If those who follow me on Twitter h

If those who follow me on Twitter have wondered why it took me so long to finally publish this post on Thai Sour Curry or Kaeng Som (แกงส้ม) after I’d announced it nearly two months ago, check out the length of this post. There’s so much to say about this curry, so many possible angles from which to approach the subject. When you see how much information I’ve been forced to relegate to the footnotes to keep the length of this post reasonable – and it looks like I’ve failed miserably – you’ll understand the procrastination.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าผู้ที่ปฏิบัติตามฉัน Twitter ได้สงสัยว่าทำไมมันเอาฉันยาวเพื่อเผยแพร่ในที่สุดโพสต์ในแกงเปรี้ยวไทยหรือแก่งส้มนี้ (แกงส้ม) หลังจากที่ผมประกาศว่าเกือบสองเดือนที่ผ่านมาตรวจสอบความยาวของโพสต์นี้ มีมากที่จะพูดเกี่ยวกับแกงนี้ดังนั้นมุมที่เป็นไปได้มากที่จะเข้าใกล้เรื่องเมื่อคุณเห็นว่าข้อมูลมากฉันได้รับการบังคับให้ทิ้งเชิงอรรถให้ความยาวของบทความนี้ที่เหมาะสม - และดูเหมือนว่าผมเคยล้มเหลวเข็ญใจ - คุณจะเข้าใจผัดวันประกันพรุ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้าผู้ที่ลืมรหัสผ่านได้สงสัยว่า ทำไมมันเอาฉันนาน ประกาศโพสต์นี้เปรี้ยวแกงหรือแกงส้ม (แกงส้ม) ในที่สุด หลังจากที่ผมได้ประกาศได้เกือบสองเดือนที่ผ่านมา เช็คความยาวของบทความนี้ มีมากจะพูดเกี่ยวกับแกง มุมได้มากว่าจะเข้าเรื่อง เมื่อคุณดูจำนวนข้อมูลที่ฉันได้รับบังคับให้ relegate เป็นเชิงอรรถให้ความยาวของบทความนี้สมเหตุสมผล – และดูเหมือนผมเคยล้มเหลวเป็นท่า – คุณจะเข้าใจที่ procrastination

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หากผู้ที่ทำตามผมบน Twitter ได้สงสัยว่าทำไมมันทำให้ผมมานานแล้วในการประกาศหลังนี้บนเครื่องแกงไทยเปรี้ยวหรือแก่งโสม(แกงส้ม)หลังจากที่ฉันอยากจะประกาศว่าสุดท้ายเกือบสองเดือนก่อนการตรวจสอบออกมาความยาวของหลังนี้ มีสิ่งมากมายให้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ดังนั้นจำนวนมากกะหรี่เป็นไปได้จากมุมที่จะเข้าเรื่องนี้เมื่อคุณดูว่าข้อมูลที่ฉันได้ถูกบังคับให้ขับไล่,หมายเหตุ,หมายเหตุเกี่ยวกับการให้ความยาวของหลังนี้ที่เหมาะสมและมีมุมมองคล้ายกับผมได้ล้มเหลวความทุกข์ยาก - คุณจะได้ทำความเข้าใจผัดวันประกันพรุ่งนี้