September, 1854Joel and Emily were

September, 1854
Joel and Emily were surrounded by well-wishers save one: Jacob. He could not manage much more than a begrudging wish of ‘good luck,’ knowing of course that there was no such thing as luck, good or bad. Earlier that morning, Joel and Emily had announced their plans to marry, a decision which had its origins with their first kiss some weeks earlier. With their decision to marry came their simultaneous decision to return to the world outside Happy Valley. At this moment in the imprisoned Jacob’s recollection, Joel and Emily were standing by the dining table, which would now be in use for only five people. The remaining villagers were standing around the two young lovers who were preparing to re-enter the world outside.
"Joel and Emily, you have made even me feel younger. I remember the wonderful times I had with my husband, rest his soul. We are all sad to see you leave, but you will have a beautiful life wherever you go." Pamela spoke this with the warmth of a mother, and Pamela had become a mother to Joel and Emily, as their real mothers had not joined them in the village. A reciprocal hug was exchanged between Pamela and Joel and then Pamela and Emily.
In turn, the couple turned to face Elias, who responded with a hearty handshake for Joel and a brief hug for Emily with a sly smile on his face. To this he added a warning of, "Be careful out there."
Jacob knew that he would have to say something to the couple, as did they. And there was also the shared knowledge that it probably would not be as warm a farewell as the others had already given. Jacob’s attention was momentarily diverted to Lucius and Bess, as they themselves seemed to have formed a union of sorts, one that had not gone unnoticed. A growing eagerness to work on the farm together, and a mutual lagging behind when the flock, such as it was, went on occasional spiritual walks together.
By now, Lucius and Bess were in the midst of creating a human ball of warm hugs with Joel and Emily. Jacob could not deny the love that seemed to be all around the group. But why now? Why not more of such openness and warmth in the village before, why now, when two more brethren were preparing to depart? But Jacob could not deny the look of pride on Elias’ face that surely the Lord could see with a spiritual clarity not clouded by worldly vision. That sneer of Elias that seemed to delight in the fact that two more members were departing Happy Valley.
Inevitably, Joel and Emily approached Jacob. They both had hope in their eyes combined with a certain look of trepidation, as if approaching a stern schoolmaster. But it was the role of Jacob the kind father, not Jacob the village leader, who won the day. Accordingly, Jacob’s face melted into a smile, without any trace of severity.
"My children, I have made it clear how I wish you to stay in Happy Valley. How I truly want what is best for you, a life without the evil distractions of the world outside. But even I cannot deny your happiness."
Joel and Emily smiled a radiant smile that spurred Jacob on.
"You are adults and clearly you know what is best for you. It is not my place to decide for you. I pray that you will both, however, place God above all else, even each other. He will guide you; let him do so. You will especially need guidance in the outside world."
A spontaneous hug was the couple’s answer. Jacob gave a hug in return, and felt as though it was a spiritual energizer of sorts for all concerned.
"We will, we promise Jacob!" was the reply from Emily, in response to Jacob’s plea for the two of them to place God as commander of their lives.
Back in the present moment of 1855, Jacob let the memory fade. He had recollected enough regarding the day Joel and Emily left the village. But that had been a day that saw a total of four villagers leave Happy Valley behind. Joel and Emily had put love for each other first, before the love of serving God in Happy Valley. They had chosen to serve him in the world instead, a challenge much greater than worship within a world designed exclusively for spiritual service. And sometime in the night, Lucius and Bess had chosen to put their lust for each other ahead of everything else. The couple had waited until nightfall, after final prayers, to meet in Bess’ cabin. There they indulged their sinful bodies. The rules of Happy Valley did not allow for this and of course never would. The pair, now joined in God’s eyes, would have to be banished according to the rules of Happy Valley, but they were now free to live according to the world, a world devoid of rules.
The banishment had come in the night while others were asleep, even Jacob. The man in black had been the one who had instigated such. This was a man who could see what went on behind closed doors, could hear every word spoken by every villager at all times and perhaps could even read their thoughts, a gift that Elias truly desired to have. As the one who saw and heard all, he was now walking toward the cabin of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กันยายน ค.ศ. 1854โจเอลและเอมิลี่ถูกล้อมรอบ ด้วยดี wishers หนึ่งคน: จาค็อบ เขาอาจไม่จัดการมากกว่าทางคิริของ 'โชคดี รู้แน่นอนว่า มันเป็นโชค ดี หรือไม่ดีมี ก่อนหน้านั้นตอนเช้า โจเอลและเอมิลี่ได้ประกาศแผนจะแต่งงาน การตัดสินใจซึ่งมีต้นกำเนิดกับจูบแรกของพวกเขาบางสัปดาห์ก่อนหน้า นั้น พวกเขาตัดสินใจจะแต่งงานกับมาตัดสินใจพร้อมกันเพื่อกลับไปยังโลกภายนอกแฮปปี้วัลเล่ย์ ขณะนี้ของ Jacob ขังลืมเลือน โจเอลและเอมิลี่ได้ยืน โดยโต๊ะทานอาหาร ซึ่งตอนนี้จะใช้สำหรับ 5 คน ชาวบ้านที่เหลือยืนอยู่รอบสองคนรักหนุ่มที่เตรียมใส่โลกภายนอก"โจเอลและเอมิลี่ คุณทำแม้ฉันรู้สึกอ่อนกว่าวัย ฉันจดจำเวลาที่ดีที่ผมมีกับสามี เหลือวิญญาณของเขา เรามีทั้งเศร้าไปดูคุณความ แต่คุณจะมีชีวิตสวยงามทุกที่" Pamela พูดนี้กับความอบอุ่นของแม่ และ Pamela กลายเป็น แม่โจเอลและเอมิลี่ เป็นแม่ที่แท้จริงของพวกเขาไม่ร่วมในหมู่บ้าน กอดซึ่งกันและกันเป็นการแลกเปลี่ยนระหว่าง Pamela และ Joel แล้วพาเมล่า และเอมิลี่ในทางกลับกัน ทั้งคู่หันไปหน้าชา ที่ตอบสนองกับการ handshake แสนอร่อย Joel และกอดแบบสั้น ๆ สำหรับเอมิลี่ ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาที่รอบจัด นี้เขาเพิ่มคำเตือนของ "ระวังออกมี"จาค็อบรู้ว่า เขาจะต้องพูดสิ่งที่คู่ ตามที่พวกเขา และมีความรู้ที่มันอาจจะไม่เท่าอุ่นรักระหว่างรบกับคนอื่นแล้วให้ ใช้ร่วมกัน ความสนใจของ Jacob ชั่วขณะถูกเบี่ยงเบนไปในกระสงและเบสส์ เป็นพวกเขาเองดูเหมือนจะเกิดสหภาพของแปลก ๆ ที่ไม่ได้ไปทดลอง ความกระตือรือร้นที่เติบโตในการทำงานในฟาร์มโดด และ lagging หลังเมื่อฝูง เช่น เป็นไปในจิตวิญญาณเป็นครั้งคราวร่วมกันเดินด้วยกันป่านนี้ กระสงและเบสส์ได้ท่ามกลางสร้างลูกมนุษย์ของกอดอบอุ่นกับโจเอลและเอมิลี่ จาค็อบอาจไม่ปฏิเสธความรักที่ดูเหมือนจะรอบกลุ่ม แต่ ทำไมตอนนี้ ทำไมไม่เพิ่มเติมดังกล่าวเปิดกว้างและความอบอุ่นในหมู่บ้านก่อน ทำไมตอนนี้ เมื่อสองพี่น้องเพิ่มเติมก็เตรียมจะออก แต่จาค็อบอาจปฏิเสธลักษณะของความภาคภูมิใจบนใบหน้าของชาก็ เห็นพระเจ้าชัดเจนในจิตวิญญาณไม่เห็น โดยทางโลกวิสัยทัศน์ ที่ sneer ของชาที่เหมือนจะมีความสุขในความจริงที่ว่า สมาชิกทั้งสองได้ออกเดินทางแฮปปี้วัลเล่ย์ย่อม โจเอลและเอมิลี่ทาบทามจาค็อบ พวกเขาทั้งสองมีความหวังในสายตาของพวกเขารวมกับรูปลักษณ์ของความกังวลใจ เป็นถ้าใกล้ schoolmaster แบบตรง ๆ แต่มันเป็นบทบาทของยาโคบพ่อชนิด ไม่จาค็อบเป็นผู้นำ ผู้ชนะวัน ตาม ของ Jacob หน้าละลายเข้าไปในรอยยิ้ม มีร่องรอยของความรุนแรง"ลูก ๆ ของฉัน ฉันได้ทำมันชัดเจนว่าอยากอยู่ในหุบเขาแห่งความสุข วิธีอย่างแท้จริงอยากอะไรดีสุดสำหรับคุณ ชีวิตไม่ มีการรบกวนที่ชั่วร้ายของโลกภายนอก แต่แม้ผมไม่สามารถปฏิเสธความสุขของคุณ"โจเอลและเอมิลี่ยิ้มรอยยิ้มสดใสที่ดันออกจาค็อบ"คุณเป็นผู้ใหญ่ และชัดเจนคุณรู้สิ่งที่ดีสุดสำหรับคุณ มันไม่ใช่สถานที่ของฉันตัดสินใจให้ อธิษฐานว่า คุณจะทั้ง แต่ วางพระเจ้าเหนือสิ่งอื่นใด แม้แต่ละอื่น ๆ เขาจะแนะนำคุณ ปล่อยให้เขาทำเช่นนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งต้องคำแนะนำในโลกภายนอก"กอดแบบธรรมชาติเป็นคำตอบของทั้งคู่ จาค็อบให้กอดเป็นตอบแทน และรู้สึกเหมือนกับว่ามันเป็นการให้พลังทางจิตวิญญาณของการเรียงลำดับสำหรับทั้งหมดที่เกี่ยวข้อง"เราจะ เราสัญญายาโคบ" ตอบกลับจากเอมิลี่ ในการตอบสนองของ Jacob ขอของพวกเขาเพื่อพระเจ้าเป็นผู้บัญชาการของชีวิตได้ในช่วงเวลาปัจจุบันของ 1855, Jacob ให้หน่วยความจำที่จางหายไป เขาได้ย้อนหลังเกี่ยวกับวันที่โจเอลและเอมิลี่ออกจากหมู่บ้านพอ แต่ที่ได้รับวันที่รวมของชาวบ้านที่สี่ทิ้งแฮปปี้วัลเล่ย์ โจเอลและเอมิลี่ได้ใส่รักกันครั้งแรก ก่อนความรักของพระเจ้าในหุบเขาแห่งความสุขในการให้บริการ พวกเขาได้เลือกที่จะรับใช้พระองค์ในโลกแทน ความท้าทายมากมากกว่าบูชาภายในโลกออกแบบมาพิเศษสำหรับบริการทางจิตวิญญาณ และในเวลากลางคืน กระสงและเบสส์ทรงเลือกใส่หื่นของพวกเขาสำหรับแต่ละอื่น ๆ ก่อนทุกสิ่งทุกอย่าง คู่รอจนรัตติกาล หลังสุดท้ายสวดมนต์ การพบปะในห้องโดยสารของเบสส์ มีพวกเขา indulged ร่างกายบาป กฎของแฮปปี้วัลเล่ย์ไม่อนุญาตนี้ และแน่นอนไม่ต้อง คู่ เข้าร่วมอยู่ ในสายตาของพระเจ้า จะต้องมี banished ตามกฎของแฮปปี้วัลเล่ย์ แต่พวกเขามีตอนนี้ฟรีอยู่ตามโลก โลกไร้กฎBanishment ที่ได้มาในขณะที่คนอื่นหลับ แม้จาค็อบ คนดำได้ที่ก็บ้าจี้เช่น นี้คือคนที่เห็นอะไรก็หลังปิดประตู สามารถได้ยินทุกคำพูด โดยชาวบ้านทุกตลอดเวลา และบางทีอาจได้อ่านความคิดของพวกเขา เป็นของขวัญที่ชาอย่างแท้จริงต้องมี เป็นคนหนึ่งที่เห็น และได้ยินทั้งหมด เขาได้ตอนนี้เดินไปทางห้องโดยสารของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กันยายน 1854
โจเอลและเอมิลี่ถูกล้อมรอบด้วยอวยพรดีบันทึกหนึ่ง: จาค็อบ เขาไม่สามารถจัดการอะไรมากไปกว่าความปรารถนาที่อิจฉาของ 'โชคดี' รู้แน่นอนว่าไม่มีสิ่งที่เรียกว่าโชคดีหรือไม่ดี ก่อนหน้านี้ในเช้าวันนั้นโจเอลและเอมิลี่ได้ประกาศแผนการของพวกเขาจะแต่งงานกับการตัดสินใจที่มีต้นกำเนิดของมันด้วยการจูบแรกของพวกเขาบางสัปดาห์ก่อนหน้านี้ กับการตัดสินใจของพวกเขาจะแต่งงานกับมาการตัดสินใจของพวกเขาพร้อมกันเพื่อกลับไปยังโลกภายนอกหุบเขาแห่งความสุข ในขณะนี้อยู่ในความทรงจำขังของจาค็อบ, โจเอลและเอมิลี่กำลังยืนอยู่ข้างโต๊ะอาหารซึ่งตอนนี้จะเป็นในการใช้งานเพียงห้าคน ชาวบ้านที่เหลือยืนอยู่รอบ ๆ ทั้งสองคู่รักหนุ่มสาวที่กำลังเตรียมที่จะกลับเข้าสู่โลกภายนอก.
"โจเอลและเอมิลี่ที่คุณได้ทำแม้ฉันรู้สึกอ่อนเยาว์. ผมจำได้ว่าครั้งที่ยอดเยี่ยมที่ฉันมีกับสามีของฉันเหลือจิตวิญญาณของเขา. เรา ทุกคนเศร้าที่จะเห็นคุณออก แต่คุณจะมีชีวิตที่สวยงามทุกที่ที่คุณไป. " พาเมล่าพูดนี้กับความอบอุ่นของแม่และพาเมล่าได้กลายเป็นแม่ของโจเอลและเอมิลี่เป็นแม่ที่แท้จริงของพวกเขาไม่ได้เข้าร่วมกับพวกเขาในหมู่บ้าน กอดซึ่งกันและกันได้รับการแลกเปลี่ยนระหว่างพาเมล่าและโจเอลและจากนั้นพาเมล่าและเอมิลี่.
ในทางกลับกันทั้งคู่หันไปเผชิญหน้าอีเลียสที่ตอบสนองด้วยการจับมือแสนอร่อยสำหรับโจเอลและกอดสั้น ๆ สำหรับเอมิลี่กับกลับกลอกรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา หน้านี้เขาเพิ่มเตือน "ระวังออกมี."
จาค็อบรู้ว่าเขาจะต้องพูดอะไรกับคู่เช่นเดียวกับพวกเขา และก็ยังมีความรู้ร่วมกันว่ามันอาจจะไม่เป็นที่อบอุ่นอำลากับคนอื่น ๆ ได้รับแล้ว ความสนใจของจาค็อบถูกเบี่ยงเบนไปชั่วขณะลูเซียสและเบสเป็นพวกเขาเองดูเหมือนจะมีรูปแบบที่สหภาพแรงงานของทุกชนิดหนึ่งที่ไม่ได้ไปไม่มีใครสังเกตเห็น ความกระตือรือร้นในการเจริญเติบโตในการทำงานในฟาร์มด้วยกันและปกคลุมด้วยวัตถุฉนวนร่วมกันหลังเมื่อฝูงเช่นที่มันเป็นไปในบางครั้งจิตวิญญาณเดินด้วยกัน.
โดยตอนนี้ลูเซียสและเบสอยู่ในท่ามกลางของการสร้างลูกของมนุษย์กอดที่อบอุ่นกับ โจเอลและเอมิลี่ จาค็อบไม่สามารถปฏิเสธความรักที่ดูเหมือนจะเป็นรอบ ๆ กลุ่ม แต่ทำไมตอนนี้หรือไม่ ทำไมไม่เปิดกว้างมากขึ้นของดังกล่าวและความอบอุ่นในหมู่บ้านก่อนทำไมตอนนี้เมื่อพี่น้องอีกสองคนกำลังเตรียมที่จะออก? แต่จาค็อบไม่สามารถปฏิเสธรูปลักษณ์ของความภาคภูมิใจบนใบหน้าของอีเลียส 'ที่แน่นอนองค์พระผู้เป็นเจ้าจะได้เห็นความชัดเจนกับจิตวิญญาณไม่ได้ล้อมไว้ด้วยวิสัยทัศน์ทางโลก เยาะเย้ยว่าอีเลียสที่ดูเหมือนจะมีความสุขในความจริงที่ว่าสมาชิกทั้งสองคนถูกแยกย้ายหุบเขาแห่งความสุข.
หลีกเลี่ยงไม่ได้โจเอลและเอมิลี่เข้าหายาโคบ พวกเขาทั้งสองมีความหวังในสายตาของพวกเขารวมด้วยรูปลักษณ์หนึ่งของความกังวลใจเช่นถ้าใกล้ครูสเติร์น แต่มันก็เป็นบทบาทของยาโคบบิดาชนิดไม่จาค็อบผู้นำหมู่บ้านที่ได้รับรางวัลวัน ดังนั้นใบหน้าของจาค็อบละลายลงไปในรอยยิ้มโดยไม่มีร่องรอยของความรุนแรงใด ๆ .
"เด็ก ๆ ของฉันฉันได้ทำให้มันชัดเจนว่าผมหวังว่าคุณจะอยู่ในหุบเขาแห่งความสุข. ฉันต้องการอย่างแท้จริงสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับคุณชีวิตโดยไม่มีการรบกวนความชั่วร้าย ของโลกภายนอก. แต่ถึงแม้ฉันไม่สามารถปฏิเสธความสุขของคุณ. "
โจเอลและเอมิลี่ยิ้มรอยยิ้มสดใสที่กระตุ้นจาค็อบบน.
" คุณเป็นผู้ใหญ่และเห็นได้ชัดว่าคุณรู้ว่าสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับคุณ. มันไม่ได้เป็นสถานที่ของฉันในการตัดสินใจสำหรับคุณ ผมขออธิษฐานให้คุณทั้งสองจะ แต่วางพระเจ้าเหนือสิ่งอื่นใดแม้แต่ละอื่น ๆ เขาจะแนะนำคุณ. ให้เขาทำเพื่อให้คุณโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะต้องขอคำแนะนำในโลกภายนอก "..
กอดธรรมชาติคือคำตอบของทั้งคู่ ยาโคบให้กลับมาอยู่ในอ้อมกอดและรู้สึกราวกับว่ามันเป็น Energizer จิตวิญญาณของแปลกสำหรับทุกคนที่เกี่ยวข้อง.
"เราจะเราสัญญาว่าจาค็อบ!" คือคำตอบจากเอมิลี่ในการตอบสนองต่อยาโคบข้ออ้างสำหรับสองของพวกเขาที่จะวางพระเจ้าเป็นผู้บัญชาการของชีวิตของพวกเขา.
ย้อนกลับไปในช่วงเวลาปัจจุบันของ 1855 จาค็อบให้จางหน่วยความจำ เขาได้ลืมเพียงพอเกี่ยวกับวันที่โจเอลและเอมิลี่ออกจากหมู่บ้าน แต่ที่ได้รับในวันนั้นเห็นทั้งหมดสี่ชาวบ้านออกจากหุบเขาแห่งความสุขที่อยู่เบื้องหลัง โจเอลและเอมิลี่ได้ใส่ความรักครั้งแรกสำหรับแต่ละอื่น ๆ ก่อนที่ความรักของพระเจ้าในการให้บริการแฮปปี้วัลเลย์ พวกเขาได้เลือกที่จะรับใช้พระองค์ในโลกแทนความท้าทายมากขึ้นกว่าการบูชาในโลกที่ออกแบบมาเฉพาะสำหรับการให้บริการทางจิตวิญญาณ และบางครั้งในเวลากลางคืน, ลูเซียสและเบสได้เลือกที่จะใส่ความต้องการทางเพศของพวกเขาสำหรับแต่ละอื่น ๆ ไปข้างหน้าของทุกอย่างอื่น ทั้งคู่จะต้องรอจนดึกหลังจากสวดมนต์ครั้งสุดท้ายที่จะตอบสนองในห้องโดยสารเบส ' ที่นั่นพวกเขาตามใจร่างกายบาปของพวกเขา กฎของหุบเขาแห่งความสุขไม่อนุญาตให้สำหรับการนี้และแน่นอนไม่เคยจะ ทั้งคู่ตอนนี้เข้าร่วมในสายตาของพระเจ้าจะต้องถูกเนรเทศตามกฎของหุบเขาแห่งความสุข แต่ตอนนี้พวกเขามีอิสระที่จะมีชีวิตอยู่ตามไปทั่วโลก, โลกที่ไร้กฎ.
ขับไล่ได้มาในเวลากลางคืนขณะที่คนอื่น นอนหลับแม้จาค็อบ ชายในชุดดำที่ได้รับการอย่างใดอย่างหนึ่งที่ได้บ้าจี้ดังกล่าว นี่คือคนที่จะได้เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นหลังปิดประตูอาจได้ยินคำพูดโดยชาวบ้านทุกที่ทุกเวลาทุกคนและบางทีก็อาจจะอ่านความคิดของพวกเขาของขวัญที่อีเลียสที่ต้องการอย่างแท้จริงที่จะมี ในฐานะที่เป็นคนหนึ่งที่เห็นและได้ยินทั้งหมดตอนนี้เขากำลังเดินไปยังห้องโดยสารของ