from the Greek: φωνή, phōnē, 'sound

from the Greek: φωνή, phōnē, 'sound, voice') is a branch of linguistics that comprises the study of the sounds of human speech, or—in the case of sign languages—the equivalent aspects of sign.[1] It is concerned with the physical properties of speech sounds or signs (phones): their physiological production, acoustic properties, auditory perception, and neurophysiological status. Phonology, on the other hand, is concerned with the abstract, grammatical characterization of systems of sounds or signs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากที่กรีก: φωνή phōnē 'เสียง เสียง') เป็นสาขาของภาษาศาสตร์ที่ประกอบด้วยเสียงคำพูดของมนุษย์ การศึกษา หรือ — ในกรณีที่เครื่องหมายภาษา — ด้านเทียบเท่าของเครื่อง [1] มันเกี่ยวข้องกับคุณสมบัติทางกายภาพของเสียงเสียงหรือสัญญาณ (โทรศัพท์): การผลิตสรีรวิทยา อะคูสติกคุณสมบัติ หูรับรู้ และสถานะ neurophysiological วารสารมนุษยศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร ในทางกลับกัน เกี่ยวข้องกับคุณสมบัติทางไวยากรณ์ บทคัดย่อของระบบเสียงหรือสัญญาณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากภาษากรีก: φωνή, โทรศัพท์, 'เสียงเสียง) เป็นสาขาภาษาศาสตร์ที่ประกอบด้วยการศึกษาของเสียงพูดของมนุษย์หรือในกรณีของป้ายภาษาด้านเทียบเท่าสัญญาณ [1] มันเป็น. ที่เกี่ยวข้องกับคุณสมบัติทางกายภาพของเสียงพูดหรือสัญญาณ (โทรศัพท์มือถือ): การผลิตทางสรีรวิทยาของพวกเขาคุณสมบัติอะคูสติก, การรับรู้การได้ยินและสถานะ neurophysiological วิทยาในมืออื่น ๆ ที่มีความกังวลเกี่ยวกับนามธรรมลักษณะไวยากรณ์ระบบของเสียงหรือสัญญาณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากกรีก : φωνή pH โฮ N ē ' เสียงเสียง ' ) เป็นสาขาหนึ่งของภาษาศาสตร์ที่ประกอบด้วยการศึกษาเสียงของคำพูดของมนุษย์ หรือในกรณีของภาษาเซ็นเทียบเท่าด้านสัญญาณ . [ 1 ] มันเกี่ยวข้องกับสมบัติทางกายภาพของการพูด หรือสัญญาณเสียง ( โทรศัพท์ ) สรีรวิทยาของการผลิต คุณสมบัติ การรับรู้เสียงและสถานะ neurophysiological .ไม่มีบนมืออื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับนามธรรม ลักษณะทางไวยากรณ์ของระบบเสียงหรือสัญญาณ