Lee Hyun shook his head just once.“

Lee Hyun shook his head just once.
“The MT preparation was to be entrusted to me. So I will take care of getting ready.”
“We’re ordered to not borrow any tools.”
“I’ll take care of everything. On a side note, who here can’t eat pork chops so I’ll buy some other food?”
“If that’s all we have then it’s fine, but…”
Lee Hyun took them on a trip around the marketplace, and bought a bit of shrimps, tofu, and shell fish.
Also, he did not forget to buy red pepper, bean paste, salt, and seasonings.
“You eat chicken, right?”
When Lee Hyun asked, the now tired Lee Yuu-Chong simply nodded. Park Sunjo and Choi Sang-jung had long since turned into quiet porters.
“I’ll bring a chicken from home and treat it as a wholesale price.”
“From home?”
“Because we raise them in the yard.”
“Ah. You’re raising them as pets.”
“Nah. As for human consumption.”
“……”
“I raised them since they were chicks and when they bear eggs I raised those too.”
“But it must have been hard to raise the chickens so we can’t just eat them.”
“It’s ok, we have 7 chickens at home. First is Boiled Egg. Second is Sunny Side Up.”
“No way, those are their names?”
“Correct. The third one is called Mother Hen. Because she raises the chicks. Or I should call her the Protagonist since she’s also one that bears new arrivals. From the forth one upward are classified as food. Soup, Fried, and Sauce. The seventh one is the youngest, Half Sauce Half Fried. The naming process is altered by family branches, but the full name doesn’t get pass on from generation to generation.” (that is, 2nd gen - ‘half fried’, 3rd gen - ‘fourth fried,’ never just fried.)
“……”
Do not expect warmth from Lee Hyun. Even chickens he raised are just food!
***
Port of Incheon waterfront terminal.
Students were chatting away about the upcoming ‘pleasant’ MT.
“Uwhew, it’s finally today.”
“I only wish today had not come.”
“How much are we’re gunna suffer.”
The sophomores and the more seniority students were already in haggard appearances.
The generations who had already done an MT weren’t at all relief.
They weren’t so confident about the special concept of the MT trip.
“But it’s the coast this time around. It’s on a small and pretty island too, so it’s better off.”
“Come to think of it, the last time it was hard because we had to climb a lot of mountains. This time, that’s not going to happen.”
“Oh btw, what kind of food did your group prepared?”
“Instant ramen. We also have around 1 kilo of pork to eat.”
“Sounds a lot like us.”
“With a budget this low, I bet all the other groups are like this also.”
The new students were carefully taking to the seniors in order to enjoy their time.
The purpose of the MT trip was to build up motivation and it was an opportunity to make a good relationship with the seniors!
Lee Hyun and his group members also huddled up.
“What the hell is that?”
His group members had no intention to show the materials and tools Lee Hyun had prepared.
Contained in the black vinyl bags consisted of unknown things!
It didn’t feel like the normal tools such as tent, oven, or cookware.
There was even one with holes perforated into it, while the sounds of struggled flapping and knocking came from within.
Kkokkodek! (cockadoo)
“Shup it!”
After Lee Hyun’s piercing shout, the sound from out of nowhere stopped.
“……”
“No way…”
To the group member’s surprise, the cold eyes of Lee Hyun let off slightly.
“There’s less taste from frozen meat.”
Lee Hyun did not bring an ice box.
It was heavy and expensive to use only just once so he didn’t see the point.
Instead, the frozen pork was thrown into a Styrofoam box.
He then threw in a few extra ice bags, and completely sealed it with wrapping tapes.
With that, it should be able to retain that degree for about 23 days.
However, there was no point to do it to the chicken.
Between raw and frozen meat, there was a subtle difference in taste.
Because of that, the selling prices were different.
So, Lee Hyun chose to bring the youngest Half Sauce Half Fried raw rather than having him frozen.
If you are not Lee Hyun then don’t even think about it!
After a bit more time had passed, it was the right time to get on the ferry.
“Well then, let’s get on the boat. We’re departing.”
With the professors leading, the students followed and boarded the ship.
The students had no intention to watch the sea from the deck.
The waves calmly rolled and the seagulls lazily glided above.
For the students who are first timer on a boat, this was a very strange experience for them.
“The boat’s rocking.”
“This is a volleyball.”
Conversations broke out with the boys trying to cozy up with the girl they like as they straddled next to the girls.
A moment in time to enjoy the peaceful happiness.
Also, at Lee Hyun’s side was Seoyoon.
Ever since Incheon, she stayed at Lee Hyun’s side.
He was her only trusted friend, so she did not want to leave his side.
‘You’re planning to preoccupy me up till Incheon as well.”
While Lee Hyun was trembling in fear, he did not want to miss the opportunity of seeing Seoyoon's face so close to him.
‘Ima watch you in detail to make the best sculpture.’
Standing next to her, at this distance, he was close enough that it was possible for him to see any facial fuzz.
In the wind, her ebony hair dispersed gently as it passed.
In Baran village, and in the north, every time there was a need, he would sculpt Seoyoon from what he felt.
He wanted to express bits and bits more of her beauty when creating sculptures.
In this moment, he wanted to imprint a picture permanently onto something instead of his mind.
For Lee Hyun, this was the first time he ever felt that.
‘Need to have a picture, there’s no point in having it in my memory and can’t recall it when I need to…’
He felt as if the whole ocean was drowning in her ambiance.
Seoyoon's beauty was to that extent.
Additionally, the corners or her lip slightly elevated!
If he didn’t see it that close then he would have never saw the change in expression.
‘That’s nice to have.’
Lee Hyun had observed Seoyoon's expression very closely, but he did not know what she was feeling.
Seoyoon was happy, though she did not show a wider smile.
With the boat having been at sea for a long time, she was getting comfier with time.
The professors came out onto the deck and took off their coats.
They appeared to be Marine uniforms!
“This is the perfect time to tell you about this MT trip.”
The remark was made by Professor Ju Jonghun.
The students gathered together on the deck and wait for him to talk in silence.
“As you may have known, the original location of this MT was at Seung Bong Do. It is an extremely beautiful island. But it became clear that for this trip, for the purpose of having a wildlife experience, it was not fitting; so we cancelled. It’ll be better for you to visit Seung Bong Do at a later date.”
Ju Jonghun said this while expanding his smile.
“It’d be good to know in advance that it isn’t Seung Bong Do.”
“Then, where are we going for this MT, professor?”
Asked the senior students, be Ju Jonghun did not leak anything.
“You’ll find that out eventually. In the mean tine, you don’t need to worry too much about it. It’s Sil…nah, though this island makes sense for this trip. It’s truly the wilderness and has the spirit of selflessness; it’s the best location to take advantage of the opportunity to nurture the blazing hot camaraderie!”
Due to the professor’s remark, the students were buzzing busily making guesses.
“Hmm where at. Certainly make sense if it’s one of the islands in the Yellow Sea.”
“Nope, not there.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลีฮยอนจับศีรษะของเขาสักที"เตรียมสอบ MT ได้จะได้รับมอบหมายให้ฉัน ดังนั้น ฉันจะดูแลเตรียมการ""เรากำลังสั่งซื้อเพื่อขอยืมเครื่องมือใด ๆ ไม่""ผมจะดูแลทุกอย่าง บนทด ที่นี่ไม่กินหมูสับเพื่อจะซื้ออาหารอื่น ๆ ""ถ้าอย่างนั้นมา แล้วก็ดี แต่..."ลีฮยอนถ่ายในการเดินทางใกล้ตลาด และซื้อบิต ของกุ้ง เต้าหู้ ปลาหอยยัง เขาก็ไม่ลืมซื้อพริกแดง ถั่ว เกลือ และรส"คุณกินไก่ ขวา"เมื่อลีฮยอนถาม ตอนนี้เบื่อลี Yuu-ช่องเพียงแค่พยักหน้า พระเจ้าซุนพาร์คและ Choi Sang-jung มีนานตั้งแต่เปิดเข้าเงียบรับฝากของ"ฉันจะนำไก่จากที่บ้าน และถือว่าเป็นราคาขายส่ง""จากที่บ้าน""เพราะเราเลี้ยงมันไว้ในลาน""Ah คุณกำลังเลี้ยงไว้เป็นสัตว์เลี้ยง""ไม่ สำหรับมนุษย์บริโภค"“……”"ผมยกให้ตั้งแต่เป็นลูกไก่ และเมื่อพวกเขาแบกไข่ ฉันยกที่เกินไป""แต่ก็ต้องได้รับยากที่จะเลี้ยงไก่เพื่อให้เราไม่สามารถกินพวกเขา""ก็โอเค เรามีไก่ 7 ที่บ้าน แรก เป็นไข่ต้ม ประการที่สอง คือซันนี่ด้านค่า""วิธี ที่เป็นชื่อของพวกเขา""แก้ไข คนที่สามคือแม่ไก่ เนื่องจากเธอยกลูกไก่ หรือผมควรเรียกเธอตัวเอกตั้งแต่เธอยังเป็นหนึ่งที่หมีเข้ามาใหม่ จากมีขึ้นหนึ่งมาจัดเป็นอาหาร ต้ม ผัด และซอส หนึ่งเจ็ดเป็นลูก ผัดครึ่งน้ำครึ่ง มีการเปลี่ยนแปลงการตั้งชื่อ โดยสาขาแฟมิลี่ แต่ชื่อเต็มไม่ได้รับผ่านบนจากรุ่นสู่รุ่น" (นั่นคือ gen 2 - 'ครึ่งทอด' gen 3 - 'สี่ผัด ไม่เพียงทอด)“……”ไม่ต้องหวังความอบอุ่นจาก Lee Hyun แม้แต่ไก่ที่เขาเลี้ยงมีเพียงอาหาร***ริมน้ำท่าเรืออินชอนเทอร์มินัลนักเรียนได้สนทนาไปเกี่ยวกับภูเขา 'ดี' เกิดขึ้น"Uwhew ได้ในที่สุดวันนี้""ฉันต้องการเท่านั้นไม่ได้มาวันนี้""เท่าเรากำลัง gunna ทรมาน"Sophomores การและนักเรียนที่อายุมากขึ้นอยู่แล้วในนัด haggardรุ่นที่แล้วทำการเมาท์ไม่ที่บรรเทาทุกข์ทั้งหมดพวกเขาไม่ได้ความเชื่อมั่นเกี่ยวกับแนวคิดพิเศษของทริ MT"แต่ชายฝั่งเวลาประมาณนี้ ได้บนเกาะขนาดเล็ก และสวยเกินไป ดังนั้นจึงดีกว่า""มาคิดว่า ครั้งที่มันยาก เพราะเรามีไต่ภูเขามากมาย เวลานี้ ว่าไม่จะเกิดขึ้น""โอ้ btw ชนิดของอาหารไม่ได้กลุ่มของคุณเตรียมพร้อมหรือไม่""ราเม็งทันที เรายังมีหมูกินประมาณ 1 กิโล""เสียงมากเหมือนเรา""ด้วยงบประมาณต่ำนี้ ฉันเดิมพันทั้งหมดในกลุ่มนี้ยังมีการ"นักเรียนใหม่อย่างระมัดระวังมีการให้รุ่นพี่ที่เพื่อคลายวัตถุประสงค์ของการเดินทาง MT คือการ สร้างแรงจูงใจ และมีโอกาสที่จะทำให้ความสัมพันธ์ที่ดีกับรุ่นพี่ลีฮยอนและสมาชิกในกลุ่มของเขายังต้องขึ้นนรกคืออะไรที่"สมาชิกของกลุ่มของเขามีไม่ตั้งใจแสดงวัสดุ และมีเตรียมเครื่องมือลีฮยอนอยู่ในไวนิลสีดำที่ถุงประกอบด้วยสิ่งที่ไม่รู้จักมันไม่รู้สึกเหมือนเครื่องมือปกติ เช่นเต็นท์ เตา หม้อมีแม้กระทั่งกับหลุม perforated มา ในขณะที่เสียงต่อสู้ flapping และเคาะมาจากภายในKkokkodek (cockadoo)" Shup มัน! "หลังจากที่ลีฮยอนของเจาะ shout เสียง from out of ไม่มีหยุด“……”"เปล่าหรอก..."จะแปลกใจของสมาชิกกลุ่ม เย็นตาของลีฮยอนให้ปิดเล็กน้อย"มีไม่น้อยรสชาติจากเนื้อสัตว์แช่แข็ง"ลีฮยอนไม่ได้นำกล่องมีน้ำแข็งหนัก และมีราคาแพงจะใช้เพียงครั้งเดียวดังนั้นเขาไม่เห็นจุดได้แทน หมูแช่แข็งถูกโยนลงในกล่อง Styrofoamเขาแล้ว โยนถุงน้ำแข็งเสริมกี่ และสมบูรณ์ ด้วยตัดเทปปิดผนึกกับ มันควรจะรักษาระดับที่ประมาณ 23 วันอย่างไรก็ตาม มีจุดไม่ทำให้ไก่ระหว่างเนื้อสัตว์ดิบ และน้ำแข็ง มีความแตกต่างอย่างลงตัวในรสชาติเนื่องจากว่า ราคาขายแตกต่างกันดังนั้น ลีฮยอนเลือกนำอายุน้อยที่สุดครึ่งหนึ่งน้ำครึ่งผัดดิบเขาแช่แข็งแทนถ้าคุณไม่ได้ลีฮยอนไม่ได้คิดเลยหลังจากได้ผ่านเวลาเล็กน้อย มันเป็นเวลาเหมาะสมจะได้รับบนเรือ"ดี แล้ว เรารับบนเรือ เรากำลังออกเดินทาง"กับอาจารย์นำ นักเรียนตาม และโดยสารเรือนักเรียนไม่ตั้งใจดูทะเลจากดาดฟ้าได้คลื่นเบา ๆ รีด และนกนางนวลมูมทะยานเหนือสำหรับนักเรียนที่จับครั้งแรกบนเรือ นี้เป็นประสบการณ์ที่แปลกมากสำหรับพวกเขา"เสียของเรือโยกจ่าย""นี่คือลูกวอลเลย์บอล"สนทนาร้องไห้กับเด็กผู้ชายที่พยายามบรรยากาศสบาย ๆ ขึ้นกับหญิงสาวพวกเขาต้องเป็นพวกเขา straddled ติดหญิงเป็นช่วงเวลาเพื่อความสุขสงบยัง ด้าน Lee Hyun ถูก Seoyoonตั้งแต่อินชอน เธออยู่ด้าน Lee Hyunเขาเป็นเพื่อนของเธอเชื่อถือได้เท่านั้น ดังนั้นเธอไม่ต้องไปด้านข้างของเขาคุณต้องการตรึงฉันจนถึงอินชอนด้วย "ในขณะที่ Lee Hyun ถูกตะลึงงันในความกลัว ไม่ได้ไม่อยากพลาดโอกาสเห็น Seoyoon ของหน้าให้ใกล้กับเขา'Ima ชมคุณในรายละเอียดการทำประติมากรรมสุด'ยืนติดกับเธอ อยู่นี้ห่างจากที่พัก เขาถูกปิดมากว่า เป็นไปได้สำหรับเขาดูฝอยใด ๆ หน้าลม ไม้มะเกลือผมกระจายเบา ๆ ที่ผ่านในหมู่บ้าน Baran และเหนือ ทุกครั้งที่มีความจำเป็น เขาจะปั้น Seoyoon จากสิ่งที่เขารู้สึกเขาอยากแสดงบิตและบิตเพิ่มเติมของงามเมื่อสร้างรูปปั้นในช่วงเวลานี้ จะต้องตรารูปอย่างถาวรบนสิ่งแทนจิตใจของเขาสำหรับ Lee Hyun นี้เป็นครั้งแรกที่เขาเคยรู้สึกที่' ต้องมีรูป มีจุดไม่ มีในความทรงจำ และไม่สามารถเรียกคืนได้เมื่อต้อง...'เขารู้สึกว่ามหาสมุทรทั้งหมดถูกจมในบรรยากาศของเธอความงามของ Seoyoon มีขอบเขตที่นอกจากนี้ มุมหรือ lip ของเธอเล็กน้อยยกถ้าเขาไม่เห็นว่าปิด แล้วเขาจะไม่เคยเห็นการเปลี่ยนแปลงในนิพจน์'ก็ดีจะมีการ'ลีฮยอนได้สังเกตนิพจน์ของ Seoyoon อย่างใกล้ชิด แต่เขาไม่รู้ว่าเธอรู้สึกSeoyoon มีความสุข ว่าเธอไม่ได้แสดงรอยยิ้มกว้างเรือได้ในทะเลเป็นเวลานาน เธอได้รับ comfier กับเวลาอาจารย์ที่ออกมาบนดาดฟ้า และเอาออกจากเสื้อของพวกเขาพวกเขาดูเหมือนจะเป็นมารีนเครื่อง"นี่คือเวลาเหมาะที่จะบอกคุณเกี่ยวกับทริ MT"หมายเหตุการทำ โดยศาสตราจารย์จู Jonghunนักเรียนรวบรวมกันบนดาดฟ้าและรอเขาพูดเงียบ"เป็นคุณอาจได้รู้จัก ตำแหน่งที่ตั้งเดิมของ MT นี้ได้ที่ทำบ้องเซิง เป็นเกาะสวยงามมาก แต่เป็นที่ชัดเจนว่า ถูกไม่มีการปรับพอดีเที่ยวนี้ เพื่อมีประสบการณ์สัตว์ป่า ดังนั้นเรายกเลิก มันจะได้ดีกว่าคุณไปทำบ้องเซิงในภายหลัง"Jonghun จูกล่าวนี้ขณะขยายรอยยิ้มของเขา"มันจะดีที่จะรู้ล่วงหน้าว่า จะไม่ทำบ้องเซิง""แล้ว ที่เราไปนี้ MT อาจารย์"ถามนักเรียนอาวุโส เป็น Jonghun จูไม่ได้รั่วไหลอะไร"คุณจะหาที่ในที่สุด แพงกว่าเฉลี่ย คุณไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไป เป็นภาษาศาสตร์...ไม่ แม้ว่าเกาะนี้เหมาะสมสำหรับการเดินทางนี้ มันเป็นถิ่นทุรกันดาร และมีจิตวิญญาณของ selflessness ก็ดีการใช้ประโยชน์จากโอกาสที่จะทะนุถนอมล่าร้อนเห็นได้ชัด"จากข้อสังเกตของศาสตราจารย์ นักเรียนได้อื้อจากการทายทำให้ยุ่ง"อืมมที่ที่ แน่นอนเหมาะสมเป็นหนึ่งในหมู่เกาะในทะเลเหลือง"" Nope ไม่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลีฮยอนส่ายหัวเพียงครั้งเดียว.
"เตรียมมอนแทนาคือการได้รับความไว้วางใจให้ผม ดังนั้นผมจะดูแลได้รับพร้อม.
"" เราไม่ได้รับคำสั่งให้ยืมเครื่องมือใด ๆ .
"" ฉันจะดูแลทุกอย่าง สังเกตด้านบนที่นี่ไม่สามารถกินหมูสับดังนั้นฉันจะซื้อบางส่วนอาหารอื่น ๆ ?
"" ถ้านั่นคือทั้งหมดที่เราได้จากนั้นก็ปรับ แต่ ...
"ลีฮยอนเอาพวกเขาในการเดินทางไปรอบๆ ตลาดและซื้อ บิตของกุ้งเต้าหู้และปลาเปลือก.
นอกจากนี้เขายังไม่ลืมที่จะซื้อพริกแดง, ถั่ว, เกลือ, และรส.
"คุณกินไก่ใช่มั้ย?"
เมื่อลีฮยอนถามว่าเหนื่อยตอนนี้ลี Yuu ช่องเพียง พยักหน้า พาร์ค Sunjo และชอยซังจุงได้หันเข้ามานานตั้งแต่พนักงานที่เงียบสงบ.
"ฉันจะนำไก่จากบ้านและรักษามันเป็นราคาขายส่ง."
"จากที่บ้าน?"
"เพราะเรายกให้พวกเขาในบ้าน."
"อา . คุณกำลังยกพวกเขาเป็นสัตว์เลี้ยง.
"" Nah ขณะที่การบริโภคของมนุษย์. "" ...... "" ผมยกให้พวกเขาเพราะพวกเขาเป็นลูกไก่และเมื่อพวกเขาแบกไข่ผมยกบรรดาเกินไป. "" แต่มันจะต้องได้รับยากที่จะเลี้ยงไก่เพื่อให้เราสามารถไม่เพียง แต่กินพวกเขา. " "มันโอเคเรามี 7 ไก่ที่บ้าน แรกคือการต้มไข่ สองคือ Sunny Side Up. "" ไม่มีทางที่ผู้ที่มีชื่อของพวกเขา? "" ถูกต้อง หนึ่งในสามที่เรียกว่าแม่ไก่ เพราะเธอยกลูกไก่ หรือฉันควรจะเรียกเธอตัวเอกตั้งแต่เธอยังเป็นหนึ่งที่หมีเข้ามาใหม่ จากหนึ่งขึ้นมาจะจัดเป็นอาหาร ซุปผัดและซอส คนเจ็ดคนสุดท้องซอสผัดครึ่งครึ่ง ขั้นตอนการตั้งชื่อที่มีการเปลี่ยนแปลงโดยสาขาในครอบครัว แต่ชื่อเต็มไม่ได้รับการส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น ". (นั่นคือ 2 เก็น - 'ทอดครึ่ง 3 เก็น - สี่ทอดไม่เคยทอดเพียง.) "...... " อย่าคาดหวังความอบอุ่นจากลีฮยอน แม้ไก่เขายกเป็นเพียงอาหาร! *** ท่าเรืออินชอนขั้วริมน้ำ. นักเรียนที่ได้รับการพูดคุยเกี่ยวกับการออกไปที่จะเกิดขึ้น 'ที่ถูกใจ' MT. "Uwhew ก็ในที่สุดวันนี้." "ฉันเพียงต้องการในวันนี้ไม่ได้มา." "เท่าไหร่ เรากำลังประสบ gunna. "รุ่นและอื่นๆ ที่นักเรียนอาวุโสมีอยู่แล้วในการปรากฏตัวซูบผอม. รุ่นที่เคยทำมาแล้วมอนแทนาไม่ได้ที่ทุกคนโล่งอก. พวกเขาไม่มั่นใจเกี่ยวกับแนวคิดพิเศษของการเดินทางมอนแทนา . "แต่มันชายฝั่งในเวลานี้ มันอยู่ในเกาะเล็ก ๆ และสวยเกินไปดังนั้นจึงเป็นเรื่องดีกว่า. "" มาคิดว่ามันเป็นครั้งสุดท้ายที่มันเป็นเรื่องยากเพราะเราต้องปีนภูเขาเป็นจำนวนมาก เวลานี้ว่าจะไม่เกิดขึ้น. "" โอ้ครับสิ่งที่ชนิดของอาหารที่ได้จัดเตรียมกลุ่มของคุณ? "" ราเม็งทันที เรายังมีประมาณ 1 กิโลกรัมเนื้อหมูที่จะกิน. "" เสียงจำนวนมากเช่นเรา. "" ด้วยงบประมาณที่ต่ำนี้ฉันเดิมพันทั้งหมดที่กลุ่มอื่น ๆ ที่เป็นเช่นนี้. "นักเรียนใหม่อย่างระมัดระวังการกับผู้สูงอายุในการสั่งซื้อเพลิดเพลินไปกับเวลาของพวกเขา. วัตถุประสงค์ของการเดินทางมอนแทนาคือการสร้างแรงจูงใจและมันก็เป็นโอกาสที่จะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้สูงอายุ! ลีฮยอนและสมาชิกในกลุ่มของเขายัง huddled ขึ้น. "อะไรคือ?" กลุ่มของเขา สมาชิกไม่มีความตั้งใจที่จะแสดงให้เห็นวัสดุและเครื่องมือที่ลีฮยอนได้เตรียม. ที่มีอยู่ในถุงไวนิลสีดำประกอบไปด้วยสิ่งที่ไม่รู้จัก! มันไม่ได้รู้สึกเหมือนเครื่องมือปกติเช่นเต็นท์, เตาอบหรือเตาเครื่องครัว. ไม่มีแม้แต่หนึ่งที่มีรู เจาะลงไปในขณะที่เสียงของความพยายามที่กระพือและเคาะมาจากภายใน. Kkokkodek! (cockadoo) "Shup มัน!" หลังจากตะโกนเจาะลีฮยอนเสียงออกมาจากหยุดที่ไหนเลย. "...... " "ไม่มีทาง... " สร้างความประหลาดใจได้เป็นสมาชิกของกลุ่มตาหนาวเย็นของลีฮยอนให้ปิดเล็กน้อย. "มีน้อย รสชาติจากเนื้อสัตว์แช่แข็ง. "ลีฮยอนไม่ได้นำกล่องศ. มันเป็นหนักและมีราคาแพงที่จะใช้เพียงแค่ครั้งเดียวเพื่อให้เขาไม่ได้เห็นจุด. แทนเนื้อหมูแช่แข็งถูกโยนลงไปในกล่องโฟม. จากนั้นเขาก็โยน ไม่กี่ถุงน้ำแข็งพิเศษและปิดผนึกอย่างสมบูรณ์ด้วยเทปตัด. กับที่มันควรจะสามารถที่จะรักษาระดับที่ประมาณ 23 วัน. แต่มีจุดที่จะทำมันให้ไก่ไม่มี. ระหว่างเนื้อดิบแช่แข็งและมี เป็นความแตกต่างที่ลึกซึ้งในรส. เพราะการที่ราคาขายแตกต่างกัน. ดังนั้นลีฮยอนเลือกที่จะนำซอสผัดครึ่งหนึ่งที่อายุน้อยที่สุดครึ่งดิบมากกว่าที่มีเขาแช่แข็ง. ถ้าคุณไม่ได้ลีฮยอนแล้วไม่ได้คิดเกี่ยวกับ มันหลังจากที่เวลาน้อยมากที่ผ่านมามันเป็นเวลาที่เหมาะสมที่จะได้รับบนเรือข้ามฟาก. "ถ้าอย่างนั้นขอได้รับบนเรือ เรากำลังแยกย้ายกัน. "กับอาจารย์ที่นำนักเรียนปฏิบัติตามและนั่งเรือ. นักเรียนมีความตั้งใจที่จะดูทะเลจากดาดฟ้า no. คลื่นรีดใจเย็นและนกนางนวลซมเดินข้างต้น. สำหรับนักเรียนที่มีเวลาแรก บนเรือนี้เป็นประสบการณ์ที่แปลกมากสำหรับพวกเขา. "โยกเรือของ." "นี่คือวอลเลย์บอล." การสนทนาโพล่งออกมากับชายพยายามที่จะสะดวกสบายขึ้นกับผู้หญิงที่พวกเขาต้องการที่พวกเขาคร่อมติดกับสาว ๆ . ขณะที่ในเวลาเพลิดเพลินไปกับความสุขความสงบสุข. นอกจากนี้ที่ด้านข้างของลีฮยอนเป็น Seoyoon. นับตั้งแต่อินชอนเธออยู่ที่ด้านข้างของลีฮยอน. เขาเป็นคนที่เธอเพื่อนเพียงคนเดียวที่เชื่อถือได้ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องการที่จะออกจากด้านข้างของเขา. 'คุณ วางแผนที่จะสาละวนฉันจนถึงอินชอนเช่นกัน. "ในขณะที่ลีฮยอนสั่นด้วยความกลัวเขาไม่ต้องการที่จะพลาดโอกาสในการมองเห็นใบหน้าSeoyoon เพื่อให้ใกล้ชิดกับเขา. the 'Ima ดูคุณในรายละเอียดที่จะทำให้รูปปั้นที่ดีที่สุด. ยืน ต่อไปกับเธอในระยะนี้เขาอยู่ใกล้พอที่จะทำให้มันเป็นไปได้สำหรับเขาที่จะเห็นฝอยใด ๆ บนใบหน้า. ในลม, ผมสีดำของเธอก็แยกย้ายกันไปเบา ๆ ขณะที่มันผ่าน. ในหมู่บ้าน Baran และในภาคเหนือทุกครั้งที่มี ความจำเป็นที่เขาจะปั้น Seoyoon จากสิ่งที่เขารู้สึกว่า. เขาต้องการที่จะแสดงบิตและบิตมากขึ้นของความงามของเธอเมื่อมีการสร้างประติมากรรม. ในขณะนี้เขาต้องการที่จะพิมพ์ภาพอย่างถาวรบนสิ่งที่แทนความคิดของเขา. สำหรับลีฮยอนนี้ เป็นครั้งแรกที่เขาเคยรู้สึกว่า. 'ต้องมีภาพที่มีจุดในการมีไว้ในหน่วยความจำของฉันและไม่สามารถจำมันเมื่อฉันต้อง ... เขารู้สึกราวกับว่ามหาสมุทรทั้งการจมน้ำในบรรยากาศของเธอความงาม Seoyoon เป็นขอบเขตที่. นอกจากนี้มุมหรือริมฝีปากของเธอสูงเล็กน้อย! ถ้าเขาไม่เห็นว่าปิดแล้วเขาจะไม่เคยเห็นการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออก. 'นั่นเป็นเรื่องดีที่จะมี. ลีฮยอนได้สังเกตเห็นการแสดงออก Seoyoon ของ อย่างใกล้ชิด แต่เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เธอรู้สึก. Seoyoon มีความสุขแม้เธอจะไม่ได้แสดงรอยยิ้มกว้าง. ด้วยเรือยังมีการตั้งรับอยู่ในทะเลเป็นเวลานานเธอได้รับ comfier มีเวลา. อาจารย์มาออกไป ดาดฟ้าและถอดเสื้อของพวกเขา. พวกเขาดูเหมือนจะเป็นเครื่องแบบทะเล! "นี่เป็นเวลาที่ดีที่จะบอกคุณเกี่ยวกับการเดินทางมอนแทนานี้." คำพูดที่ถูกสร้างขึ้นโดยศาสตราจารย์จูจงฮุน. นักเรียนที่รวมตัวกันอยู่บนดาดฟ้าและรอให้เขา ที่จะพูดคุยในความเงียบ. "ในขณะที่คุณอาจจะรู้จักกันในตำแหน่งเดิมของมอนแทนานี้อยู่ที่ซึงบงอย มันเป็นเกาะที่สวยงามมาก แต่ก็เป็นที่ชัดเจนว่าการเดินทางครั้งนี้เพื่อจุดประสงค์ของการมีประสบการณ์สัตว์ป่ามันก็ไม่เหมาะสม; ดังนั้นเราจึงยกเลิก มันจะดีกว่าสำหรับคุณที่จะเยี่ยมชมบงซึงทำในภายหลัง. "จูจงฮุนกล่าวว่าขณะที่การขยายรอยยิ้มของเขา." มันจะเป็นเรื่องที่ดีที่จะรู้ล่วงหน้าว่ามันไม่ได้ซึงบงอย "" แล้ว ที่เราจะหานี้มอนแทนา, อาจารย์? "ถามนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาจะจูจงฮุนไม่ได้รั่วไหลอะไร." คุณจะพบว่าการออกมาในที่สุด ในขวากหนามเฉลี่ยที่คุณไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ มัน Sil ... nah แต่เกาะนี้เหมาะสมสำหรับการเดินทางครั้งนี้ มันอย่างแท้จริงถิ่นทุรกันดารและมีจิตวิญญาณของความเห็นแก่ตัวนั้น มันเป็นตำแหน่งที่ดีที่สุดที่จะใช้ประโยชน์จากโอกาสที่จะรักษาความสนิทสนมกันร้อนที่เห็นได้ชัด! "เนื่องจากคำพูดของอาจารย์นักเรียนถูกหึ่งยุ่งทำให้คาดเดา." อืมที่อย่าง แน่นอนทำให้รู้สึกว่ามันเป็นหนึ่งในหมู่เกาะในทะเลเหลือง. "" Nope ไม่มี. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลีฮยอนส่ายหัวสักครั้ง .
" ค่ายเตรียมที่จะมอบหมายให้ฉัน ดังนั้นข้าจะดูแลได้รับพร้อม . "
" เราก็สั่งไม่ให้ยืมเครื่องมือใด ๆ . "
" ฉันจะดูแลทุกอย่างเอง ในหมายเหตุด้าน ใครไม่กินเนื้อหมู ดังนั้นฉันจะซื้อบางอื่น ๆอาหาร "
" ถ้านั่นเป็นทั้งหมดที่เรามีแล้วไม่เป็นไร แต่ . . . . . . . "
ลีฮยอนพาพวกเขาเที่ยวรอบตลาดและซื้อบิตของ กุ้ง เต้าหู้ และ หอย ปลา
นอกจากนี้ เขาไม่ลืมที่จะซื้อพริกแดง เต้าเจี้ยว เกลือ และเครื่องปรุงรส .
" คุณกินไก่ใช่ไหม "
เมื่อลีฮยอนถาม ตอนนี้เหนื่อย ลี ยูชองเพียงพยักหน้า ปาร์ค ซุนโจ และ ชอย ซัง จุง มีความยาวตั้งแต่กลายเป็นเงียบ Porters .
" ผมจะเอาไก่จากบ้านและรักษามันเป็นราคาส่ง " .
" จากที่บ้าน "
" เพราะเราเลี้ยงมันไว้ในบ้าน "
" อ๊ะ คุณเลี้ยงมันเป็นสัตว์เลี้ยง "
" ไม่ สำหรับการบริโภคของมนุษย์ " .
" . . . . . . . "
" ฉันเลี้ยงเขาตั้งแต่ยังสาว และเมื่อพวกเขาแบกไข่ฉันเลี้ยงพวกนั้นด้วย "
" แต่มันคงยากที่จะเลี้ยงไก่ ดังนั้น เราไม่สามารถกินพวกเขา . "
" ไม่เป็นไรเรามี 7 ไก่ที่บ้าน แรกคือ ไข่ต้ม ที่สองคือ ไข่ดาว "
" ไม่มีทางนั้นเป็นชื่อของพวกเขา "
" ที่ถูกต้อง อันที่สาม เรียกว่า แม่ไก่ เพราะเธอเลี้ยงลูกไก่ หรือผมควรจะเรียกเธอว่าตัวเอกตั้งแต่เธอยังเป็นหมีที่เข้ามาใหม่ . จากมาหนึ่งตัว จะจัดเป็นอาหาร ซุป ทอดและผัด เจ็ด หนึ่ง เป็นน้องคนสุดท้อง ครึ่งขาวครึ่ง ทอด การตั้งชื่อกระบวนการมีการเปลี่ยนแปลง โดยสาขาของครอบครัวแต่ชื่อไม่ได้รับการส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น " ( นั่นคือ 2 Gen - ครึ่งทอด ' 3rd gen - สี่ ' ทอด ' ไม่ทอด )

" . . . . . . . " อย่าหวังว่าความอบอุ่นจาก ลี ฮยุน แม้แต่ไก่ที่เขาเลี้ยงเป็นอาหาร

* * * ริมท่าเรืออินชอน terminal
นักเรียนคุยกันไปเกี่ยวกับที่จะเกิดขึ้น ' รื่นรมย์ ' Mt .
" uwhew ในที่สุดมันก็วันนี้ "
" ผมเพียงต้องการที่วันนี้ไม่ได้มา "
" เท่าไหร่ เราก็จะประสบ "
ปี 2 และยิ่งรุ่นพี่นักเรียนก็ซีดเซียวปรากฏ .
คนรุ่นหลังได้ทำค่ายไม่ได้ เลยโล่งอก
พวกเขาไม่มั่นใจเกี่ยวกับแนวคิดของ MT ทริปพิเศษ .
" แต่ฝั่งเวลาประมาณนี้ มันเป็นขนาดเล็กและเกาะสวยเกินไป เลยดีกว่า "
." มาคิดดู ครั้งสุดท้ายมันก็ยากเพราะเราต้องปีนภูเขามากมายเลย คราวนี้ มันก็จะไม่เกิดขึ้น "
" โอ้ BTW , ชนิดของอาหารแล้ว กลุ่มเตรียม ? "
" ทันทีครับ นอกจากนี้เรายังได้ประมาณ 1 กิโล เนื้อหมูกิน . "
" ฟังดูเหมือนเรา "
" ด้วยงบประมาณต่ำนี้ ฉันเดิมพันทั้งหมดที่กลุ่มอื่น ๆเป็นแบบนี้เหมือนกัน "
.นักเรียนใหม่ดีๆสละให้รุ่นพี่ในการเพลิดเพลินกับเวลาของพวกเขา .
วัตถุประสงค์ของ MT ทริปเพื่อสร้างแรงจูงใจ และมันเป็นโอกาสที่จะทำให้ความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้สูงอายุ !
ลีฮยอนและสมาชิกกลุ่มของเขายัง huddled .
" คืออะไร ? "
สมาชิกกลุ่มของเขามีความตั้งใจที่จะแสดงเครื่องมือและวัสดุ ลีฮยอน
ได้เตรียมไว้ที่บรรจุอยู่ในถุงหนังสีดำ จำนวนไม่ทราบ !
มันไม่ได้รู้สึกเหมือนเครื่องมือปกติเช่นเต็นท์ , เตา หรือหม้อ
มีแม้แต่หนึ่งที่มีรูพรุนลงไป ในขณะที่เสียงของการต่อสู้ดิ้นและทุบออกมาจากภายใน kkokkodek
! ( cockadoo )
" shup มัน ! "
หลังจากที่ลีฮยอนเจาะตะโกนเสียงออกมาจากไม่มีที่ไหนเลยหยุด . . . . . . . "
"
"
" ไม่มีทาง . . . . . . .ทำให้สมาชิกกลุ่มของตาเย็นของลีฮยอนปล่อยออกเล็กน้อย .
" มันรสชาติน้อยจากเนื้อแช่แข็ง "
ลีฮยอนไม่ได้เอากล่องน้ำแข็ง .
มันหนักและแพง ใช้เพียงครั้งเดียวแล้วเขาไม่เห็นจุด หมูแช่แข็ง
แทน โยนเข้าไปในกล่องโฟม .
จากนั้นเขาก็โยนในไม่กี่พิเศษน้ำแข็งถุง และปิดผนึกอย่างสมบูรณ์ด้วยการตัดเทป
ด้วยมันควรจะสามารถที่จะรักษาที่ระดับประมาณ 23 วัน
แต่ไม่มีจุดที่จะทำไก่ .
ระหว่างวัตถุดิบและเนื้อแช่แข็ง มีความแตกต่างที่ลึกซึ้งในรส .
เพราะราคาขายที่แตกต่างกัน .
ดังนั้น ลีฮยอนเลือกที่จะพาน้องครึ่งหนึ่ง ซอสผัดครึ่งดิบแทนที่จะมีเขาแช่แข็ง .
ถ้าคุณไม่ลีฮุน ก็อย่าแม้แต่จะคิด
หลังจากที่บิตมากขึ้น เวลาผ่านไป มันเป็นเวลาที่เหมาะสมที่จะได้รับบนเรือข้ามฟาก .
" เอาล่ะ ไปขึ้นเรือ เราจะออกเดินทาง "
กับอาจารย์นำ นักเรียนตาม และต่อเรือ
นักเรียนมีความตั้งใจที่จะชมทะเลจากดาดฟ้า
คลื่นสงบรีดและนกนางนวลซมกไลดิดข้างต้น .
สำหรับนักเรียนที่เป็นครั้งแรกบนเรือนี้เป็นประสบการณ์ที่แปลกมากสำหรับพวกเขา .
" ของเรือโคลง "
" นี่เป็นวอลเลย์บอล "
สนทนาโพล่งออกมากับหนุ่ม ๆพยายามจะสบายๆ กับหญิงสาวที่พวกเขาต้องการที่พวกเขานั่งคร่อมหน้าสาว
สักครู่ในเวลาที่จะเพลิดเพลินไปกับความสุข
นอกจากนี้ ที่เงียบสงบ ด้าน ลี ฮยอน seoyoon .
ตั้งแต่อินชอน เธออยู่ข้างๆ ลีฮยอน
เขาเธอเชื่อใจเพื่อนดังนั้นเธอไม่ต้องการที่จะออกจากด้านข้างของเขา .
คุณกำลังวางแผนที่จะครอบครองก่อนฉันจนถึงอินชอนเช่นกัน . "
ในขณะที่ลีฮยอนเริ่มตัวสั่นด้วยความกลัว เขาไม่อยากจะพลาดโอกาสเห็น seoyoon หน้าอยู่ใกล้เขา .
'ima ดูในรายละเอียดเพื่อให้รูปปั้นที่ดีที่สุด’
ที่ยืนอยู่ข้างๆเธอ ในระยะนี้เขาอยู่ใกล้พอว่ามันเป็นไปได้สำหรับเขาที่จะเห็นใบหน้า
ฝอยในลม เส้นผมของเธอเบาๆอย่าง Ebony กระจายตัวผ่าน .
ใน Baran หมู่บ้าน และในภาคเหนือ ทุกครั้งที่มีความต้องการ เขาจะปั้น seoyoon จากสิ่งที่เขารู้สึก เขาต้องการด่วน
บิตและบิตเพิ่มเติมของความงามของเธอ เมื่อสร้างประติมากรรม .
ในช่วงเวลานี้ เขาอยากประทับภาพอย่างถาวรบนสิ่งที่แทนความคิด
ลีฮุน , นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเคยรู้สึกแบบนั้น
' ต้องมีรูป ไม่มีจุดในการในหน่วยความจำของฉันและไม่สามารถเรียกคืนได้เมื่อต้องการ . . . . . . . '
เขารู้สึกเหมือนกำลังจมน้ำในมหาสมุทรทั้งบรรยากาศ .
seoyoon ความงามมีขอบเขตที่ .
นอกจากนี้ มุม หรือเธอปากกะตา !
ถ้าเขาไม่เห็นว่าปิดแล้ว เขาไม่เคยเห็นการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออก .
ที่เป็นเรื่องดีที่จะมี '
.ลีฮยอนได้สังเกตสีหน้าของ seoyoon อย่างใกล้ชิด แต่เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เธอรู้สึก
seoyoon มีความสุข แม้ว่าเธอไม่ได้โชว์ยิ้มกว้าง
กับเรือได้ในทะเลเป็นเวลานาน เธอได้รับ comfier กับเวลา .
อาจารย์ออกมาบนดาดฟ้าและเอา ออกจากเสื้อของตน พวกเขาดูเหมือนจะเป็นเครื่องแบบทหารเรือ
!
" นี่คือเวลาที่เหมาะที่จะบอกคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้ MT ทริป "
หมายเหตุทำโดยศาสตราจารย์จูจงฮุน .
นักเรียนรวมตัวกันบนดาดฟ้า และรอให้เขาพูดในความเงียบ .
" ในขณะที่คุณอาจได้รู้จัก ที่ตั้งเดิมของตันนี้อยู่ที่ซังบองแล้ว มันเป็นเกาะที่สวยงามมาก แต่มันเป็นที่ชัดเจนว่าสำหรับทริปนี้เพื่อวัตถุประสงค์ของการมีประสบการณ์สัตว์ป่ามันไม่ปรับพอดี เราก็เลยยกเลิกไป มันจะดีกว่าสำหรับคุณที่จะเยี่ยมชมซึงบงทำในภายหลัง . " จงฮุน
จูกล่าวว่าขณะนี้ขยายรอยยิ้มของเขา .
" มันอาจจะดีที่จะรู้ล่วงหน้าว่าไม่ใช่ซึงบงทำ "
" แล้วเราจะไป MT , ศาสตราจารย์ "
ถามนักเรียนรุ่นพี่ เป็นจูจงฮุนไม่ได้รั่วอะไร .
" คุณจะพบว่า ในที่สุด ในหมายถึงเดือย ,คุณไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ มันคือ ซิล . . . . . . . ไม่หรอก ถึงแม้เกาะนี้สมเหตุสมผลสำหรับทริปนี้ มันเป็นอย่างแท้จริงป่า และมีจิตวิญญาณของความไม่เห็นแก่ตัว ; มันเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดที่จะใช้ประโยชน์จากโอกาสที่จะรักษามิตรภาพอันร้อน ! "
เนื่องจากความเห็นของอาจารย์ นักเรียนถูกหึ่งๆทำให้คาดเดา .
" อืม . . แล้วที่ทำให้รู้สึกว่ามันเป็นหนึ่งในเกาะทะเลเหลือง "
" ไม่ ไม่ใช่ตรงนั้น "