In grammatical analysis, most phras

In grammatical analysis, most phrases contain a key word that identifies the type and linguistic features of the phrase; this is known as the head-word, or the head. The syntactic category of the head is used to name the category of the phrase;[1] for example, a phrase whose head is a noun is called a noun phrase. The remaining words in a phrase are called the dependents of the head.

In the following phrases the head-word, or head, is bolded:

too slowly — Adverb phrase (AdvP); the head is an adverb
very happy — Adjective phrase (AP); the head is an adjective
the massive dinosaur — Noun phrase (NP); the head is a noun; in some modern theories this is considered a determiner phrase, with the as the head
at lunch — Preposition phrase (PP); the head is a preposition
watch TV — Verb phrase (VP); the head is a verb
The above five examples are the most common of phrase types; but, by the logic of 'heads' and 'dependents', others can be routinely produced. For instance, the 'subordinator' phrase:

before that happened — Subordinator phrase (SP); the head is a subordinate conjunction—it subordinates the independent clause
By linguistic analysis this is a group of words that qualifies as a phrase, and the head-word gives its syntactic name, "subordinator", to the grammatical category of the entire phrase. But this phrase, "before that happened", is more commonly classified in other grammars as a subordinate clause (or dependent clause); and it is labelled not as a phrase, but as a clause, among these grammars, including traditional English.

Most theories of syntax view most phrases as having a head, but some non-headed phrases are acknowledged. A phrase lacking a head is known as exocentric, and phrases with heads are endocentric.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการวิเคราะห์ไวยากรณ์ วลีส่วนใหญ่ประกอบด้วยคำที่ระบุถึงชนิดและลักษณะของวลี ภาษาศาสตร์ การนี้เรียกว่าคำหัว หรือหัว ประเภททางไวยากรณ์ของศีรษะใช้ชื่อประเภทของวลี[1] ตัวอย่าง วลีที่มีอยู่หนึ่งจะเรียกว่านามวลี คำเหลือในวลีเรียกว่าผู้อยู่ในอุปการะของหัวในวลีต่อไปนี้ หัวคำ หัว คือ หนา:ช้าเกินไปคือคำกริยาวิเศษณ์วลี (AdvP); หัวเป็นคำกริยาวิเศษณ์มีความสุขมากซึ่งคำคุณศัพท์วลี (AP); หัวเป็นคุณศัพท์ไดโนเสาร์ขนาดใหญ่คือนามวลี (NP); หัวเป็นนาม ในบางทฤษฎีทันสมัย นี้ถือว่าเป็นวลีสิ่ง มีเป็นหัวหน้าอาหารกลางวัน – วิเศษณ์วลี (PP); หัวเป็นคำวิเศษณ์ดูโทรทัศน์ — กริยาวลี (VP); หัวเป็นกริยาด้านบนห้าอย่างบ่อยที่สุดของวลีชนิด แต่ โดยตรรกะของ 'หัว' และ 'ผู้อยู่ในอุปการะ' อื่น ๆ สามารถเป็นประจำผลิต ตัวอย่าง วลี 'subordinator':ก่อนที่เกิดขึ้น — Subordinator วลี (SP); หัวเป็นน้องร่วม — มัน subordinates อนุประโยคอิสระโดยวิเคราะห์ภาษาศาสตร์ นี้คือกลุ่มของคำที่คุณสมบัติเป็นวลี และคำหัวหน้าให้ชื่อทางไวยากรณ์ "subordinator" ประเภทไวยากรณ์ของวลีทั้งหมด แต่วลีนี้, "ที่เกิดขึ้น", จะจัดบ่อยใน grammars อื่น ๆ เป็นอนุประโยค (หรือขึ้นอยู่กับส่วนคำสั่ง); และมันเป็นมัน เป็นวลีไม่ แต่ เป็นอนุ ประโยค ระหว่าง grammars เหล่านี้ รวมถึงภาษาอังกฤษดั้งเดิมทฤษฎีส่วนใหญ่ของไวยากรณ์ดูวลีส่วนใหญ่มีหัว แต่วลีหัวไม่ใช่จะยอมรับ วลีที่ขาดหัวหน้าเรียกว่า exocentric และวลีกับหัว endocentric

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการวิเคราะห์โครงสร้างไวยากรณ์วลีส่วนใหญ่ประกอบด้วยคำสำคัญที่ระบุชนิดและลักษณะทางภาษาศาสตร์ของวลี เรียกว่าหัวคำ หรือหัว ประเภทไวยากรณ์ของหัวใช้ชื่อประเภทของวลี ; [ 1 ] ตัวอย่างเช่นวลีที่มีศีรษะเป็นคำนามเรียกว่านามวลี คำที่เหลือในวลีนั้น จะเรียกว่า บริวารของหัวหน้า

ในวลีที่หัวคำ หรือ หัว ตามด้วยตัวหนา :

ช้ามาก - วิเศษณ์วลี ( advp ) ; หัวเป็นคำกริยาวิเศษณ์
มีความสุขมาก - คุณศัพท์วลี ( AP ) ; หัวเป็นคำคุณศัพท์
ไดโนเสาร์ขนาดใหญ่ - นามวลี ( NP ) ; หัวเป็นคำนาม ในทฤษฎี บางทันสมัยนี้ถือว่า สิ่งของวลีกับเป็นหัวหน้า
ตอนเที่ยง - บุพบทวลี ( PP ) ; หัวเป็นบุพบท
ดูทีวี - กริยาวลี ( VP ) ; หัวเป็นคำกริยา
ด้านบนห้าตัวอย่างที่พบมากที่สุดของประเภทของวลี แต่โดยตรรกะของ ' หัว ' และ ' ภาระ ' คนอื่น ๆสามารถตรวจผลิต ตัวอย่าง ของการอยู่ใต้บังคับบัญชา ' วลี :

ก่อนเกิดเหตุ - การอยู่ใต้บังคับบัญชาวลี ( SP ) ; หัวเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาผู้ใต้บังคับบัญชา
อนุประโยคอิสระร่วมกับมันโดยการวิเคราะห์ทางภาษานี้คือกลุ่มของคำที่พอเป็นวลีและคำให้หัวชื่อของประโยค " การอยู่ใต้บังคับบัญชา " ในประเภททางไวยากรณ์ของคำทั้งหมด แต่ประโยคนี้ " ก่อน " เกิดขึ้น คือมากกว่าปกติแบ่งไวยากรณ์อื่น ๆ เป็นอนุประโยค ( หรืออนุประโยค ) ; และมันเป็นข้อความไม่เป็นประโยค แต่ประโยคของไวยากรณ์นี้รวมทั้งภาษาอังกฤษดั้งเดิม

ส่วนใหญ่ทฤษฎีไวยากรณ์ดูวลีมากที่สุด มีหัว ไม่มีหัว แต่บางวลีที่ได้รับการยอมรับ เป็นวลีที่ขาดหัวเป็นที่รู้จักกันเป็น exocentric และวลีที่มีหัวเป็น endocentric .