The differences in mean grain intak

The differences in mean grain intakes from 1986 to 1994 were compared by using Wilcoxon’s signed-rank tests. We determined the age- and energy-adjusted means for lifestyle and dietary characteristics across increasing quintiles of whole-grain intakes. Tests for linear trend were calculated by assigning the median value for each quintile of intake treated as a continuous variable by using linear (for continuous outcome variables) or logistic (for dichotomous outcome variables) regression models.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแตกต่างในหมายความว่า ข้าวที่บริโภคจากปี 1986 ถึง 1994 ถูกเปรียบเทียบ โดยใช้การทดสอบลงตำแหน่งของ Wilcoxon เราสามารถกำหนดวิธีปรับอายุ และพลังงานสำหรับลักษณะวิถีชีวิตและอาหารข้ามเพิ่ม quintiles ของการบริโภคธัญพืช สำหรับแนวโน้มเชิงเส้นมีคำนวณ โดยการกำหนดค่าเฉลี่ยสำหรับแต่ละ quintile บริโภคถือว่าเป็นตัวแปรต่อเนื่องโดยใช้เส้นตรง (สำหรับตัวแปรต่อเนื่องผล) หรือโลจิสติกส์ (ตัวแปรผล dichotomous) โมเดลการถดถอย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างในการบริโภคข้าวเฉลี่ย 1986-1994 ถูกนำมาเปรียบเทียบโดยใช้การทดสอบลงนามในอันดับ Wilcoxon ของ เรามุ่งมั่นที่หมายถึงอายุและพลังงานที่ปรับสำหรับการดำเนินชีวิตและการบริโภคอาหารที่มีลักษณะข้าม Quintiles ที่เพิ่มขึ้นของการบริโภคธัญพืชไม่ขัดสี การทดสอบสำหรับแนวโน้มเชิงเส้นจะถูกคำนวณโดยการกำหนดค่ามัธยฐานสำหรับ quintile ของการบริโภคถือว่าเป็นตัวแปรอย่างต่อเนื่องในแต่ละโดยใช้เชิงเส้น (สำหรับตัวแปรผลต่อเนื่อง) หรือโลจิสติก (สำหรับตัวแปรผล dichotomous) รุ่นที่ถดถอย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างระหว่างเมล็ดหมายถึงจาก 1986 ปี 2537 เปรียบเทียบโดยใช้ Wilcoxon ลงนามทดสอบอันดับ เรากำหนดอายุ - และพลังงานปรับหมายความว่า วิถีชีวิตและลักษณะการเพิ่มขึ้นของการบริโภคทั่วควินไทลส์ เกรน การทดสอบสำหรับแนวโน้มเชิงเส้นได้ โดยการกำหนดค่ามัธยฐานสำหรับแต่ละ quintile การบริโภค ถือว่า เป็น ตัวแปรแบบต่อเนื่อง โดยการใช้เส้น ( ตัวแปรผลต่อเนื่อง ) หรือโลจิสติก ( ตัวแปรพระคลัง ) การถดถอย