From earliest times the Babylonian

From earliest times the Babylonian calendar consisted of 360 days. As time went on it was realized that this was not an accurate calendar, so days occasionally were added to it. The length of the year was measured by the number of days it took the earth to make one complete revolution around the sun. In order to carry out the calculations necessary in astronomy, the Babylonians made use of numeration system far superior to that found in Egypt. In fact, we can find many traces of the Babylonian system in our modern culture. It was system based partly on grouping by tens; but as the value of numbers increases, a system of grouping by sixties also came into use.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากครั้งแรกสุด ปฏิทินบาบิโลเนียประกอบด้วย 360 วัน เป็นเวลาไป จะได้ตระหนักว่า นี่ไม่ใช่ปฏิทินที่แม่นยำ เพื่อเพิ่มวันเป็นครั้งคราวไป เป็นวัดความยาวของปีตามจำนวนวัน มันเอาแผ่นดินที่จะทำให้หนึ่งทำปฏิวัติรอบ การดำเนิน การคำนวณที่จำเป็นในทางดาราศาสตร์ Babylonians ที่ทำใช้ระบบ numeration ไกลเหนือกว่าที่พบในอียิปต์ ในความเป็นจริง เราสามารถหาร่องรอยต่าง ๆ ของบาบิโลเนียในวัฒนธรรมสมัยใหม่ของเรา มันเป็นระบบที่ยึดบางส่วนจัด โดยสิบ แต่เป็นค่าของตัวเลขเพิ่มขึ้น ระบบการจัดกลุ่มตามอายุยังเข้ามาใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากครั้งแรกที่บาบิโลนปฏิทินประกอบด้วย 360 วัน เมื่อเวลาผ่านไปมันก็รู้ว่านี่ไม่ใช่ปฏิทินที่ถูกต้องดังนั้นวันบางครั้งถูกเพิ่มลงไป ความยาวของปีโดยวัดจากจำนวนวันที่จะเอาแผ่นดินที่จะทำให้หนึ่งปฏิวัติสมบูรณ์รอบดวงอาทิตย์ เพื่อที่จะดำเนินการคำนวณที่จำเป็นในดาราศาสตร์ชาวบาบิโลนทำให้การใช้ระบบเลขไกลกว่าที่พบในอียิปต์ ในความเป็นจริงเราสามารถหาร่องรอยหลายของระบบบาบิโลนในวัฒนธรรมสมัยใหม่ของเรา มันเป็นระบบส่วนบนพื้นฐานของการจัดกลุ่มโดยนับ; แต่เป็นค่าการเพิ่มขึ้นของตัวเลขที่เป็นระบบของการจัดกลุ่มโดยอายุหกสิบเศษยังเข้ามาใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แตกต่างจากแตกต่างจาก