Bueng Kan (Thai: บึงกาฬ; pronounced

Bueng Kan (Thai: บึงกาฬ; pronounced [bɯ̄ŋ kāːn]), also spelled Bung Kan,[3] is the 76th province (Changwat) of Thailand, established by the Act Establishing Changwat Bueng Kan, BE 2554 (2011) which entered into force on and from March 23, 2011.[4] The province, consisting of the districts (Amphoe) partitioned off Nong Khai Province, is situated in the northeastern region of the country, called "Isan" (Thai: อีสาน). It is named after its central district, Mueang Bueng Kan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บึงกาฬ (ไทย: บึงกาฬ ออกเสียง [bɯ̄ŋ kāːn]), ยัง สะกดบึงกาฬ, [3] เป็นจังหวัดงาน (จังหวัด) ของประเทศไทย ก่อตั้งขึ้น โดยพระราชบัญญัติจัดตั้งจังหวัดบึงกาฬ ๒๕๕๔ (2011) ที่ป้อนเข้าไปในกองทัพ และ จาก 23 มีนาคม 2011[4] จังหวัด ประกอบด้วยเขต (อำเภอ) กั้นหนองค่ายจังหวัด ระดับภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศ เรียกว่า "อีสาน" (ไทย: อีสาน) มันเป็นชื่อหลังของย่านเซ็นทรัล เมืองบึง Kan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บึงกาฬ (ไทย: บึงกาฬ; ออกเสียง [bɯ̄ŋ Kan]) ยังสะกดบึงกาฬ, [3] เป็นจังหวัดที่ 76 (จังหวัด) ของประเทศไทยที่จัดตั้งขึ้นโดยพระราชบัญญัติจัดตั้งจังหวัดบึงกาฬ พ.ศ. 2554 (2011) ซึ่งมีผลบังคับ ตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคม 2011 [4] จังหวัดประกอบด้วย (อำเภอเมือง) กั้นจังหวัดหนองคายตั้งอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศที่เรียกว่า "อีสาน" (ไทย: อีสาน) มันเป็นชื่อย่านใจกลางเมือง, เมืองบึงกาฬ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บึงกาฬ ( ไทย : บึงกาฬ ; ออกเสียงรึเปล่า [ / b ɯ̄ŋ K āː n ] ) นอกจากนี้สะกดบึงกาฬ , [ 3 ] เป็นจังหวัดที่ 76 ( จังหวัด ) ของประเทศไทย จัดตั้งขึ้นโดยพระราชบัญญัติจัดตั้งจังหวัดบึงกาฬ , 2554 ) ซึ่งมีผลใช้บังคับ และเมื่อ 23 มีนาคม 2011 [ 4 ] จังหวัด ประกอบด้วย เขต ( อำเภอ ) ที่แยกจากจังหวัดหนองคาย is situated in the northeastern region of the country, called "Isan" (Thai: อีสาน). It is named after its central district, Mueang Bueng Kan.