When the relative differences in al

When the relative differences in all response variables under medium compared with low
saline conditions are considered, the species tested in this study can be arranged in descending
order of salinity tolerance as A. marina > R. mucronata > R. apiculata > B. gymnorrhiza > A.
officinalis > B. sexangula > S. caseolaris. For example, B. sexangula showed average changes
in leaf size, % water content, and dry weight of −56, −5 and −46 percent respectively, under
medium compared with low salinities. These compared with −38, −3 and −23 for B. gymnorrhiza
and −52, −4 and −51 for A. officinalis. This ranking shows that closely related species
i.e., species in the same genera, may be distant in salinity tolerance, and hence that shared
vivipary or cryptovivipary do not determine response to salinity. Laboratory studies such as
the present work may not always suggest the same optimal conditions for mangrove growth
as those recorded from field distributions (HWANG and CHEN, 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อความแตกต่างเมื่อเทียบกับในตัวแปรตอบสนองทั้งหมดภายใต้กลางต่ำเมื่อเทียบกับเงื่อนไขน้ำเกลือจะถือว่าเป็นสายพันธุ์ที่ผ่านการทดสอบในการศึกษานี้สามารถจัดเรียงลำดับของความอดทนความเค็มเป็นท่าจอดเรือเอ> โกงกางใบใหญ่> อาร์ใบเล็ก> gymnorrhiza บี> A. officinalis> sexangula บี> เอส caseolaris ยกตัวอย่างเช่นบี sexangula แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงเฉลี่ยในขนาดใบปริมาณน้ำ% และน้ำหนักแห้ง -56, -5 และร้อยละ -46 ตามลำดับภายใต้กลางเมื่อเทียบกับความเค็มต่ำ เหล่านี้เมื่อเทียบกับ -38, -3 และ -23 สำหรับ gymnorrhiza บีและ-52, -51 -4 และสำหรับ officinalis เอ การจัดอันดับนี้แสดงให้เห็นว่าสายพันธุ์ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดเช่นสายพันธุ์ในจำพวกเดียวกันอาจจะอยู่ในระยะไกลทนทานต่อความเค็มและด้วยเหตุที่ใช้ร่วมกันvivipary cryptovivipary หรือไม่ตรวจสอบการตอบสนองต่อความเค็ม การศึกษาในห้องปฏิบัติการเช่นการทำงานในปัจจุบันอาจไม่เคยแนะนำให้สภาวะที่เหมาะสมสำหรับการเจริญเติบโตเดียวกันป่าชายเลนเป็นที่บันทึกไว้จากการกระจายสนาม(Hwang และเฉิน, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเทียบกับความแตกต่างในตัวแปรตอบสนองทั้งหมดภายใต้เงื่อนไขปานกลางเมื่อเทียบกับเกลือต่ำ
ถือว่าเป็นชนิด ที่นำมาศึกษานี้สามารถจัดเรียง
เพื่อทนเค็มเป็น มารีน่า > > > B . R . ที่ต่ำโกงกางใบเล็กไม้ > A > B > S
officinalis sexangula ต้นลำพู . ตัวอย่างเช่น พ. sexangula พบ
เปลี่ยนแปลงเฉลี่ยในขนาดใบ% ปริมาณน้ำ และน้ำหนักแห้งของ−−− 5 56 และ 46 ตามลำดับ เมื่อเทียบกับระดับความเค็มต่ำภายใต้
ขนาดกลาง . เปรียบเทียบกับ−− 3 , − 23 38 สำหรับ B และไม้
−−− 4 / 52 และ 51 . officinalis . การจัดอันดับนี้แสดงที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดชนิด
เช่น ชนิดในสกุลเดียวกัน อาจจะไกลในทนเค็มและดังนั้นที่แบ่งปัน
vivipary หรือ cryptovivipary ไม่ตรวจสอบการตอบสนองต่อความเค็ม ห้องปฏิบัติการการศึกษาเช่น
งานปัจจุบันอาจไม่เสมอแนะนำเหมือนกัน ภาวะที่เหมาะสมสำหรับการบันทึกจากป่าชายเลน
เป็นผู้กระจายข้อมูล ( ฮวาง และเฉิน , 2001 )