ใบที่แปดนี้ไซร้แม้นได้สม คงชื่นชมสุขีเป็นที่สองเปรียบเหมือนต้นพฤษามณทาทอง รากแก้วต้องขาดไปอยู่ไม่ทนเวลานี้ก็แล้งต้องแบ่งรับ จงเปลี่ยนกลับย้ายที่จึงมีผลถามหาของหายหายากลำบากค้น ถามหาคนปราถณาจะได้สมอารมณ์ตนถ้ารำพึงถึงลาภจงทราเถิด ไม่ประเสริฐอย่าได้เคืองเรื่องลาภผลใบที่แปดแม้นความมีคดีพ้น หมดนิพนธ์สำญเท่านั้นเอย