Electrical conductivity is the meas

Electrical conductivity is the measure of how well a substance transmits electric charge, expressed in Siemens per meter (S/m). Electrical conductivity is a ratio of the substance density to electric field strength and is affected by the chemical composition of a substance. In ohmic heating terminology, the conductivity is a measure of the mineral or ionic content. For food substances, the most common ionic ingredient is salt (NaCl). The higher the amount of dissolved salts in a substance, the higher the conductivity. Seawater has a conductivity measurement of ~5 S/m, whereas regular drinking water has a conductivity measurement of ~.0005 to .05 S/m (Janz and Singer, 1975). One method of measuring electrical conductivity is to use a TDS (Total Dissolved Solids) meter. TDS are the total amount of mobile charged ions in a substance (mg/L or ppm), calculated by measuring the number cations (positively charged) and anions (negatively charged) ions in the substance. Electrical conductivity is ~100 times the total number of cations and anions present

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การนำไฟฟ้าเป็นตัวชี้วัดของวิธีการที่ดีสารส่งประจุไฟฟ้าแสดงในซีเมนส์ต่อเมตร (S / M) การนำไฟฟ้าเป็นอัตราส่วนของความหนาแน่นของสารที่ความแรงของสนามไฟฟ้าและเป็นผลมาจากองค์ประกอบทางเคมีของสาร คำศัพท์ในความร้อนโอห์มมิกการนำเป็นตัวชี้วัดของแร่หรือเนื้อหาอิออน สำหรับสารอาหารส่วนผสมไอออนิกพบมากที่สุดคือเกลือ (โซเดียมคลอไรด์) สูงกว่าปริมาณของเกลือละลายในสารที่สูงกว่าการนำ น้ำทะเลมีการวัดค่าการนำไฟฟ้าของ ~ 5 S / M ในขณะที่การดื่มน้ำปกติมีการวัดค่าการนำไฟฟ้าของ ~ 0.0005-.05 S / M (Janz และนักร้อง, 1975) วิธีการในการวัดค่าการนำไฟฟ้าหนึ่งคือการใช้ TDS (Total Dissolved Solids) เมตร TDS เป็นจำนวนเงินรวมของไอออนคิดค่าบริการมือถือในสาร (มิลลิกรัม / ลิตรหรือ ppm) คำนวณโดยการวัดจำนวนประจุบวก (คิดบวก) และแอนไอออน (ประจุลบ) ไอออนในสาร การนำไฟฟ้าเป็น ~ 100 ครั้งจำนวนรวมของไพเพอร์และแอนไอออนปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค่าการนำไฟฟ้าจะวัดว่า สารที่ส่งผ่านประจุไฟฟ้าโดยซีเมนส์ต่อเมตร ( S / M ) การนำไฟฟ้าคือ อัตราส่วนของสารความหนาแน่นสนามไฟฟ้าแรงและผลกระทบจากองค์ประกอบทางเคมีของสาร คำศัพท์ที่ใช้ในการค่าการนำความร้อน ที่เป็นตัวชี้วัดของไอออนแร่ธาตุหรือเนื้อหา สารอาหารส่วนประกอบของไอออนที่พบมากที่สุดคือ เกลือ ( NaCl ) สูงกว่าปริมาณของเกลือละลายในสารที่ ยิ่งนำ น้ำทะเลมีการนำการวัด ~ 5 S / M ในขณะที่น้ำดื่มปกติมีการนำการวัด ~ . 0005 . 05 S / M ( แจนส์ และนักร้อง , 1975 ) วิธีหนึ่งในการวัดค่าการนำไฟฟ้าจะใช้ TDS ( ของแข็งทั้งหมด ) เมตรTDS มียอดรวมของไอออนประจุเคลื่อนที่ในสาร ( mg / L หรือ ppm ) คำนวณโดยการวัดจำนวนไอออน ( ประจุบวก ) และแอนไอออน ( ไอออนประจุลบ ) ในเนื้อหา การนำไฟฟ้าคือ ~ 100 ครั้งจำนวนของแคตไอออนปัจจุบันและ