Editor Wei laughed, “I accompanied

Editor Wei laughed, “I accompanied a few reporters from the newspapers to dinner.” The reporters he mentioned were clearly the ones who had come in the afternoon to make a special focus on Wang Shuixin. After sending them off, some urgent matters cropped up in the unit. A few kids lost their scripts, so the Director punished us to work overtime. Seeing that the kids have something on, and it was getting late, I got them to go home first. They actually can’t help much. It’s not as fast as me doing it alone. Hur Hur.”

Zhang Ye said, “It’s almost 9:30.”

“I’m in no hurry. I’ll leave once I’m done.” Editor Wei smiled.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัพเดต: editor Wei "ฉันมากี่ผู้สื่อข่าวจากหนังสือพิมพ์ไปทานอาหารค่ำ" เขากล่าวถึงข่าวได้ชัดเจนคนที่มาในช่วงบ่ายให้เน้นเป็นพิเศษในวัง Shuixin หลังจากการส่งออก บางเรื่องด่วนตัดในหน่วย เด็กน้อยหายสคริปต์ของพวกเขา ดังนั้นผู้ลงโทษเราสามารถทำงานล่วงเวลา เห็นว่าเด็กมีบางสิ่งบางอย่างบน และมันเริ่มดึก ฉันได้เพื่อกลับไปบ้านก่อน พวกเขาจริงไม่ช่วยมาก ไม่รวดเร็วเท่ากับฉันทำคนเดียว เฮอร์โปรดักส์เฮอร์โปรดักส์"จางเย่กล่าวว่า "มันเป็นเกือบ 9:30""ฉันในไม่รีบร้อน ฉันจะเลิกเมื่อเสร็จแล้ว" แก้ไขเว่ยยิ้ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บรรณาธิการ Wei หัวเราะ "ผมพร้อมกับไม่กี่ผู้สื่อข่าวจากหนังสือพิมพ์ไปรับประทานอาหารค่ำ." นักข่าวเขาบอกได้อย่างชัดเจนคนที่ได้มาในช่วงบ่ายเพื่อให้เน้นเป็นพิเศษในวัง Shuixin หลังจากที่ส่งพวกเขาออกบางเรื่องเร่งด่วนที่ถูกตัดขึ้นในหน่วย ไม่กี่เด็กหายสคริปต์ของพวกเขาดังนั้นผู้อำนวยการลงโทษให้เราสามารถทำงานล่วงเวลา เห็นว่าเด็กมีบางสิ่งบางอย่างและมันก็รับสายผมได้ให้พวกเขาไปบ้านหลังแรก จริงๆแล้วพวกเขาไม่สามารถช่วยมาก มันไม่เป็นอย่างที่ฉันทำมันคนเดียว เฮอร์เฮอร์. "

จางเจ้ากล่าวว่า" มันเกือบจะ 09:30. "

" ผมไม่รีบร้อน ฉันจะออกครั้งเดียวฉันทำ. "แก้ไข Wei ยิ้ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บรรณาธิการเว่ยหัวเราะ " ฉันมีไม่กี่ผู้สื่อข่าวจากหนังสือพิมพ์ไปกินข้าว " นักข่าวที่เขาพูดถึง ก็มีคนเข้ามาในช่วงบ่าย เพื่อให้เน้นเป็นพิเศษในวัง shuixin . หลังจากที่ส่งพวกเขาออก , เรื่องด่วนถูกตัดขึ้นในหน่วย เด็กบางคนสูญเสียสคริปต์ของพวกเขา ดังนั้นกรรมการลงโทษเราทำงานล่วงเวลา เห็นเด็ก ๆมี และมันก็ดึกมากแล้ว ผมได้กลับบ้านก่อน พวกเขาจริงช่วยอะไรไม่ได้มากนัก มันไม่เร็วเท่าที่ฉันทำคนเดียว hur hur .จาง ท่านกล่าวว่า " มันเกือบจะเก้าโมงครึ่ง "" ผมไม่รีบ ฉันจะไปเมื่อฉันทำ . " Z ! EditBy Editor เว่ยยิ้ม