The higher level of mental health p

The higher level of mental health problems in adolescent adoptees compared to non-adopted peers corresponds well with
previous studies reporting higher scores of ADHD, major depressive disorder (MDD) (Keyes, Sharma, Elkins, Iacono, & McGue,
2008), OCD (Cederblad, Hook, Irhammar, & Mercke, 1999) and higher prevalence of ADHD medication (Lindblad et al., 2010)
in adolescents who were adopted internationally. However, few studies have found differences for internalizing problems
(Bimmel et al., 2003; Versluis-den Bieman & Verhulst, 1995). This discrepancy might be explained by the way internalizing
disorders are measured. Most studies have used the CBCL where symptoms of anxiety and depression are combined in one
subscale (“anxious-depressed”). In the present study, where these disorders were examined separately, we found significant
differences in symptoms of depression, but not anxiety. It might therefore be argued that the combination of symptoms of
anxiety and depression in one scale hides potential differences in depressive symptoms.
The magnitude of differences in mental health problems between adopted and non-adopted adolescents was larger in the
present study than in most previous studies (Bimmel et al., 2003; Keyes et al., 2008). The combined effect sizes reported in the
meta-analyses by Bimmel et al. (2003) ranged from Cohen's d > 0.05 to

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาสุขภาพจิตในวัยรุ่น adoptees เมื่อเทียบกับเพื่อนที่ไม่ได้นำมาใช้ในระดับสูงขึ้นสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้รายงานคะแนนสูงของภาระผูกพัน ซึมเศร้า (MDD) (Keyes, Sharma, Elkins, Iacono, & McGue2008), OCD (Cederblad ตะขอ Irhammar, & Mercke, 1999) และชุกสูงยาภาระผูกพัน (Lindblad et al., 2010)ในวัยรุ่นที่ถูกนำมาใช้ในระดับสากล อย่างไรก็ตาม บางการศึกษาพบความแตกต่างสำหรับ internalizing ปัญหา(Bimmel et al., 2003 Versluis-den Bieman และ Verhulst, 1995) ความขัดแย้งนี้อาจอธิบาย internalizing โดยวิธีเป็นวัดความผิดปกติ การศึกษาส่วนใหญ่ใช้ CBCL ซึ่งรวมอาการของความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าในsubscale ("กังวลหดหู่") ในการศึกษาปัจจุบัน ซึ่งโรคเหล่านี้ถูกตรวจสอบต่างหาก เราพบอย่างมีนัยสำคัญความแตกต่างของอาการของโรคซึมเศร้า วิตกกังวลไม่ มันอาจจึงสามารถโต้เถียงที่รวมของอาการความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าในระดับหนึ่งซ่อนความแตกต่างเป็นไปในอาการ depressiveขนาดของความแตกต่างในปัญหาสุขภาพจิตระหว่างวัยรุ่นนำมาใช้ และไม่ได้นำมาใช้เป็นใหญ่ในการศึกษาอยู่มากกว่าในการศึกษาก่อนหน้านี้มากที่สุด (Bimmel และ al., 2003 Keyes et al., 2008) ขนาดผลรวมรายงานในการmeta-วิเคราะห์โดย Bimmel et al. (2003) อยู่ในช่วงจากของโคเฮน d > 0.05 การ < 0.13 การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าค่อนข้างใหญ่ผลขนาด มีของโคเฮน d 0.24 และ 0.15 สำหรับอาการของปัญหาที่วัด โดยการรายงานผู้ปกครองและ selfreport, externalizingตามลำดับ แต่ยังน้อยกว่าใน ปัจจุบันศึกษา (Keyes et al., 2008) หนึ่งคำอธิบายที่เป็นไปได้นี้ความขัดแย้งอาจแตก methodological เช่นตัวอย่างขนาดเล็กหรือวัดน้ำมันที่ใช้ในการศึกษาอายุ เป็นการส่วนใหญ่ศึกษาก่อนหน้ารวม adoptees ที่เกิดในปี 1970 อาจเป็นที่วัยรุ่นที่ได้รับการรับรองต่างประเทศพบปัญหาวันนี้กว่าทำเมื่อ 20 ปีที่ผ่านมา โดยสอดคล้องกับผลการวิจัยในการศึกษาตามตัวอย่างล่าสุด ที่มีขนาดของโคเฮน d ¼ 0.54 ผลพบสำหรับ externalizing ปัญหาพฤติกรรมวัดโดยการCBCL (Roskam & Stievenart, 2014), คล้ายกับขนาดผลที่ได้รับการตราสุขภาพจิตในการการศึกษาปัจจุบันเป็นเรื่องน่าสนใจ วัยรุ่นที่ถูกนำมาใช้แสดงให้เห็นความยืดหยุ่นเป็นเพื่อนของพวกเขาไม่ได้นำมาใช้ ในระดับเดียวกันแม้แม้ว่า พวกเขาสามารถรายงานอาการเพิ่มมากขึ้นของปัญหาสุขภาพจิต สนใจโดยเฉพาะเป็นการค้นพบของความแตกต่างไม่ครอบครัวสามัคคีที่เปรียบเทียบกับการไม่นำเพื่อน แนะนำให้ ครอบครัวได้ดัดแปลงดี นี้สามารถเข้าใจในแสงของการวิจัยที่ผู้ปกครองของ adoptees ได้อธิบายไว้ว่าเป็นคำที่เกี่ยวข้องใน upbringing ของบุตรบุญธรรม(Juffer และ van Ijzendoorn, 2005 Schwartz และฟินลีย์ 2006) มันจะสอดคล้องกับงานวิจัยก่อนหน้านี้แสดงความแตกต่างไม่ผู้ปกครอง adoptive และชีวภาพทางโต้ตอบกับของวัยรุ่น (Rueter, Keyes, Iacono, & McGue, 2009)ความสัมพันธ์ระหว่างคะแนนความยืดหยุ่นและอาการของปัญหาสุขภาพจิตที่พบในการศึกษาปัจจุบันจะคล้ายการศึกษาก่อนหน้านี้ที่ใช้อ่านเพื่อวัดความยืดหยุ่นในนอร์เวย์วัยรุ่น (Hjemdal et al., 2007 Skrove, Romundstad, &Indredavik, 2013) เป็นการศึกษาที่แสดงว่า คะแนนของการทำงานและคุณภาพของครอบครัวเพื่อนความสัมพันธ์กับมี correlated กับผลลัพธ์ของสุขภาพจิตในหมู่วัยรุ่นที่ได้นำมาใช้ (Cederblad et al., 1999 McGuinness et al.,2005) . อย่างไรก็ตาม การศึกษาเหล่านี้ได้ไม่เปรียบเทียบเชื่อมโยงพบ adoptees กับเพื่อนที่ไม่ได้นำมาใช้ เราคือ การส่วนของความรู้ การศึกษาแรกเพื่อตรวจสอบการโต้ตอบระหว่างสถานะยอมรับและความยืดหยุ่นในด้านสุขภาพจิตผลลัพธ์ที่ ผลการวิจัยสนับสนุนสมมติฐานของอิทธิพลของความยืดหยุ่น ป้องกัน อย่างไรก็ตาม ไม่ติดต่อที่สำคัญพบระหว่างคะแนนความยืดหยุ่นและยอมรับสถานะการขัดกับการศึกษาก่อนหน้า (Hjern et al., 2002 Keyes et al., 2008) เราไม่พบความแตกต่างใด ๆ ในสถานะประชากรวัด โดยการศึกษาผู้ปกครองและทรัพยากรทางเศรษฐกิจรับรู้ในครอบครัวบุญธรรม และไม่นำวัยรุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระดับที่สูงขึ้นของปัญหาสุขภาพจิตใน adoptees
วัยรุ่นเมื่อเทียบกับเพื่อนที่ไม่ได้นำมาใช้สอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้รายงานคะแนนที่สูงขึ้นของผู้ป่วยสมาธิสั้นโรคซึมเศร้า(MDD) (คีย์ส, ชาร์เอลกินส์, Iacono และ McGue,
2008) โรค ( Cederblad, ตะขอ Irhammar และ Mercke, 1999) และความชุกสูงของยาสมาธิสั้น (บลาด et al., 2010)
ในวัยรุ่นที่นำมาใช้ในระดับสากลที่ได้รับ อย่างไรก็ตามการศึกษาพบว่าเพียงไม่กี่คนที่แตกต่างกันสำหรับปัญหา internalizing
(Bimmel et al, 2003;. Versluis-den Bieman และ Verhulst, 1995) ความแตกต่างนี้อาจจะอธิบายได้ด้วยวิธี internalizing
ความผิดปกติของวัด การศึกษาส่วนใหญ่ได้ใช้ CBCL ที่อาการของความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าจะรวมกันในหนึ่ง
subscale ("กังวล-ความสุข") ในการศึกษาปัจจุบันที่ผิดปกติเหล่านี้มีการตรวจสอบแยกกันอย่างมีนัยสำคัญที่เราพบความแตกต่างในอาการของภาวะซึมเศร้า แต่ไม่ได้วิตกกังวล ดังนั้นจึงอาจจะมีการถกเถียงกันอยู่ว่าการรวมกันของอาการของความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าในหนึ่งขนาดซ่อนความแตกต่างที่อาจเกิดขึ้นในอาการซึมเศร้า. ขนาดความแตกต่างในปัญหาสุขภาพจิตระหว่างนำมาใช้และวัยรุ่นที่ไม่ได้นำมาใช้มีขนาดใหญ่ในการศึกษาครั้งนี้กว่าในการศึกษาก่อนหน้ามากที่สุด(Bimmel et al, 2003;.. คีย์ส et al, 2008) ขนาดผลกระทบโดยรวมรายงานในmeta-วิเคราะห์โดย Bimmel et al, (2003) ตั้งแต่งโคเฮน> 0.05 <0.13 ผลการศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นมากขึ้นค่อนข้างใหญ่ขนาดอิทธิพลกับ d โคเฮน 0.24 และ 0.15 สำหรับอาการของปัญหา externalizing วัดจากรายงานของผู้ปกครองและ selfreport, ตามลำดับแม้ว่าจะยังคงมีขนาดเล็กกว่าในการศึกษาในปัจจุบัน (คีย์ส et al., 2008) หนึ่งคำอธิบายที่เป็นไปได้สำหรับเรื่องนี้แตกต่างอาจจะมีความแตกต่างของวิธีการเช่นตัวอย่างขนาดเล็กหรือมาตรการน้ำมันดิบใช้ในการศึกษาที่มีอายุมากกว่า ในฐานะที่เป็นส่วนใหญ่ของการศึกษาก่อนหน้านี้รวม adoptees เกิดในปี 1970 ก็อาจเป็นไปได้ว่าวัยรุ่นที่ได้รับการรับรองในระดับสากลพบปัญหามากขึ้นในปัจจุบันกว่าที่พวกเขาเมื่อ20 ปีก่อน ซึ่งสอดคล้องกับผลการวิจัยในการศึกษาบนพื้นฐานของการเป็นตัวอย่างล่าสุดที่มีขนาดผลของงโคเฮน¼ 0.54 ได้พบ externalizing ปัญหาพฤติกรรมวัดจาก CBCL (Roskam และ Stievenart 2014) คล้ายกับขนาดอิทธิพลที่ได้รับสำหรับ หลายเครื่องมือสุขภาพจิตในการศึกษาในปัจจุบัน. ที่น่าสนใจวัยรุ่นที่ถูกนำมาใช้แสดงให้เห็นในระดับเดียวกันของความยืดหยุ่นในขณะที่คนรอบข้างนำมาใช้ไม่ใช่ของพวกเขาแม้แม้ว่าพวกเขาจะรายงานอาการมากขึ้นของปัญหาสุขภาพจิต น่าสนใจเป็นพิเศษคือการค้นพบที่ไม่แตกต่างในการทำงานร่วมกันในครอบครัวเมื่อเทียบกับเพื่อนที่ไม่ได้นำมาใช้บอกว่าครอบครัวที่มีการปรับตัวได้ดี ซึ่งอาจจะเข้าใจในแง่ของการวิจัยที่พ่อแม่ของ adoptees ได้รับการอธิบายว่ามีส่วนร่วมอย่างมากในการศึกษาของเด็กนำ (Juffer และรถตู้ Ijzendoorn 2005; ชวาร์ตซ์และเอฟ 2006) มันเป็นต่อไปในทิศทางเดียวกับการวิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างในวิธีที่พ่อแม่บุญธรรมและชีวภาพโต้ตอบกับวัยรุ่นของพวกเขา (RUETER คีย์ส, Iacono และ McGue 2009). สมาคมระหว่างคะแนนความยืดหยุ่นและอาการของปัญหาสุขภาพจิตที่พบในปัจจุบัน การศึกษาที่มีความคล้ายคลึงกับการศึกษาก่อนหน้านี้ที่ใช้อ่านในการวัดความยืดหยุ่นในวัยรุ่นนอร์เวย์(Hjemdal et al, 2007;. Skrove, Romundstad และIndredavik 2013) มันเป็นต่อไปในทิศทางเดียวกับการศึกษาแสดงให้เห็นว่าคะแนนของการทำงานครอบครัวและคุณภาพของความสัมพันธ์เพียร์มีความสัมพันธ์ไปสู่ผลลัพธ์ด้านสุขภาพจิตในหมู่วัยรุ่นที่ได้รับการรับรอง (Cederblad et al, 1999;. กินเนสส์, et al. 2005) อย่างไรก็ตามการศึกษาเหล่านี้ไม่ได้เปรียบเทียบสมาคมพบ adoptees กับเพื่อนที่ไม่ได้นำมาใช้ การศึกษาของเราคือการที่ดีที่สุดของความรู้ของเราการศึกษาครั้งแรกเพื่อตรวจสอบการทำงานร่วมกันระหว่างสถานะการยอมรับและความยืดหยุ่นในการสุขภาพจิตผล ผลการวิจัยสนับสนุนสมมติฐานของอิทธิพลป้องกันของความยืดหยุ่น; แต่ไม่มีการทำงานร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญได้รับการพบกันระหว่างคะแนนความยืดหยุ่นและสถานะการยอมรับ. ขัดกับการศึกษาก่อนหน้า (Hjern, et al., 2002;. คีย์ส et al, 2008) เราไม่พบความแตกต่างใด ๆ ในสถานะทางสังคมและเศรษฐกิจโดยวัดจากการศึกษาผู้ปกครองและการรับรู้ทางเศรษฐกิจทรัพยากรในครอบครัวระหว่างนำมาใช้และไม่นำมาใช้วัยรุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับที่สูงขึ้นของปัญหาสุขภาพจิตในวัยรุ่นเมื่อเทียบกับ adoptees ไม่รับเพื่อนที่สอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้รายงานคะแนนสูงกว่า
ของอาการสมาธิสั้น โรคซึมเศร้า ( MDD ) ( คีย์ , เครื่องเ คิ้นไอโคโน& mcgue
, , , 2008 ) , OCD ( cederblad , ตะขอ , irhammar & mercke , 1999 ) และสูงกว่า ความชุกของยาสมาธิสั้น ( lindblad et al . , 2010 )
ในวัยรุ่นที่ใช้ในระดับสากล อย่างไรก็ตาม การศึกษาน้อยได้พบความแตกต่างสำหรับเก็บกดปัญหา
( bimmel et al . , 2003 ; versluis เดน bieman & verhulst , 1995 ) ความแตกต่างนี้อาจอธิบายวิธีเก็บกด
ความผิดปกติจะวัด การศึกษาส่วนใหญ่มีการใช้ cbcl ที่อาการของความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าจะรวมกันในหนึ่ง
( ( " กังวลหดหู่ " )ในการศึกษาปัจจุบัน ซึ่งความผิดปกติเหล่านี้มีการแยกกัน เราพบความแตกต่าง
ในอาการของภาวะซึมเศร้า แต่ไม่กังวล ดังนั้นมันอาจจะแย้งว่า การรวมกันของอาการ
ความวิตกกังวลและความซึมเศร้าในมาตราหนึ่งซ่อนความแตกต่างที่อาจเกิดขึ้นในภาวะซึมเศร้า .
ขนาดของความแตกต่างระหว่างในปัญหาสุขภาพจิตและวัยรุ่นก็ไม่รับเลี้ยงขนาดใหญ่ใน
ปัจจุบันศึกษามากกว่าก่อนหน้านี้ส่วนใหญ่ศึกษา ( bimmel et al . , 2003 ; และ et al . , 2008 ) ขนาดผลรวมรายงานใน
โดยวิธีการวิเคราะห์เมต้า โดย bimmel et al . ( 2003 ) มีค่า Cohen D > 0.05 < 0.13 . การศึกษาล่าสุดแสดงผลค่อนข้างใหญ่ขนาดกับโคเฮน D , 0.24 และ 0.15 ตามลำดับ สำหรับอาการของปัญหาภายนอกวัดโดยรายงานผู้ปกครอง และ selfreport
, ตามลำดับ แม้ว่ายังคงมีขนาดเล็กกว่าในการศึกษา ( พ. et al . , 2008 ) คำอธิบายเดียวที่เป็นไปได้สำหรับความขัดแย้งนี้
อาจจะแตกต่างตรง เช่นตัวอย่างขนาดเล็กหรือมาตรการดิบใช้ในการศึกษาแก่
เป็นส่วนใหญ่ของการศึกษาก่อนหน้านี้รวม adoptees เกิดในปี 1970 , มันอาจจะว่า วัยรุ่นที่ได้รับการยอมรับในระดับสากล พบปัญหามากขึ้น
วันนี้กว่าที่พวกเขาทำเมื่อ 20 ปีก่อน นี้จะสอดคล้องกับผลการวิจัยในการศึกษาตาม
ล่าสุดตัวอย่างที่มีผลต่อขนาดของ Cohen D ¼ 0.54 พบการแสดงออกปัญหาวัดด้วย
cbcl ( roskam stievenart & ,2014 ) คล้ายกับผลขนาดได้รับหลายของเครื่องมือในการศึกษาปัจจุบันสุขภาพจิต
.
แต่วัยรุ่นที่ถูกนำมาแสดงในระดับเดียวกันของความเป็นเพื่อนของพวกเขาไม่รับ แม้แต่
ถึงแม้ว่าพวกเขารายงานอาการของปัญหาสุขภาพจิต ที่น่าสนใจโดยเฉพาะคือการหาของไม่แตกต่างกันในการเปรียบเทียบกับไม่ใช้
ครอบครัวเพื่อนแนะนำว่า ครอบครัวต้องปรับตัวได้ดี นี้สามารถเข้าใจได้
แสงของการวิจัยที่พ่อแม่ของ adoptees ได้รับการอธิบายว่าเกี่ยวข้องอย่างมากในการศึกษาของบุตร บุญธรรม
( juffer &รถตู้ ijzendoorn , 2005 ; Schwartz & Finley , 2006 ) มันเป็นเพิ่มเติมที่สอดคล้องกับงานวิจัยก่อนหน้านี้แสดงไม่แตกต่างกันใน
ทางชีวภาพและพ่อแม่บุญธรรม โต้ตอบกับลูกวัยรุ่น ( rueter Keyes ไอโคโน& , , , mcgue , 2009 ) .
ความสัมพันธ์ระหว่างคะแนนความยืดหยุ่นและอาการของปัญหาสุขภาพจิตที่พบในการศึกษาครั้งนี้ คือ เพื่อการศึกษาการใช้คล้ายกัน
อ่านการวัดความยืดหยุ่นในนอร์เวย์วัยรุ่น ( hjemdal et al . , 2007 ; skrove , romundstad &
indredavik , 2013 )มันเป็นเพิ่มเติมที่สอดคล้องกับการศึกษาแสดงให้เห็นว่าคะแนนการทำหน้าที่ของครอบครัว และ คุณภาพของความสัมพันธ์
เพื่อนมีความสัมพันธ์กับผลลัพธ์สุขภาพจิตของวัยรุ่นที่ได้รับการรับรอง ( cederblad et al . , 1999 ;
เมิ่กกีเนิส et al . , 2005 ) อย่างไรก็ตามการศึกษานี้ไม่พบ adoptees เปรียบเทียบสมาคมไม่รับเพื่อน การศึกษาของเราคือเพื่อ
ที่ดีที่สุดของความรู้ของเรา