VictimVictims of bullying include g

Victim

Victims of bullying include girls and boys of all ages, sizes, and backgrounds. But some children are more likely than others to be victimized because they appear small, weak, insecure, sensitive, or “different” from their peers.

Some children can reduce their risk of being bullied by dressing or acting in ways that make it easier for them to “fit in.” Yet children should not be expected to conform to avoid the threat of bullying. Every child’s individuality should be appreciated for the value it brings to the group, rather than suppressed to reduce the risk of victimization. Furthermore, not all children are able to alter personal characteristics that may place them at increased risk.

Victims tend to share
these characteristics and tendencies:
Low self-confidence
Anxiety
Fearfulness
Submissiveness
Depression or sad appearance
Limited sense of humor
Below-average size, strength, or coordination
Feelings of helplessness
Self-blame for problems
Social withdrawal and isolation
Poor social skills
Low popularity
Few or no friends
Excessive dependence on adults

Children who are repeatedly bullied tend to be passive. They inadvertently reward the bully by crying, giving over their possessions, or running away in fear. Some victims also provoke negative responses from others by behaving in socially inappropriate ways. They may trigger conflict or ridicule and then overreact with anger and exasperation.

Potential victims can reduce their risk of being bullied by learning how to:

Exhibit self-confidence
Avoid the bully’s tactics
Respond with assertiveness
Obtain support from others
Examining the Effects on the Victim

Victims of bullying suffer a wide range of harmful effects—both immediately and for years to come. While under the influence of a bully, victims may show many signs of physical, emotional, and social distress. They often feel tense, anxious, tired, listless, and sad. Some children lose their confidence, become socially isolated, do poorly in school, or refuse to go to school. They may also show high levels of:
Headaches
Skin problems
Abdominal pain
Sleep problems
Bed-wetting
Crying
Depression
Victims’ painful memories of having been bullied linger as the victims mature into adulthood. Adults who were victimized as children may continue to show poor self-confidence and problems with depression.

In cases of extreme bullying, some tormented victims have resorted to violence toward themselves or others.

Suicide . . . Some victims of bullying have committed suicide.

Children as young as nine may think about suicide as a way to escape their bullies.*

School Shooters . . . Other victims of bullying have used guns to take violent revenge in schools against their bullies and others who they believe have failed to support them.

Many school shooters were bullied: In 37 incidents of targeted school violence between 1974 and 2000, almost three-quarters of the shooters reported being bullied, persecuted, threatened, attacked, or injured before the incident. Sometimes the experience of being bullied seemed to have influenced the shooter’s decision to make an attack at the school.**

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหยื่อเหยื่อ bullying มีหญิงและชายทุกวัย ขนาด และพื้นหลัง แต่เด็กบางคนมีแนวโน้มอื่น ๆ จะตกเป็นเหยื่อเนื่องจากปรากฏเล็ก อ่อนแอ ไม่ปลอดภัย สำคัญ หรือ "แตกต่าง" จากเพื่อนของพวกเขา เด็กบางคนสามารถลดความเสี่ยงของการอะไรโดยการแต่งตัว หรือกระทำด้วยวิธีที่ง่ายสำหรับพวกเขา "พอดีใน" ยัง เด็กควรไม่จะต้องสอดคล้องกับการหลีกเลี่ยงภัยคุกคามจาก bullying บุคลิกลักษณะของเด็กทุกคนควรนิยมในค่านั้นนำกลุ่ม แทนที่ระงับการลดความเสี่ยงของ victimization นอกจากนี้ เด็กไม่มีสามารถปรับเปลี่ยนลักษณะส่วนบุคคลที่อาจทำให้ความเสี่ยงเพิ่มขึ้นเหยื่อมักจะ ใช้ร่วมกัน ลักษณะและแนวโน้มเหล่านี้:นิสัยต่ำความวิตกกังวลFearfulnessSubmissivenessโรคซึมเศร้าหรือเศร้าปรากฏจำกัดความรู้สึกของอารมณ์ขันขนาดต่ำกว่าค่าเฉลี่ย แข็งแรง หรือประสานงานความรู้สึกของ helplessnessตำหนิตนเองปัญหาถอนสังคมและแยกสังคมไม่ดีความนิยมต่ำเพื่อนน้อย หรือไม่มีพึ่งผู้ใหญ่มากเกินไปเด็กมีอะไรซ้ำ ๆ มักจะแฝง พวกเขาตั้งใจรางวัลใหญ่โตกว่าร้องไห้ ให้เหนือทรัพย์สินของพวกเขา หรือวิ่งออกไปในความกลัว เหยื่อบางยังกระตุ้นตอบสนองเป็นค่าลบจากผู้อื่น โดยทำงานในลักษณะที่สังคมไม่เหมาะสม พวกเขาอาจทำให้เกิดความขัดแย้ง หรือล้อเลียนแล้ว overreact กับความโกรธและ exasperationผู้ประสบภัยที่อาจเกิดขึ้นสามารถลดความเสี่ยงของการอะไรโดยเรียนรู้วิธีการ: แสดงความมั่นใจหลีกเลี่ยงของใหญ่โตกว่ากลยุทธ์ตอบสนอง ด้วยการยืนกรานขอรับการสนับสนุนจากผู้อื่นตรวจสอบผลกระทบบนเหยื่อเหยื่อ bullying ประสบอันตรายหลากหลาย — ทันที ทั้งปีมา ในขณะที่ภายใต้อิทธิพลของความใหญ่โตกว่า เหยื่ออาจแสดงสัญลักษณ์มากมายทุกข์ทางกายภาพ อารมณ์ และสังคม พวกเขามักจะรู้สึกตึงเครียด กังวล เหนื่อย listless และเศร้า บางเด็กสูญเสียความเชื่อมั่นของพวกเขา โดดเดี่ยวสังคม ทำงานในโรงเรียน หรือปฏิเสธการไปโรงเรียน พวกเขาอาจแสดงระดับสูง:อาการปวดหัวปัญหาผิวอาการปวดท้องปัญหาการนอนหลับBed-wettingร้องไห้ภาวะซึมเศร้าเหยื่อความทรงจำที่เจ็บปวดของมีมาเอาเปรียบลิงเกอร์เป็นเหยื่อผู้ใหญ่เป็นวุฒิ ผู้ใหญ่ที่ได้ตกเป็นเหยื่อเป็นเด็กอาจยังแสดงนิสัยไม่ดีและปัญหาเกี่ยวกับโรคซึมเศร้าในกรณีของ bullying มาก เหยื่อถูกทรมานบางมี resorted ความรุนแรงต่อตนเองหรือผู้อื่น ฆ่าตัวตาย... เหยื่อบาง bullying มีความมุ่งมั่นพลีชีพ เด็กเก้าอาจคิดฆ่าตัวตายเป็นวิธีการหลบหนีของพวกเขา bullies.*นักกีฬาโรงเรียน... เหยื่ออื่น ๆ bullying มีใช้ปืนแค้นรุนแรงในโรงเรียนกับ bullies ตน และบุคคลอื่นที่เชื่อว่าไม่สามารถสนับสนุนพวกเขา นักกีฬาโรงเรียนมากได้อะไร: 37 ในเหตุการณ์ความรุนแรงในโรงเรียนเป้าหมายระหว่าง 1974 และ 2000 เกือบ three-quarters ของนักกีฬาที่รายงานเป็นอะไร ลงโทษ คุกคาม โจมตี หรือบาดเจ็บก่อนเกิดปัญหา บางครั้งประสบการณ์ของการเป็นอะไรดูเหมือน มีมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของนักกีฬาต้องการโจมตีที่ school.* *

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหยื่อผู้ประสบภัยของการข่มขู่รวมถึงเด็กหญิงและเด็กชายทุกเพศทุกวัยขนาดและภูมิหลัง แต่เด็กบางคนที่มีแนวโน้มมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆ ที่จะตกเป็นเหยื่อเพราะพวกเขาปรากฏขนาดเล็กที่อ่อนแอไม่ปลอดภัยที่มีความสำคัญหรือ "แตกต่าง" จากเพื่อนของพวกเขา. เด็กบางคนสามารถลดความเสี่ยงของการถูกรังแกด้วยการแต่งกายหรือการแสดงในรูปแบบที่จะทำให้มันง่ายขึ้นสำหรับ พวกเขาไป "พอดี." แต่เด็กไม่ควรคาดหวังเพื่อให้สอดคล้องกับภัยคุกคามของการหลีกเลี่ยงการข่มขู่ ความแตกต่างของเด็กทุกคนควรได้รับการชื่นชมสำหรับค่าที่จะนำไปยังกลุ่มมากกว่าการปราบปรามเพื่อลดความเสี่ยงของการแกล้ง . นอกจากนี้ไม่เด็กทุกคนมีความสามารถที่จะปรับเปลี่ยนลักษณะส่วนบุคคลที่อาจวางพวกเขาที่มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นผู้ประสบภัยมีแนวโน้มที่จะแบ่งปันลักษณะเหล่านี้และแนวโน้ม: ต่ำความมั่นใจในตนเองความวิตกกังวลความกลัวความอ่อนน้อมอาการซึมเศร้าหรือลักษณะที่ปรากฏเศร้าความจำกัด ของอารมณ์ขันขนาดต่ำกว่าค่าเฉลี่ยความแข็งแรงการประสานงานหรือความรู้สึกของการทำอะไรไม่ถูกตำหนิตัวเองสำหรับปัญหาการถอนสังคมและการแยกทักษะทางสังคมที่น่าสงสารความนิยมต่ำไม่กี่หรือเพื่อนไม่มีการพึ่งพามากเกินไปในผู้ใหญ่เด็กที่กำลังรังแกซ้ำๆ มีแนวโน้มที่จะเรื่อย ๆ พวกเขาไม่ได้ตั้งใจให้รางวัลแก่คนพาลโดยการร้องไห้ให้เหนือดินแดนของพวกเขาหรือวิ่งหนีด้วยความกลัว ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อบางคนยังกระตุ้นการตอบสนองเชิงลบจากคนอื่น ๆ โดยพฤติกรรมในรูปแบบที่ไม่เหมาะสมต่อสังคม พวกเขาอาจก่อให้เกิดความขัดแย้งหรือเยาะเย้ยแล้วแสดงออกด้วยความโกรธและความโกรธเคือง. ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อที่มีศักยภาพสามารถลดความเสี่ยงของการถูกรังแกโดยการเรียนรู้วิธีการ: จัดแสดงความมั่นใจในตนเองหลีกเลี่ยงการใช้กลยุทธ์ของคนพาลตอบสนองด้วยการยืนกรานสนับสนุนได้รับจากคนอื่นๆการตรวจสอบผลกระทบในเหยื่อผู้ประสบภัยของการข่มขู่ประสบความหลากหลายของผลกระทบทั้งที่เป็นอันตรายทันทีและสำหรับปีมา ในขณะที่ภายใต้อิทธิพลของคนพาลที่ตกเป็นเหยื่อจำนวนมากอาจแสดงอาการของร่างกายอารมณ์และความทุกข์ทางสังคม พวกเขามักจะรู้สึกเครียดกังวลเหนื่อยอ่อนเพลียและที่น่าเศร้า เด็กบางคนสูญเสียความมั่นใจของพวกเขากลายเป็นเมืองสังคมทำไม่ดีในโรงเรียนหรือปฏิเสธที่จะไปโรงเรียน พวกเขายังอาจแสดงระดับสูงของ: อาการปวดหัวปัญหาผิวหนังปวดท้องปัญหาเรื่องการนอนเปียกเตียงร้องไห้อาการซึมเศร้าผู้ประสบภัย'ทรงจำที่เจ็บปวดของการมีอิทธิพลรังแกรับเป็นผู้ที่ตกเป็นเหยื่อในวัยผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่ที่ตกเป็นเหยื่อเป็นเด็กอาจจะยังคงไม่ดีแสดงความมั่นใจในตนเองและปัญหาเกี่ยวกับภาวะซึมเศร้า. ในกรณีที่รุนแรงของการข่มขู่ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อทรมานบางส่วนได้หันไปใช้ความรุนแรงต่อตนเองหรือผู้อื่น. ฆ่าตัวตาย . . ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของการกลั่นแกล้งบางคนมีความมุ่งมั่นฆ่าตัวตาย. เด็กเป็นสาวเป็นเก้าอาจจะคิดเกี่ยวกับการฆ่าตัวตายเป็นวิธีการหนีรังแกของพวกเขา. * นักกีฬาของโรงเรียน . . ผู้ที่ตกเป็นเหยื่ออื่น ๆ ของการกลั่นแกล้งได้ใช้ปืนที่จะแก้แค้นความรุนแรงในโรงเรียนกับคนพาลและอื่น ๆ ของพวกเขาที่พวกเขาเชื่อว่าจะยังไม่ได้สนับสนุนพวกเขา. นักกีฬาโรงเรียนหลายคนถูกรังแกใน 37 เหตุการณ์ความรุนแรงในโรงเรียนกำหนดเป้าหมายระหว่างปี 1974 และปี 2000 เกือบสามในสี่ของ นักกีฬารายงานถูกรังแกข่มเหงข่มขู่ทำร้ายหรือได้รับบาดเจ็บก่อนที่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น บางครั้งประสบการณ์ของการถูกรังแกดูเหมือนจะมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของนักกีฬาที่จะทำให้การโจมตีที่โรงเรียนที่. **

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหยื่อ

เหยื่อของการกลั่นแกล้ง รวมถึงผู้หญิงและผู้ชายทุกเพศทุกวัย ขนาดและพื้นหลัง แต่เด็กบางคนมากกว่าคนอื่นเป็นเหยื่อ เพราะขนาดเล็กปรากฏขึ้น อ่อนแอ ไม่มั่นคง อ่อนไหว หรือ " แตกต่าง " จากเพื่อน

เด็กบางคนสามารถลดความเสี่ยงของพวกเขาถูกรังแกโดยการแต่งตัวหรือการแสดงในลักษณะที่ทำให้มันง่ายสำหรับพวกเขาที่จะ " พอดีกับ" ยังเด็กไม่ควรคาดหวังที่จะปฏิบัติตามเพื่อหลีกเลี่ยงการคุกคามของการกลั่นแกล้ง บุคลิกลักษณะของเด็กทุกคนควรได้รับการชื่นชมในคุณค่าให้กับกลุ่ม มากกว่าการปราบปราม เพื่อลดความเสี่ยงของเหยื่อ . นอกจากนี้ เด็กทุกคนไม่สามารถปรับเปลี่ยนคุณลักษณะส่วนบุคคลที่อาจวางพวกเขาที่มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้น


เหยื่อมักจะแบ่งปันลักษณะเหล่านี้และแนวโน้ม :



ที่มีระดับความเชื่อมั่นในตนเองความวิตกกังวล ความซึมเศร้า หรือความอ่อนน้อม

หน้าตาเศร้าจำกัดมีอารมณ์ขัน
ด้านล่าง ขนาด มีความแข็งแรง หรือความรู้สึกของตนเอง การโทษดวง


สำหรับปัญหาการถอนทางสังคมและทักษะทางสังคมต่ำจนแยก



เพื่อนความนิยมน้อยหรือไม่มีการพึ่งพามากเกินไปในผู้ใหญ่

เด็ก ๆแกล้งมักจะถูกๆ พวกเขาตั้งใจตอบแทนแกล้งร้องไห้ให้มากกว่าเงินทอง หรือวิ่งหนีด้วยความกลัว ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อยังกระตุ้นการตอบสนองเชิงลบจากคนอื่น ๆในสังคมที่ทำตัวไม่เหมาะสม โดยวิธี พวกเขาอาจก่อให้เกิดความขัดแย้งหรือเยาะเย้ยแล้วเว่อ

โกรธ ความฉุนเฉียวเหยื่อที่มีศักยภาพสามารถลดความเสี่ยงของพวกเขาถูกรังแกโดยการเรียนรู้วิธีการ :

แสดงความมั่นใจ
หลีกเลี่ยงคนพาลเป็นยุทธวิธี
ตอบด้วยการยืนกราน

ขอรับการสนับสนุนจากคนอื่น ๆ การตรวจสอบผลกระทบต่อเหยื่อ

เหยื่อของการกลั่นแกล้งประสบความหลากหลายของผลกระทบที่เป็นอันตรายทั้งสองทันทีและสำหรับปีมา ในขณะที่ภายใต้อิทธิพลของคนพาล เหยื่ออาจจะแสดงอาการหลายของทางกายภาพความทุกข์ทางอารมณ์และสังคม พวกเขามักจะรู้สึกเครียด กังวล เหนื่อย ซึม และ เศร้า เด็กบางคนสูญเสียความมั่นใจของพวกเขา เป็นคนสันโดษ ทำไม่ดีในโรงเรียน หรือปฏิเสธที่จะไปโรงเรียน พวกเขาอาจจะแสดงระดับสูงของ :


ผิวปัญหาปวดหัวปวดท้องนอนปัญหา




wetting เตียง ร้องไห้ ซึมเศร้าความทรงจำที่เจ็บปวดของเหยื่อถูกรังแกอยู่เป็นเหยื่อเป็นผู้ใหญ่เป็นผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่ที่เป็นเหยื่อเป็นเด็กอาจจะยังคงแสดงความมั่นใจกับภาวะซึมเศร้าและปัญหายากจน

ในกรณีมากบางทรมานเหยื่อการกลั่นแกล้ง การใช้ความรุนแรงต่อตนเองหรือผู้อื่น

ฆ่าตัวตาย . . . . . . . ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของการกลั่นแกล้งฆ่าตัวตาย .

เด็กเป็นสาวเป็นเก้าอาจจะคิดฆ่าตัวตาย เป็นวิธีหนีอันธพาลของพวกเขา . *

โรงเรียนนักฆ่า . . . . . . . เหยื่ออื่น ๆของการใช้ปืนเพื่อแก้แค้น ความรุนแรงในโรงเรียนกับพวกอันธพาลและคนอื่น ๆที่พวกเขาเชื่อว่ามีการล้มเหลวที่จะสนับสนุนพวกเขา

หลายโรงเรียนนักกีฬาถูกแกล้งในโรงเรียนเป้าหมาย 37 เหตุการณ์ความรุนแรงระหว่างปี พ.ศ. 2517 และ ปี 2000เกือบสามในสี่ของนักกีฬารายงานถูกรังแกข่มเหง ข่มขู่ ทำร้าย หรือ บาดเจ็บ ก่อนเกิดเหตุการณ์ บางครั้งประสบการณ์ถูกรังแก ดูเหมือนจะมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของนักกีฬาที่จะทำให้การโจมตีที่โรงเรียน * *