One approach to the bioremediation

One approach to the bioremediation of AW is to use live macroalgae
to sequester contaminants from the effluent (Roberts et al.,
2013). Macroalgae e large, multicellular algae e can sequester
dissolved metals through a two-phase process, with the metals first
being passively bound to the cellular surface followed by active
transport of metals across the cell membrane to be stored in
intracellular storage vacuoles (Chojnacka, 2010). Once internalized,
excess metals are sequestered by metal-binding pycho-chelatins
that are produced by algal cells in response to high concentrations
of metals (Pawlik-Skowro
nska, 2001). These metal-protein complexes
can then be stored in vacuoles to isolate metals from
essential cellular processes and allow algae to store relatively high
concentrations of some metals in an inert, detoxified form
(Nishikawa et al., 2003; Volland et al., 2011). Furthermore, provisioning
cultures with CO2 from flue gas improves bioremediation
through two concurrent processes. First, CO2 supplementation in
algal cultures circumvents C-limitation and therefore increases
biomass productivity. Second, CO2 supplementation alters the
bioavailability of metals in AW by maintaining a lower pH of the
water and, therefore, changing metal speciation (Roberts et al.,
2013). While algal-based bioremediation has proven effective in
the laboratory there is a view that it is unpredictable and too costly
to apply at large scales. This is partly due to the fact that the
complexities of culturing and harvesting microscopic microalgae
have been under-appreciated (Pearman, 2013; Walker, 2009). In
comparison, macroalgae are relatively easy to culture and harvest
and this alternative feedstock for algal-based bioremediation must
be demonstrated at scale to develop market acceptance.
Algal-based bioremediation could become more attractive if the
biomass cultivated in bioremediation ponds could be used as a
feedstock for the production of bioproducts (Shurin et al., 2013).
The integrated cultivation of macroalgae with power stations
overcomes constraints to the production of biomass by using nonarable
land, non-potable water, and CO2 emissions to support
productivity (Fig. 1). The biomass could then be used in a diversity
of end-uses, including as a feedstock for biochar production. Biochar
is a carbon-rich charcoal produced through slow pyrolysis (the
combustion of biomass under oxygen-limited conditions)
(Lehmann and Joseph, 2009). Biochar contains recalcitrant C and an
inorganic content capable of C sequestration and metal immobilisation
(Lehmann and Joseph, 2009). Biochar is also used as a soil
ameliorant to improve nutrient retention and to reduce emissions
of greenhouse gases from soil (Cayuela et al., 2013). Slow pyrolysis
also yields energy in the form of syngas as a by-product (Gaunt and
Lehmann, 2008). Consequently, the intensive cultivation of macroalgae
in conjunction with biochar production has the potential to
deliver bioenergy with biological carbon capture and storage

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ววิธีของ AW วิธีหนึ่งคือการ ใช้ macroalgae สดการ sequester สารปนเปื้อนจากน้ำ (โรเบิตส์ et al.,2013) . อี Macroalgae อีสาหร่ายขนาดใหญ่ สิ่งสามารถ sequesterส่วนยุบโลหะผ่านกระบวน two-phase กับโลหะก่อนถูกผูกไว้กับผิวเซลลูลาร์ passively ตามใช้งานขนส่งโลหะผ่านเยื่อเซลล์จะเก็บไว้ในเก็บ intracellular vacuoles (Chojnacka, 2010) เมื่อ internalizedโลหะส่วนเกินอยู่นั้นถูกแยก โดยโลหะรวม pycho-chelatinsที่มีผลิต โดย algal เซลล์ตอบสนองต่อความเข้มข้นสูงของโลหะ (Pawlik-Skowro nska, 2001) สิ่งอำนวยความสะดวกเหล่านี้โปรตีนโลหะแล้วจัดเก็บใน vacuoles เพื่อแยกโลหะจากมือถือที่สำคัญกระบวนการ และอนุญาตให้สาหร่ายเก็บค่อนข้างสูงความเข้มข้นของโลหะบางในแบบ inert, detoxified(Nishikawa et al., 2003 Volland et al., 2011) นอกจากนี้ เตรียมวัฒนธรรมกับ CO2 จากแก๊สชำระล้างกรดเพิ่มววิธีโดยใช้กระบวนการพร้อมกันทั้งสองทาง CO2 แห้งเสริมที่แรก ในวัฒนธรรม algal circumvents C-ข้อจำกัด และเพิ่มผลผลิตชีวมวล สอง การเปลี่ยนแปลงของ CO2 แห้งเสริมการชีวปริมาณออกฤทธิ์ของโลหะใน AW โดยรักษา pH ต่ำกว่าน้ำ และ ดังนั้น การเปลี่ยนโลหะเกิดสปีชีส์ใหม่ (โรเบิตส์ et al.,2013) ในขณะใช้ algal ววิธีได้พิสูจน์ประสิทธิภาพในการห้องปฏิบัติการมีมีมุมมองว่า มันเป็นการไม่แน่นอน และราคาแพงเกินไปการใช้เครื่องชั่งมีขนาดใหญ่ นี่เป็นบางส่วนเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าการความซับซ้อนของ culturing และเก็บเกี่ยว microalgae กล้องจุลทรรศน์ได้นิยมภายใต้ (Pearman, 2013 วอล์คเกอร์ 2009) ในเปรียบเทียบ macroalgae ได้ค่อนข้างง่ายวัฒนธรรมและเก็บเกี่ยวและวัตถุดิบทางเลือกนี้สำหรับววิธี algal ตามต้องจะแสดงที่มาตราส่วนในการพัฒนาการยอมรับใช้ Algal ววิธีอาจกลายเป็นน่าสนใจมากขึ้นถ้าการปลูกในบ่อววิธีชีวมวลสามารถใช้เป็นวัตถุดิบสำหรับการผลิตของ bioproducts (Shurin et al., 2013)เพาะปลูกรวม macroalgae สถานีพลังงานovercomes ข้อจำกัดการผลิตชีวมวล โดยใช้ nonarableที่ดิน ไม่ดื่มน้ำ และปล่อย CO2 เพื่อสนับสนุนผลผลิต (Fig. 1) ชีวมวลสามารถจะใช้ในความหลากหลายที่ของ end-uses รวมทั้งเป็นวัตถุดิบสำหรับผลิต biochar Biocharผลิตถ่านคาร์บอน-rich ผ่านช้า(ชีวภาพสันดาปของชีวมวลสภาวะออกซิเจนจำกัด)(Lehmann และโจเซฟ 2009) Biochar ประกอบด้วย recalcitrant C และเนื้อหาของซี immobilisation sequestration และโลหะอนินทรีย์(Lehmann และโจเซฟ 2009) นอกจากนี้ยังใช้ Biochar เป็นดินameliorant เพื่อปรับปรุงรักษาธาตุอาหาร และ การลดการปล่อยก๊าซของก๊าซเรือนกระจกจากดิน (Cayuela et al., 2013) ไพโรไลซิช้านอกจากนี้ยัง ก่อให้เกิดพลังงานในรูปแบบของ syngas เป็นสินค้าพลอย (Gaunt และLehmann, 2008) ดังนั้น การเพาะปลูกแบบเร่งรัดของ macroalgaeร่วมกับ biochar ผลิตมีศักยภาพในการส่งพลังงานชีวมวลจับคาร์บอนชีวภาพและจัดเก็บ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการหนึ่งที่จะค่า aw คือการใช้ ( อยู่
sequester สารปนเปื้อนจากน้ำทิ้ง ( โรเบิร์ต et al . ,
2013 ) ( E ขนาดใหญ่หลายเซลล์สาหร่าย E สามารถโดดเดี่ยว
ละลายโลหะที่ผ่านกระบวนการผสมกับโลหะแรก
ถูกผูกไว้กับเซลล์ผิวเฉยๆตามด้วยการขนส่งปราดเปรียว
โลหะผ่านเยื่อเซลล์จะถูกเก็บไว้ใน
แวคิวโอลที่เก็บภายในเซลล์ ( chojnacka , 2010 ) เมื่อ internalized
ส่วนเกิน , โลหะที่แยกตัวออกมาจากโลหะผูก pycho chelatins
ที่ผลิตโดยสาหร่ายเซลล์ที่ตอบสนองต่อความเข้มข้นสูงของโลหะ (
pawlik skowro
nska , 2001 ) เหล่านี้โปรตีนเชิงซ้อนโลหะ
จากนั้นจะสามารถเก็บไว้ในแวคิวโอลเพื่อแยกโลหะจากกระบวนการที่จำเป็นและให้สาหร่ายเซลล์

ร้านค่อนข้างสูง