Are you monitoring the groups?You w

Are you monitoring the groups?
You will develop a sense of when groups are flagging and need your subtle and brief intervention. It’s easy to tell whether a group has stayed off the point and often all you need to do is to go and stand near it. You need to combine your accessibility to the groups with your visibility to the whole class. Often, teachers set pupils off on activities and then plunge into the body of the room, kneeling at the tables (which is a good thing) while the behavior in the room drops as the noise levels rise. This can go on for twenty minute and things get steadily worse because the teacher has effectively, almost literally, disappeared. Children need periodic sight of you to remember where they are and what the background structures are. Don’t circle from group to group – for one thing, this makes your path predictable. Visit a group, then return to the center-front and stay there; you don’t have to speak, or do teacher-glaring, just be visible; then visit another group.
Of course, pupil will disagree; they will talk about football and boyfriend, you have to accept this, just as you have to accept that their minds will wander when they’re sitting in silence. Of course, when they’re talking, at least you know what they’re talking about.
The point about all of this is that speaking and listening is a central part of your teaching. Discussion work isn’t a holiday from the real thing; it’s at the heart of it and so it needs planning attention and careful management. School whose literacy policies are based largely on writhing, and are (sometimes) in danger of deteriorating onto neglected marking policies, would do much better to transform their literacy policies into vibrant cross curricular approaches to speaking and listening.
I want to conclude and underline this discussion by comparing two lessons that I watched on the same day. They are English lesson, but, more to the point, they should both be literacy lesson. One succeeds because it weaves its teaching language around a clear objective; and one takes a flat-line, learn as we go approach.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณกำลังตรวจสอบกลุ่มหรือไม่คุณจะพัฒนาความรู้สึกของเมื่อกลุ่มจึงทำเครื่องหมายและความจำเป็นในการแทรกแซงที่ลึกซึ้งและสั้นของคุณ
มันง่ายที่จะบอกได้ว่าเป็นกลุ่มที่มีอยู่ออกจากจุดและมักจะเป็นสิ่งที่คุณต้องทำคือการไปยืนอยู่ใกล้มัน คุณจำเป็นที่จะรวมการเข้าถึงของคุณไปยังกลุ่มที่มีการมองเห็นของคุณไปทั้งชั้น บ่อยครั้งที่ครูกำหนดนักเรียนออกในกิจกรรมแล้วกระโดดลงไปในร่างกายของห้องคุกเข่าที่ตาราง (ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี) ในขณะที่พฤติกรรมในห้องพักลดลงเป็นระดับเสียงที่เพิ่มขึ้น นี้สามารถไปยี่สิบนาทีและสิ่งที่ได้รับที่เลวร้ายยิ่งขึ้นอย่างต่อเนื่องเพราะมีครูได้อย่างมีประสิทธิภาพอย่างแท้จริงเกือบจะหายไป เด็กจำเป็นต้องมองเห็นระยะของคุณจะจำที่พวกเขาและสิ่งโครงสร้างพื้นหลังที่มี ไม่วงกลมจากกลุ่มไปยังกลุ่ม - สิ่งหนึ่งนี้ทำให้เส้นทางของคุณสามารถคาดเดาได้ เยี่ยมชมกลุ่มแล้วกลับไปที่ศูนย์หน้าและอยู่ที่นั่น; คุณไม่ได้ที่จะพูดหรือทำครูจ้องมองเพียงจะมองเห็น; จากนั้นไปอีกกลุ่มหนึ่ง.
แน่นอนว่านักเรียนจะไม่เห็นด้วย; พวกเขาจะพูดคุยเกี่ยวกับฟุตบอลและแฟนของคุณต้องยอมรับเรื่องนี้เช่นเดียวกับคุณต้องยอมรับว่าจิตใจของพวกเขาจะเดินเมื่อพวกเขากำลังนั่งอยู่ในความเงียบ แน่นอนว่าเมื่อพวกเขากำลังพูดอย่างน้อยคุณรู้ว่าสิ่งที่พวกเขากำลังพูดคุยเกี่ยวกับ.
จุดเกี่ยวกับทั้งหมดนี้คือการพูดและการฟังที่เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของการเรียนการสอนของคุณ คำอธิบายการทำงานไม่ได้เป็นวันหยุดจากสิ่งที่จริง; มันจะอยู่ที่หัวใจของมันและดังนั้นจึงต้องการความสนใจวางแผนและการจัดการอย่างระมัดระวัง โรงเรียนที่มีนโยบายการรู้หนังสือส่วนมากมาจากบิดและ (บางครั้ง) ในอันตรายจากการเสื่อมสภาพลงในนโยบายการทำเครื่องหมายถูกทอดทิ้งจะทำดีมากที่จะเปลี่ยนนโยบายการรู้หนังสือของพวกเขาเป็นวิธีการเรียนที่มีชีวิตชีวาข้ามการพูดและการฟัง.
ฉันต้องการที่จะสรุปและขีดเส้นใต้นี้ การอภิปรายโดยการเปรียบเทียบสองบทเรียนที่ผมได้ดูในวันเดียวกัน พวกเขาเป็นบทเรียนภาษาอังกฤษ แต่มากขึ้นไปยังจุดที่พวกเขาควรจะเป็นบทเรียนทั้งความรู้ หนึ่งประสบความสำเร็จเพราะมันแยบยลสอนภาษาทั่ววัตถุประสงค์ที่ชัดเจน และใช้สายแบนเรียนรู้วิธีการที่เราจะไป