Despite a growing evidence base sup

Despite a growing evidence base supporting linear patterns in the environment-performance relationship in both the public (e.g. Andrews 2009; Meier and Bohte 2003) and private sectors (e.g. Keats and Hitt 1988; Sheppard 1995), it remains conceivable that the effects of different dimensions of the environment are not straightforwardly positive or negative. The benefits of environmental munificence may turn negative as organizations become complacent or overconfident in their capacity to keep on doing what they did well in the past. Likewise, at low-medium levels, complexity and dynamism may actually sharpen managerial awareness of the challenges to be confronted, at least until the environment becomes too complicated or unpredictable to manage effectively. However, to date, there has been little systematic research examining nonlinearity in the organizational environment-performance relationship using either objective or subjective measures of the environment. Does the impact of external environmental circumstances on organizational performance follow a linear or nonlinear pattern? Do managerial perceptions of organizational environments affect the achievements of organizations in consistent or different ways depending on the strength of those perceptions? To answer these questions, this paper explores linearity and nonlinearity in the relationship between “objective” recorded and “subjective” perceived environments on the performance of a set of over 500 public organizations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้จะมีหลักฐานการเจริญเติบโตการสนับสนุนรูปแบบเชิงเส้นในความสัมพันธ์ของสภาพแวดล้อมที่มีผลงานทั้งภาครัฐ (เช่นแอนดรู 2009; ไมเออร์และ Bohte 2003) และภาคเอกชน (เช่นคีทส์และ Hitt 1988; Sheppard 1995) ก็ยังคงเป็นไปได้ว่าผลกระทบของการที่แตกต่างกัน ขนาดของสภาพแวดล้อมที่มีจะไม่ตรงไปตรงมาบวกหรือลบ ประโยชน์ของความกรุณาสิ่งแวดล้อมเชิงลบอาจกลายเป็นองค์กรที่เป็นที่พึงพอใจหรือใจในความสามารถของพวกเขาเพื่อให้ในการทำสิ่งที่พวกเขาได้เป็นอย่างดีในอดีตที่ผ่านมา ในทำนองเดียวกันในระดับที่ต่ำกลางซับซ้อนและชีวิตชีวาจริงอาจเพิ่มความคมชัดในการบริหารจัดการการรับรู้ของความท้าทายที่จะเผชิญหน้าอย่างน้อยจนกว่าจะกลายเป็นสภาพแวดล้อมที่มีความซับซ้อนเกินไปหรือคาดเดาไม่ได้ในการจัดการได้อย่างมีประสิทธิภาพ แต่วันที่ได้มีการวิจัยระบบการตรวจสอบไม่เป็นเชิงเส้นเล็ก ๆ น้อย ๆ ในความสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมประสิทธิภาพขององค์กรโดยใช้มาตรการวัตถุประสงค์หรืออัตนัยของสภาพแวดล้อม ไม่ส่งผลกระทบต่อสถานการณ์ด้านสิ่งแวดล้อมภายนอกเกี่ยวกับประสิทธิภาพขององค์กรตามรูปแบบเชิงเส้นหรือไม่เชิงเส้น? ไม่รับรู้การบริหารจัดการสภาพแวดล้อมขององค์กรที่ส่งผลกระทบต่อความสำเร็จขององค์กรในรูปแบบที่สอดคล้องกันหรือแตกต่างกันขึ้นอยู่กับความแข็งแรงของการรับรู้เหล่านั้น? เพื่อที่จะตอบคำถามเหล่านี้บทความนี้สำรวจเชิงเส้นและไม่เป็นเชิงเส้นในความสัมพันธ์ระหว่าง "เป้าหมาย" การบันทึกและ "อัตนัย" การรับรู้สภาพแวดล้อมในการทำงานของชุดกว่า 500 องค์กรภาครัฐที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้จะเติบโตหลักฐานฐานสนับสนุนรูปแบบเชิงเส้นในสภาพแวดล้อมการปฏิบัติงานความสัมพันธ์ทั้งในภาครัฐ ( เช่นแอนดรู 2009 ; และเออร์ bohte 2003 ) และภาคเอกชน ( เช่น คีทส์ และข้อมูลปี 2531 ; Sheppard 1995 ) ก็ยังคงเป็นไปได้ว่าผลของมิติที่แตกต่างกันของสภาพแวดล้อมที่ไม่ตรงไปตรงมาบวก หรือลบประโยชน์ของความใจกว้างสิ่งแวดล้อมอาจเปลี่ยนลบเป็นองค์กรกระหยิ่มยิ้มย่องหรือเหลิงในความสามารถของพวกเขาเพื่อให้ในการทำในสิ่งที่พวกเขาทำได้ดีในช่วงที่ผ่านมา อนึ่ง ในระดับ ปานกลาง ต่ำ และอาจทำให้ความตระหนักพลวัตความซับซ้อนของการจัดการความท้าทายที่จะต้องเผชิญหน้าอย่างน้อยก็จนกว่าระบบจะซับซ้อนเกินไปหรือสามารถจัดการได้อย่างมีประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตาม ในวันที่มีเพียงเล็กน้อยวิจัยอย่างเป็นระบบตรวจสอบค่าในสภาพแวดล้อมองค์การการปฏิบัติงานความสัมพันธ์โดยใช้มาตรการวัตถุประสงค์หรืออัตนัยของสภาพแวดล้อมจะผลกระทบของสถานการณ์สิ่งแวดล้อมภายนอกในการทำงานขององค์การตามเส้นหรือเส้นรูปแบบ ทำให้การรับรู้การบริหารสภาพแวดล้อมองค์การมีผลต่อความสำเร็จขององค์กรที่สอดคล้องหรือแตกต่างกัน ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความแข็งแรงของความรู้สึกเหล่านั้น ที่จะตอบคำถามเหล่านี้บทความนี้เป็นการศึกษาค่าความถี่ในความสัมพันธ์ระหว่าง " วัตถุประสงค์ " บันทึก และ " อัตนัย " การรับรู้สภาพแวดล้อมในการทำงานของชุดของกว่า 500 องค์กรสาธารณะ