The fodder resources available to l

The fodder resources available to livestock vary with the climate, the farming system and the season. The important fodder resources are forest grazing; natural grassland; improved pasture; shifting cultivation and fallow land; fodder trees; crop residues and others (like arable fodder crops grown in croplands). Estimates by RGOB (1995) and Roder (1990) indicate that forest grazing and natural grassland grazing contribute about 23 percent and 30 percent respectively to the total fodder requirement. These two fodder sources have also been highlighted as the most important sources of fodder in an assessment of fodder resources in five livestock rearing Dzongkhags (Roder et al., 2001). The survey also showed that grazing fields after harvest was the most important source of winter fodder.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทรัพยากรอาหารสัตว์มีการปศุสัตว์กับสภาพภูมิอากาศ ระบบทำฟาร์ม และฤดูกาลแตกต่างกันไป ทรัพยากรอาหารสัตว์ที่สำคัญคือ ป่า grazing กราสแลนด์ธรรมชาติ พาสเจอร์ปรับปรุง เลื่อนลอยและการที่ดิน fallow อาหารต้นไม้ ตกค้างในพืชผลและอื่น ๆ (เช่นพืชอาหารสัตว์การเพาะปลูกปลูกใน croplands) ประเมิน โดย Roder (1990) และ RGOB (1995) ระบุว่า grazing ป่าและธรรมชาติกราสแลนด์ grazing ร่วมประมาณ 23 เปอร์เซ็นต์และ 30 เปอร์เซ็นต์ตามลำดับเพื่อความต้องการอาหารทั้งหมด ยังมีการเน้นแหล่งอาหารสองเหล่านี้เป็นแหล่งสำคัญของอาหารสัตว์ในการประเมินทรัพยากรอาหารสัตว์ในปศุสัตว์ห้าแม่ Dzongkhags (Roder และ al., 2001) การสำรวจยังพบว่า grazing ฟิลด์หลังจากเก็บเกี่ยวเป็นแหล่งสำคัญของอาหารฤดูหนาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทรัพยากรอาหารสัตว์ปศุสัตว์พร้อมที่จะแตกต่างกันตามสภาพภูมิอากาศระบบการเกษตรและฤดูกาล ทรัพยากรอาหารสัตว์ที่สำคัญคือการเลี้ยงสัตว์ป่า; ทุ่งหญ้าธรรมชาติ ทุ่งหญ้าที่ดีขึ้น; ขยับการเพาะปลูกและที่ดินรกร้าง; ต้นไม้สัตว์; เศษซากพืชและอื่น ๆ (เช่นการเพาะปลูกพืชอาหารสัตว์ที่ปลูกใน croplands) โดยประมาณการ RGOB (1995) และ Roder (1990) แสดงให้เห็นว่าการเลี้ยงสัตว์ป่าไม้และทุ่งเลี้ยงสัตว์ทุ่งหญ้าธรรมชาติที่มีส่วนร่วมประมาณร้อยละ 23 และร้อยละ 30 ตามลำดับความต้องการอาหารสัตว์รวม ทั้งสองแหล่งอาหารสัตว์นอกจากนี้ยังได้รับการเน้นเป็นแหล่งที่สำคัญที่สุดของสัตว์ในการประเมินของทรัพยากรอาหารสัตว์ในการเลี้ยงปศุสัตว์ห้า Dzongkhags (Roder et al., 2001) การสำรวจยังพบว่าสนามทุ่งเลี้ยงสัตว์หลังการเก็บเกี่ยวเป็นแหล่งที่สำคัญที่สุดของอาหารสัตว์ในช่วงฤดู​​หนาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนไร้ค่าที่ทรัพยากรที่มีอยู่เพื่อปศุสัตว์แตกต่างกันกับภูมิอากาศ ระบบฟาร์ม และฤดูกาล ทรัพยากรอาหารสัตว์ที่สำคัญ คือ ป่าหญ้า ; ทุ่งหญ้าธรรมชาติ การปรับปรุงทุ่งหญ้า ; ไร่เลื่อนลอยที่ดินที่รกร้างและต้นไม้ ; อาหารสัตว์ ; พืชตกค้างและคนอื่น ๆ ( เหมือนคนไร้ค่าที่เพาะปลูกพืชที่ปลูกใน croplands )การประเมินโดย rgob ( 1995 ) และ roder ( 1990 ) พบว่า ป่าไม้และทุ่งหญ้ากินหญ้าเล็มหญ้าธรรมชาติสนับสนุนประมาณ 23 เปอร์เซ็นต์ และ 30 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ เพื่อความต้องการอาหารสัตว์รวม ทั้งสองแหล่งอาหารสัตว์ยังได้รับการเน้นเป็นแหล่งที่สำคัญที่สุดของอาหารสัตว์ในการประเมินทรัพยากรอาหารสัตว์ในการเลี้ยงปศุสัตว์ ( 5 dzongkhags roder et al . , 2001 )การสำรวจยังพบว่าหญ้าทุ่งนาหลังเก็บเกี่ยวเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดแหล่งที่มาของอาหารสัตว์
ฤดูหนาว .