควบคุมปัจจัยที่เพิ่มโอกาสเสี่ยง ( 11 , 12 ) ขาดรายละเอียดและข้อมูลเฉพาะเกี่ยวกับการบริโภค ชา ยัง จำกัด สรุปได้มาจากการศึกษาก่อนหน้านี้

การศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคชาและมะเร็งรังไข่โดยการประเมินชนิดและระยะเวลาของการบริโภคชา มีหลายข้อดีของวิธีนี้ ชาเขียวเป็นผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นของจังหวัดเจ้อเจียง และประเภทหลักของชาบริโภคในตะวันออกเฉียงใต้ของจีน สำหรับตัวอย่างของเรา > 90% ของนักดื่มชารายงานการบริโภคชาเขียวนอกจากนี้ยังมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในวิธีเตรียมชาโดยชาวบ้าน เจ้อเจียง การวัดการบริโภคชาก็ขึ้นอยู่กับมาตรฐานที่รับรองโดยการศึกษาอื่น ๆ สองถ้วยแรกที่กลั่นจากแต่ละชุดใหม่ประกอบด้วยเกือบเท่ากับปริมาณ gallate ( องค์ประกอบหลักที่ใช้งานของโพลีฟีนชา )แต่ระดับของมันจะลดลงอย่างมากในถ้วยที่สาม ( 22 ) มันได้รับรายงานว่า 69 – 85% ของสารต้านอนุมูลอิสระในชาใบชาทั้งหมดสามารถป้อนของเหลวภายใน 5 นาทีของเบียร์ เพิ่มเติมสารต้านอนุมูลอิสระกลายเป็นละลายกับเบียร์สองอีก 5 นาที ( 31 ) นอกจากนี้การดื่มชาค่อยๆได้รับการแนะนำเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการส่งมอบ Catechin ชา ( 32 )ถึงแม้ว่าโพลีฟีนชาสามารถกระจายจากระบบทางเดินอาหารไปยังอวัยวะต่าง ๆ รวมทั้งรังไข่ในสัตว์ทดลอง ( 33 ) เท่านั้นที่ร้อน แต่ไม่เย็น ชาดำ การบริโภคที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงลดลงของโรคมะเร็งผิวหนัง ( 12 ) แนะนำว่าผลป้องกันของชาสามารถมีอิทธิพลต่อวิธีการในการเตรียมการ .

และหลักฐานทางธรณีวิทยา พบว่าพืชพืชชาที่มาจากจีน ( 30 ) ใบชาเป็นหลัก ผลิต เป็น สีเขียว ดำ หรือชาในประเทศจีน มันได้รับการตรวจสอบว่าทั้งชาเขียวและชาดำมีสารต้านอนุมูลอิสระที่มีประสิทธิภาพ ( 34 , 35 ) หลักฐานก่อนหน้านี้ พบว่า เนื้องอก ยับยั้งผลของชาอาจขึ้นอยู่กับระดับการบริโภคของ อย่างไรก็ตามการศึกษาฤทธิ์ของชาดำหรือชาอูหลงต้องนอกจากนี้การสอบสวนเพราะน้อยกว่าผู้ที่ดื่มชาดำหรือในการศึกษาของเรา

หลายจุดแข็งและข้อจำกัดที่ควรพิจารณาเมื่อการตีความผลการวิจัย คุณลักษณะที่สำคัญของการศึกษานี้เป็นข้อมูลที่กว้างขวางได้ในการบริโภคชา และนิสัยส่วนตัว รวมทั้งอาหารวิถีชีวิตและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับฮอร์โมน สถานะ ผ่านเครื่องมือที่เชื่อถือได้โดยเฉพาะสำหรับผู้หญิงจีนถูกใช้เพื่อเก็บข้อมูลที่จําเป็น ทดสอบทดสอบผลดำเนินการในหางโจว , การตรวจสอบของแบบสอบถาม ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ที่แสดงคือ 0.83 สำหรับการบริโภคชา

กลุ่มศึกษาของเราจะแนะนำบาง biases ประการแรกความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคชา และมะเร็งรังไข่ได้ก่อตั้งขึ้นอย่างมั่นคงในเวลาของการสัมภาษณ์ ดังนั้น การตั้งค่าข้อมูลเกี่ยวกับนิสัยส่วนตัวจึงจะปรากฏขึ้นยาก ทั้งหมดของการสัมภาษณ์ดำเนินการโดยผู้ตรวจสอบเดียว ( เขียนก่อน ) เพื่อหลีกเลี่ยงการสัมภาษณ์ภายในคติ แม้ว่าการบริโภคชาสามารถเรียกคืนจากผู้เข้าร่วม มีความถูกต้องเหมาะสมผิดพลาดของระดับแสงของอาจยังคงมีอยู่ อย่างไรก็ตาม ความคลาดเคลื่อนดังกล่าวไม่น่าจะมีผลต่อสังเกตความสัมพันธ์ระหว่างการดื่มชาและมะเร็งรังไข่ ความทรงจำระหว่างผู้ป่วยและการควบคุมอาจแตกต่างกันเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงในการรับรู้ของกรอบอ้างอิงหรือแรงจูงใจในเรื่อง กรณีมีแนวโน้มที่จะรักษาเรียกคืนอคติเนื่องจาก onset ของโรคอาจเปลี่ยนนิสัยส่วนตัวของพวกเขาหรืออย่างน้อยก็นึกถึงนิสัยของพวกเขา ดังนั้น คงจำได้ ระยะเวลา 5 ปี ก่อนวินิจฉัยกรณี และ 5 ปี ก่อนการสัมภาษณ์สำหรับการควบคุม ) เป็นลูกบุญธรรมเพื่อเลี่ยงการเปลี่ยนที่เกี่ยวข้องกับภาวะโรคกรณี .

อคติ หรือปรากฏให้น้อยที่สุดในมุมมองของการสรรหาอัตราต่ำและขั้นตอนที่ใช้ แม้ว่าการศึกษาจะดึงดูดการมีส่วนร่วมจากส่วนใหญ่ ( คือร้อยละของผู้ป่วยมะเร็งรังไข่มันเป็นไปได้หลายกรณีถูกละเว้นและไม่สัมภาษณ์ แต่มันก็ยากเพราะประวัติโรงพยาบาลทบทวนทุกวันและทุกกรณีมีสัดส่วนในการเก็บข้อมูลระยะเวลา อคติรอด พบได้น้อยในการศึกษานี้ สำหรับตัวอย่างควบคุมโรงพยาบาล เป็นไปได้ว่าพวกเขามีการบริโภคชาไม่อาจเป็นตัวแทนของประชากรหญิง เจ้อเจียง จากนั้นอีกตัวอย่างของผู้หญิงที่มีระดับชุมชนคัดเลือกชาบริโภค พบว่าคล้ายกับเน้นการควบคุม

สรุปการศึกษาของผู้หญิงจีน ชี้ให้เห็นว่าโดยการเพิ่มความถี่และระยะเวลาของการดื่มชา โดยเฉพาะชาเขียว มีส่วนช่วยลดความเสี่ยงมะเร็งรังไข่การค้นพบนี้ได้รับการสนับสนุนอย่างดีจากเนื้องอกผลการยับยั้งของชาและโพลีฟีนชา ) ในการศึกษาสัตว์และอื่น ๆ ในหลอดทดลองและในสัตว์ทดลอง