Autopsy[edit]Harvey had reported th

Autopsy[edit]
Harvey had reported that Einstein had no parietal operculum in either hemisphere,[9] but this finding has been disputed.[10] Photographs of the brain show an enlarged Sylvian fissure. In 1999, further analysis by a team at McMaster University in Hamilton, Ontario revealed that his parietal operculum region in the inferior frontal gyrus in the frontal lobe of the brain was vacant. Also absent was part of a bordering region called the lateral sulcus (Sylvian fissure). Researchers at McMaster University speculated that the vacancy may have enabled neurons in this part of his brain to communicate better. "This unusual brain anatomy...[missing part of the Sylvian fissure]... may explain why Einstein thought the way he did," said Professor Sandra Witelson who led the research published in The Lancet. This study was based on photographs of the whole brain made at autopsy in 1955 by Harvey, and not direct examination of the brain. Einstein himself claimed that he thought visually rather than verbally. Professor Laurie Hall of Cambridge University commenting on the study, said, "To say there is a definite link is one bridge too far, at the moment. So far the case isn't proven. But magnetic resonance and other new technologies are allowing us to start to probe those very questions."[11]

Glial cells[edit]
In the 1980s, University of California, Berkeley professor Marian C. Diamond persuaded Thomas Harvey to give her samples of Einstein's brain. She compared the ratio of glial cells in Einstein's brain with that of the preserved brains of 11 other people. (Glial cells provide support and nutrition in the brain, form myelin, and participate in signal transmission, and are the other integral component of the brain, beside the neurons.) Dr. Diamond's laboratory made thin sections of Einstein's brain, each 6 micrometers thick. They then used a microscope to count the cells. Einstein's brain had more glial cells relative to neurons in all areas studied, but only in the left inferior parietal area was the difference statistically significant. This area is part of the association cortex, regions of the brain responsible for incorporating and synthesizing information from multiple other brain regions.

The limitation that Diamond admits in her study is that she had only one Einstein to compare with 11 non-genius brains. S. S. Kantha of the Osaka Bioscience Institute criticized Diamond's study, as did Terence Hines of Pace University.[2] Other issues related to Diamond's study point out glial cells continue dividing as a person ages and although Einstein's brain was 76, it was compared to brains that averaged 64 in age. Additionally, there is little or no information regarding the samples of brains that Einstein's brain was compared against such as IQ score, neurological diseases or other relevant factors. Diamond also admitted that research disproving the study was omitted. His brain is now at the Mütter Museum in Philadelphia and two of the 140 sections are on loan at the British Museum.[12]

Scientists are currently interested in the possibility that physical differences in brain structure could determine different abilities.[11] One part of the operculum called Broca's area plays an important role in speech production. To compensate, the inferior parietal lobe was 15 percent wider than normal.[13] The inferior parietal region is responsible for mathematical thought, visuospatial cognition, and imagery of movement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชันสูตรพลิกศพ [แก้ไข]ฮาร์วี่ได้รายงานว่า ไอน์สมี operculum ไม่ข้างขม่อมในซีกโลกใด [9] แต่ค้นหานี้ได้มีข้อโต้แย้ง[10] ภาพถ่ายของสมองแสดงการขยาย Sylvian fissure ในปี 1999 เพิ่มเติมวิเคราะห์ โดยทีมงานที่มหาวิทยาลัย McMaster ในฮามิลตัน ออนตาริโอเปิดเผยว่า ระบบของเขาข้างขม่อม operculum gyrus หน้าผากน้อยในสมองกลีบหน้าของสมองว่าง ยัง ขาดเป็นส่วนหนึ่งของภูมิภาคข้างเคียงที่เรียกว่าร่องด้านข้าง (Sylvian fissure) นักวิจัยที่มหาวิทยาลัย McMaster คาดว่า ตำแหน่งว่างที่สามารถได้ neurons ในส่วนนี้ของสมองในการสื่อสารดีขึ้น "นี้ผิดปกติสมองกายวิภาคศาสตร์...[หายไปส่วนหนึ่งของการ Sylvian fissure]...อาจอธิบายทำไมไอน์สคิดแบบพระองค์, "กล่าวว่า ศาสตราจารย์ Sandra Witelson ผู้วิจัยเผยแพร่ใน Lancet ได้ การศึกษานี้เป็นไปตามภาพของสมองทั้งหมดที่ทำ โดยฮาร์วี่ และสมองโดยตรงไม่ตรวจชันสูตรพลิกศพใน 1955 ไอน์สเองอ้างว่า เขาคิดเห็น แทนวาจา ศาสตราจารย์ Laurie หอประชุมของมหาวิทยาลัยแคมบริดจ์ให้ข้อคิดเห็นในการศึกษา กล่าวว่า, "กล่าวว่า มีการเชื่อมโยงแน่นอนเป็นหนึ่งสะพานไกล ในขณะนี้ จนถึงกรณีไม่ได้พิสูจน์ แต่การสั่นพ้องแม่เหล็กและเทคโนโลยีใหม่อื่น ๆ จะทำให้เราสามารถเริ่มต้นหยั่งคำถามมาก"[11]เซลล์ glial [แก้ไข]ในทศวรรษ 1980 มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กลีย์ศาสตราจารย์เพชร C. มาเรียนเกลี้ยกล่อมฮาร์วี่ Thomas ให้เธอตัวอย่างสมองของไอน์ส เธอเปรียบเทียบอัตราส่วนของเซลล์ glial ในสมองของไอน์สที่สมองรักษาคนอื่น ๆ 11 (เซลล์ glial ให้สนับสนุนและโภชนาการในสมอง ฟอร์ม myelin และมีส่วนร่วมในการส่งสัญญาณ และ อื่น ๆ เป็นส่วนประกอบของสมอง ข้าง neurons) ห้องปฏิบัติการของดร.เพชรบางส่วนของสมองของไอน์ส ละ 6 คัลไมโครมิเตอร์แบบหนาได้ พวกเขาแล้วใช้กล้องจุลทรรศน์เป็นการตรวจนับเซลล์ สมองของไอน์สมีเซลล์ glial ขึ้นสัมพันธ์กับ neurons ในทุกพื้นที่ศึกษา แต่เฉพาะในพื้นที่ข้างขม่อมน้อยซ้ายมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ บริเวณนี้เป็นส่วนหนึ่งของสมาคม cortex ภูมิภาคของเพจ และสังเคราะห์ข้อมูลจากหลายภูมิภาคอื่น ๆ สมองสมองข้อจำกัดที่เพชรยอมรับในการศึกษาของเธอคือ เธอมีไอน์สเดียวเพื่อเปรียบเทียบกับสมองไม่ใช่อัจฉริยะ 11 S. คันธา S. สถาบันวิทยาศาสตร์ชีวภาพโอซาก้าวิพากษ์วิจารณ์การศึกษาเพชร เป็นได้วอนไฮนส์ Terence มหาวิทยาลัยก้าว[2] ปัญหาอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับเพชรศึกษาจุดออกเซลล์ glial ยังคงแบ่งเป็นบุคคลอายุ และถึงแม้ว่าสมองของไอน์สถูก 76 ถูกเปรียบเทียบกับสมองที่ averaged 64 ในยุค นอกจากนี้ มีน้อย หรือไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับตัวอย่างของสมองที่สมองของไอน์สถูกเปรียบเทียบกับคะแนน IQ โรคระบบประสาท หรือปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องเช่น เพชรยังยอมรับว่า วิจัยการศึกษา disproving ละ สมองของเขาขณะนี้ที่พิพิธภัณฑ์ Mütter ในฟิลาเดลเฟีย และสองส่วน 140 อยู่กู้ที่พิพิธภัณฑ์อังกฤษ[12]นักวิทยาศาสตร์กำลังสนใจความเป็นไปได้ว่า ความแตกต่างทางกายภาพโครงสร้างสมองสามารถกำหนดความสามารถที่แตกต่างกันได้[11] ส่วนหนึ่งของ operculum ที่เรียกว่า Broca ของพื้นที่มีบทบาทสำคัญในการผลิตเสียง การชดเชย สมองกลีบข้างน้อยร้อยละ 15 ที่กว้างกว่าปกติ[13] น้อยข้างขม่อมภูมิภาครับผิดชอบการคิดทางคณิตศาสตร์ ประชาน visuospatial และภาพเคลื่อนไหว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การชันสูตรศพ [แก้ไข]
ฮาร์วีย์ได้รายงานว่าไอน์สไตไม่มีฝาข้างขม่อมในซีกโลกทั้งสอง [9] แต่การค้นพบนี้ได้รับการโต้แย้ง. [10] ภาพของสมองแสดงร่อง Sylvian ขยาย ในปี 1999 การวิเคราะห์ต่อไปโดยทีมงานที่มหาวิทยาลัย McMaster ใน Hamilton เปิดเผยว่าภูมิภาค operculum ขม่อมของเขาในลอนหน้าด้านล่างในกลีบหน้าผากของสมองเป็นที่ว่าง นอกจากนี้ยังขาดเป็นส่วนหนึ่งของภูมิภาคที่มีพรมแดนติดที่เรียกว่าร่องด้านข้าง (Sylvian ร่อง) นักวิจัยที่มหาวิทยาลัย McMaster สันนิษฐานว่าช่องว่างที่อาจจะมีเซลล์ประสาทที่เปิดใช้งานในส่วนของสมองของเขานี้การสื่อสารที่ดี "นี่กายวิภาคของสมองที่ผิดปกติ ... [หายไปส่วนหนึ่งของรอยแยก Sylvian] ... อาจอธิบายว่าทำไม Einstein คิดว่าวิธีการที่เขาทำ" ศาสตราจารย์ Sandra Witelson ที่นำงานวิจัยที่ตีพิมพ์ใน Lancet กล่าวว่า การศึกษาครั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับรูปถ่ายของสมองทั้งที่ทำในการชันสูตรศพในปี 1955 ฮาร์วีย์และไม่ตรงตรวจสอบการทำงานของสมอง Einstein ตัวเองอ้างว่าเขาคิดว่าการมองเห็นมากกว่าด้วยวาจา ศาสตราจารย์ลอรี่ฮอลล์ของมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์แสดงความคิดเห็นในการศึกษากล่าวว่า "จะบอกว่ามีการเชื่อมโยงที่ชัดเจนเป็นหนึ่งในสะพานที่มากเกินไปในขณะนี้. เพื่อให้ห่างไกลในกรณีที่ไม่ได้รับการพิสูจน์แล้ว. แต่ด้วยคลื่นสนามแม่เหล็กและเทคโนโลยีใหม่อื่น ๆ จะช่วยให้เรา ที่จะเริ่มต้นการสอบสวนคำถามมากเหล่านั้น. "[11] เซลล์ glial [แก้ไข] ในช่วงปี 1980 ที่มหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนียเบิร์กลีย์ศาสตราจารย์แมคเพชรโทมัสฮาร์วีย์ชักชวนเพื่อให้ตัวอย่างของสมองของ Einstein เธอ เธอเมื่อเทียบอัตราส่วนของเซลล์ค้ำจุนในสมองของ Einstein กับที่ของสมองที่เก็บรักษาไว้ที่ 11 คนอื่น ๆ (เซลล์ glial ให้การสนับสนุนและโภชนาการในสมองแบบไมอีลินและมีส่วนร่วมในการส่งสัญญาณและส่วนประกอบอื่น ๆ ของสมองข้างเซลล์ประสาท.) ดร. ห้องปฏิบัติการเพชรทำให้บางส่วนของสมองของ Einstein แต่ละ 6 ไมโครเมตรหนา . จากนั้นพวกเขาใช้กล้องจุลทรรศน์ในการนับเซลล์ สมองของ Einstein มีเซลล์ค้ำจุนมากขึ้นเมื่อเทียบกับเซลล์ประสาทในทุกพื้นที่การศึกษา แต่เฉพาะในพื้นที่ขม่อมด้อยกว่าที่เหลือคือความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ บริเวณนี้เป็นส่วนหนึ่งของเยื่อหุ้มสมองภูมิภาคของสมองที่รับผิดชอบในการผสมผสานและสังเคราะห์ข้อมูลจากหลายภูมิภาคของสมองอื่น ๆ . ข้อ จำกัด ที่เพชรยอมรับในการศึกษาของเธอก็คือเธอมีเพียงหนึ่ง Einstein เพื่อเปรียบเทียบกับ 11 สมองที่ไม่อัจฉริยะ เอสเอส Kantha ของโอซาก้าสถาบันชีววิทยาศาสตร์วิพากษ์วิจารณ์การศึกษาเพชรเช่นเดียวกับเทอเรนไฮนส์ของมหาวิทยาลัยก้าว. [2] ประเด็นอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับประเด็นการศึกษาเพชรออกเซลล์ค้ำจุนอย่างต่อเนื่องแบ่งเป็นคนวัยและแม้ว่าสมองของ Einstein เป็น 76 มันก็เทียบกับสมอง ที่เฉลี่ย 64 ในยุค นอกจากนี้ยังมีน้อยหรือไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับตัวอย่างของสมองว่าสมองของ Einstein เมื่อเทียบกับเช่นคะแนนไอคิว, โรคทางระบบประสาทหรือปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง เพชรยังยอมรับว่างานวิจัยหักล้างการศึกษาได้รับการละเว้น สมองของเขาอยู่ในขณะนี้ที่พิพิธภัณฑ์Mütterในฟิลาเดลและสองของ 140 ส่วนที่เกี่ยวกับการกู้ยืมที่พิพิธภัณฑ์อังกฤษ. [12] นักวิทยาศาสตร์มีอยู่ในปัจจุบันให้ความสนใจในความเป็นไปได้ที่แตกต่างทางกายภาพในโครงสร้างสมองสามารถกำหนดความสามารถที่แตกต่างกัน. [11] ส่วนหนึ่ง ของฝาที่เรียกว่าพื้นที่ของ Broca มีบทบาทสำคัญในการผลิตการพูด เพื่อชดเชยกลีบข้างขม่อมด้อยกว่าร้อยละ 15 ที่กว้างขึ้นกว่าปกติ. [13] ภูมิภาคขม่อมด้อยกว่าเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับความคิดทางคณิตศาสตร์, ความรู้ความเข้าใจ visuospatial และภาพของการเคลื่อนไหว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การชันสูตรพลิกศพ [ แก้ไข ]
ฮาร์วีย์ได้รายงานว่าไอน์สไตน์ไม่มีกระโหลกโอเพอคิวลัมในซีกโลก , [ 9 ] แต่การค้นพบนี้ได้รับการโต้แย้ง [ 10 ] รูปสมองให้มี sylvian รอยแยก ในปี 1999 , การวิเคราะห์ต่อไปโดยทีมงานที่มหาวิทยาลัย McMaster ในแฮมิลตัน ออนตาริโอ เปิดเผยว่า เขากระโหลกโอเพอร์คูลัมเขตในกิราสหน้าผากด้อยในสมองส่วนหน้าของสมองว่างเปล่ายังขาดเป็นส่วนหนึ่งของขอบเขต เรียกว่า ร่องทางด้านข้าง ( sylvian Fissure ) นักวิจัยที่มหาวิทยาลัย McMaster สันนิษฐานว่าว่างอาจได้เปิดใช้งานของเซลล์ประสาทในส่วนนี้ของสมองของเขา สื่อสารได้ดียิ่งขึ้น " กายวิภาคศาสตร์สมองที่ผิดปกติ . . . . . . ( ส่วนที่ขาดไปของ sylvian ครับ ] . . . . . . . อาจอธิบายได้ว่าทำไมไอน์สไตน์คิดว่าวิธีที่เขาทำ" กล่าวว่าศาสตราจารย์แซนดราวิเทล นที่นำงานวิจัยที่ตีพิมพ์ใน Lancet . ที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้คือ รูปถ่ายของทั้งสมองที่ชันสูตรศพในปี 1955 โดยฮาร์วีย์ และไม่ได้โดยตรงการตรวจสอบสมอง ไอน์สไตน์เองอ้างว่าเขาคิดว่าสายตามากกว่าปากเปล่า ศาสตราจารย์ลอรี่ฮอลล์ของมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์โดยการศึกษากล่าวว่า" ว่ามีการเชื่อมโยงที่ชัดเจนจะไกล สะพานหนึ่งในเวลานี้ ดังนั้นไกล กรณีไม่ได้พิสูจน์ แต่เรโซแนนซ์แม่เหล็กและเทคโนโลยีใหม่ ๆที่ช่วยให้เราเพื่อเริ่มต้นการสอบสวนคำถามมากเหล่านั้น . " [ 11 ]

Glial [ แก้ไข ]
ในปี 1980 , มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กลีย์ศาสตราจารย์มาเรียน ซี เพชรชวนโทมัสฮาร์วีย์ให้ตัวอย่างของไอน์สไตน์ สมองเธอเมื่อเทียบอัตราส่วนของไอน์สไตน์ glial ในสมองกับของดองสมองอีก 11 คน ( glial สนับสนุนและโภชนาการในสมองแบบไม และมีส่วนร่วมในการส่ง สัญญาณ และเป็นส่วนหนึ่งของสมองข้างประสาท . ) ปฏิบัติการของ ดร. เพชร ทำให้ส่วนที่บางของไอน์สไตน์ สมองแต่ละ 6 ไมโครเมตรหนาจากนั้นใช้กล้องจุลทรรศน์เพื่อนับจำนวนเซลล์ ไอน์สไตน์ สมองมี glial เซลล์มากขึ้นเมื่อเทียบกับเซลล์ประสาทในพื้นที่ศึกษาทั้งหมด แต่เพียงในพื้นที่ คือ กระโหลกซ้ายด้อยกว่าความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ บริเวณนี้เป็นส่วนหนึ่งของสมาคมนอกภูมิภาคของสมองรับผิดชอบผสมผสานและสังเคราะห์ข้อมูลจากหลายภูมิภาคสมองอื่น ๆ .

เพชรยอมรับข้อจำกัดในการศึกษาของเธอว่าเธอมีเพียงหนึ่งไอน์สไตน์เปรียบเทียบกับ 11 ไม่ใช่อัจฉริยะสมอง เอส เอส kantha สถาบันวิทยาศาสตร์ชีวภาพโอซาก้าวิจารณ์การศึกษาเพชรเป็นเช่นเดียวกับเขา ไฮนส์ก้าวมหาวิทยาลัย [ 2 ] ประเด็นอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับเพชรของการศึกษาชี้ให้เห็น Glial ยังคงแบ่งเป็นบุคคลอายุและถึงแม้ว่าไอน์สไตน์ สมองคือ 76มันเทียบได้กับสมองที่เฉลี่ยร้อยละ 64 ในยุค นอกจากนี้ ยังมีข้อมูลน้อยหรือไม่มีเลยเกี่ยวกับตัวอย่างของสมองที่สมองของไอน์สไตน์ถูกเมื่อเทียบกับโรคทางระบบประสาท เช่น คะแนนไอคิว หรือปัจจัยอื่น ๆที่เกี่ยวข้อง เพชร ยังยอมรับว่า การศึกษาวิจัยทารุณละเว้นได้สมองของเขาตอนนี้อยู่ที่ M ü tter พิพิธภัณฑ์ในฟิลาเดลเฟียและสองของ 140 ส่วนเงินกู้ที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาติอังกฤษ [ 12 ]

นักวิทยาศาสตร์กำลังสนใจในความเป็นไปได้ว่าทางกายภาพแตกต่างกันในโครงสร้างสมองอาจกำหนดความสามารถที่แตกต่างกัน . [ 11 ] ส่วนหนึ่งของโอเพอร์คูลัมเรียกบริเวณโบรคา เล่น บทบาท ที่สำคัญในการผลิตเสียง เพื่อชดเชยกลีบกระโหลกด้อยกว่าคือร้อยละ 15 กว้างกว่าปกติ [ 13 ] ด้อยกว่ากระโหลกเขตรับผิดชอบความคิดทางคณิตศาสตร์ visuospatial cognition และภาพการเคลื่อนไหว