Firsthand observation and documenta

Firsthand observation and documentation of folklore. Fieldwork is the key research act for most scholarship in folklore, anthropology, and oral history. ln 1964, Richard M. Dotson wrote, “What the state paper is to the historian and creative work to the literary scholar, the oral traditional text is---or should hc-to the student of folklore.” Today, few folklorists would limit the field; gathered information to “texts,” and many could not even agree on what the word text means, yet Dorson’s observation still holds true.
Fieldwork consists of observing and documenting people where they are and doing what they do. it is one of the three major modes of acquiring primary information in the social sciences. (The other two-"statistical surveys and decontextualized interviews 'or performertrees-ware rarely used in primary folklore studies.) Fieldwork infonnation is gathered with various media: notehooks, film and video came “as, and audio recorders. Fieldworkers may seek items in active tradition (things people do now) or things in passive tradition (things they know and recogniz~ and may even have an aesthetic for but wouldn‘t, unless solicited, perform or utter). Fieldworkers may join in the events going on (participant observation), or they may pretend to he totally outside those events (except in large community events, such as festivals and parades, it is difficult for a fieldworker to he totally invisihle). They may he active in their pursuit of information (interviewing, asking for items, asking for explanations), or they may he passive (waiting, observing, recording).

Some folklore Ieseaicheis use preexisting pIint or electronic media as the sources of primary infOImation (fOI example, studies of the apparent scope, chamcter. and function of folklore materials in commercial advertising or political speeches or folklore in the works of Homer, Shakespeare, and Mark Twain or folklore on the Internet). But such studies are predicated on ideas of folklore derived from fieldwork. M ilman Parry and Albert Lord’s hypothetical and theoretical work on the nature of Homeric peiformance and composition was extrapolated from their extensive fieldwork among Serbian epic singers. They were able to assert that certain. materials in classical texts were grounded in folklore performance and transmission only because their fieldwork let them understand the character of such perfonnance and transmission.
Even folklore scholars whose work is totally theoretical are dependent for the substance underlying their generalizations and speculation on the field, work of others. It would be difficult, if not impossible, to theorize cogently and relevantly about the meaning of folklore in a community unless someone had first gathered information about what folklore exists in that community and what functions the folklore performs. Comparative folklore studies (texts or behaviors from different places or times compared for differences in aesthetic or functional aspects) is predicated on the quality and scope of the field’gathv cred material.







Folklorists doing fieldwork may be looking for specific genres or kinds of folk behavior: ballads, recipes, survivals of older traditions in modem commur nities, modern folkways in technological communities, or the nature of folk performance. It is difficult to know the social meaning of an item of perforr mance without knowing about the conditions of performance. For example, the place and function of ballads in a community are interpreted differently if many people in that community sing many long ballads on a regular basis to a wide local audience that knows and enjoys such ballads or if, by contrast, the performers sing their songs only when collectors come in from the outside to solicit them. The words and tunes may be the same, but what we make of them may vary. One may analyze a particular ballad text differently if it was lcarncd from a book, a recording, a school chum, or a grandparent.
In the nineteenth and early twentieth centuries, scholars often examined texts alone, much as literary scholars examined texts of poems as freestanding items. Today, however, folklore texts are rarely examined without consideration of collateral information. Only through fieldwork can researchers gather the items, provide information for identifying folk genres, and locate the nature of folk lore peiformance in ordinary life.


It is just that scholars are more sophisticatcated now about the questions that might be asked; it is also that the equipment available today frees the fieldworker to ask more sophiscatcated or multidimensional questions. When fieldworkers can examine context-not just context of performance but also context of recording, the relation between scholar and source. Put another way, it is no longer just the joke that is investigated. Rather, modern researchers ask a host of question: Who te

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสังเกตโดยตรงและเอกสารของชาวบ้าน งานภาคสนามคือ การกระทำหลักวิจัยสำหรับทุนการศึกษาส่วนใหญ่ในคติชนวิทยา มานุษยวิทยา และปาก ln 1964, Richard M. Dotson เขียน, "การกระดาษรัฐเป็นนักประวัติศาสตร์และงานสร้างสรรค์นักวิชาการวรรณกรรม ปากดั้งเดิมข้อความ--- หรือควร hc-ให้นักเรียนของชาวบ้าน" วันนี้ folklorists ไม่กี่ขีดฟิลด์ รวบรวมข้อมูล "ข้อความ" และหลายคนอาจไม่ได้เห็นบนหมายความว่า word ข้อความ แต่การสังเกตของ Dorson ยังคงเป็นจริง งานภาคสนามประกอบด้วยการสังเกต และบันทึกคนที่พวกเขามี และทำสิ่งที่พวกเขาทำ มันเป็นหนึ่งในสามโหมดหลักของข้อมูลหลักในสังคมวิทยา (อื่นสอง- "สถิติแบบสอบถามและสัมภาษณ์ decontextualized ' หรือ performertrees ของเครื่องใช้ในการศึกษาคติชนวิทยาหลักไม่ค่อย) Infonnation งานภาคสนามเป็นการรวบรวมสื่อต่าง ๆ: notehooks ภาพยนตร์ และวิดีโอมา "เป็น และเครื่องบันทึกเสียง Fieldworkers อาจแสวงหาสินค้าในงานประเพณี (สิ่งที่ท่านทำตอนนี้) หรือในประเพณีแฝง (สิ่งที่พวกเขารู้และ recogniz ~ และอาจยังมีสวยงามสำหรับ แต่จะไม่ เว้นแต่การร้องขอ ดำเนินการ หรือส่ง) Fieldworkers อาจเข้าร่วมในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น (สังเกตผู้เข้าร่วม), หรือพวกเขาอาจหลอกว่าเขาทั้งหมดอยู่นอกเหตุการณ์เหล่านั้น (ยกเว้นในชุมชนขนาดใหญ่ เช่นงานเทศกาลและขบวนพาเหรด มันเป็นเรื่องยากสำหรับมุ่งให้เขา invisihle ทั้งหมด) พวกเขาอาจเขาในการแสวงหาข้อมูล (สัมภาษณ์ ขอรายการ ขอคำอธิบาย), หรือพวกเขาอาจเขา passive (รอ สังเกต บันทึก) ชาวบ้านบาง Ieseaicheis ใช้ pIint สินหรือสื่ออิเล็กทรอนิกส์เป็นแหล่งมาของหลัก infOImation (ฝอยอย่าง ศึกษาขอบเขตชัดเจน chamcter. และฟังก์ชั่นของวัสดุพื้นบ้านในการโฆษณาทางธุรกิจ หรือการกล่าวสุนทรพจน์ทางการเมืองหรือวัฒนธรรมพื้นบ้านในงานของโฮเมอร์ เช็ค สเปียร์ และ Mark Twain หรือพื้นบ้านบนอินเทอร์เน็ต) แต่การศึกษาดังกล่าวมี predicated ในความคิดของชาวบ้านที่มาจากงานภาคสนาม M ilman Parry และอัลเบิร์ตพระสมมุติ และทฤษฎีทำงานลักษณะของญแอ peiformance และองค์ประกอบถูก extrapolated จากงานภาคสนามกว้างขวางในหมู่นักร้องมหากาพย์เซอร์เบีย ได้มีการยืนยันที่แน่นอน วัสดุในข้อความที่คลาสสิกถูกเหตุผลในประสิทธิภาพการทำงานของชาวบ้านและการส่งเนื่องจากงานภาคสนามของพวกเขาให้พวกเขาเข้าใจตัวละครของ perfonnance และส่งข้อมูลดังกล่าว ชาวบ้านแม้แต่นักวิชาการที่มีผลงานคือทฤษฎีทั้งหมดจะขึ้นกับสารพื้นฐานเดิม ๆ และเก็งกำไรบนฟิลด์ งานของบุคคลอื่น มันจะยาก ถ้าไม่ ได้ทำข้อมูลที่รวบรวมเกี่ยวกับพื้นบ้านสิ่งที่มีอยู่ในชุมชนและอะไรทำให้ชาวบ้านไปไม่ได้ ทฤษฎี cogently และ relevantly เกี่ยวกับความหมายของชาวบ้านในชุมชนเว้นแต่จะมีบางคนเกิดก่อน การศึกษาเปรียบเทียบวัฒนธรรมพื้นบ้าน (ข้อความหรือลักษณะการทำงานจากต่าง ๆ หรือเวลาที่เปรียบเทียบความแตกต่างในด้านความงาม หรือการทำงาน) จะบอกกล่าวเกี่ยวกับคุณภาพและขอบเขตของข้อมูลประจำตัว field'gathv Folklorists ทำงานภาคสนามอาจจะมองหาเฉพาะประเภทหรือชนิดของลักษณะการทำงานพื้นบ้าน: พิเศษ สูตร ทราบเกี่ยวกับประเพณีเก่าในโมเด็ม commur nities เท่ทันสมัยในเทคโนโลยีชุมชน หรือธรรมชาติของการแสดงพื้นบ้านได้ มันยากที่จะรู้ความหมายทางสังคมของ perforr เข้าร่วมเป็นภาคีไม่ทราบเกี่ยวกับเงื่อนไขของประสิทธิภาพการทำงาน เช่น สถานที่และฟังก์ชั่นพิเศษในชุมชนจะถูกตีความแตกต่างถ้าหลายคนใน ที่ชุมชนร้องร้องยาวมากเป็นประจำให้กับผู้ชมท้องถิ่นกว้างที่รู้ และสนุกกับการร้องดังกล่าว หรือ หาก โดยคมชัด นักแสดงร้องเพลงของพวกเขาเมื่อสะสมเข้ามาจากภายนอกที่จะชักชวนพวกเขา คำและเพลงอาจเหมือนกัน แต่สิ่งที่เราทำให้พวกเขาอาจแตกต่างกัน หนึ่งอาจวิเคราะห์ข้อความเฉพาะบทกวีต่างถ้ามัน lcarncd จากหนังสือ การบันทึก การชุมโรงเรียน หรือปู่ย่าตายาย ในศตวรรษที่ 19 และช่วงต้นยี่สิบศตวรรษ นักวิชาการมักจะตรวจสอบข้อความเพียงอย่างเดียว เท่าที่นักวิชาการวรรณกรรมตรวจสอบข้อความของบทกวีเป็นรายการอิสระ วันนี้ อย่างไรก็ตาม ข้อความชาวบ้านจะไม่ค่อยตรวจสอบ โดยพิจารณาข้อมูลหลักประกัน เพียงผ่านงานภาคสนาม สามารถนักวิจัยรวบรวมสินค้า ให้ข้อมูลเกี่ยวกับการระบุประเภทพื้นบ้าน และการค้นหาธรรมชาติของตำนานพื้นบ้าน peiformance ในชีวิตสามัญ มันเป็นเพียงว่า นักวิชาการมี sophisticatcated เพิ่มเติมเกี่ยวกับคำถามที่อาจถาม ตอนนี้ ก็ยังมีอุปกรณ์วันนี้เพิ่มมุ่งเพื่อสอบถามเพิ่มเติม sophiscatcated หรือถามหลายมิติ เมื่อ fieldworkers สามารถตรวจสอบบริบทไม่เพียงบริบทของประสิทธิภาพการทำงาน แต่ยังบริบทของบันทึก ความสัมพันธ์ระหว่างนักวิชาการและแหล่ง วางวิธี ไม่เพียงแค่เรื่องตลกที่จะตรวจสอบ ค่อนข้าง นักวิจัยที่ทันสมัยสอบถามของคำถาม: ที่ te

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสังเกตและเอกสารของชาวบ้านโดยตรง ภาคสนามคือพระราชบัญญัติการวิจัยที่สำคัญสำหรับทุนการศึกษามากที่สุดในชาวบ้านมานุษยวิทยาและประวัติศาสตร์ในช่องปาก LN 1964 ริชาร์ดเอ็ม Dotson เขียน "กระดาษสิ่งที่รัฐเป็นประวัติศาสตร์และการทำงานที่สร้างสรรค์เพื่อนักวิชาการวรรณกรรมข้อความดั้งเดิมในช่องปากเป็น --- หรือควรจะ HC-ให้กับนักเรียนของชาวบ้าน." วันนี้ folklorists น้อยจะ จำกัด ทุ่งนา การรวบรวมข้อมูลที่ "ข้อความ" และหลายคนอาจไม่ได้เห็นด้วยกับสิ่งที่ข้อความคำหมายถึงยังสังเกต Dorson ยังคงถือเป็นจริง.
ภาคสนามประกอบด้วยการสังเกตและการจัดเก็บเอกสารของผู้คนที่พวกเขาและทำในสิ่งที่พวกเขาทำ มันเป็นหนึ่งในสามรูปแบบที่สำคัญของข้อมูลหลักในการแสวงหาสังคมศาสตร์ (ในสองอื่น ๆ "การสำรวจทางสถิติและการสัมภาษณ์ decontextualized 'หรือ performertrees เครื่องไม่ค่อยได้ใช้ในการศึกษาชาวบ้านหลัก.) ภาคสนาม infonnation รวบรวมกับสื่อต่างๆ: notehooks, ภาพยนตร์และวิดีโอมา" เป็นและบันทึกเสียง fieldworkers อาจจะหารายการใน. ประเพณีที่ใช้งาน (สิ่งที่คนทำตอนนี้) หรือสิ่งที่อยู่ในประเพณีเรื่อย ๆ (สิ่งที่พวกเขารู้จักและ recogniz ~ และแม้กระทั่งอาจจะมีความงามที่หา แต่จะไม่เว้นแต่การร้องขอให้ดำเนินการหรือที่สุด). fieldworkers อาจเข้าร่วมในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น (ผู้เข้าร่วม สังเกต) หรือพวกเขาอาจจะแกล้งเขาโดยสิ้นเชิงนอกเหตุการณ์เหล่านั้น (ยกเว้นในกิจกรรมของชุมชนขนาดใหญ่เช่นเทศกาลและขบวนพาเหรดมันเป็นเรื่องยากสำหรับ fieldworker เพื่อเขา invisihle ทั้งหมด). พวกเขาเขาอาจจะใช้งานในการแสวงหาของข้อมูล (สัมภาษณ์ ขอรายการขอคำอธิบาย) หรือพวกเขาอาจเขาเรื่อย ๆ (รอการสังเกตการบันทึก).

บางคติชน Ieseaicheis การใช้งานมาก่อน pIint หรือสื่ออิเล็กทรอนิกส์เป็นแหล่งที่มาของ infOImation หลัก (เช่นฝอยทองศึกษาขอบเขตชัดเจน, chamcter และการทำงานของวัสดุที่ชาวบ้านในการโฆษณาเชิงพาณิชย์หรือการกล่าวสุนทรพจน์ทางการเมืองหรือชาวบ้านในการทำงานของโฮเมอร์ Shakespeare และ Mark Twain หรือชาวบ้านบนอินเทอร์เน็ต) แต่การศึกษาดังกล่าวจะบอกกล่าวกับความคิดของชาวบ้านที่ได้มาจากงานภาคสนาม ทำงานเพียงสมมติฐานและทฤษฎี M ilman ปัดป้องและอัลเบิพระเจ้าอยู่กับลักษณะของ peiformance โฮเมอร์และองค์ประกอบได้รับการประเมินจากงานภาคสนามของพวกเขาที่กว้างขวางในหมู่นักร้องมหากาพย์เซอร์เบีย พวกเขาก็สามารถที่จะยืนยันว่าบางอย่าง วัสดุในตำราคลาสสิกถูกเหตุผลในประสิทธิภาพการทำงานของชาวบ้านและการส่งผ่านเพียงเพราะงานภาคสนามของพวกเขาปล่อยให้พวกเขาเข้าใจลักษณะของ perfonnance ดังกล่าวและส่ง.
นักวิชาการแม้ชาวบ้านที่มีผลงานเป็นทฤษฎีทั้งหมดจะขึ้นอยู่สำหรับสารที่อยู่ภายใต้ภาพรวมและการเก็งกำไรของพวกเขาอยู่บนสนาม, การทำงานของ คนอื่น ๆ มันจะเป็นเรื่องยากหากไม่ไปไม่ได้ทฤษฎี cogently และประเด็นเกี่ยวกับความหมายของชาวบ้านในชุมชนเว้นแต่คนมารวมตัวกันครั้งแรกข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งที่ชาวบ้านที่มีอยู่ในชุมชนที่ทำงานและสิ่งที่ดำเนินการชาวบ้าน การศึกษาเปรียบเทียบชาวบ้าน (ตำราหรือพฤติกรรมจากสถานที่แตกต่างกันหรือเท่าเมื่อเทียบความแตกต่างในด้านความงามหรือการทำงาน) จะบอกกล่าวกับคุณภาพและขอบเขตของวัสดุ cred field'gathv.







Folklorists ทำภาคสนามอาจจะมองหาประเภทที่เฉพาะเจาะจงหรือชนิดของพฤติกรรมพื้นบ้าน : ป๊อบ, สูตร, รอดของประเพณีเก่าโมเด็ม nities commur, วิถีชาวบ้านที่ทันสมัยในชุมชนเทคโนโลยีหรือลักษณะของการปฏิบัติงานพื้นบ้าน มันเป็นเรื่องยากที่จะทราบความหมายทางสังคมของรายการ perforr แรนซัมโดยไม่ต้องรู้เกี่ยวกับเงื่อนไขของการทำงาน ยกตัวอย่างเช่นสถานที่และฟังก์ชั่นของบอสในชุมชนมีการตีความแตกต่างกันถ้าหลาย ๆ คนในชุมชนที่ร้องเพลงบัลลาดยาวหลายเป็นประจำให้กับผู้ชมในท้องถิ่นทั้งที่รู้และมีความสุขบอสดังกล่าวหรือถ้าโดยคมชัดนักแสดงร้องเพลงของพวกเขา เพลงเฉพาะเมื่อสะสมมาจากภายนอกที่จะเรียกร้องให้พวกเขา คำและเพลงอาจจะเหมือนกัน แต่สิ่งที่เราทำให้พวกเขาอาจแตกต่างกัน หนึ่งอาจวิเคราะห์ข้อความเพลงโดยเฉพาะอย่างยิ่งแตกต่างกันถ้ามันถูก lcarncd จากหนังสือบันทึก, ชุมโรงเรียนหรือปู่ย่าตายาย.
ในที่สิบเก้าและต้นศตวรรษที่ยี่สิบนักวิชาการมักจะตรวจสอบตำราเพียงอย่างเดียวมากที่สุดเท่าที่นักวิชาการวรรณกรรมตรวจสอบตำราบทกวี รายการอิสระ อย่างไรก็ตามในวันนี้ชาวบ้านตำราไม่ค่อยมีการตรวจสอบโดยไม่ต้องพิจารณาข้อมูลหลักประกัน เพียงผ่านภาคสนามนักวิจัยสามารถรวบรวมรายการที่ให้ข้อมูลสำหรับการระบุประเภทพื้นบ้านและค้นหาธรรมชาติของ peiformance ตำนานพื้นบ้านในชีวิตสามัญ.


มันเป็นเพียงที่นักวิชาการจะ sophisticatcated ขึ้นในขณะนี้เกี่ยวกับคำถามที่ว่าอาจจะมีการถาม; มันก็ยังเป็นอุปกรณ์ที่มีอยู่ในปัจจุบันปลดปล่อย fieldworker ที่จะถามคำถาม sophiscatcated มากหรือหลายมิติ เมื่อ fieldworkers สามารถตรวจสอบบริบทไม่ได้เป็นเพียงบริบทของการทำงาน แต่ยังบริบทของการบันทึกความสัมพันธ์ระหว่างนักวิชาการและแหล่งที่มา วางวิธีอื่นก็คือไม่เพียงแค่เรื่องตลกที่มีการตรวจสอบ แต่นักวิจัยที่ทันสมัยถามโฮสต์ของคำถาม: ใคร te

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสังเกตโดยตรงและเอกสารของนิทานพื้นบ้าน การเป็นกุญแจสำคัญในการวิจัยเป็นทุนการศึกษามากที่สุดในคติชนวิทยา มานุษยวิทยาและประวัติศาสตร์ในช่องปาก ใน 1964 , ริชาร์ด ด็อตสันเขียนว่า " รัฐกระดาษเป็นนักประวัติศาสตร์ และสร้างสรรค์งานนักวิชาการวรรณกรรม ข้อความดั้งเดิมในช่องปาก -- หรือควรจะ HC ให้นักเรียนของชาวบ้าน " วันนี้ไม่กี่ folklorists จะกำหนดสนาม ; รวบรวมข้อมูล " ข้อความ " และหลายคนอาจไม่ตกลงบน คำว่าข้อความหมายความว่า ยัง dorson สังเกตการณ์ยังคงถือจริงประกอบด้วย การสังเกต และการบันทึกคนอยู่ที่ไหน และทำในสิ่งที่พวกเขาทำ มันเป็นหนึ่งในสามโหมดหลักของการรับข้อมูลเบื้องต้นในสังคมศาสตร์ ( อีกสอง - " สถิติการสำรวจและ decontextualized สัมภาษณ์ " หรือ performertrees เครื่องไม่ค่อยได้ใช้ในเบื้องต้นการศึกษาคติชน ) การรวบรวมข้อมูลด้วยสื่อต่าง ๆ : notehooks ภาพยนตร์และวิดีโอมา " และเครื่องบันทึกเสียง Fieldworkers อาจแสวงหารายการในประเพณีที่ใช้สิ่งที่พวกเขาทำตอนนี้ ) หรือสิ่งที่อยู่ในประเพณีเรื่อยๆ ( สิ่งที่พวกเขารู้และ recogniz ~ และอาจมีความงาม แต่ไม่เว้นแต่การร้องขอ แสดง หรือกล่าว ) Fieldworkers อาจเข้าร่วมในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ( การสังเกต ) , หรือพวกเขาอาจจะแกล้งเขาโดยสิ้นเชิงเหตุการณ์ภายนอกนั้น ( ยกเว้นในเหตุการณ์ชุมชนขนาดใหญ่ เช่น เทศกาลและสวนสนาม มันเป็นเรื่องยากสำหรับ fieldworker ให้เขาทั้งหมด invisihle ) พวกเขาอาจจะใช้งานในการเล่นของข้อมูล ( สัมภาษณ์ ถามสำหรับรายการขอคำอธิบาย ) , หรือพวกเขาอาจเขาเรื่อยๆ ( รอบันทึกการสังเกต )บางความเชื่อ ieseaicheis ใช้อยู่ piint หรือสื่ออิเล็กทรอนิกส์เป็นแหล่งหลัก infoimation ( ฝอย เช่น การศึกษา ขอบเขตชัดเจน chamcter . และหน้าที่ของวัสดุพื้นบ้านในการโฆษณาเชิงพาณิชย์ หรือ สุนทรพจน์ทางการเมืองหรือความเชื่อในงานของโฮเมอร์ เชคสเปียร์ และ มาร์ค ทเวน หรือชาวบ้านบนอินเทอร์เน็ต ) แต่การศึกษาดังกล่าวตามความคิดของชาวบ้านที่ได้จากหน้างานจริง M ilman ปัดป้องและอัลเบิร์ตพระงานสมมุติ และทฤษฎีเกี่ยวกับธรรมชาติของ peiformance homeric และองค์ประกอบคือคาดจากภาคสนามในหมู่นักร้องอย่างมหากาพย์เซอร์เบีย . พวกเขาสามารถยืนยันว่าบาง วัสดุในตำราคลาสสิกถูกกักบริเวณในการแสดงพื้นบ้านและการส่งผ่านเพียงเพราะงานภาคสนามของพวกเขาให้พวกเขาเข้าใจนิสัยของประสิทธิภาพดังกล่าว และส่งข้อมูลแม้ชาวบ้านนักวิชาการซึ่งผลงานทั้งหมดจะขึ้นอยู่กับทฤษฎีของกลุ่มสาระการเรียนรู้ พื้นฐานทั่วไปและการเก็งกำไรบนสนาม ผลงานของผู้อื่น มันคงจะยากหากไม่เป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างทฤษฎีและ cogently relevantly เกี่ยวกับความหมายของชาวบ้านในชุมชน นอกจากมีคนแรกที่รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งที่ชาวบ้านที่มีอยู่ในชุมชนและสิ่งที่ฟังก์ชั่นชาวบ้านทํา ทางคติชนวิทยาเปรียบเทียบ ( ข้อความหรือพฤติกรรมจากต่างสถานที่ หรือเวลาเทียบความแตกต่างในด้านสุนทรียะ หรือหน้าที่เป็น predicated บนคุณภาพและขอบเขตของ field"gathv CRED วัสดุfolklorists ทำภาคสนามอาจจะค้นหาเฉพาะประเภท หรือชนิดของพฤติกรรมคน : ป๊อบ , สูตร , รอดชีวิตของประเพณีเก่าในโมเด็ม commur nities วิถีชาวบ้านในชุมชน , ทันสมัยทางเทคโนโลยี หรือลักษณะของการแสดงพื้นบ้าน มันเป็นเรื่องยากที่จะทราบความหมายทางสังคมของรายการของ perforr แมนส์โดยไม่ทราบเกี่ยวกับเงื่อนไขของการปฏิบัติงาน ตัวอย่างเช่น สถานที่และการทำงานของบอสในชุมชนจะตีความแตกต่างกัน ถ้าหลายคนในชุมชนนั้น ร้องเพลงบัลลาดยาวมากเป็นประจํา เพื่อท้องถิ่นที่รู้และสนุกกับผู้ชมกว้าง เช่น บอส หรือ ถ้า โดยทางนักแสดงร้องเพลงของพวกเขาเท่านั้นเมื่อสะสมเข้ามาจากข้างนอก เพื่อเรียกร้องให้ คำพูดและเพลงอาจจะเหมือนกัน แต่สิ่งที่เราต้องทำให้พวกเขาอาจแตกต่างกัน หนึ่งอาจวิเคราะห์ข้อความเพลงเฉพาะแตกต่างกันถ้ามัน lcarncd จากหนังสือ บันทึก เพื่อนสนิทที่โรงเรียน หรือปู่ย่าตายายในศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 นักวิชาการมักจะตรวจสอบข้อความเพียงอย่างเดียว เท่าที่นักวิชาการวรรณกรรมบทกวีเป็นอิสระตรวจสอบข้อความของรายการ วันนี้ อย่างไรก็ตาม ข้อความที่ชาวบ้านไม่ค่อยตรวจ โดยไม่ต้องพิจารณาข้อมูลหลักประกัน แค่ผ่านงานสนามสามารถนักวิจัยรวบรวมสินค้า ให้ข้อมูลเพื่อระบุประเภทพื้นบ้าน และค้นหาธรรมชาติของชาว peiformance ตำนานในชีวิตธรรมดามันเป็นเพียงว่านักศึกษามี sophisticatcated ตอนนี้เกี่ยวกับคำถามที่อาจจะถามว่า มันยังเป็นอุปกรณ์ที่สามารถใช้ได้ในวันนี้ช่วยให้ fieldworker ถาม sophiscatcated มากขึ้นหรือมิติ คำถาม เมื่อ Fieldworkers สามารถตรวจสอบบริบทไม่ใช่แค่บริบทของการแสดง แต่ด้วยบริบทของการบันทึกความสัมพันธ์ระหว่างนักวิชาการและแหล่งที่มา วางวิธีอื่น มันไม่แค่เรื่องตลกที่ถูกสืบสวน แต่นักวิจัยสมัยใหม่ถามโฮสต์ของคำถาม : ที่เต้