Several authors have described the

Several authors have described the crucial importance of accurate differentiation of E. histolytica from E. dispar, E. moshkovskii, and other morphologically similar species of Entamoeba for proper clinical management of patients and for assessment of their actual prevalence in different geographical regions [13]. To date, several microscopy-based epidemiological surveys to study the prevalence of E. histolytica and E. dispar have been performed in different parts of Brazil, but these studies were carried out without using molecular methods to accurately identify the species. In Brazil, the standard clinical approach is to treat all asymptomatic individuals who present with cysts in their feces with an antiprotozoal agent. This approach to treatment results in the indiscriminate use of antiamoebic drugs and has led to increased minimum inhibitory concentrations of these therapeutic agents against E. histolytica, with the potential for resistant strains to appear [24, 25].

In this study, we described the development of a real-time PCR system for the differential diagnosis of three species of Entamoeba that share identical or similar morphology as both cysts and trophozoites. The standardization of these PCR reactions is an important step in developing an efficient system for the identification of Entamoeba species. Most molecular diagnostic tools detect only E. histolytica and do not detect other morphologically identical or similar species, giving rise to several questions. A previous study has already demonstrated a situation in which samples that were positive by microscopic examination for the E. histolytica/E. dispar complex were identified as E. hartmanni after analysis by two different molecular methods [20]. To avoid this potential confusion and provide complete epidemiologic data on parasitic infections, it is important to develop a reliable system for the identification and differentiation of pathogenic and nonpathogenic parasites. For this approach, real-time PCR methodology is an interesting possibility because of its high sensitivity and specificity as well as its speed in processing samples, while SYBR Green technology represents a less expensive option for developing real-time PCR protocols in developing countries. Additionally, the SYBR Green approach is especially attractive for those who already have the conventional PCR assay running and want to convert to the real-time format [12].

The presented assays successfully amplified positive controls from E. histolytica, E. dispar, and E. hartmanni, demonstrating no amplification of DNA from other intestinal parasites. Furthermore, the amplification was successfully tested on amounts of DNA ranging between 7.34 pg and 0.0143 pg for E. histolytica and between 264 pg and 0.5156 pg for E. dispar. These results demonstrated a high sensitivity. Other studies have presented detection limits at higher DNA concentrations, such as 0.2 pg for E. histolytica and 2.0 pg for E. dispar [16, 26]. For E. hartmanni, amplification was observed even with a lower DNA concentration. However, the lack of E. hartmanni parasites must be considered in analyzing the E. hartmanni detection protocol, a limitation that was circumvented by subjecting the specific fragment amplified to a cloning procedure. Certainly, the high number of copies of the target sequence in the cloned plasmids allowed the amplification of specific E. hartmanni DNA with lower quantities of DNA.

Among the 48 samples that were diagnosed as containing the complex by microscopic examination, 37 samples were identified as E. dispar. However, there was no DNA amplification of E. histolytica among these samples, neither with conventional PCR nor with real-time PCR. These results demonstrate the importance of accurate identification of Entamoeba species by alternative and sensitive molecular methods, considering the relevance of these results to ensuring adequate treatment. Two samples with E. dispar also presented Strongyloides stercoralis and hookworms, parasites that need specific treatment. Because E. histolytica was not detected by 2 different and sensitive protocols, there is a high chance no antiamoebic treatment was actually necessary. These sample results can be compared to the natural distribution of the parasite in Brazil, which has remained unknown since E. histolytica was separated into two species. It is possible that the pathogenic species has a low prevalence in Rio de Janeiro, in southeast Brazil, while E. dispar exists at a higher frequency in this area. This hypothesis corroborates other studies conducted over the past few years in different parts of Brazil, which have suggested that E. histolytica is more common in the north and extreme northeast of Brazil and is rare in other regions [7, 27]. If this is true, accurate diagnosis becomes even more important to clinical conduct because other Entamoeba species can lead to misidentification.

The presence of other species identified as part of the complex is a problem that has been previously reported in the literature [22]. For this reason, this study also proposes the standardization of real-time PCR protocols for the identification of Entamoeba species other than the complex. Of the samples analyzed, 11 samples remained unidentified after the multiplex real-time PCR protocol and were submitted to screening for E. hartmanni DNA; this species’ DNA was successfully amplified in four samples. Seven further samples remained negative after this analysis. However, further microscopic examination of these samples revealed another possible explanation for this negative result: the presence of Entamoeba coli cysts in the majority of these samples. It is possible that the presence of immature cysts in those samples resulted in a false positive diagnosis of the E. histolytica/E. dispar complex on microscopic examination.

Our results highlight the importance of accurate identification of Entamoeba species. In the diagnosis of amoebiasis, a simple detection at the level of the E. histolytica/E. dispar complex has been considered sufficient cause for clinical treatment. It is understandable for hospitals operating with limited funds to proceed in this manner. However, reference centers such as university hospitals or public health centers should use techniques such as PCR or antigen detection, described in the literature, for complete identification at the species level, of bacteria, viruses, fungi, and parasites [22, 28]. Accurate identification is extremely important for exact diagnosis and for providing correct epidemiological data.

Accurate diagnosis of amoebiasis is crucial in order for physicians to prescribe proper treatment. These laboratory results present important information that will help clinicians decide whether to apply an antiamoebic treatment or search for a different etiology for the presented symptoms. Only the specific detection of E. histolytica confirms a diagnosis of amoebiasis, while the identification of other nonpathogenic amoebas can lead clinical investigators to search for different pathologies with similar symptoms that would not be considered without this information.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายผู้เขียนได้อธิบายความสำคัญสำคัญต้องสร้างความแตกต่างของ E. histolytica E. dispar, E. moshkovskii และอื่น ๆ morphologically คล้ายพันธุ์ Entamoeba สำหรับการจัดการทางคลินิกที่เหมาะสมของผู้ป่วย และประเมินความชุกจริงในภูมิภาคทางภูมิศาสตร์ต่าง ๆ [13] วันที่ หลาย microscopy ตามความสำรวจเพื่อศึกษาความชุกของ E. histolytica และ E. dispar ได้ปฏิบัติในส่วนต่าง ๆ ของประเทศบราซิล แต่การศึกษานี้ได้ดำเนินการโดยวิธีการระดับโมเลกุลเพื่อระบุสายพันธุ์ได้อย่างถูกต้อง ในบราซิล วิธีการทางคลินิกแบบมาตรฐานคือการ รักษาบุคคลแสดงอาการทั้งหมดที่นำเสนอ มีซีสต์ในอุจจาระของตัวแทน antiprotozoal วิธีการนี้รักษาผลในการเลือกใช้ยา antiamoebic และได้นำไปเพิ่มต่ำสุดลิปกลอสไขความเข้มข้นของตัวแทนเหล่านี้รักษากับ E. histolytica มีศักยภาพสำหรับสายพันธุ์ที่ทนฟัง [24, 25]ในการศึกษานี้ เราอธิบายการพัฒนาของระบบ PCR แบบเรียลไทม์สำหรับการวินิจฉัยที่แตกต่างของ Entamoeba สามชนิดที่คล้ายกัน หรือสัณฐานวิทยาเป็นซีสต์และ trophozoites มาตรฐานของปฏิกิริยา PCR นี้เป็นขั้นตอนสำคัญในการพัฒนาระบบมีประสิทธิภาพสำหรับการระบุพันธุ์ Entamoeba เครื่องมือวินิจฉัยระดับโมเลกุลส่วนใหญ่ตรวจสอบเฉพาะ E. histolytica และพบ morphologically เหมือน หรือคล้ายกันชนิดอื่น ให้เพิ่มขึ้นหลายคำถาม การศึกษาก่อนหน้านี้แล้วได้แสดงให้เห็นว่าสถานการณ์ในตัวอย่างที่เป็นบวก โดยตรวจสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์สำหรับ E. histolytica/E. dispar ซับซ้อน ระบุเป็น E. hartmanni หลังจากวิเคราะห์ โดยสองวิธีโมเลกุล [20] เพื่อหลีกเลี่ยงความสับสนนี้อาจเกิดขึ้น และให้ข้อมูลสมบูรณ์ epidemiologic เสียงฟู่เหมือนกาฝากติดเชื้อ มันเป็นสิ่งสำคัญในการพัฒนาระบบความน่าเชื่อถือในการระบุและสร้างความแตกต่างของปรสิต nonpathogenic และอุบัติ สำหรับวิธีการนี้ วิธี PCR แบบเรียลไทม์จะมีความน่าสนใจเนื่องจาก มีความไวสูง และ specificity ตลอดจนความเร็วในการประมวลผลตัวอย่าง ในขณะที่เทคโนโลยี SYBR Green แทนตัวแพงสำหรับพัฒนาโพรโทคอ PCR แบบเรียลไทม์ในประเทศกำลังพัฒนา นอกจากนี้ วิธี SYBR Green ได้น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่มีทดสอบ PCR แบบเดิมที่ใช้แล้ว และต้องการแปลงไปเป็นรูปแบบเรียลไทม์ [12]Assays นำเสนอขยายควบคุมบวก จาก E. histolytica, E. dispar, E. hartmanni เห็นไม่ขยายดีเอ็นเอจากปรสิตในลำไส้อื่น ๆ เรียบร้อยแล้ว นอก ขยายที่ถูกทดสอบแล้วในจำนวนดีเอ็นเอที่ระหว่าง 7.34 pg และ pg 0.0143 E. histolytica และ 264 pg และ pg 0.5156 สำหรับ E. dispar ผลเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าความไวสูง การศึกษาอื่น ๆ ได้นำเสนอตรวจสอบวงเงินที่สูงกว่าดีเอ็นเอความเข้มข้น pg 0.2 สำหรับ E. histolytica และ pg 2.0 สำหรับ E. dispar [16, 26] สำหรับ E. hartmanni ขยายถูกสังเกตแม้จะ มีดีเอ็นเอเข้มข้นต่ำกว่า อย่างไรก็ตาม ขาด E. hartmanni กับต้องพิจารณาในการวิเคราะห์โพรโท E. hartmanni ตรวจ ข้อจำกัดที่ถูกคนนั้น ด้วยแล้วก็กดชัตเตอร์ส่วนเฉพาะที่ขยายกระบวนงานที่ cloning แน่นอน จำนวนของลำดับเป้าหมายใน plasmids โคลนสูงได้ขยายของ hartmanni E. เฉพาะดีเอ็นเอกับดีเอ็นเอปริมาณต่ำAmong the 48 samples that were diagnosed as containing the complex by microscopic examination, 37 samples were identified as E. dispar. However, there was no DNA amplification of E. histolytica among these samples, neither with conventional PCR nor with real-time PCR. These results demonstrate the importance of accurate identification of Entamoeba species by alternative and sensitive molecular methods, considering the relevance of these results to ensuring adequate treatment. Two samples with E. dispar also presented Strongyloides stercoralis and hookworms, parasites that need specific treatment. Because E. histolytica was not detected by 2 different and sensitive protocols, there is a high chance no antiamoebic treatment was actually necessary. These sample results can be compared to the natural distribution of the parasite in Brazil, which has remained unknown since E. histolytica was separated into two species. It is possible that the pathogenic species has a low prevalence in Rio de Janeiro, in southeast Brazil, while E. dispar exists at a higher frequency in this area. This hypothesis corroborates other studies conducted over the past few years in different parts of Brazil, which have suggested that E. histolytica is more common in the north and extreme northeast of Brazil and is rare in other regions [7, 27]. If this is true, accurate diagnosis becomes even more important to clinical conduct because other Entamoeba species can lead to misidentification.The presence of other species identified as part of the complex is a problem that has been previously reported in the literature [22]. For this reason, this study also proposes the standardization of real-time PCR protocols for the identification of Entamoeba species other than the complex. Of the samples analyzed, 11 samples remained unidentified after the multiplex real-time PCR protocol and were submitted to screening for E. hartmanni DNA; this species’ DNA was successfully amplified in four samples. Seven further samples remained negative after this analysis. However, further microscopic examination of these samples revealed another possible explanation for this negative result: the presence of Entamoeba coli cysts in the majority of these samples. It is possible that the presence of immature cysts in those samples resulted in a false positive diagnosis of the E. histolytica/E. dispar complex on microscopic examination.Our results highlight the importance of accurate identification of Entamoeba species. In the diagnosis of amoebiasis, a simple detection at the level of the E. histolytica/E. dispar complex has been considered sufficient cause for clinical treatment. It is understandable for hospitals operating with limited funds to proceed in this manner. However, reference centers such as university hospitals or public health centers should use techniques such as PCR or antigen detection, described in the literature, for complete identification at the species level, of bacteria, viruses, fungi, and parasites [22, 28]. Accurate identification is extremely important for exact diagnosis and for providing correct epidemiological data.Accurate diagnosis of amoebiasis is crucial in order for physicians to prescribe proper treatment. These laboratory results present important information that will help clinicians decide whether to apply an antiamoebic treatment or search for a different etiology for the presented symptoms. Only the specific detection of E. histolytica confirms a diagnosis of amoebiasis, while the identification of other nonpathogenic amoebas can lead clinical investigators to search for different pathologies with similar symptoms that would not be considered without this information.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้เขียนหลายคนได้อธิบายถึงความสำคัญของความแตกต่างที่สำคัญที่ถูกต้องของ E. histolytica จากอี dispar, อี moshkovskii และชนิดอื่น ๆ ที่คล้ายกันสัณฐานวิทยาของ Entamoeba สำหรับการจัดการทางคลินิกที่เหมาะสมของผู้ป่วยและการประเมินความชุกจริงของพวกเขาในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกัน [13] . ในวันที่หลายกล้องจุลทรรศน์ที่ใช้การสำรวจทางระบาดวิทยาเพื่อศึกษาความชุกของ E. histolytica และอี dispar ได้รับการดำเนินการในส่วนต่างๆของประเทศบราซิล แต่การศึกษาเหล่านี้ได้ดำเนินการโดยไม่ต้องใช้วิธีการโมเลกุลที่จะต้องระบุชนิด ในประเทศบราซิล, วิธีการทางคลินิกมาตรฐานคือการรักษาบุคคลที่ไม่มีอาการทั้งหมดที่นำเสนอที่มีซีสต์ในอุจจาระของพวกเขากับตัวแทน antiprotozoal วิธีการเพื่อผลการรักษาในการใช้ตามอำเภอใจของยาเสพติดและ antiamoebic นี้ได้นำไปสู่การเพิ่มความเข้มข้นของการยับยั้งขั้นต่ำของตัวแทนการรักษาเหล่านี้กับ E. histolytica มีศักยภาพสำหรับสายพันธุ์ที่ทนที่จะปรากฏ [24, 25]. ในการศึกษาครั้งนี้เราอธิบาย การพัฒนาของระบบเวลาจริง PCR สำหรับการวินิจฉัยแยกโรคในสามของสายพันธุ์ของ Entamoeba ที่ใช้ลักษณะทางสัณฐานวิทยาที่เหมือนกันหรือคล้ายกันเป็นซีสต์และ trophozoites มาตรฐานของปฏิกิริยา PCR เหล่านี้เป็นขั้นตอนที่สำคัญในการพัฒนาระบบที่มีประสิทธิภาพในการจำแนกสายพันธุ์ Entamoeba เครื่องมือวินิจฉัยโมเลกุลส่วนใหญ่ตรวจพบเพียง histolytica อีและไม่ตรวจสอบสายพันธุ์อื่น ๆ สัณฐานเหมือนกันหรือคล้ายกันก่อให้เกิดคำถามหลาย การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นแล้วสถานการณ์ที่กลุ่มตัวอย่างที่เป็นบวกโดยการตรวจด้วยกล้องจุลทรรศน์สำหรับ E. histolytica / E dispar ซับซ้อนถูกระบุว่าเป็นอี hartmanni หลังจากการวิเคราะห์โดยสองวิธีที่แตกต่างกันของโมเลกุล [20] เพื่อหลีกเลี่ยงความสับสนที่อาจเกิดขึ้นนี้และให้ข้อมูลทางระบาดวิทยาที่สมบูรณ์เกี่ยวกับการติดเชื้อพยาธิเป็นสิ่งสำคัญในการพัฒนาระบบที่เชื่อถือได้สำหรับการระบุและความแตกต่างของปรสิตที่ทำให้เกิดโรคและก่อโรค สำหรับวิธีการนี้แบบ real-time PCR เป็นวิธีการความเป็นไปได้ที่น่าสนใจเพราะความไวและความจำเพาะสูงเช่นเดียวกับความเร็วในการประมวลผลตัวอย่างในขณะที่ SYBR เทคโนโลยีสีเขียวแสดงถึงความเป็นตัวเลือกที่ราคาไม่แพงสำหรับการพัฒนาแบบ real-time PCR โปรโตคอลในประเทศกำลังพัฒนา นอกจากนี้วิธีการ SYBR สีเขียวโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่น่าสนใจสำหรับผู้ที่มีการทดสอบ PCR แบบเดิมทำงานและต้องการแปลงเป็นรูปแบบเรียลไทม์ [12]. นำเสนอการตรวจประสบความสำเร็จในการขยายการควบคุมในเชิงบวกจาก E. histolytica, อี dispar และ อี hartmanni แสดงให้เห็นถึงการขยายของดีเอ็นเอจากปรสิตลำไส้อื่น ๆ นอกจากนี้การขยายการทดสอบประสบความสำเร็จในปริมาณของดีเอ็นเอระหว่าง 7.34 PG และ 0.0143 PG สำหรับ histolytica อีและระหว่าง 264 และ 0.5156 PG PG สำหรับอี dispar ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นถึงความไวสูง การศึกษาอื่น ๆ ได้นำเสนอการตรวจวัดค่าความเข้มข้นของดีเอ็นเอที่สูงขึ้นเช่น 0.2 PG สำหรับ histolytica อีและ 2.0 PG สำหรับอี dispar [16, 26] สำหรับอี hartmanni ขยายก็สังเกตเห็นแม้จะมีความเข้มข้นของดีเอ็นเอที่ต่ำกว่า แต่ขาดของปรสิตอี hartmanni จะต้องได้รับการพิจารณาในการวิเคราะห์โปรโตคอลการตรวจสอบอี hartmanni ข้อ จำกัด ที่ได้รับการขัดขวางจากหนอนบ่อนไส้เฉพาะส่วนขยายไปยังขั้นตอนการโคลน แน่นอนว่าจำนวนที่สูงสำเนาของเป้าหมายลำดับในพลาสมิดโคลนได้รับอนุญาตให้ขยายเฉพาะอีดีเอ็นเอ hartmanni ที่มีปริมาณที่ลดลงของดีเอ็นเอ. ในบรรดา 48 ตัวอย่างที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นที่มีความซับซ้อนโดยการตรวจด้วยกล้องจุลทรรศน์, 37 ตัวอย่างที่ถูกระบุว่าเป็น อี dispar แต่ไม่พบว่ามีดีเอ็นเอของ E. histolytica ในหมู่ตัวอย่างเหล่านี้ไม่ว่าด้วยวิธี PCR แบบเดิมไม่กับ real-time PCR ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของประชาชนที่ถูกต้องของสายพันธุ์ Entamoeba โดยวิธีโมเลกุลทางเลือกและที่สำคัญการพิจารณาความเกี่ยวข้องของผลลัพธ์เหล่านี้เพื่อให้มั่นใจว่าการรักษาอย่างเพียงพอ สองตัวอย่างกับอี dispar ยังนำเสนอ Strongyloides stercoralis และพยาธิปากขอพยาธิที่ต้องรักษาที่เฉพาะเจาะจง เพราะ E. histolytica ไม่ได้ถูกตรวจพบโดย 2 โปรโตคอลที่แตกต่างกันและที่สำคัญมีโอกาสสูงที่ไม่มีการรักษา antiamoebic เป็นสิ่งจำเป็นจริง ผลตัวอย่างเหล่านี้สามารถนำมาเปรียบเทียบกับการกระจายตามธรรมชาติของปรสิตในบราซิลซึ่งยังคงไม่รู้จักตั้งแต่ E. histolytica ถูกแยกออกเป็นสองสายพันธุ์ มันเป็นไปได้ว่าสายพันธุ์ที่ทำให้เกิดโรคมีความชุกต่ำในริโอเดจาเนโรประเทศบราซิลในตะวันออกเฉียงใต้ในขณะที่อี dispar อยู่ที่ความถี่ที่สูงขึ้นในบริเวณนี้ สมมติฐานนี้ยืนยันการศึกษาอื่น ๆ ดำเนินการในช่วงสองสามปีที่ผ่านมาในส่วนต่างๆของประเทศบราซิลซึ่งได้ชี้ให้เห็นว่า E. histolytica พบมากในภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือสุดของประเทศบราซิลและเป็นของหายากในภูมิภาคอื่น ๆ [7, 27] ถ้าเป็นจริง, วินิจฉัยที่ถูกต้องแม้จะกลายเป็นสิ่งที่สำคัญมากขึ้นในการปฏิบัติทางคลินิกเพราะสายพันธุ์อื่น ๆ Entamoeba สามารถนำไปสู่การวินิจฉัย. การแสดงตนของสายพันธุ์อื่น ๆ ระบุว่าเป็นส่วนหนึ่งของความซับซ้อนเป็นปัญหาที่ได้รับการรายงานก่อนหน้านี้ในวรรณคดี [22] ด้วยเหตุนี้การศึกษาครั้งนี้ยังได้นำเสนอมาตรฐานของเรียลไทม์โพรโทคอ PCR เพื่อระบุตัวตนของสายพันธุ์ Entamoeba อื่น ๆ นอกเหนือจากที่ซับซ้อน ตัวอย่างการวิเคราะห์ 11 ตัวอย่างยังคงไม่ปรากฏชื่อหลังจากทวีคูณแบบ real-time PCR โปรโตคอลและถูกส่งไปตรวจคัดกรองดีเอ็นเออี hartmanni; ดีเอ็นเอสายพันธุ์นี้ถูกขยายประสบความสำเร็จในสี่ของกลุ่มตัวอย่าง เซเว่นตัวอย่างต่อไปยังคงอยู่ในเชิงลบหลังจากการวิเคราะห์นี้ อย่างไรก็ตามการตรวจด้วยกล้องจุลทรรศน์ต่อไปของกลุ่มตัวอย่างเหล่านี้เผยให้เห็นอีกคำอธิบายที่เป็นไปได้สำหรับผลลบนี้การปรากฏตัวของซีสต์ Entamoeba coli ในส่วนของตัวอย่างเหล่านี้ มันเป็นไปได้ว่าการปรากฏตัวของซีสต์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะในตัวอย่างเหล่านั้นมีผลในเชิงบวกการวินิจฉัยที่ผิดพลาดของ E. histolytica / E dispar ซับซ้อนในการตรวจสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์. ผลของเราเน้นความสำคัญของประชาชนที่ถูกต้องของสายพันธุ์ Entamoeba ในการวินิจฉัย amoebiasis, การตรวจสอบง่ายในระดับของ E. histolytica / E ที่ซับซ้อน dispar ได้รับการพิจารณาสาเหตุที่เพียงพอสำหรับการรักษาทางคลินิก เป็นที่เข้าใจในการดำเนินงานสำหรับโรงพยาบาลที่มีเงินทุน จำกัด ในการดำเนินการในลักษณะนี้ อย่างไรก็ตามศูนย์การอ้างอิงเช่นโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยหรือศูนย์สุขภาพของประชาชนควรจะใช้เทคนิคเช่นการตรวจสอบวิธี PCR หรือแอนติเจนที่อธิบายไว้ในวรรณกรรมสำหรับประชาชนที่สมบูรณ์ในระดับสายพันธุ์ของเชื้อแบคทีเรียไวรัสเชื้อราและปรสิต [22, 28] ประชาชนที่ถูกต้องเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับการวินิจฉัยที่แน่นอนและสำหรับการให้ข้อมูลทางระบาดวิทยาที่ถูกต้อง. การวินิจฉัยที่ถูกต้องของ amoebiasis เป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้แพทย์กำหนดการรักษาที่เหมาะสม ห้องปฏิบัติการเหล่านี้ส่งผลให้ข้อมูลที่สำคัญในปัจจุบันที่จะช่วยให้แพทย์ตัดสินใจว่าจะใช้การรักษา antiamoebic หรือค้นหาสาเหตุที่แตกต่างกันสำหรับอาการที่นำเสนอ เพียงตรวจสอบ E. histolytica ยืนยันการวินิจฉัยของ amoebiasis ขณะที่บัตรประจำตัวของอะมีบาก่อโรคอื่น ๆ ที่สามารถนำไปสู่การสืบสวนทางคลินิกเพื่อค้นหาโรคที่แตกต่างกันที่มีอาการคล้ายกันที่จะไม่ได้รับการพิจารณาโดยไม่มีข้อมูลนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลาย ๆ ผู้เขียนได้อธิบายถึงความสําคัญของความแตกต่างที่ถูกต้อง เช่นจาก E . dispar ทั้งหมด 12 ตัวอย่าง เช่น moshkovskii และอื่น ๆที่คล้ายกันจากชนิดของเดอร์มาแทนซัลเฟตสำหรับการจัดการทางคลินิกที่เหมาะสมของผู้ป่วยและเพื่อประเมินความชุกของพวกเขาที่เกิดขึ้นจริงในภูมิภาคทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกัน [ 13 ] วันที่จากการสำรวจระบาดวิทยาหลายกล้องจุลทรรศน์เพื่อศึกษาความชุกของ E . ทั้งหมด 12 ตัวอย่างและ E . dispar ได้รับดำเนินการในส่วนต่าง ๆของบราซิล แต่การศึกษาเหล่านี้ดำเนินการโดยวิธีโมเลกุลที่ถูกต้องระบุชนิด ในบราซิลวิธีการทางคลินิกมาตรฐานคือการรักษาทั้งหมดหรือบุคคลที่อยู่กับเชื้อในอุจจาระของพวกเขากับตัวแทน antiprotozoal . วิธีการนี้เพื่อผลลัพธ์ในการใช้ของยา และมี antiamoebic ไม่ก่อให้เกิดการเพิ่มความเข้มข้นต่ำสุดสามารถรักษาโรคเหล่านี้กับ E . ทั้งหมด 12 ตัวอย่าง ด้วยศักยภาพในการต้านทานสายพันธุ์ปรากฏ [ 24 , 25 ] .

ในการศึกษานี้เราอธิบายการพัฒนาระบบเรียลไทม์เพื่อตรวจวินิจฉัยในสามชนิดของเดอร์มาแทนซัลเฟต ที่เหมือนหรือคล้ายกัน ลักษณะเป็นทั้งเชื้อ trophozoites . มาตรฐานของปฏิกิริยา PCR เหล่านี้เป็นขั้นตอนสำคัญในการพัฒนาระบบที่มีประสิทธิภาพสำหรับการระบุของเดอร์มาแทนซัลเฟตชนิด เครื่องมือการวินิจฉัยระดับโมเลกุลส่วนใหญ่ตรวจสอบเฉพาะ Eทั้งหมด 12 ตัวอย่าง และไม่ตรวจสอบชนิดจากเหมือนหรือคล้ายกัน อื่น ๆ , ให้สูงขึ้นเพื่อคำถามหลายข้อ การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นถึงสถานการณ์ซึ่งในตัวอย่างที่ให้ผลบวกด้วยกล้องจุลทรรศน์สำหรับ E / E dispar ทั้งหมด 12 ตัวอย่างที่ถูกระบุว่าเป็นเช่น hartmanni หลังจากการวิเคราะห์ที่แตกต่างกันสองโมเลกุลโดยวิธี [ 20 ]เพื่อหลีกเลี่ยงความสับสนที่อาจเกิดขึ้น และให้ข้อมูลทางระบาดวิทยาที่สมบูรณ์เกี่ยวกับการติดเชื้อปรสิต มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะพัฒนาระบบที่เชื่อถือได้สำหรับการระบุและการก่อโรค และ nonpathogenic ปรสิต สำหรับวิธีนี้ วิธี PCR แบบเรียลไทม์ เป็นโอกาสที่น่าสนใจ เพราะมีความไวและความจำเพาะสูง รวมทั้งความเร็วในการประมวลผลตัวอย่างในขณะที่เทคโนโลยีสีเขียว SYBR หมายถึงตัวเลือกน้อยราคาแพงเพื่อพัฒนาโปรโตคอลแบบเรียลไทม์พีซีอาร์ ในการพัฒนาประเทศ นอกจากนี้ สีเขียว SYBR แนวทางน่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่ได้วิเคราะห์โดยใช้เทคนิค PCR ใช้และต้องการที่จะแปลงรูปแบบเรียลไทม์ [ 12 ] .

เสนอวิธีเรียบร้อยแล้วขยายการควบคุมบวกจากทั้งหมด 12 ตัวอย่าง dispar E , E . ,และ E . hartmanni ถึงไม่เพิ่มปริมาณดีเอ็นเอจากปรสิตลำไส้อื่น ๆ นอกจากนี้ การเพิ่มปริมาณดีเอ็นเอได้ทดสอบในช่วงระหว่าง 7.34   pg และ 0.0143   PG สำหรับ E ทั้งหมด 12 ตัวอย่าง และระหว่าง 264   pg และ 0.5156   PG สำหรับ E dispar . ผลลัพธ์เหล่านี้แสดงให้เห็นถึงความไวสูง การศึกษาอื่น ๆเสนอขอบเขตการตรวจสอบ DNA ความเข้มข้นสูง ,เช่น 0.2   PG สำหรับ E ทั้งหมด 12 ตัวอย่างและ 2.0   PG สำหรับ E 16 dispar [ 26 ] สำหรับ hartmanni ( E , พบว่ามีความเข้มข้นของ DNA ลดลง อย่างไรก็ตาม ขาดอี hartmanni ปรสิตที่ต้องพิจารณาในการวิเคราะห์ เช่น hartmanni ตรวจสอบระเบียบข้อที่ถูก circumvented โดย subjecting ชิ้นส่วนที่เฉพาะเจาะจงของการโคลนนิ่ง ขั้นตอน แน่นอนสูงจำนวนของสำเนาของลำดับเป้าหมายในโคลนเพื่อให้เพิ่มปริมาณที่เฉพาะเจาะจงเช่น hartmanni ดีเอ็นเอด้วยปริมาณที่ลดลงของ ดีเอ็นเอ

ระหว่าง 48 ตัวอย่างที่ได้รับที่มีความซับซ้อน ด้วยกล้องจุลทรรศน์ 37 ตัวอย่างที่ถูกระบุว่าเป็นเช่น dispar . แต่ไม่มี DNA Amplification . ทั้งหมด 12 ตัวอย่างของตัวอย่างเหล่านี้ก็เหมือนกันกับโดยใช้เทคนิค PCR หรือ PCR แบบเรียลไทม์ ผลลัพธ์เหล่านี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของประชาชนที่ถูกต้องของเดอร์มาแทนซัลเฟตชนิดโดยทางเลือกและวิธีการโมเลกุลเล็ก พิจารณาความเกี่ยวข้องของผลลัพธ์เหล่านี้เพื่อให้มั่นใจว่าการรักษาที่เพียงพอ สองตัวอย่าง E dispar ยังนำเสนอ strongyloides Strongyloides stercoralis และพยาธิปากขอพยาธินั้นต้องการการรักษาที่เฉพาะเจาะจงเพราะ E ทั้งหมด 12 ตัวอย่างคือตรวจไม่พบโดย 2 โปรโตคอลที่แตกต่างกันและมีความละเอียดอ่อน มีโอกาสสูงที่ไม่ antiamoebic การรักษาเป็นสิ่งจำเป็น ผลลัพธ์ของตัวอย่างเหล่านี้สามารถนำมาเปรียบเทียบกับธรรมชาติของปรสิตในบราซิล ซึ่งมีทั้งหมด 12 ตัวอย่าง เนื่องจากยังไม่ทราบ เช่น แบ่งเป็น 2 ชนิด คือเป็นไปได้ว่าเชื้อโรคชนิดมีความชุกต่ำในริโอ เดอ จาเนโร ประเทศบราซิล ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในขณะที่อี dispar มีอยู่ที่ความถี่ที่สูงขึ้นในพื้นที่นี้ สมมติฐานนี้ที่เป็นพยานอื่น ๆการศึกษากว่าไม่กี่ปีที่ผ่านมาในส่วนต่าง ๆของบราซิล ซึ่งได้แนะนำว่า .ทั้งหมด 12 ตัวอย่างพบมากในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคเหนือ และที่สุดของบราซิล และเป็นของหายากในภูมิภาคอื่น ๆ 7 [ 27 ] ถ้านี้เป็นจริง การวินิจฉัยที่แน่นอนยิ่งสำคัญที่จะดำเนินการคลินิกเพราะชนิดเดอร์มาแทนซัลเฟตอื่นสามารถนำ misidentification

มีชนิดอื่น ๆ ที่ระบุว่าเป็นส่วนหนึ่งของความซับซ้อนเป็นปัญหาที่ได้รับรายงานว่า ก่อนหน้านี้ในวรรณคดี [ 22 ]ด้วยเหตุนี้ การศึกษานี้ยังได้นำเสนอมาตรฐานของโปรโตคอลแบบเรียลไทม์พีซีอาร์เพื่อระบุตัวตนของเดอร์มาแทนซัลเฟตชนิดอื่นๆ ที่ซับซ้อน ของกลุ่มตัวอย่าง วิเคราะห์ ตัวอย่างที่ 11 ยังคงหลังจากมัลติโปรโตคอล PCR แบบเรียลไทม์ และถูกส่งไปยัง E . hartmanni การตรวจดีเอ็นเอ สายพันธุ์นี้ได้ขยาย DNA ของทั้ง 4 คน