What Research Might ContributeWhat

What Research Might Contribute
What might research have contributed to reform? First, researchers might simply describe the
social problem that government faces. Most academic research on poverty and welfare has this
descriptive character. Second, research could tell government how to change social conditions
through policy. Officials seek to make instrumental statements in the form: If we change policy in
this way, then this result will follow. Of course, analytic input is only one basis for policymaking,
and seldom the largest one. Politicians do some things to honor their moral beliefs, regardless of
consequences. If policymaking rests on values rather than forecasting, research will play little role.
Research might be used to make instrumental connections at any point in the process depicted
in Figure 1. It might illuminate which reforms would resonate with public opinion, or command a
legislative majority, or be easy to implement, as well as have good effects. Above all, policymakers
need ways to cross the dividing line between government and society. They want to know what
government can do to generate favorable effects on social problems. In the welfare context, which
changes to AFDC will abate the problems linked to that system, above all low work levels among
the adult recipients? For research to have influenced welfare reform, policymakers had to ask
questions like this. Equally important, scholars had to be able to answer them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่อาจจะมีส่วนร่วมในการวิจัยสิ่งที่อาจมีส่วนร่วมในการวิจัยเพื่อการปฏิรูป?
ครั้งแรกที่นักวิจัยก็อาจจะอธิบายปัญหาทางสังคมที่ใบหน้ารัฐบาล
การวิจัยทางวิชาการมากที่สุดในความยากจนและสวัสดิการนี้มีตัวอักษรบรรยาย
ประการที่สองการวิจัยสามารถบอกรัฐบาลว่าในการเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขทางสังคมผ่านนโยบาย เจ้าหน้าที่พยายามที่จะทำให้งบประโยชน์ในรูปแบบ:
ถ้าเราเปลี่ยนแปลงนโยบายในวิธีนี้แล้วผลจะเป็นไปตามนี้ แน่นอนการป้อนข้อมูลการวิเคราะห์เป็นเพียงหนึ่งในพื้นฐานสำหรับการกำหนดนโยบาย,
และไม่ค่อยหนึ่งที่ใหญ่ที่สุด
นักการเมืองทำบางสิ่งบางเพื่อเป็นเกียรติแก่ความเชื่อทางศีลธรรมของพวกเขาโดยไม่คำนึงถึงผลที่ตามมา หากนโยบายที่วางอยู่บนค่ามากกว่าการคาดการณ์การวิจัยจะมีบทบาทเล็ก ๆ น้อย ๆ .
การวิจัยที่อาจจะนำมาใช้เพื่อทำให้การเชื่อมต่อการใช้เครื่องมือที่จุดใด ๆ
ในขั้นตอนที่ปรากฎในรูปที่1 มันอาจสว่างซึ่งการปฏิรูปจะสอดคล้องกับความคิดเห็นของประชาชนหรือคำสั่งส่วนใหญ่กฎหมาย หรือจะง่ายต่อการดำเนินการเช่นเดียวกับการมีผลดี เหนือสิ่งอื่นใดผู้กำหนดนโยบายต้องวิธีที่จะข้ามเส้นแบ่งระหว่างรัฐบาลและสังคม พวกเขาต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่รัฐบาลสามารถทำได้เพื่อสร้างผลกระทบที่ดีในปัญหาสังคม ในบริบทสวัสดิการซึ่งการเปลี่ยนแปลง AFDC จะทุเลาปัญหาที่เชื่อมโยงกับระบบที่เหนือทุกระดับการทำงานต่ำในหมู่ผู้รับผู้ใหญ่? สำหรับการวิจัยจะมีอิทธิพลต่อการปฏิรูปสวัสดิการผู้กำหนดนโยบายต้องถามคำถามเช่นนี้ ความสำคัญเท่าเทียมกันนักวิชาการจะต้องสามารถที่จะตอบคำถามเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อะไรวิจัยอาจมีส่วนร่วม
สิ่งที่อาจวิจัยสนับสนุนการปฏิรูป ? ครั้งแรกที่นักวิจัยอาจเพียงแค่อธิบาย
ปัญหาสังคมที่รัฐบาลหน้า การวิจัยทางวิชาการมากที่สุดเกี่ยวกับความยากจนและสวัสดิการมีตัวอักษรบรรยายนี้

ประการที่สอง การวิจัยจะบอกรัฐบาลว่าเปลี่ยนเงื่อนไข
ผ่านนโยบายทางสังคม เจ้าหน้าที่พยายามที่จะทำให้เครื่องมือข้อความในรูปแบบ :ถ้าเราเปลี่ยนนโยบายใน
วิธีนี้ แล้วผลจะตามมา หลักสูตร การวิเคราะห์ข้อมูลเป็นเพียงหนึ่งในนโยบายพื้นฐานสำหรับ , และแทบจะไม่หนึ่งที่ใหญ่ที่สุด
. นักการเมืองทำอะไรบางอย่างให้เกียรติความเชื่อศีลธรรม ไม่ว่า
ตามมา ถ้านโยบายขึ้นอยู่กับค่ามากกว่าการคาดการณ์ การวิจัยจะเล่นบทบาทเล็ก ๆน้อย ๆ .
การวิจัยอาจจะใช้เพื่อให้การเชื่อมต่อที่บรรเลง ณจุดใด ๆในกระบวนการอธิบาย
ในรูปที่ 1 มันอาจจะสว่าง ซึ่งการปฏิรูปจะสะท้อนกับความเห็นสาธารณะ หรือ สั่ง
ส่วนใหญ่กฎหมาย หรือเป็นง่ายต่อการใช้ ตลอดจนได้ผลที่ดี ทั้งหมดข้างต้นเป็นปัญหา
ต้องการวิธีที่จะข้ามเส้นแบ่งระหว่าง รัฐบาล และสังคม พวกเขาต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่
รัฐบาลจะสร้างผลกระทบที่ดีเกี่ยวกับปัญหาทางสังคม ในบริบทของการเปลี่ยนแปลงสวัสดิการซึ่ง
afdc จะทุเลาปัญหาที่เชื่อมโยงกับระบบข้างต้นทั้งหมดทำงานระดับต่ำในหมู่
ผู้ใหญ่ผู้รับ ? เพื่อที่จะมีอิทธิพลต่อนโยบายการปฏิรูปสวัสดิการต้องถาม
คำถามแบบนี้ สำคัญพอๆกัน นักวิชาการก็ต้องตอบ