Evidence of the existence of soup c

Evidence of the existence of soup can be found as far back as about 20,000 BC.[3] Boiling was not a common cooking technique until the invention of waterproof containers (which probably came in the form of clay vessels). Animal hides and watertight baskets of bark or reeds were used before this. To boil the water hot rocks were used. This method was also used to cook acorns and other plants.

The word soup comes from French soupe ("soup", "broth"), which comes through Vulgar Latin suppa ("bread soaked in broth") from a Germanic source, from which also comes the word "sop", a piece of bread used to soak up soup or a thick stew.

The word restaurant (meaning "[something] restoring") was first used in France in the 16th century, to refer to a highly concentrated, inexpensive soup, sold by street vendors, that was advertised as an antidote to physical exhaustion. In 1765, a Parisian entrepreneur opened a shop specializing in such soups. This prompted the use of the modern word restaurant for the eating establishments.

In the US, the first colonial cookbook was published by William Parks in Williamsburg, Virginia, in 1742, based on Eliza Smith's The Compleat Housewife; or Accomplished Gentlewoman's Companion and it included several recipes for soups and bisques. A 1772 cookbook, The Frugal Housewife, contained an entire chapter on the topic. English cooking dominated early colonial cooking; but as new immigrants arrived from other countries, other national soups gained popularity. In particular, German immigrants living in Pennsylvania were famous for their potato soups. In 1794, Jean Baptiste Gilbert Payplat dis Julien, a refugee from the French Revolution, opened an eating establishment in Boston called "The Restorator", and became known as the "Prince of Soups". The first American cooking pamphlet dedicated to soup recipes was written in 1882 by Emma Ewing: Soups and Soup Making.

Portable soup was devised in the 18th century by boiling seasoned meat until a thick, resinous syrup was left that could be dried and stored for months at a time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถพบหลักฐานของการดำรงอยู่ของซุป as far back as ประมาณ 20000 BC เดือด [3] ไม่มีเทคนิคการทำอาหารทั่วไปจนถึงการประดิษฐ์ภาชนะกันน้ำ (ซึ่งอาจจะมาในรูปแบบของเรือดิน) สัตว์ซ่อน และตะกร้าน้ำเปลือกหรือ reeds ใช้ก่อนนี้ ต้มน้ำร้อนหินใช้ วิธีนี้ยังใช้ปรุง acorns และพืชอื่น ๆคำน้ำซุปมาจากฝรั่งเศส soupe ("ซุป" "ซุป"), ซึ่งผ่าน suppa Vulgar ละติน ("ขนมปังในซุปที่เปี่ยมล้นไปด้วย") มา จากต้นตระกูล ที่ยังมาพร้อมคำว่า "สบ" ชิ้นของขนมปังที่ใช้ซับน้ำซุปหรือสตูว์หนาร้านอาหารคำ (ความหมาย "คืนค่า [สิ่ง]") ก่อนใช้ในฝรั่งเศสในศตวรรษที่ 16 หมายถึงความเข้มข้นสูง ราคาไม่แพง ซุปขาย โดยผู้ขายถนน ที่ถูกโฆษณาเป็นยาแก้เพื่อจุดประสงค์ทางกายภาพ ในลตัน ผู้ประกอบการรู้สึกเปิดเป็นร้านซุปเช่น นี้ให้ใช้คำทันสมัยร้านอาหารสำหรับสถานประกอบการรับประทานอาหารในสหรัฐอเมริกา cookbook อาณานิคมแรกถูกตีพิมพ์ โดย William สวนในวิลเลียมสเบิร์ก เวอร์จิเนีย ใน 1742 ตาม Eliza Smith Compleat แม่บ้าน หรือสำเร็จสุภาพสตรีของสหายและรวมสูตรหลายซุปและ bisques Cookbook 1772 แม่บ้านประหยัด ประกอบด้วยทั้งบทในหัวข้อ การทำอาหารภาษาอังกฤษครอบงำต้นโคโลเนียลอาหาร แต่เหมือนใหม่อพยพจากประเทศอื่น ๆ ซุปชาติอื่นได้รับความนิยม โดยเฉพาะ ผู้อพยพชาวเยอรมันที่อาศัยอยู่ในรัฐเพนซิลวาเนียได้ชื่อซุปมันฝรั่งของพวกเขา ใน 1794 ฌ็องบาติสต์ Gilbert Payplat โรค Julien ผู้ลี้ภัยจากการปฏิวัติฝรั่งเศส เปิดสถานประกอบการรับประทานอาหารในบอสตันที่เรียกว่า "เดอะ Restorator" แล้วกลายเป็นที่รู้จักกันเป็น "เจ้าชายของซุป" แรกอเมริกันทำจุลสารการสูตรซุปถูกเขียนใน 1882 โดยเอ็มม่า Ewing: ซุปและซุปทำน้ำซุปแบบพกพาถูกคิดค้นในศตวรรษที่ 18 โดยเดือดปรุงรสเนื้อจนเหลือน้ำหนา resinous ที่ไม่แห้ง และเก็บไว้เดือนละครั้งได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักฐานของการดำรงอยู่ของน้ำซุปที่สามารถพบได้ไกลกลับเป็นประมาณ 20,000 BC. [3] จุดเดือดไม่ได้เป็นเทคนิคการทำอาหารร่วมกันจนกว่าการประดิษฐ์ของภาชนะที่กันน้ำ (ซึ่งอาจจะมาในรูปแบบของเรือดิน) หนังสัตว์และกระเช้าน้ำจากเปลือกไม้หรือกกถูกนำมาใช้ก่อนหน้านี้ การต้มน้ำร้อนหินถูกนำมาใช้ วิธีนี้ก็ยังใช้ในการปรุงอาหารโอ๊กและพืชอื่น ๆ . ซุปคำที่มาจากภาษาฝรั่งเศส Soupe ("น้ำซุป", "น้ำซุป") ซึ่งผ่านมาสัปดนละติน Suppa ("ขนมปังแช่ในน้ำซุป") จากแหล่งดั้งเดิมจากการที่ ยังมาพร้อมคำว่า "ขนม" ชิ้นส่วนของขนมปังที่ใช้ในการดื่มด่ำกับน้ำซุปหรือสตูว์หนา. ร้านอาหารคำ (หมายถึง "[บางสิ่งบางอย่าง] การฟื้นฟู") ถูกใช้ครั้งแรกในประเทศฝรั่งเศสในศตวรรษที่ 16 เพื่ออ้างถึงความเข้มข้นสูง ซุปราคาไม่แพงที่ขายโดยผู้ขายที่ถนนที่ถูกโฆษณาว่าเป็นยาแก้อ่อนเพลียทางกายภาพ ใน 1,765 ผู้ประกอบการชาวกรุงปารีสเปิดร้านที่เชี่ยวชาญในซุปเช่น แจ้งเตือนเรื่องนี้ใช้คำว่าร้านอาหารที่ทันสมัยสำหรับสถานประกอบการรับประทานอาหาร. ในสหรัฐอเมริกาตำราอาณานิคมแรกที่ถูกตีพิมพ์โดยวิลเลียมสวนสาธารณะในวิลเลียมเวอร์จิเนียใน 1742 บนพื้นฐานของเอลิซ่าสมิ ธ แม่บ้านฉบับ; หรือผลสัมฤทธิ์ Companion สุภาพสตรีและรวมหลายสูตรซุปและ bisques 1772 ตำราอาหาร, แม่บ้านประหยัดที่มีอยู่ทั้งบทในหัวข้อ การปรุงอาหารการปรุงอาหารภาษาอังกฤษที่โดดเด่นในยุคอาณานิคมในช่วงต้น; แต่เป็นผู้อพยพมาใหม่จากประเทศอื่น ๆ , ซุปชาติอื่น ๆ ได้รับความนิยม โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้อพยพชาวเยอรมันที่อาศัยอยู่ในเพนซิลมีชื่อเสียงสำหรับซุปมันฝรั่งของพวกเขา ในปี 1794 ฌองติสกิลเบิร์ Payplat โรคมั๊ยลี้ภัยจากการปฏิวัติฝรั่งเศสที่เปิดสถานประกอบการรับประทานอาหารในบอสตันเรียกว่า "Restorator" และกลายเป็นที่รู้จักในฐานะ "เจ้าชายแห่งเบเกอรี่" หนังสือเล่มเล็ก ๆ ทำอาหารอเมริกันคนแรกที่ทุ่มเทให้กับสูตรน้ำซุปถูกเขียนขึ้นในปี ค.ศ. 1882 โดยเอ็มม่าวิง: ซุปและซุปทำ. ซุปแบบพกพาได้วางแผนในศตวรรษที่ 18 โดยการต้มเนื้อปรุงรสจนหนาน้ำเชื่อมยางถูกทิ้งที่อาจจะแห้งและเก็บไว้เป็นเวลาหลายเดือน ขณะนั้น.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักฐานของการดำรงอยู่ของซุปสามารถพบเท่าที่ก่อนคริสต์ศักราชประมาณ 20000 [ 3 ] เดือดไม่ใช่เทคนิคการทำอาหารทั่วไปจนถึงการประดิษฐ์ภาชนะกันน้ำ ( ซึ่งอาจจะมาในรูปแบบของเรือที่ดิน ) ซ่อนสัตว์น้ำและตะกร้าของเปลือกหรือลิ้นที่ถูกใช้ก่อนหน้านี้ ต้มน้ำร้อนหินมาใช้ วิธีนี้ยังใช้ในการปรุงอาหาร acorns และพืชอื่น ๆ .

คำที่มาจากภาษาฝรั่งเศส ( ซุปซุป " ซุป " , " น้ำซุป " ) ซึ่งมาจากภาษาละตินพื้นบ้าน suppa ( " ขนมปังแช่ในน้ำซุป " ) จากแหล่งดั้งเดิม ซึ่งก็มาจากคำว่า " สบ " ชิ้นส่วนของขนมปังที่ใช้จุ่มในซุปหรือสตูว์เนื้อหนา

คำว่า ร้านอาหาร ( ความหมาย " [ บางสิ่ง ] คืน " ) ถูกใช้เป็นครั้งแรกในประเทศฝรั่งเศสในศตวรรษที่ 16 หมายถึงความเข้มข้นสูง ราคาไม่แพง ซุปที่ขายโดยผู้ขายที่ถนนที่โฆษณาเป็นยาแก้พิษให้กับความเหนื่อยล้าทางกาย ใน 1765 , ผู้ประกอบการที่เชี่ยวชาญในกรุงปารีสเปิดร้านซุป แจ้งเตือนเรื่องนี้ใช้คำทันสมัยร้านอาหารเพื่อรับประทานชมเชย

ในสหรัฐอเมริกา , ตำราอาหารอาณานิคมแรกถูกตีพิมพ์โดยวิลเลียมสวนสาธารณะใน Williamsburg , Virginia , 1075 , ขึ้นอยู่กับซ่า สมิธเป็น compleat แม่บ้าน ;สุภาพสตรี หรือได้เพื่อนและมันรวมหลายสูตรสำหรับซุปและ bisques . เป็น 1772 รา , แม่บ้านประหยัด มีทั้งบทในหัวข้อ อาหารอังกฤษอาหาร dominated ชาวอาณานิคม แต่อพยพมาจากประเทศอื่น ๆ , ซุปแห่งชาติอื่น ๆที่ได้รับความนิยม โดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวเยอรมันผู้อพยพที่อาศัยอยู่ในเพนซิลเวเนียมีชื่อเสียงสำหรับซุปมันฝรั่งของพวกเขา ใน 1794 , Jean Baptiste กิลเบิร์ต payplat DIS จูเลี่ยน ผู้ลี้ภัยจากการปฏิวัติฝรั่งเศส เปิดกินการในบอสตันที่เรียกว่า " restorator " และกลายเป็นที่รู้จักในฐานะ " เจ้าชายแห่งซุป " ครั้งแรกที่ชาวอเมริกันทำแผ่นพับที่ทุ่มเทให้กับซุปสูตรเขียนใน 1882 โดยเอ็มม่าวิง : ซุปและซุปให้

ซุปแบบพกพาถูกคิดขึ้นใหม่ในศตวรรษที่ 18 โดยการต้มเนื้อจนหนา ยางไม้น้ำเชื่อมที่เหลือที่สามารถแห้งและเก็บไว้สำหรับเดือนในเวลา