In the Prologue, Chaucer uses satir

In the Prologue, Chaucer uses satirical techniques in order to express his morality. He goes through all of the pilgrims and points out their faults, using a very sarcastic tone while doing so. For example when the narrator talks about the Physician, he praises him and says he is the "perfect practicing physician." However, Chaucer then goes on to say that the Doctor neglects the bible and only loves gold, not helping people. He does this for everyone, picking out the good and the bad in them. Nevertheless, the narrator criticizes everyone, but the audience is never told who he is or what he is like. Who is he to be criticizing everyone else? He obviously has very strong opinions on what he feels is right and wrong, but is it right to judge everyone else and let know no one judge who you are?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วง Chaucer ใช้เทคนิค satirical เพื่อแสดงศีลธรรมของเขา เขาไปทั้งหมดพิลกริมส์และชี้ให้เห็นข้อบกพร่องของพวกเขา ใช้เสียงแดกดันมากในขณะที่ทำเช่นนั้น เช่น เมื่อผู้พูดเกี่ยวกับแพทย์ เขาสรรเสริญพระองค์ และกล่าวว่า เขาเป็น "โกซ้อมแพทย์" อย่างไรก็ตาม Chaucer แล้วไปเพื่อบอกว่า หมอเพิกเฉยต่อคัมภีร์และเพียงใจทอง ช่วยคนไม่ เขาสามารถทำได้สำหรับทุกคน การรับดีและไม่ดีใน อย่างไรก็ตาม ผู้ถูกนับทุกคน แต่ผู้ชมจะไม่เคยบอกใครเขาหรือสิ่งที่เขาเป็นเช่น เขาจะวิจารณ์คนอื่นเป็นใคร เขามีความคิดเห็นที่แข็งแกร่งมากในสิ่งที่เขารู้สึกถูกต้อง และไม่ถูกต้อง แต่มันชัดต้องตัดสินคนอื่น และให้ผู้พิพากษาที่คุณรู้ใคร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในอารัมภบท, ชอเซอร์ใช้เทคนิคการเสียดสีเพื่อที่จะแสดงความมีคุณธรรมของเขา เขาจะไปผ่านทั้งหมดของผู้แสวงบุญและชี้ให้เห็นความผิดพลาดของพวกเขาโดยใช้น้ำเสียงเหน็บแนมมากในขณะที่การทำเช่นนั้น เช่นเมื่อพูดถึงการบรรยายเกี่ยวกับการแพทย์ที่เขาสรรเสริญเขาและบอกว่าเขาคือ "แพทย์ฝึกที่สมบูรณ์แบบ". แต่ชอเซอร์จากนั้นก็จะบอกว่าหมอไม่สนใจพระคัมภีร์และรักทองไม่ได้ช่วยให้ผู้คน เขาทำอย่างนี้สำหรับทุกคนเลือกออกที่ดีและไม่ดีในพวกเขา อย่างไรก็ตามบรรยายบารมีทุกคน แต่ผู้ชมจะไม่เคยบอกว่าเขาเป็นใครหรือสิ่งที่เขาเป็นเหมือน ซึ่งเป็นที่ที่เขาจะได้รับการวิจารณ์คนอื​​่น? เขาเห็นได้ชัดว่ามีความคิดเห็นที่แข็งแกร่งมากในสิ่งที่เขารู้สึกถูกต้องและผิด แต่มันเป็นสิทธิที่จะตัดสินคนอื่นและให้รู้ว่าไม่มีใครตัดสินว่าคุณคือใคร?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในโหมโรง ชอเซอร์ใช้เทคนิคถากถางเพื่อแสดงศีลธรรมของเขา เขาต้องผ่านทั้งหมดของผู้แสวงบุญและจุดที่ออกมาของพวกเขา การใช้เสียงแดกดันมากในขณะที่การทำเช่นนั้น ตัวอย่างเช่นเมื่อเล่าเรื่องพูดคุยเกี่ยวกับแพทย์ เขาสรรเสริญเขา และบอกว่าเขาคือที่สมบูรณ์แบบ " แพทย์ฝึกหัด " อย่างไรก็ตามชอเซอร์จากนั้นก็จะบอกว่าหมอแต่ละพระคัมภีร์เท่านั้น รัก ทอง ไม่ช่วยประชาชน เขาทำแบบนี้กับทุกคน เลือกในสิ่งที่ดีและไม่ดีในตัวเขา อย่างไรก็ตาม การวิจารณ์ทุกคน แต่ผู้ชมก็ไม่เคยบอกใคร หรือสิ่งที่เขาชอบ เค้าเป็นใครถึงมาวิจารณ์คนอื่นเห็นได้ชัดว่าเขามีความคิดเห็นที่แข็งแกร่งมากในสิ่งที่เขารู้สึก ผิด ถูก แต่มันเป็นสิทธิที่จะตัดสินคนอื่น และให้รู้ว่า ไม่มีใครตัดสินใครคุณ ?