We are familiar with the image of f

We are familiar with the image of falling leaves and the poignancy that creates. Poems are full of that image. But cummings is illustrating that poignancy in several ways. First, the words themselves: "a leaf falls loneliness" or "loneliness a leaf falls." It doesn't work well to read it that way does it? Second, in the long, lean lines; the downward fluidity of the poem as a whole created with the whole line, and the lines of the letters. Third, those parentheses! Parentheses are inherently exclusive. cummings illustrates loneliness by alienating that word from the rest of the poem. And fourth, although this list is by no means comprehensive, the title. l(a. Alienation and loneliness is inherent in the separation, the boundary, between those two letters.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราคุ้นเคยกับภาพของใบลดลงและ poignancy ที่สร้าง บทกวีของภาพได้ แต่ cummings ถูกแสดงที่ poignancy หลายวิธี แรก คำเอง: "ใบไม้ตกความเหงา" หรือ "ความเหงาเป็นใบน้ำตก" ทำงานด้วยการอ่านด้วยวิธีไม่ได้ ที่สอง ใน วิกแบบ lean บรรทัด ไหลลงของกลอนทั้งหมดที่สร้างกับทั้งบรรทัด บรรทัดของตัวอักษร สาม วงเล็บเหล่านั้น วงเล็บจะมีความพิเศษ cummings แสดงความเหงา โดย alienating คำนั้นจากกลอน และสี่ แม้ว่ารายการนี้จะไม่ ครอบคลุม ชื่อเรื่อง l (a. จำหน่ายและความเหงาอยู่ในแยก ขอบเขต ระหว่างตัวที่สอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราคุ้นเคยกับภาพของใบลดลงและความรุนแรงที่จะสร้าง บทกวีที่เต็มไปด้วยภาพที่ แต่คัมมิงจะแสดงความรุนแรงในหลายวิธีที่ ครั้งแรกที่คำพูดของตัวเอง: "ใบไม้ตกความเหงา" หรือ "ความเหงาใบตก". มันไม่ได้ทำงานได้ดีในการอ่านเป็นวิธีการที่ไม่ได้หรือไม่ ประการที่สองในระยะยาวเส้นยัน; การไหลลงของบทกวีที่เป็นทั้งที่สร้างขึ้นด้วยทั้งเส้นและเส้นของตัวอักษร ประการที่สามวงเล็บเหล่านั้น วงเล็บเป็นพิเศษโดยเนื้อแท้ คัมมิงแสดงให้เห็นถึงความเหงาโดยคดีคำที่จากส่วนที่เหลือของบทกวี และสี่แม้ว่ารายการนี​​้โดยไม่มีหมายถึงที่ครอบคลุมชื่อ ลิตร (ความแปลกแยกและความเหงา. มีอยู่ในการแยกเขตแดนระหว่างทั้งสองตัวอักษร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราคุ้นเคยกับภาพใบไม่ร่วง และ poignancy ที่สร้าง บทกวีจะเต็มรูปแบบของภาพที่ . แต่ คัมมิ่ง คือการแสดงที่ poignancy ได้หลายวิธี ก่อนคำพูดตัวเอง : " ใบไม้ตกความเหงา " หรือ " ความเหงาใบไม้ตก " มันไม่ทำงานก็อ่านอย่างนั้นใช่ไหม ? ประการที่สองในยาวยันบรรทัดการไหลลงของบทกวีที่เป็นทั้งขึ้นทั้งเส้น และเส้นของตัวอักษร วงเล็บสามเหล่านั้น วงเล็บเฉพาะอย่างโดยเนื้อแท้ . Cummings แสดงความเหงาโดยแปลกแยกคำนั้นจากส่วนที่เหลือของบทกวี และสี่ แม้ว่ารายการนี้จะไม่ครอบคลุม ชื่อเรื่อง L ( A . การโอนและความเหงาโดยธรรมชาติในการแยก , ขอบเขตระหว่างสองตัวอักษร