Assessing readiness to changeAssess

Assessing readiness to change
Assessing readiness to change is an important step in any intervention. Readiness is identified by assessing an individual’s motivation and confidence to change behaviour. The person should be asked about the importance of making a particular change (assessing motivation), using a scale of 1-10, with 1 being not at all important and 10 being very important. Confidence to change should be assessed in the same way, with 1 being not at all confident in ability to make the change and 10 being very confident. This informs the nurse of the next steps and what information the patient needs. If importance is high but confidence is low, confidence-boosting information is required such as strategies that could support the person. If both importance and confidence is high, the person is ready to change. Mid-range scores reflect ambivalence. The nurse can help the patient to resolve any uncertainty by asking what would help the person achieve a higher score, and discussing the advantages of change versus the disadvantages, as well as the disadvantages of no change. It is useful to ask how the person might reduce any disadvantages. Understanding what motivates the person is important. The healthcare professional should avoid sounding judgemental. Honest evidenced-based answers to patients’ questions are vital because these individuals often complain about receiving mixed messages and conflicting advice (Elwell et al 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเมินความพร้อมในการเปลี่ยนแปลง
ประเมินความพร้อมในการเปลี่ยนแปลงเป็นขั้นตอนสำคัญในการแทรกแซงใด ๆ ระบุความพร้อม โดยการประเมินของแต่ละบุคคลแรงจูงใจและความเชื่อมั่นการเปลี่ยนพฤติกรรม คนควรถูกถามเกี่ยวกับความสำคัญของการเปลี่ยนแปลง (ประเมินแรงจูงใจ), ใช้สเกล 1-10, 1 ไม่สำคัญและ 10 มีความสำคัญมาก ควรประเมินเดียว ความมั่นใจในการเปลี่ยนแปลงกับการไม่มั่นใจในความสามารถในการทำการเปลี่ยนแปลงและ 10 ที่ถูกใจ นี้จะแจ้งพยาบาลของถัดไปขั้นตอนที่ข้อมูลต้องการให้ผู้ป่วย ถ้าสำคัญสูง แต่มีความเชื่อมั่น ข้อมูลส่งเสริมความเชื่อมั่นจะต้องเช่นกลยุทธ์ที่สามารถสนับสนุนบุคคล ถ้าความสำคัญและความมั่นใจสูง คนนี้พร้อมที่จะเปลี่ยน คะแนนปานกลางแสดง ambivalence พยาบาลสามารถช่วยผู้ป่วยแก้ไขความไม่แน่นอนใด ๆ โดยถามอะไรจะช่วยบุคคลให้บรรลุคะแนนสูง และการสนทนาข้อดีของการเปลี่ยนแปลงเมื่อเทียบกับข้อเสีย เป็นข้อเสียของการไม่เปลี่ยนแปลง ใช้ถามว่าบุคคลอาจลดข้อเสียใด ๆ เข้าใจว่าแรงบันดาลใจนั้น ๆ เป็นสำคัญ แพทย์ควรหลีกเลี่ยง judgemental หู ซื่อสัตย์เป็นหลักฐานตามคำตอบของคำถามของผู้ป่วยที่มีความสำคัญเนื่องจากบุคคลเหล่านี้มักจะบ่นเกี่ยวกับข้อรับผสมและคำแนะนำความขัดแย้ง (อินเตอร์เน็ต et al 2013) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประเมินความพร้อมที่จะเปลี่ยนแปลง
การประเมินความพร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงเป็นขั้นตอนสำคัญในการแทรกแซง พร้อมระบุ โดยประเมินแรงจูงใจของแต่ละบุคคลและความมั่นใจในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม คนที่ควรจะถามเกี่ยวกับความสำคัญของการเปลี่ยนแปลงโดยเฉพาะ ( ประเมินแรงจูงใจ ) โดยใช้สเกล 1-10 กับ 1 เป็นไม่ได้ทั้งหมดที่สำคัญและ 10 เป็นสิ่งสำคัญมากความมั่นใจในการเปลี่ยนแปลงควรได้รับการประเมินในลักษณะเดียวกันกับ 1 เป็นที่ไม่มั่นใจในความสามารถที่จะทำให้การเปลี่ยนแปลงและ 10 มีความมั่นใจมาก นี้แจ้งให้พยาบาลในขั้นตอนถัดไปและสิ่งที่ข้อมูลที่ผู้ป่วยต้องการ ถ้าความสำคัญสูงแต่ความมั่นใจต่ำ ความเชื่อมั่นเพิ่มข้อมูลที่ต้องการ เช่น กลยุทธ์ที่สามารถรองรับคนถ้าทั้งความสำคัญและมีความมั่นใจสูง เป็นคนที่พร้อมจะเปลี่ยนแปลง คะแนนช่วงกลางถึงไม่แน่ใจ พยาบาลจะช่วยให้ผู้ป่วยเพื่อแก้ปัญหาความไม่แน่นอนใด ๆขอให้สิ่งที่จะช่วยให้บุคคลบรรลุคะแนนสูง และพูดถึงข้อดีของการเปลี่ยนแปลงเมื่อเทียบกับข้อเสีย เป็นข้อเสียของการไม่มีการเปลี่ยนแปลงมันเป็นประโยชน์ที่จะถามว่า บุคคลอาจลดข้อเสีย ความเข้าใจสิ่งที่กระตุ้นบุคคลเป็นสำคัญ การดูแลสุขภาพมืออาชีพควรหลีกเลี่ยงเสียงตัดสิน . เที่ยงตรงสูง ตามคำตอบของผู้ป่วยเป็นสำคัญ เพราะบุคคลเหล่านี้มักจะบ่นเกี่ยวกับการได้รับข้อความผสมและคำแนะนำที่ขัดแย้งกัน ( อิลเวล et al
2013 )