The modern solvent-based oil extrac

The modern solvent-based oil extraction process usually consists of extraction by successive countercurrent extractions with hexane of the previously mechanically ruptured oleaginous material (Rosenthal et al., 1996).
Due to many concerns regarding food safety when applying hexane in food processing technologies its use decreased drastically over the years.
Hence it is important, that for newly developed oil-processing technologies the use of hexane is minimised or possibly even completely avoided. Although in this study the use of hexane was not completely avoided due to the need of high purity oil for analysis, for large scale application of SubWE the separation of the water and oil phase would probably
be sufficient just by using centrifugation (Rosenthal et al., 1996).

The subcritical water extraction (SubWE) kinetics of sunflower oil and the comparison to extraction kinetic curve obtained by Soxhlet extraction are presented in Fig. 1a.
Results show that for the SubWE the highest oil yields (gOE) are achieved at an extraction temperature (Te) of 130 C and a material to solvent ratio (M/S) of 1/20 g/mL, with a maximum yield of 44.3 ± 0.3% after 30 min of extraction, giving comparable results to those obtained after 4 h by the Soxhlet (46.2 ± 0.7%).
At 160 C a similar maximum (43.9 ± 0.3%) is achieved for SubWE but after 2 h of extraction.
At other applied temperatures and M/S ratios lower yields are obtained.
Increasing temperature hence improves the extraction yield of SubWE as was predicted. It can be also observed that at
all conditions investigated, except at 160 C, the extraction rates are much higher compared to Soxhlet extraction.
The highest oil yields are obtained in te 6 30 min, while in the case of Soxhlet extraction the time needed is 4 h.
Although it would be expected that increasing temperature would have a direct positive effect on extraction yield due to
higher solubility of non-polar phase, the slower extraction kinetics at 160 C can be explained with lower solubility of protein phase at the applied temperature. In the detailed review by Rosenthal et al.
(1996) it was reported that the amount of oil obtained from oil seeds using water as extraction medium depends mostly from the amount of cotyledon cell wall rupture which is done by either flaking or grounding of seeds. Cotyledon cells present in sunflower (and many other) seeds contain most of the oil and protein phase
present within the seed, of which the protein phase enclaves the oil.
Rupturing the protein structure or its removal by extraction is therefore essential for high extraction yields of oil, since oil is then allowed to diffuse into the extraction medium.
At 160 C the dielectric constant of SubCW is approximately 42 and at 130 C it is approximately 49, which seems to decrease the ability of the medium to extract the protein phase, consequently not allowing more oil to be released.
Based on these observations, further increase in Te could therefore have a negative effect on extraction kinetics.
On the other hand, higher temperature would result in more protein structure rupture, which in this case would have
the same positive effect on the oil yield but at the same time could cause more structural damage to the other components in the material.

From Fig. 1a it can be observed that besides Te, M/S ratio also has a significant effect on total extractable oil.
Comparing the kinetic curves obtained at 130 C and at different M/S ratios, the highest yield of oil is obtained at
M/S = 1/20 g/mL. It seems that at M/S = 1/10 g/mL not enough water is provided for the removal of the protein phase, which consequently resulted in lower oil yields. Interestingly, at M/S = 1/30 g/mL a decrease of total oil yield
can be observed, although a higher seeds to water ratio was provided, than the optimal M/S ratio of 1/20 g/mL.
Material to solvent ratio is an important process parameter in the SubWE. Higher M/S ratios require more water to be compressed and heated-up, which consequently increase the processes costs significantly.
It is therefore of great importance that the M/S ratio is as small as possible but at the same time should be high
enough to provide the highest possible extraction yield

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระบวนการสกัดน้ำมันโดยใช้ตัวทำละลายสมัยใหม่จะประกอบด้วยสกัดโดยต่อเนื่อง countercurrent สกัด ด้วยเฮกเซนก่อนหน้านี้กลไก ruptured วัสดุ oleaginous (โรเซนธอล et al., 1996) เนื่องจากความกังวลมากเกี่ยวกับความปลอดภัยของอาหารเมื่อใช้เฮกเซนในอาหารแปรรูปเทคโนโลยีการใช้ลดลงอย่างรวดเร็วปีที่ผ่านมา ดังนั้น จึงเป็นสำคัญ ที่สำหรับเทคโนโลยีประมวลผลน้ำมันใหม่ ใช้เฮกเซนเป็นกระบวน หรืออาจหลีกเลี่ยงได้อย่างสมบูรณ์ แม้ว่าในการศึกษานี้ ใช้เฮกเซนได้ไม่สมบูรณ์หลีกเลี่ยงเนื่องจากต้องน้ำมันบริสุทธิ์สูงสำหรับการวิเคราะห์ ประยุกต์ขนาดใหญ่ SubWE แยกน้ำ และน้ำมันระยะจะคงอย่างพอเพียง โดยใช้ centrifugation (โรเซนธอล et al., 1996)จลนพลศาสตร์ (SubWE) การสกัดน้ำ subcritical น้ำมันดอกทานตะวันและการเปรียบเทียบการแยกโค้งเดิม ๆ ได้ โดยสกัด Soxhlet จะแสดง Fig. 1a แสดงผลซึ่งสำหรับ SubWE น้ำมันสูงให้ผลลัพธ์ (gOE) จะทำอุณหภูมิการสกัด (Te) 130 C และวัสดุอัตราส่วนตัวทำละลาย (M/S) ของ 1/20 g/mL มีผลตอบแทนสูงสุดของ 44.3 ± 0.3% หลังจาก 30 นาทีของสกัด ให้ผลเทียบเท่ากับผู้ที่ได้รับหลังจาก 4 h โดย Soxhlet (46.2 ± 0.7%) ที่ 160 C (43.9 ± 0.3%) สูงสุดคล้ายจะทำ SubWE แต่ หลัง 2 h ของสกัด อื่น ๆ ที่ใช้อุณหภูมิและอัตราส่วน M/S จะได้รับอัตราผลตอบแทนต่ำเพิ่มอุณหภูมิจึงปรับปรุงผลผลิตแยกของ SubWE ถูกทำนาย มันจะยังสังเกตได้จากที่เงื่อนไขตรวจสอบ ยกเว้นที่ 160 C ราคาแยกมีสูงมากเมื่อเทียบกับสกัด Soxhlet ผลผลิตน้ำมันสูงสุดจะได้รับใน te 6 30 นาที ขณะกำหนด Soxhlet แยกเวลาที่ใช้ 4 hแม้ว่ามันจะคาดหวังที่เพิ่มขึ้น อุณหภูมิจะมีผลบวกโดยตรงในผลผลิตการสกัดเนื่องละลายสูงของเฟสไม่ใช่ขั้วโลก จลนพลศาสตร์แยกช้าที่ 160 C สามารถอธิบายกับละลายโปรตีนระยะต่ำกว่าอุณหภูมิใช้ ในการตรวจสอบในรายละเอียดโดยโรเซนธอล et al(1996) ได้รายงานว่า จำนวนน้ำมันที่ได้จากเมล็ดพืชน้ำมันที่ใช้น้ำเป็นสื่อสกัดขึ้นจากจำนวนต่อผนังเซลล์แตกซึ่งทำได้ โดยการผลัดจาก หรือกฟผของเมล็ด ส่วนใหญ่ ต่อเซลล์ที่อยู่ในดอกทานตะวัน (และหลายอื่น ๆ) เมล็ดประกอบด้วยทั้งระยะน้ำมันและโปรตีนปัจจุบันน้ำมันภายในเมล็ด ซึ่งโปรตีนระยะ enclaves แตกโครงสร้างโปรตีนหรือการเอาออก โดยแยกได้ดังนั้นจำเป็นสำหรับอัตราผลตอบแทนสูงสกัดน้ำมัน เนื่องจากน้ำมันนั้นสามารถกระจายเข้ากลางแยก ที่ 160 C คง dielectric ของ SubCW มีประมาณ 42 และที่ 130 C ก็ประมาณ 49 ซึ่งดูเหมือนว่าจะลดความสามารถของสื่อแยกเฟสโปรตีน จึง ไม่อนุญาตให้เพิ่มเติมน้ำมันจะออก ตามข้อสังเกตเหล่านี้ Te เพิ่มเติมจึงได้ผลกระทบในจลนพลศาสตร์สกัด บนมืออื่น ๆ อุณหภูมิสูงขึ้นจะส่งผลเพิ่มเติมโปรตีนโครงสร้างแตกออก ซึ่งในกรณีนี้ จะมีผลบวกเหมือนกับผลผลิตน้ำมัน แต่ขณะเดียวกันอาจทำให้เกิดความเสียหายเพิ่มเติมที่โครงสร้างคอมโพเนนต์ในวัสดุจาก Fig. 1a ก็จะสังเกตได้จากที่นอกจาก Te อัตราส่วน M/S นอกจากนี้ยังมีผลสำคัญในน้ำมันรวม extractable เปรียบเทียบเส้นโค้งเดิม ๆ ได้ ที่ 130 C และ M/S อัตราส่วนที่แตกต่างกัน ได้รับผลตอบแทนสูงสุดของน้ำมันที่มา M/S = 1/20 g/mL ดูเหมือนว่า ที่ M/S = 1/10 g/mL ให้น้ำไม่เพียงพอสำหรับการเอาออกของขั้นตอนการโปรตีน ซึ่งให้อัตราผลตอบแทนต่ำกว่าน้ำมันดังนั้น เป็นเรื่องน่าสนใจ ที่ M/S = 1/30 g/mL การลดลงของผลผลิตรวมน้ำมันจะสังเกตได้จาก แม้ว่าเมล็ดสูงน้ำอัตราให้ กว่า M/S อัตราส่วนสูงสุดของ 1/20 g/mLวัสดุอัตราส่วนตัวทำละลายเป็นพารามิเตอร์เป็นกระบวนการสำคัญในการ SubWE อัตราส่วน M/S สูงต้องใช้น้ำมากจะถูกบีบอัด และความร้อน ขึ้น ซึ่งจึงเพิ่มต้นทุนของกระบวนการอย่างมีนัยสำคัญ จึงสำคัญยิ่งที่ว่าอัตราส่วน M/S เป็นขนาดเล็กที่สุดแต่ขณะเดียวกันควรจะสูงพอที่จะให้ผลผลิตแยกได้สูงสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระบวนการสกัดน้ำมันตัวทำละลายที่ทันสมัยมักจะประกอบด้วยการสกัดโดยการสกัดสารทวนเนื่องกับเฮกเซนจากวัสดุน้ำมันฉีกขาดก่อนหน้านี้โดยอัตโนมัติ (โรเซนธาล et al., 1996).
เนื่องจากความกังวลมากเกี่ยวกับความปลอดภัยของอาหารเมื่อใช้เฮกเซนในเทคโนโลยีการแปรรูปอาหารการใช้งาน ลดลงอย่างมากในช่วงหลายปี.
จึงเป็นสิ่งสำคัญที่พัฒนาขึ้นใหม่สำหรับเทคโนโลยีการประมวลผลน้ำมันใช้เฮกเซนจะลดลงหรืออาจจะหลีกเลี่ยงได้อย่างสมบูรณ์ ถึงแม้ว่าในการศึกษาครั้งนี้ใช้เฮกเซนไม่ได้หลีกเลี่ยงอย่างสมบูรณ์เนื่องจากความต้องการน้ำมันที่มีความบริสุทธิ์สูงสำหรับการวิเคราะห์สำหรับการใช้งานขนาดใหญ่ของ SubWE แยกน้ำและน้ำมันขั้นตอนอาจจะ
เพียงพอโดยใช้เพียงแค่การหมุนเหวี่ยง (โรเซนธาล, et al , 1996). การสกัดน้ำ subcritical (SubWE) จลนศาสตร์ของน้ำมันดอกทานตะวันและเมื่อเปรียบเทียบกับการสกัดการเคลื่อนไหวของเส้นโค้งที่ได้จากการสกัดวิธีการสกัดแบบที่นำเสนอในรูป 1a. ผลแสดงให้เห็นว่า SubWE สูงสุดอัตราผลตอบแทนน้ำมัน (GOE) จะประสบความสำเร็จที่อุณหภูมิสกัด (Te) 130 องศาเซลเซียสและวัสดุตัวทำละลายอัตราส่วน (M / S) ของ 1/20 กรัม / มิลลิลิตรสูงสุด อัตราผลตอบแทน 44.3 ± 0.3% หลังจาก 30 นาทีของการสกัดให้ผลเทียบได้กับผู้ที่ได้รับหลังจาก 4 ชั่วโมงโดยวิธีการสกัดแบบ (46.2 ± 0.7%). ที่ 160 องศาเซลเซียสสูงสุดที่คล้ายกัน (43.9 ± 0.3%) จะประสบความสำเร็จสำหรับ SubWE แต่หลังจากที่ 2 ชั่วโมงของการสกัด. ที่อุณหภูมิที่ใช้อื่น ๆ และ M / S อัตราส่วนอัตราผลตอบแทนที่ต่ำกว่าจะได้รับ. อุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นจึงช่วยเพิ่มผลผลิตสกัด SubWE ตามที่ได้คาดการณ์ไว้ ก็สามารถที่จะสังเกตว่าในทุกสภาวะการตรวจสอบยกเว้นที่ 160 องศาเซลเซียสอัตราการสกัดจะสูงขึ้นมากเมื่อเทียบกับวิธีการสกัดแบบสกัด. อัตราผลตอบแทนน้ำมันที่สูงที่สุดจะได้รับในเต้ 6 30 นาทีในขณะที่ในกรณีของวิธีการสกัดแบบสกัดเวลาที่จำเป็น 4 ชม. ถึงแม้ว่ามันจะเป็นที่คาดหวังว่าอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นจะมีผลบวกโดยตรงต่อผลผลิตสกัดเนื่องจากการละลายที่สูงขึ้นของขั้นตอนไม่มีขั้วจลนศาสตร์ช้าสกัดที่ 160 องศาเซลเซียสสามารถอธิบายได้ด้วยความสามารถในการละลายที่ต่ำกว่าของเฟสโปรตีนที่ อุณหภูมิที่ใช้ ในการตรวจสอบรายละเอียดจากโรเซนธาล et al. (1996) รายงานว่าปริมาณน้ำมันที่ได้จากเมล็ดพืชน้ำมันที่ใช้น้ำเป็นสื่อกลางในการสกัดขึ้นส่วนใหญ่มาจากปริมาณของการแตกของผนังเซลล์ใบเลี้ยงซึ่งจะทำโดยทั้งกระบิหรือดินของเมล็ด เซลล์ใบเลี้ยงอยู่ในดอกทานตะวัน (และอื่น ๆ อีกมากมาย) มีเมล็ดมากที่สุดของน้ำมันและโปรตีนเฟสปัจจุบันที่อยู่ในเมล็ดซึ่งระยะโปรตีน enclaves น้ำมัน. ตะปบโครงสร้างโปรตีนหรือกำจัดโดยการสกัดจึงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับอัตราผลตอบแทนที่สูงจากการสกัด น้ำมันเนื่องจากน้ำมันที่ได้รับอนุญาตแล้วจะกระจายลงไปในกลางสกัด. ที่ 160 องศาเซลเซียสอิเล็กทริกคงที่ของ SubCW จะอยู่ที่ประมาณ 42 และ 130 องศาเซลเซียสก็จะอยู่ที่ประมาณ 49 ซึ่งดูเหมือนว่าจะลดความสามารถของสื่อในการสกัดโปรตีนเฟส จึงไม่อนุญาตให้น้ำมันมากขึ้นที่จะได้รับการปล่อยตัว. ตามข้อสังเกตเหล่านี้เพิ่มขึ้นอีกใน Te จึงอาจมีผลกระทบต่อการสกัดจลนศาสตร์. ในทางตรงกันข้ามอุณหภูมิที่สูงขึ้นจะส่งผลให้การแตกโครงสร้างโปรตีนมากขึ้นซึ่งในกรณีนี้จะมีผลในเชิงบวกเช่นเดียวกันกับผลผลิตน้ำมัน แต่ในเวลาเดียวกันอาจทำให้เกิดความเสียหายมากขึ้นในโครงสร้างส่วนประกอบอื่น ๆ ในวัสดุ. จากรูป 1a มันสามารถมองเห็นได้ว่านอกจาก Te M / S อัตราส่วนนอกจากนี้ยังมีผลกระทบต่อน้ำมันที่สกัดได้ทั้งหมด. เปรียบเทียบเส้นโค้งการเคลื่อนไหวได้ที่ 130 องศาเซลเซียสและที่แตกต่างกัน M / อัตราส่วน S, ผลผลิตสูงสุดของน้ำมันที่จะได้รับM / S = 1/20 กรัม / มิลลิลิตร ดูเหมือนว่าที่ M / S = 1/10 กรัม / มิลลิลิตรน้ำไม่เพียงพอที่จะให้สำหรับการกำจัดของเฟสโปรตีนซึ่งผลที่ตามมาส่งผลให้อัตราผลตอบแทนที่ต่ำกว่าน้ำมัน ที่น่าสนใจที่ M / S = 1/30 กรัม / มิลลิลิตรลดลงของผลผลิตน้ำมันทั้งหมดสามารถสังเกตแม้ว่าเมล็ดสูงกว่าอัตราส่วนน้ำให้กว่าอัตราส่วนที่เหมาะสม M / S ของ 1/20 กรัม / มล. วัสดุที่จะ อัตราส่วนตัวทำละลายเป็นตัวแปรที่สำคัญในกระบวนการ SubWE อัตราส่วนที่สูงขึ้น M / S จำเป็นต้องใช้น้ำมากขึ้นที่จะถูกบีบอัดและความร้อนขึ้นซึ่งส่งผลให้กระบวนการเพิ่มค่าใช้จ่ายอย่างมีนัยสำคัญ. ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญมากที่ M / S เป็นอัตราส่วนขนาดเล็กเป็นไปได้ แต่ในเวลาเดียวกันควรจะสูงพอ ที่จะให้ผลตอบแทนการสกัดเป็นไปได้สูงสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวทำละลายที่ใช้สกัดน้ํามันทันสมัยมักประกอบด้วย การสกัดโดยกระบวนการสกัดด้วยเฮกเซนของทวนต่อเนื่องก่อนหน้านี้ การแตกที่ผสมด้วยน้ำมันวัสดุ ( โรเซนธาล et al . , 1996 )
เนื่องจากความกังวลมากเกี่ยวกับความปลอดภัยของอาหารเมื่อใช้เฮกเซนในการแปรรูปอาหาร เทคโนโลยีการใช้ลดลงอย่างมากในปีที่ผ่าน
จึงเป็นสิ่งสำคัญที่ใหม่พัฒนาเทคโนโลยีการประมวลผลน้ำมันใช้เฮกเซนจะลดลงหรืออาจจะแม้แต่สมบูรณ์หลีกเลี่ยง ถึงแม้ในการศึกษานี้ใช้เฮกเซนได้ไม่สมบูรณ์หลีกเลี่ยงเนื่องจากความต้องการของน้ำมันบริสุทธิ์สูงสำหรับการวิเคราะห์สำหรับโปรแกรมขนาดใหญ่ของ subwe แยกน้ำและเฟสน้ำมันคง
เพียงพอโดยใช้เพียงแค่ 3 ( โรเซนธาล et al . ,1996 ) .

ส่วนสกัดด้วยน้ำกึ่งวิกฤต ( subwe ) จลนพลศาสตร์ของน้ำมันดอกทานตะวันและเปรียบเทียบกับการสกัดจากโค้งได้โดยการสกัดไขมันจะถูกนำเสนอในรูปที่ 1A
ผลสำหรับ subwe สูงสุดผลผลิตน้ำมัน ( หมากล้อม ) สำเร็จในการสกัดอุณหภูมิ ( Te ) 130  c และวัสดุตัวทำละลายอัตราส่วน ( m / s ) 1 / 20 g / ml กับผลผลิตของ±สูงสุดเท่ากับ 03% หลังจาก 30 นาทีของการสกัดให้ผลลัพธ์ที่เทียบเท่ากับผู้ที่ได้รับหลังจาก 4 ชั่วโมงโดยเลท ( 46.2 ± 0.7% )
ที่ 160  C สูงสุดที่คล้ายกัน ( รายได้± 0.3% ) ได้ให้ subwe แต่หลังจาก 2 ชั่วโมง สกัด
ที่ใช้อุณหภูมิและ M / S อัตราส่วนผลตอบแทนที่ลดลงได้ .
เพิ่มอุณหภูมิจึงเพิ่มประสิทธิภาพผลผลิตของ subwe ตามที่ได้คาดการณ์ไว้มันสามารถตรวจสอบว่าเงื่อนไขทั้งหมดที่
ศึกษา ยกเว้นที่ 160  C , อัตราการสกัดที่สูงมากเมื่อเปรียบเทียบกับการสกัดไขมัน .
สูงสุดผลผลิตน้ำมันจะได้รับไปยัง 6 30 นาที ในขณะที่ในกรณีของการสกัดไขมันเวลาที่ใช้คือ 4 H .
ถึงแม้ว่ามันจะถูกคาดหวังว่าอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นจะมีผลโดยตรงในเชิงบวกต่อการสกัดผลผลิตเนื่องจาก
สูงขึ้นความสามารถในการละลายของอลิเฟส ช้าลงจลนศาสตร์การสกัดที่ 160  C สามารถอธิบายได้ด้วยลดการละลายของโปรตีนเฟสที่ใช้อุณหภูมิ ในรายละเอียด ทบทวนโดย โรเซนธัล et al .
( 1996 ) มีรายงานว่า ปริมาณน้ำมันที่ได้จากการสกัดน้ำมันเมล็ดโดยใช้น้ำเป็นสื่อขึ้นอยู่กับส่วนใหญ่จากจำนวนใบเลี้ยงผนังเซลล์แตกซึ่งจะกระทำโดยให้ผลัดหรือสายดินของเมล็ด เซลล์ในใบเลี้ยงปัจจุบันทานตะวัน ( และอื่น ๆอีกมากมาย ) เมล็ดประกอบด้วยส่วนใหญ่ของน้ำมันและโปรตีนในเมล็ดเฟส
ปัจจุบัน ซึ่งโปรตีนเฟส enclaves น้ำมัน
โครงสร้างโปรตีนของ rupturing หรือการลบโดยการสกัดจึงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการสกัดผลผลิตสูงของน้ำมัน เพราะน้ำมันจะได้รับอนุญาตแล้วให้กระจายลงในสื่ออื่นๆ
ที่ 160  C ค่าไดอิเล็กทริกของ subcw ประมาณ 42 ที่ 130  C ก็ประมาณ 49 , ซึ่งดูเหมือนว่าจะลดความสามารถในการสื่อ สารสกัดโปรตีน เฟสจึงไม่อนุญาตให้น้ำมันมากกว่าที่จะปล่อยตัว
จากการสังเกตเหล่านี้เพิ่มใน Te อาจจึงมีผลกระทบต่อจลนศาสตร์การสกัด
บนมืออื่น ๆ , อุณหภูมิที่สูงขึ้นจะส่งผลให้มากขึ้นโครงสร้างโปรตีนแตกได้ ซึ่งในกรณีนี้ก็มี
เดียวกันมีผลบวกต่อผลผลิตน้ำมัน แต่ในเวลาเดียวกัน อาจก่อให้เกิดความเสียหายขึ้นกับโครงสร้างส่วนประกอบอื่นๆในวัสดุ .

จากรูป 1A จะสามารถสังเกตได้ว่านอกจากเต อัตราส่วน m / s ก็มีผลกระทบต่อน้ำมันที่สกัดได้ทั้งหมด
เปรียบเทียบจลนศาสตร์เส้นโค้งที่อุณหภูมิ 130 องศาเซลเซียสและอัตราส่วน  m / s ที่แตกต่างกัน ปริมาณของน้ำมันสูงสุดที่ได้รับ
M / S = 1 / 20 กรัม / มิลลิลิตรดูเหมือนว่าที่ M / s = 1 / 10 g / ml ไม่เพียงพอ น้ำมีไว้เพื่อกำจัดโปรตีน เฟส ซึ่งส่งผลให้เกิดผลผลิตน้ำมันที่ลดลง ที่น่าสนใจ , M / S = 1 / 30 g / ml ลดผลผลิตน้ำมันทั้งหมดของ
สามารถสังเกตได้ แม้ว่าจะสูงกว่าเมล็ดต่อน้ำให้มากกว่าอัตราส่วนของ M / S ที่ 1 / 20 กรัม / มล.
ตัวทำละลายอัตราส่วนวัสดุเป็นพารามิเตอร์กระบวนการสำคัญใน subwe .M / s สูงกว่าอัตราส่วนต้องการน้ำมากขึ้นจะถูกบีบอัดและความร้อนขึ้นซึ่งส่งผลเพิ่มกระบวนการค่าใช้จ่ายอย่างมีนัยสำคัญ
มันจึงสำคัญว่า อัตราส่วนของ M / S เป็นขนาดเล็กที่สุด แต่ในเวลาเดียวกันควรจะสูง
พอที่จะให้การสกัดเป็นไปได้สูงสุด