The area of present-day Surin has l

The area of present-day Surin has long history of human settlement which dates back to prehistoric times. Historically the region has been ruled by various powerful kingdoms including the Angkorian Khmer Empire, the Lao kingdom Lan Xang, and the Thai kingdom of Ayutthaya. Reflecting this history as part the greater geo-cultural area of Thailand known as Isan, Surin is ethnically diverse. The primary language is the Isan dialect of Lao. Speakers of Central Thai account for a small minority while nearly 50% of the population are ethnic Khmer. The remainder are speakers of various Lao languages and small tribal groups such as the Kuy and Nyah Kur.

The northeast provinces have traditionally been isolated, both physically and culturally, from the rest of Thailand and Surin is no exception. The vast majority of the province is rural and relatively poor. There is little industrial development with rice farming being the primary industry. Rice farmers supplement their income by cutting sugar cane, as construction laborers, or working in the local silk weaving trade.[3] Elephant capture and training is also an important industry in Surin. Approximately 25% of all the elephants in the kingdom are raised in Surin, predominantly by the ethnic Kuy people.
Tourism is also important to the Surin economy. The elephant raising and the beautiful scenery are increasingly seen as economic potential by the provincial government which has attempted to make Surin a popular destination for international ecotourism.[4] Domestically, Surin has a reputation for its fine silk and silver beaded ornaments produced in tourist-focused villages such as Khwao Sinaring Handicraft Village. Local traders also conduct cross-border commerce with Cambodians through a border crossing at Chong Chom, 70 km south of Surin city.[5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นที่ของสุรินทร์เหตุการณ์ประวัติศาสตร์ที่ยาวนานของมนุษย์ชำระซึ่งวันกลับไปยุคได้ อดีตภูมิภาคได้ถูกปกครอง โดยอาณาจักรมีประสิทธิภาพต่าง ๆ ที่รวมทั้งอาณาจักรเขมร Angkorian ราชอาณาจักรลาวล้านช้าง Lan และอาณาจักรไทยอยุธยา สะท้อนให้เห็นถึงประวัติศาสตร์นี้เป็นส่วนหนึ่งในพื้นที่เชิงภูมิศาสตร์มากกว่าของไทยที่เรียกว่าอีสาน สุรินทร์ได้หลากหลายมัก ภาษาหลักคือ ภาษาอีสานของลาว ภาษาไทยกลางบัญชีสำหรับชนกลุ่มน้อยขนาดเล็กเกือบ 50% ของประชากรมี กลุ่มชาติพันธุ์เขมร ส่วนเหลือเป็นภาษาลาวภาษาต่าง ๆ และกลุ่มชาว Kuy และ Nyah คชีจังหวัดตะวันออกเฉียงเหนือมีประเพณีแยก ทั้งทางกายภาพ และ วัฒนธรรม จากไทย และสุรินทร์ก็ ส่วนใหญ่ของจังหวัดเป็นชนบท และค่อนข้างยากจน มีการพัฒนาอุตสาหกรรมน้อยกับข้าวที่เลี้ยงเป็นอุตสาหกรรมหลัก ข้าวเกษตรกรเสริมรายได้ของพวกเขา โดยการตัดอ้อย เป็นแรงของการบุกเบิกก่อสร้าง หรือทำงานในทอค้าผ้าไหมท้องถิ่น [3] ช้างจับ และฝึกยังเป็นอุตสาหกรรมสำคัญในสุรินทร์ ประมาณ 25% ของช้างทั้งหมดในราชอาณาจักรจะยกในสุรินทร์ ส่วนใหญ่ โดย Kuy คนชนเผ่าท่องเที่ยวก็มีความสำคัญเศรษฐกิจสุรินทร์ ช้างเลี้ยงและทัศนียภาพที่สวยงามมากเห็นเป็นศักยภาพทางเศรษฐกิจรัฐบาลจังหวัดซึ่งได้พยายามทำให้สุรินทร์พักผ่อนท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่นานาชาติ [4] ในประเทศ สุรินทร์มีชื่อเสียงดีไหมและเครื่องประดับลูกปัดเงินที่ผลิตในหมู่บ้านที่เน้นการท่องเที่ยวเช่นหมู่บ้านหัตถกรรมเขว้า Sinaring ผู้ค้าท้องถิ่นดำเนินการค้าข้ามแดนยัง มีชาวกัมพูชาผ่านเป็นแดนที่ช่องจอม 70 กิโลเมตรจากเมืองสุรินทร์ [5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นที่สุรินทร์ปัจจุบันมีประวัติศาสตร์อันยาวนานของการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ซึ่งวันที่กลับไปสมัยก่อนประวัติศาสตร์ ประวัติศาสตร์ในภูมิภาคที่ได้รับการปกครองโดยอาณาจักรที่มีประสิทธิภาพต่างๆรวมทั้ง Angkorian อาณาจักรเขมรอาณาจักรลาวล้านช้างและราชอาณาจักรไทยอยุธยา สะท้อนให้เห็นถึงประวัติศาสตร์นี้เป็นส่วนหนึ่งในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ทางวัฒนธรรมที่ยิ่งใหญ่ของไทยที่รู้จักกันในภาคอีสานสุรินทร์มีความหลากหลายทางเชื้อชาติ ภาษาหลักคือภาษาอีสานลาว ลำโพงของบัญชีกลางไทยน้อยขณะที่เกือบ 50% ของประชากรที่อยู่ชาติพันธุ์เขมร ที่เหลือเป็นพูดภาษาลาวต่างๆและกลุ่มชนเผ่าเล็ก ๆ เช่น Kuy และ Nyah Kur. จังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีประเพณีที่แยกได้ทั้งทางร่างกายและทางวัฒนธรรมจากส่วนที่เหลือของประเทศไทยและสุรินทร์จะไม่มีข้อยกเว้น ส่วนใหญ่ของจังหวัดเป็นชนบทและค่อนข้างยากจน มีการพัฒนาอุตสาหกรรมเล็ก ๆ น้อย ๆ กับการทำนาเป็นอุตสาหกรรมหลัก เกษตรกรผู้ปลูกข้าวเสริมรายได้ของพวกเขาโดยการตัดอ้อยเป็นคนงานก่อสร้างหรือการทำงานในการค้าทอผ้าไหมในท้องถิ่น. [3] การจับช้างและการฝึกอบรมยังเป็นอุตสาหกรรมที่สำคัญในจังหวัดสุรินทร์ ประมาณ 25% ของช้างในราชอาณาจักรที่มีการเติบโตในสุรินทร์เด่นโดยคนชาติพันธุ์ Kuy. การท่องเที่ยวเป็นสิ่งที่สำคัญต่อเศรษฐกิจของจังหวัดสุรินทร์ การเลี้ยงช้างและทัศนียภาพที่สวยงามจะเห็นมากขึ้นเป็นศักยภาพทางเศรษฐกิจโดยรัฐบาลซึ่งมีความพยายามที่จะทำให้สุรินทร์ปลายทางยอดนิยมสำหรับการท่องเที่ยวเชิงนิเวศระหว่างประเทศ. [4] ในประเทศสุรินทร์มีชื่อเสียงในการปรับผ้าไหมและเครื่องประดับลูกปัดเงินที่เกิดขึ้นในสถานที่ท่องเที่ยว หมู่บ้านที่มุ่งเน้นเช่นเขวา Sinaring หมู่บ้านหัตถกรรม ผู้ประกอบการค้าในพื้นที่ดำเนินการการค้าข้ามพรมแดนกับกัมพูชาผ่านจุดผ่านแดนที่ช่องจอม 70 กิโลเมตรทางทิศใต้ของเมืองสุรินทร์. [5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นที่ปัจจุบันจังหวัดสุรินทร์ มีประวัติศาสตร์อันยาวนานของการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ซึ่งวันที่กลับไปสมัยก่อนประวัติศาสตร์ ในอดีตภูมิภาคได้ถูกปกครองโดยอาณาจักรที่มีประสิทธิภาพต่างๆ รวม angkorian อาณาจักรขอมอาณาจักรล้านช้าง อาณาจักรลาว และไทย อาณาจักรกรุงศรีอยุธยา สะท้อนให้เห็นถึงประวัติศาสตร์นี้เป็นส่วนหนึ่งที่มากขึ้นพื้นที่ของประเทศไทยที่รู้จักกันเป็นกอ วัฒนธรรมอีสาน สุรินทร์มีความหลากหลายเชื้อชาติ .ภาษาหลักคืออีสานถิ่นลาว ลำโพงบัญชีของไทยกลางสำหรับชนกลุ่มน้อยขนาดเล็กในขณะที่เกือบ 50% ของประชากรชาติพันธุ์เขมร ส่วนที่เหลือเป็นภาษาอื่น ๆชนเผ่าลาวและกลุ่มเล็กๆเช่น kuy หยาและที่ไหน

จังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่มีประเพณีที่แยกได้ทั้งทางกายภาพและทางวัฒนธรรมจากส่วนที่เหลือของประเทศไทย และสุรินทร์ ไม่มีข้อยกเว้น ส่วนใหญ่ของจังหวัดเป็นชนบทและค่อนข้างยากจน มีการพัฒนาอุตสาหกรรมที่มีการทำนาข้าวเป็นอุตสาหกรรมหลัก เกษตรกรผู้ปลูกข้าวเสริมรายได้ของพวกเขาโดยการตัดอ้อย และรับจ้างก่อสร้าง หรือทำงานในถิ่น การทอผ้าไหมค้า[ 3 ] ช้างจับตัวและการฝึกอบรมยังเป็นอุตสาหกรรมที่สำคัญใน สุรินทร์ ประมาณ 25% ของช้างทั้งในอาณาจักรถูกยกขึ้นในสุรินทร์ เด่นด้วยคนภาษากูยกลุ่มชาติพันธุ์
การท่องเที่ยวยังเป็นเศรษฐกิจอาจสุรินทร์ช้างเลี้ยง และทัศนียภาพที่สวยงามจะเห็นมากขึ้นเป็นศักยภาพทางเศรษฐกิจโดยรัฐบาลจังหวัดสุรินทร์ ซึ่งได้พยายามที่จะทำให้เป็นที่นิยมปลายทางสำหรับการท่องเที่ยวเชิงนิเวศนานาชาติ [ 4 ] ในประเทศสุรินทร์ที่มีชื่อเสียงของผ้าไหมที่ดีและเงินเครื่องประดับลูกปัดที่ผลิตในการท่องเที่ยวเน้นหมู่บ้านเช่นหมู่บ้านหัตถกรรมเขวา sinaring .ผู้ค้าท้องถิ่นยังดำเนินการการค้าชายแดนกับกัมพูชา ผ่านจุดผ่านแดนช่องจอมที่ 70 กิโลเมตรทางใต้ของเมืองสุรินทร์ [ 5 ]