Beluga meat was the most important

Beluga meat was the most important contributor of MeHg intake
in this population. While not a staple of the diet, this country
food alone contributed up to two-thirds of MeHg intake in villages
along the Hudson Strait, and about one-third in other regions (Fig. 3,
Supplemental Table S5). In Nunavik, beluga meat is often consumed
as such, raw or frozen, as nikku and occasionally boiled (raw,
frozen and boiled meat are labeled together as beluga meat in Fig. 3).
The consumption of beluga meat and beluga nikku reported by
childbearing-age women in the Hudson Strait villages provided an intake
of 0.4 μg MeHg/kg bw/day, exceeding the pTDI by a factor of two (beluga
meat GM = 0.097 μg MeHg/kg bw/day [proportion of the total MeHg
intake = 0.17]; beluga nikku GM = 0.323 μg MeHg/kg bw/day
[proportion = 0.55]). For childbearing-age women from the Eastern
Hudson Bay and Ungava Bay villages, MeHg intake from beluga
A) EASTERN HUDSON BAY
B) HUDSON STRAIT
C) UNGAVA BAY
Fig. 3. Average country food, MeHg, Se and long-chain n−3 PUFA daily intakes by region of residence on an annual basis*. A. Eastern Hudson Bay, B. Hudson Strait, C. Ungava Bay. *Country
food items are listed in decreasing order according to their consumption within different regions.
254 M. Lemire et al. / Science of the Total Environment 509–510 (2015) 248–259meat and beluga nikku was significantly lower, but still contributed to
most of MeHg intake compared to other country foods (beluga meat
GM = 0.090 μg MeHg/kg bw/day [proportion = 0.36]; beluga nikku
GM = 0.084 μg MeHg/kg bw/day [proportion = 0.48]). This was
likewise the case for other age and gender groups, except for men
40 years old and above from the Eastern Hudson and Ungava Bays, for
whom beluga meat, beluga nikku and seal liver contributed almost
equally to MeHg intake (Eastern Hudson Bay: beluga meat and beluga
nikku GM = 0.090 μg MeHg/kg bw/day [proportion = 0.21]; seal liver
GM = 0.109 μg MeHg/kg bw/day [proportion = 0.25]; and Ungava
Bay: beluga meat and beluga nikku GM = 0.036 μg MeHg/kg bw/day
[proportion = 0.19]; seal liver GM = 0.043 μg MeHg/kg bw/day
[proportion = 0.22], respectively).
Fig. 3 also shows the importance of other country foods, and particularly
those from beluga whale, for Se and long-chain n−3 PUFA
intakes. Indeed, while beluga mattaaq mildly contributed to MeHg
intake (proportion between 0.09 and 0.13), it greatly contributed
to Se intake in all regions (proportion from 0.23 to 0.45). Several
other country foods moderately contributed to Se intake depending
on the region. In the Hudson Strait, beluga blubber and Arctic char
were equally important for long-chain n−3 PUFA intakes, while in
the other regions, Arctic char was by far the most important contributor
to long-chain n−3 PUFA intakes. Despite very high concentrations
found in seal blubber, it only moderately contributed to long-chain
n−3 PUFA intakes.
Hg, Se and long-chain n−3 PUFA blood biomarkers were highly
intercorrelated (Table 3, Pearson r N 0.42, p b 0.0001), and this, particularly
in the Hudson Strait region (Supplemental Table S7, blood Hg
versus Se, r = 0.80, p b 0.0001; blood Hg versus long-chain n−3
PUFA, r = 0.71, p b 0.0001; blood Se versus long-chain n−3 PUFA,
r = 0.59, p b 0.0001). Correlations between Hg and long-chain
n−3 PUFA blood biomarkers with their respective calculated intakes
were moderately high (r = 0.27, p b 0.0001, and r = 0.30, p b 0.0001),
but lower for Se (r = 0.20, p b 0.0001), and this particularly in the Eastern
Hudson Bay region (Supplemental Table S7, r = 0.11, p = 0.07).
MeHg intakes were recalculated using total Hg concentrations
in marine mammal organs, in order to investigate the possible underestimation
of Hg intake from these particular country foods, especially
in comparison to beluga meat. These “worst-case scenario” analyses
showed that for childbearing-age women, beluga meat still remained
the most important contributor to Hg intake (beluga meat and beluga
nikku GM = 0.147 [proportion of the total Hg intake =0.36]; seal
liver GM = 0.108 μg MeHg/kg bw/day [proportion =0.26]), and this
similarly among the three regions (data not shown). However, for
men of 40 years old and above from Eastern Hudson and Ungava Bays,
seal liver was now the predominant source of Hg (Eastern Hudson Bay:
beluga meat and beluga nikku GM = 0.090 μg Hg/kg bw/day
[proportion = 0.13]; seal liver GM = 0.356 μg Hg/kg bw/day
[proportion = 0.51]; and Ungava Bay: Beluga meat and beluga

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื้อปลาสเตอร์เจียนขาวเป็นผู้สำคัญที่สุดของ MeHg บริโภคในประชากรนี้ ขณะไม่ตั๋วเย็บกระดาษของอาหาร ประเทศนี้อาหารเพียงอย่างเดียวส่วนถึงสองในสามของ MeHg บริโภคในหมู่บ้านช่องแคบฮัดสัน และประมาณหนึ่งในสามในภูมิภาคอื่น ๆ (Fig. 3เพิ่มเติมตาราง S5) Nunavik เนื้อปลาสเตอร์เจียนขาวมักใช้เช่น ดิบ หรือแช่ แข็ง เป็น nikku และบางครั้งต้ม (วัตถุดิบเนื้อต้ม และแช่แข็งมีชื่อร่วมกันเป็นเนื้อปลาสเตอร์เจียนขาวใน Fig. 3)ปริมาณของเนื้อปลาสเตอร์เจียนขาว nikku เบลูรายงานโดยchildbearing-อายุผู้หญิงในหมู่บ้านช่องแคบฮัดสันให้การบริโภคของ μg 0.4 MeHg/kg bw/วัน เกิน pTDI ที่ โดยตัวคูณสอง (เบลูเนื้อกรัม = 0.097 μg MeHg/kg bw/วัน [สัดส่วนของ MeHg ทั้งหมดบริโภค = 0.17]; ปลาสเตอร์เจียนขาว nikku กรัม = 0.323 μg MeHg/kg bw/วัน[สัดส่วน = 0.55]) สำหรับผู้หญิงอายุ childbearing จากตะวันออกอ่าวฮัดสันและอ่าว Ungava หมู่บ้าน MeHg บริโภคจากปลาสเตอร์เจียนขาวฮัดสันเบย์ A) ภาคตะวันออกขฮัดสันช่องแคบC) อ่าว UNGAVAFig. 3 โดยเฉลี่ยประเทศอาหาร MeHg, Se และ โซ่ยาว n−3 PUFA ทุกภาคตามภูมิภาคที่อยู่ในการรายงานข้อมูลพื้นฐาน * ของ A. อีสเทิร์นฮัดสันเบย์ ช่องแคบฮัดสันเกิด C. Ungava เบย์ * ประเทศรายการอาหารที่อยู่ในใบสั่งตามการบริโภคภายในภูมิภาคลดลงม. 254 Lemire et al. / วิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมรวม 509-510 (2015) 248 – 259meat และเบลู nikku ต่ำ แต่ยังหรอกไปส่วนใหญ่บริโภค MeHg เปรียบเทียบกับอาหารประเทศอื่น ๆ (เนื้อปลาสเตอร์เจียนขาวกรัม = 0.090 μg MeHg/kg bw/วัน [สัดส่วน = 0.36]; ปลาสเตอร์เจียนขาว nikkuGM = 0.084 μg MeHg/kg bw/วัน [สัดส่วน = 0.48]) นี้ในทำนองเดียวกันกรณีอายุและเพศกลุ่มอื่น ยกเว้นคนอายุ 40 ปีขึ้นไปจากฮัดสันตะวันออกและอ่าว Ungava สำหรับที่เนื้อปลาสเตอร์เจียนขาว nikku เบลู และตับตราส่วนเกือบเท่า ๆ กันให้บริโภค MeHg (อ่าวฮัดสันตะวันออก: เนื้อปลาสเตอร์เจียนขาวและปลาสเตอร์เจียนขาวnikku กรัม = 0.090 μg MeHg/kg bw/วัน [สัดส่วน = 0.21]; ตราตับGM = 0.109 μg MeHg/kg bw/วัน [สัดส่วน = 0.25]; และ Ungavaอ่าว: เนื้อปลาสเตอร์เจียนขาวและเบลู nikku GM = 0.036 μg MeHg/kg bw/วัน[สัดส่วน = 0.19]; ตราตับ GM = 0.043 μg MeHg/kg bw/วัน[สัดส่วน =$ 0.22], ตามลำดับ)Fig. 3 ยังแสดงถึงความสำคัญ ของอาหารประเทศอื่น ๆ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากปลาวาฬเบลู Se และโซ่ยาว n−3 PUFAภาค แน่นอน ในขณะที่ mattaaq เบลู mildly ส่วน MeHgบริโภค (สัดส่วนระหว่าง 0.09 0.13), มันส่วนมากการบริโภค Se ในทุกภูมิภาค (สัดส่วนจาก 0.23 ถึง 0.45) หลายอาหารประเทศอื่น ๆ ปานกลางส่วนขึ้นอยู่กับปริมาณของ Seในภูมิภาค ในช่อง แคบฮัดสัน blubber เบลู และอักขระอาร์กติกมีความสำคัญเท่า ๆ กันในห่วงโซ่ยาว n−3 PUFA ภาค ในแบบไดนามิก อาร์กติกอักขระที่ไม่ถูกสนับสนุนโดยไกลที่สำคัญการ n−3 โซ่ยาว PUFA ภาค แม้ มีความเข้มข้นสูงมากพบในตรา blubber มันค่อนข้างเฉพาะส่วนโซ่ยาวn−3 PUFA ภาคHg, Se และโซ่ยาว n−3 PUFA biomarkers เลือดได้สูงintercorrelated (ตารางที่ 3, Pearson r N 0.42, b p มาก 0.0001), และนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเขตช่องแคบฮัดสัน (เพิ่มเติมตาราง S7 เลือด Hgเมื่อเทียบกับ Se, r = 0.80, b p มาก 0.0001 เลือด Hg กับโซ่ยาว n−3PUFA, r = 0.71, b p มาก 0.0001 เลือด Se กับเชนลองที่ PUFA n−3r =คือ 0.59, b p มาก 0.0001) ความสัมพันธ์ระหว่างห่วงโซ่ยาวและ Hgn−3 PUFA เลือด biomarkers กับภาคคำนวณของพวกเขาเกี่ยวข้องมีค่อนข้างสูง (r = 0.27, b p มาก 0.0001 และ r = 0.30, b p มาก 0.0001),ต่ำกว่าแต่สำหรับ Se (r = 0.20, b p มาก 0.0001), และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในตะวันออกภูมิภาคอ่าวฮัดสัน (เพิ่มเติมตาราง S7, r = 0.11, p = 0.07)ภาค MeHg ถูกคำนวณโดยใช้ความเข้มข้นของ Hg รวมในทะเลเท้าอวัยวะ การตรวจสอบ underestimation ได้ของ Hg บริโภคจากอาหารเหล่านี้บางประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยที่เนื้อปลาสเตอร์เจียนขาว วิเคราะห์ "ปฎิ" เหล่านี้พบว่า สตรีอายุ childbearing เนื้อปลาสเตอร์เจียนขาวยังคงยังคงผู้สนับสนุนสำคัญเพื่อบริโภค Hg (เนื้อปลาสเตอร์เจียนขาวและปลาสเตอร์เจียนขาวnikku GM = 0.147 [สัดส่วนของการบริโภครวมของ Hg = 0.36]; ตราตับ GM = 0.108 μg MeHg/kg bw/วัน [สัดส่วน = 0.26]), และทำนองเดียวกันในขอบเขต 3 (ข้อมูลไม่แสดง) อย่างไรก็ตาม สำหรับผู้ชายอายุ 40 ปี และเหนือจากฮัดสันตะวันออกและอ่าว Ungavaตับตราถูกตอนนี้ต้นทางกันของ Hg (อ่าวฮัดสันตะวันออก:ปลาสเตอร์เจียนขาวเนื้อและเบลู nikku กรัม = 0.090 μg Hg/kg bw/วัน[สัดส่วน = 0.13]; ตราตับ GM = 0.356 μg Hg/kg bw/วัน[สัดส่วน = 0.51]; และอ่าว Ungava: เนื้อปลาสเตอร์เจียนขาวและปลาสเตอร์เจียนขาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื้อ Beluga เป็นผู้สนับสนุนที่สำคัญที่สุดของการบริโภค MeHg
ในประชากรกลุ่มนี้ ในขณะที่ไม่เป็นแก่นของอาหารที่ประเทศนี้
อาหารเพียงอย่างเดียวส่วนได้ถึงสองในสามของการบริโภค MeHg ในหมู่บ้าน
ไปตามช่องแคบฮัดสันและประมาณหนึ่งในสามในภูมิภาคอื่น ๆ (รูปที่. 3,
เสริมตาราง S5) ใน Nunavik เนื้อเบลูมีการบริโภคมักจะ
เป็นเช่นนี้ดิบหรือแช่แข็งเป็น nikku และต้มเป็นครั้งคราว (ดิบ,
เนื้อสัตว์แช่แข็งและต้มจะมีป้ายกำกับร่วมกันเป็นเนื้อเบลูในรูปที่. 3).
การบริโภคเนื้อสัตว์และเบลูเบลู nikku รายงานจาก
การคลอดบุตร ผู้หญิง -age ในหมู่บ้านช่องแคบฮัดสันให้การบริโภค
0.4 ไมโครกรัม MeHg / กก / วันเกิน pTDI โดยปัจจัยที่สอง (เบลู
เนื้อ GM = 0.097 ไมโครกรัม MeHg / กก / วัน [สัดส่วนของทั้งหมด MeHg
บริโภค = 0.17]; เบลู nikku GM = 0.323 ไมโครกรัม MeHg / กก / วัน
[สัดส่วน = 0.55]) สำหรับผู้หญิงที่คลอดบุตรอายุจากภาคตะวันออกของ
อ่าวฮัดสันและหมู่บ้าน Ungava อ่าวบริโภค MeHg จากเบลู
) ภาคตะวันออกอ่าวฮัดสัน
B) HUDSON STRAIT
C) Ungava BAY
รูป 3. อาหารของประเทศเฉลี่ย, MeHg, Se และระยะยาวห่วงโซ่ n-3 PUFA การบริโภคในชีวิตประจำวันโดยภูมิภาคที่อาศัยอยู่เป็นประจำทุกปี * A. ตะวันออกอ่าวฮัดสัน, บีฮัดสันช่องแคบ, C. Ungava เบย์ * ประเทศ
รายการอาหารที่มีการระบุไว้ในลำดับที่ลดลงตามการบริโภคภายในภูมิภาคที่แตกต่างกัน.
254 M. Lemire และคณะ / วิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมรวม 509-510 (2015) 248-259meat และเบลู nikku อย่างมีนัยสำคัญลดลง แต่ยังคงมีส่วนทำให้
ส่วนใหญ่ของการบริโภค MeHg เมื่อเทียบกับอาหารที่ประเทศอื่น (เนื้อเบลู
GM = 0.090 ไมโครกรัม MeHg / กก / วัน [สัดส่วน = 0.36]; เบลู nikku
GM = 0.084 ไมโครกรัม MeHg / กก / วัน [สัดส่วน = 0.48]) นี่เป็น
กรณีเช่นเดียวกันสำหรับกลุ่มอายุและเพศอื่น ๆ ยกเว้นสำหรับผู้ชาย
อายุ 40 ปีขึ้นไปจากตะวันออกฮัดสันและ Ungava อ่าวสำหรับ
ผู้ที่เนื้อเบลู nikku เบลูและตับประทับตราส่วนเกือบจะ
พอ ๆ กันกับการบริโภค MeHg (ตะวันออกอ่าวฮัดสัน: เบลู เนื้อสัตว์และเบลู
nikku GM = 0.090 ไมโครกรัม MeHg / กก / วัน [สัดส่วน = 0.21]; ประทับตราตับ
GM = 0.109 ไมโครกรัม MeHg / กก / วัน [สัดส่วน = 0.25] และ Ungava
เบย์: เนื้อเบลูและเบลู nikku GM = 0.036 MeHg ไมโครกรัม / กก / วัน
[สัดส่วน = 0.19]; ตับจีเอ็มผนึก = 0.043 ไมโครกรัม MeHg / กก / วัน
. [สัดส่วน = 0.22] ตามลำดับ)
รูป 3 ยังแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของอาหารที่ประเทศอื่น ๆ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ผู้ที่มาจากวาฬเบลูสำหรับ Se และระยะยาวห่วงโซ่ n-3 PUFA
บริโภค อันที่จริงในขณะที่เบลู mattaaq ส่วนร่วมอย่างอ่อนโยนเพื่อ MeHg
บริโภค (สัดส่วนระหว่าง 0.09 และ 0.13) ก็มีส่วนอย่างมาก
ในการบริโภค Se ในทุกภูมิภาค (สัดส่วน 0.23-0.45) หลาย
อาหารที่ประเทศอื่นมีส่วนปานกลางถึงปริมาณ Se ขึ้นอยู่
กับภูมิภาค ในช่องแคบฮัดสัน, เบลูสะอึกสะอื้นและอาร์กติกถ่าน
มีความสำคัญเท่าเทียมกันสำหรับโซ่ยาว n-3 PUFA บริโภคในขณะที่ใน
ภูมิภาคอื่น ๆ อาร์กติกถ่านคือโดยไกลมีส่วนร่วมที่สำคัญที่สุด
ที่จะนานห่วงโซ่การบริโภค n-3 PUFA แม้จะมีความเข้มข้นสูงมาก
พบในตราประทับสะอึกสะอื้นก็เพียงส่วนปานกลางถึงโซ่ยาว
n-3 PUFA บริโภค.
ปรอท, Se และระยะยาวห่วงโซ่ n-3 PUFA biomarkers เลือดสูงถูก
intercorrelated (ตารางที่ 3, เพียร์สันอาร์เอ็น 0.42, PB 0.0001 ) และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ในภูมิภาคช่องแคบฮัดสัน (เพิ่มเติม S7 ตารางเลือดปรอท
เมื่อเทียบกับ Se, r = 0.80, PB 0.0001 เลือดปรอทเมื่อเทียบกับระยะห่วงโซ่ n-3
PUFA, r = 0.71, PB 0.0001 เลือด Se เมื่อเทียบกับความยาว -chain n-3 PUFA,
r = 0.59, PB 0.0001) ความสัมพันธ์ระหว่างปรอทและระยะยาวห่วงโซ่
n-3 PUFA biomarkers เลือดที่มีการบริโภคจากการคำนวณของตน
อยู่ในระดับสูงในระดับปานกลาง (r = 0.27, PB 0.0001 และ r = 0.30, PB 0.0001)
แต่ต่ำกว่าสำหรับ Se (r = 0.20, PB 0.0001) และนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคตะวันออกของ
ภูมิภาคอ่าวฮัดสัน (เพิ่มเติม S7 ตาราง r = 0.11, p = 0.07).
การบริโภค MeHg ถูกคำนวณใหม่โดยใช้ความเข้มข้นรวมปรอท
ในอวัยวะเลี้ยงลูกด้วยนมทางทะเลเพื่อที่จะตรวจสอบดูเบาไปได้
ของปริมาณปรอทจากเหล่านี้โดยเฉพาะ อาหารของประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
เมื่อเทียบกับเนื้อเบลู เหล่านี้ "สถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดกรณี" การวิเคราะห์
แสดงให้เห็นว่าผู้หญิงที่คลอดบุตรอายุเนื้อเบลูยังคง
ให้ความสำคัญในการบริโภคปรอท (เนื้อเบลูและเบลู
nikku GM = 0.147 [สัดส่วนของปริมาณปรอทรวม = 0.36]; ประทับตรา
ตับของจีเอ็ม = 0.108 ไมโครกรัม MeHg / กก / วัน [สัดส่วน = 0.26]) และ
ในทำนองเดียวกันในสามภูมิภาค (ไม่ได้แสดงข้อมูล) แต่สำหรับ
คนอายุ 40 ปีขึ้นไปจากตะวันออกฮัดสันและ Ungava อ่าว,
ประทับตราตับตอนนี้แหล่งที่มาหลักของปรอท (ตะวันออกอ่าวฮัดสัน:
เนื้อเบลูและเบลู nikku GM = 0.090 ไมโครกรัมปรอท / กก / วัน
[สัดส่วน = 0.13 ]; ประทับตราตับ GM = 0.356 ไมโครกรัมปรอท / กก / วัน
[สัดส่วน = 0.51] และ Ungava เบย์: เนื้อ Beluga และเบลู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เบลูก้าเนื้อเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของ mehg ไอดี
ในประชากรนี้ ในขณะที่ไม่ได้เป็นหลักของอาหารนี้ประเทศ
อาหารเพียงอย่างเดียว ทำให้ได้ถึงสองในสามของ mehg บริโภคในชนบท
ตามฮัดสันช่องแคบ และประมาณหนึ่งในสามในภูมิภาคอื่น ๆ ( รูปที่ 3 ตาราง , S5
เสริม ) ใน nunavik เบลูก้า , เนื้อมักบริโภค
เช่น ดิบ หรือแช่แข็ง เป็น nikku และบางครั้งต้ม ( ดิบ
ต้มเนื้อแช่แข็งและติดป้ายว่ารวมกันเป็นเนื้อเบลูก้าในรูปที่ 3 ) .
การบริโภคเนื้อสัตว์และ nikku เบลูก้า เบลูก้า รายงานโดย
บายศรีผู้หญิงในฮัดสันช่องแคบหมู่บ้านให้บริโภค
μ mehg 0.4 กรัม / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม / วัน เกิน ptdi โดยปัจจัยที่สอง ( เบลูก้า
เนื้อกรัม = μ mehg 0.097 กรัม / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม / วัน [ สัดส่วนของการบริโภคทั้งหมด mehg
= 0.17 ) ] ; nikku เบลูก้า = 0323 μกรัม / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม / วัน mehg
[ 2 ] = 0.55 ) สำหรับการมีลูกผู้หญิงอายุจากตะวันออก
อ่าวฮัดสันและหมู่บ้านอ่าว ungava mehg เบลูก้า , กลุ่มตะวันออกอ่าวฮัดสัน

) B ) C ) อ่าวฮัดสันช่องแคบ

ungava รูปที่ 3 เฉลี่ยประเทศอาหาร mehg SE เปลี่ยนตัว n − 3 PUFA ทุกวันและภาคโดยภาคที่อยู่อาศัยบนพื้นฐานรายปี * . A . ตะวันออกอ่าวฮัดสัน ฮัดสันช่องแคบ B , C . ungava เบย์ * ประเทศ
สินค้าอาหารอยู่ในลําดับที่ลดลงตามการบริโภคภายในภูมิภาคที่แตกต่างกัน .
254 เมตร lemire et al . วิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม ( จากทั้งหมด 509 510 ( 2015 ) 248 – 259meat เบลูก้า nikku และลดลง แต่ยังสนับสนุน

ส่วนใหญ่บริโภคอาหาร mehg เมื่อเทียบกับประเทศอื่น ๆ ( เบลูก้าเนื้อ
กรัม = 0.090 μ mehg กรัม / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม / วัน [ 2 ] = 0.36 ; กรัม nikku
เบลูก้า = 0mehg 084 μกรัม / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม / วัน [ 2 ] = 0.48 ) นี้คือ
เช่นเดียวกันกรณีสำหรับกลุ่มอายุและเพศอื่น ๆยกเว้นสำหรับผู้ชาย
40 ปีจากตะวันออกและอ่าวฮัดสัน ungava สำหรับ
ที่เบลูก้า เนื้อ nikku เบลูก้า และตับ ซีล ทำให้เกือบ
อย่าง mehg การบริโภค ( ตะวันออกอ่าวฮัดสัน : เบลูก้าและเนื้อเบลูก้า
nikku กรัม = 0.090 μกรัม mehg / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม / วัน [ 2 ] = 0.21 ; ประทับตรากรัมตับ
= 0μ mehg 109 กรัม / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม / วัน [ สัดส่วน = 0.25 ] ; และ ungava
อ่าว : เบลูก้า เนื้อ และ เบลูก้า nikku กรัม = 0.036 μกรัม / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม / วัน mehg
[ สัดส่วน = 0.19 ] ; ประทับตราตับกรัม = 0.043 μกรัม / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม / วัน mehg
[ สัดส่วน = 0.22 ) ตามลำดับ )
รูปที่ 3 แสดงให้เห็นความสำคัญของอาหารในประเทศอื่น ๆและโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากปลาวาฬเบลูก้า
, SE และเปลี่ยนตัว n − 3 PUFA
2 . แน่นอนในขณะที่เบลูก้า mattaaq อย่างอ่อนโยนมีส่วน mehg
การบริโภค ( สัดส่วนระหว่าง 0.09 และ 0.13 ) มันมากส่วน
SE การบริโภคในทุกภูมิภาค ( สัดส่วนจาก 0.23 0.45 ) อาหารอื่นๆ อีกหลายประเทศ ทำให้การบริโภคขึ้นอยู่กับเซ
+
ในภูมิภาค ในฮัดสันช่องแคบเขาเบลูก้าถ่านอาร์กติก
สำคัญเท่าเทียมกันสำหรับเปลี่ยนตัว n − 3 PUFA และในขณะที่
ภูมิภาคอื่น ๆ , Arctic char คือโดยไกลที่สำคัญที่สุด
ผู้สนับสนุนเปลี่ยนตัว n − 3 PUFA 2 . แม้จะมีความเข้มข้นสูงมาก
พบในเขาประทับตราก็เพียงปานกลางส่วนเปลี่ยนตัว
N − 3 PUFA 2 .
ปรอทเซ และเปลี่ยนตัว n − 3 PUFA เลือดซึ่งมี
intercorrelated ( โต๊ะ 3 r n P B = 0.42 ) และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ในเขตช่องแคบฮัดสัน ( เสริมโต๊ะ S7 , เลือด HG
เมื่อเทียบกับ SE , r = 0.80 , P B 0.0001 ; เลือด HG และเปลี่ยนตัว n − 3
PUFA = 0.71 , P B 0.0001 ; เลือดเปลี่ยนตัว n − 3 เซและ PUFA ,
r = 0.59 , p B 0.0001 ) ความสัมพันธ์ระหว่างปรอทและเปลี่ยนตัว
n − 3 PUFA เลือดใหม่กับตนคำนวณการบริโภค
อยู่ในระดับค่อนข้างสูง ( r = 0.27 P B = , r = 0.30 , P =
b )แต่น้อยกว่าเซ ( r = 0.20 , P B 0.0001 ) , และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคตะวันออก
อ่าวฮัดสัน ( เสริมโต๊ะ S7 r = 0.11 , P = 0.07 )
mehg ภาคถูกคำนวณโดยใช้ความเข้มข้นรวมปรอท
ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทางทะเลอวัยวะเพื่อหาความเป็นไปได้ของการการประเมินค่าต่ำไป
HG ไอดี อาหารโดยเฉพาะจากประเทศเหล่านี้ โดยเฉพาะ
เปรียบเทียบกับเบลูก้า เนื้อเหล่านี้ " ทินสมมติ " วิเคราะห์พบว่ามีลูกผู้หญิง

อายุ เบลูก้า เนื้อก็ยังคงอยู่ ส่วนที่สำคัญที่สุดที่จะบริโภคเนื้อปรอท ( เบลูก้า และ เบลูก้า
nikku กรัม = 0.147 [ สัดส่วนของการบริโภครวมปรอท = 0.36 ] ; ประทับตรา
ตับกรัม = 0.108 mehg μกรัม / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม / วัน [ สัดส่วน = 0.26 ) และนี้
ในทํานองเดียวกันระหว่างสามภูมิภาค ( ข้อมูลไม่แสดง ) อย่างไรก็ตาม สำหรับ
ผู้ชายอายุ 40 ปีขึ้นไป จากตะวันออก และ ungava อ่าวฮัดสัน , ซีลตอนนี้
ตับแหล่งที่มาเด่นของปรอท ( ตะวันออกอ่าวฮัดสัน :
เบลูก้าและเนื้อเบลูก้า nikku กรัม = 0.090 HG μกรัม / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม / วัน
[ สัดส่วน = 0.13 ] ; ประทับตราตับกรัม = 0.356 μกรัม / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัมปรอท / วัน
[ สัดส่วน = 0.51 ] ; และ ungava เบย์ : เบลูก้า เนื้อ และ เบลูก้า