ข้อพิพาทการชำระเงินCHAPTER I GENERA

ข้อพิพาทการชำระเงิน
CHAPTER I
GENERAL PROVISIONS ARTICLE
1 Under this Act, the following definitions shall apply:
1. An Industrial Relations Dispute is a difference of opinion resulting in a dispute between employers or an association of employers with workers/labourers or trade unions due to a disagreement on rights, conflicting interests, a dispute over termination of employment, or a dispute among trade unions within one company.
2. Dispute over rights is a dispute arising over the nonfulfillment of rights, as a result of differences in implementation or interpretation concerning the laws and regulations, work agreements, company regulations, or the collective labour agreement.
3. Dispute over interest is a dispute arises in the work relationship due to non-convergence of opinions in the drawing up of, and/or changes in the work requirements as stipulated in the working agreement, or company regulations, or collective labour agreement.
4. A dispute over termination of employment is a dispute arising from the lack of convergence of opinions regarding the termination of employment as conducted by one of the parties.
5. A dispute among trade unions is dispute between one trade union and another trade union within one company, due to the fact there is non-convergence regarding membership, implementation of rights, and obligations to the union.
6. An entrepreneur is: a. An individual, a partnership or a legal entity that operates a self-owned enterprise; b. An individual, a partnership or a legal entity that independently operates a non-self-owned enterprise; c. An individual, a partnership or a legal entity located in Indonesia and representing an enterprise as mentioned under point a and point b that is domiciled outside the territory of Indonesia.

7. An enterprise is: a. Every form of business, which is either a legal entity or not, which is owned by an individual, a partnership or a legal entity that is either privately owned or state owned, which employs workers/ labourers by paying them wages or other forms of remuneration; b. Social undertakings and other undertakings with officials in charge and which employ people by paying the wages or other forms of remuneration.
8. A trade union/labour union is an organization that is formed from, by and for workers/ labourers either within an enterprise or outside of an enterprise, which is free, open, independent, democratic, and responsible in order to strive for, defend and protect the rights and interests of the worker/ labourer and increase the welfare of the worker/ labourer and their families.
9. A worker/labourer is any person who works and receives wages or other forms of remuneration. 10. Bipartite bargaining is meeting between the workers/ labourers or trade unions and the employers to resolve disputes in industrial relations.
11. Industrial Relations Mediation that hereinafter referred as to mediation is the settlement of disputes over rights, conflict over interests, disputes over termination of the work relationship, and disputes between worker/labour unions within one company only through deliberations that are interceded by one or more mediators who are neutral.

12. An Industrial Relations Mediator that hereinafter referred as to a mediator is a government agency employee responsible for the manpower field who meet the requirements as a mediator, and is appointed by the Minister for the duty of carrying out mediation and has an obligation to provide a written recommendation to the parties in dispute in order to resolve disagreements over rights, conflict over interests, disputes over termination of working relationships, and disputes between trade unions within one company.
13. Industrial Relations Conciliation that hereinafter referred as to conciliation is the settlement of disputes over interests,disagreements over termination of work relationships, or disputes between trade unions within one company only, through deliberations interceded by one or more neutral conciliators.
14. An Industrial Relations Conciliator who hereinafter referred as to a conciliator is one or more persons who meet the requirements as a conciliator and is appointed by the Minister, who is assigned to carry out conciliation and is obliged to give a written recommendation to the parties in dispute to resolve the disagreements over interests, dispute over termination of the work relationship, or a dispute between the trade unions within a single company.

15. Industrial Relations Arbitration that hereinafter referred as to arbitration is the resolution of a dispute over interests, and disputes between trade unions within one company only, outside the Industrial Relations Court through a written agreement from the parties in dispute who agree to submit the settlement of the dispute to an arbiter whose decision is binding on the parties involved and is final.
16. An Industrial Relations Arbiter who hereinafter referred as to an arbiter is one or more pers

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อพิพาทการชำระเงินบทที่ฉัน บทบัญญัติทั่วไป 1 พระราชบัญญัตินี้ จะใช้ข้อกำหนดต่อไปนี้: 1. ข้อโต้แย้งมีวินัยมีความแตกต่างของความคิดที่เกิดข้อพิพาทระหว่างนายจ้างหรือบริษัทนายจ้างกับคนงาน/คนงานหรือสหภาพแรงงานเนื่องจากการขัดแย้งในสิทธิ ผลประโยชน์ที่ขัดแย้งกัน พิพาทเลิกจ้าง หรือข้อพิพาทระหว่างสหภาพแรงงานภายในบริษัทหนึ่ง 2. ข้อพิพาทสิทธิเป็นข้อโต้แย้งเกิดผ่าน nonfulfillment สิทธิ เป็นผลมาจากความแตกต่างในการใช้งานหรือการตีความเกี่ยวกับกฎหมาย และระเบียบข้อบังคับ ทำสัญญา ข้อบังคับบริษัท หรือข้อตกลงแรงงานรวม 3. ข้อพิพาทดอกเบี้ยมีข้อโต้แย้งเกิดขึ้นในความสัมพันธ์ทำงานเนื่องจากไม่ใช่ร่วมความคิดเห็นในการวาดขึ้น หรือการเปลี่ยนแปลงในความต้องการทำงานเป็นข้อ ตกลงการทำงาน หรือข้อบังคับบริษัท หรือข้อตกลงแรงงานรวม 4.เลิกจ้างข้อพิพาทคือ ข้อพิพาทที่เกิดจากการไม่มีการบรรจบกันของความเห็นเกี่ยวกับการเลิกจ้างที่ดำเนินการ โดยบุคคลอย่างใดอย่างหนึ่ง 5. เป็นข้อพิพาทระหว่างสหภาพแรงงานเป็นข้อพิพาทระหว่างสหภาพแรงงานหนึ่งและสหภาพแรงงานอื่นภายในบริษัทหนึ่ง เพราะความจริง มีไม่บรรจบกันเกี่ยวกับสมาชิก การใช้งานของสิทธิ และหน้าที่สหภาพ 6. เป็นผู้ประกอบการคือ: ก.ละบุคคล เป็นหุ้นส่วน หรือนิติบุคคลที่เป็นองค์กรที่เป็นเจ้าของตัวเอง ข.บุคคล เป็นหุ้นส่วน หรือนิติบุคคลที่เป็นอิสระไม่ใช่ตัวตนขององค์กร ค.บุคคล เป็นหุ้นส่วน หรือนิติบุคคลในประเทศอินโดนีเซีย และเป็นตัวแทนองค์กรดังกล่าวภายใต้จุดชี้ b ที่ครอบครองอยู่นอกดินแดนของอินโดนีเซีย7 องค์กรคือ: ก.ทุกรูปแบบของธุรกิจ ซึ่งเป็นนิติบุคคลใด หรือ ไม่ ที่เป็นบุคคล เป็นหุ้นส่วน หรือนิติบุคคลที่มีทั้งเอกชน หรือรัฐเป็นเจ้าของ ที่ใช้แรงงาน หรือค่าจ้างคนงานโดยพวกเขา หรือรูปแบบอื่น ๆ ของค่าตอบแทน ข.สังคมผลงานและผลงานอื่น ๆ กับเจ้าหน้าที่ในค่าจ้างคน โดยจ่ายค่าจ้างหรือค่าตอบแทนแบบอื่น ๆ 8. สหภาพแรงงานสหภาพแรงงาน/แรงงานเป็นองค์กรที่เกิดจาก โดย และ สำหรับผู้ปฏิบัติงาน / คนงานทั้งภาย ในองค์กร หรือ นอก องค์กร ซึ่งเป็นฟรี เปิด อิสระ ประชาธิปไตย และรับผิดชอบเพื่อมุ่ง ปกป้อง และปกป้องสิทธิและผลประโยชน์ของผู้ปฏิบัติงาน / กรรมกรและเพิ่มสวัสดิการของผู้ปฏิบัติงาน / กรรมกรและครอบครัว 9. การที่คนงานกรรมกรเป็นผู้ทำงาน และได้รับค่าจ้างหรือค่าตอบแทนแบบอื่น ๆ 10 ต่อราคาสองส่วนเป็นการประชุมระหว่างคนงาน / คนงาน หรือสหภาพแรงงาน และนายจ้างเพื่อแก้ไขข้อพิพาทในความสัมพันธ์ของอุตสาหกรรม 11. ไกล่เกลี่ยอุตสาหกรรมสัมพันธ์ที่นี้จะเรียกว่าเป็นการไกล่เกลี่ยมีการจ่ายเงินข้อพิพาทผ่านสิทธิ ความขัดแย้งมากกว่าความสนใจ พิพาทยุติความสัมพันธ์ที่ทำงาน และข้อพิพาทระหว่างสหภาพแรงงาน/ผู้ปฏิบัติงานภายในบริษัทหนึ่งเท่านั้นผ่านการพิจารณาที่ interceded โดยผู้ไกล่เกลี่ยมากกว่า หนึ่งที่เป็นกลาง 12. คนกลางมีวินัยที่นี้จะเรียกว่าเป็นคนกลางที่มีหน่วยราชการรับผิดชอบสำหรับเขตข้อมูลกำลังคนที่ตอบสนองความต้องการเป็นคนกลาง และแต่งตั้ง โดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสำหรับหน้าที่ของการดำเนินการไกล่เกลี่ย และมีหน้าที่ให้คำแนะนำเป็นลายลักษณ์อักษรแก่ฝ่ายในข้อพิพาทเพื่อแก้ไขความขัดแย้งมากกว่าสิทธิ ความขัดแย้งมากกว่าความสนใจ พิพาทยุติความสัมพันธ์ทำงาน และข้อพิพาทระหว่างสหภาพแรงงานภายในบริษัทเดียวกัน 13. อุตสาหกรรมสัมพันธ์ปรองดองที่นี้จะเรียกว่าเป็นการปรองดองคือ การชำระเงินข้อพิพาทเหนือความสนใจ ความขัดแย้งผ่านพ้นงานสัมพันธ์ หรือข้อพิพาทเกี่ยวกับระหว่างสหภาพแรงงานภายในบริษัทหนึ่งเท่านั้น ผ่านพิจารณา interceded โดย หนึ่งกลาง conciliators 14. Conciliator มีวินัยที่นี้จะเรียกว่าเป็นการ conciliator เป็นบุคคล หนึ่งที่ตอบสนองความต้องการเป็นการ conciliator และแต่งตั้ง โดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวง กำหนดให้ดำเนินการปรองดอง และหน้าที่ให้คำแนะนำที่เป็นฝ่ายในข้อพิพาทการแก้ไขความขัดแย้งที่ผ่านสถานที่ท่องเที่ยว พิพาทยุติความสัมพันธ์ที่ทำงาน หรือข้อพิพาทระหว่างสหภาพการค้าภายในบริษัทเดียวกัน 15. อุตสาหกรรมสัมพันธ์ที่ต่อเรียกว่าอนุญาโตตุลาการเป็นความละเอียดของข้อพิพาทเหนือความสนใจ และข้อพิพาทระหว่างสหภาพแรงงานภายในบริษัทหนึ่งเท่านั้น นอกศาลวินัยผ่านข้อตกลงที่เป็นลายลักษณ์อักษรจากฝ่ายในข้อพิพาทที่ตกลงยอมรับการชำระเงินของการตัดสินการตัดสินใจที่จะผูกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง และเป็นที่สุด 16. การตัดสินวินัยที่นี้จะเรียกว่าเป็นการตัดสินเป็นควีน หนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อพิพาทการชำระเงิน
บทที่ผม
บทบัญญัติทั่วไปข้อ
1 ตามพระราชบัญญัตินี้ให้คำจำกัดความดังต่อไปนี้ให้ใช้บังคับ:
1 ข้อพิพาทการแรงงานสัมพันธ์ความแตกต่างของความคิดเห็นเกิดเป็นข้อพิพาทระหว่างนายจ้างหรือสมาคมของนายจ้างที่มีแรงงาน / ลูกจ้างหรือสหภาพแรงงานเนื่องจากความขัดแย้งเกี่ยวกับสิทธิประโยชน์ที่ขัดแย้งกันเป็นข้อพิพาทมากกว่าการเลิกจ้างหรือข้อพิพาทในหมู่สหภาพการค้า ภายใน บริษัท หนึ่ง.
2 โต้เถียงกันในเรื่องสิทธิมนุษยชนเป็นข้อพิพาทที่เกิดขึ้นในช่วง nonfulfillment สิทธิที่เป็นผลมาจากความแตกต่างในการดำเนินการหรือการตีความเกี่ยวกับกฎหมายและกฎระเบียบข้อตกลงการทำงานข้อบังคับของ บริษัท หรือข้อตกลงแรงงานส่วนรวม.
3 โต้เถียงกันในเรื่องที่น่าสนใจคือความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในความสัมพันธ์การทำงานเนื่องจากไม่ใช่การบรรจบกันของความคิดเห็นในการวาดภาพขึ้นและ / หรือการเปลี่ยนแปลงในความต้องการของการทำงานตามที่ระบุไว้ในสัญญาการทำงานหรือข้อบังคับของ บริษัท หรือข้อตกลงแรงงานส่วนรวม.
4 ข้อพิพาทมากกว่าการเลิกจ้างเป็นข้อพิพาทที่เกิดขึ้นจากการขาดการบรรจบกันของความคิดเห็นเกี่ยวกับการเลิกจ้างเป็นที่จัดทำโดยฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้.
5 ความขัดแย้งในหมู่สหภาพแรงงานเป็นข้อพิพาทระหว่างสหภาพแรงงานและสหภาพแรงงานอื่นภายใน บริษัท หนึ่งเนื่องจากความจริงที่มีไม่ใช่ลู่เกี่ยวกับการเป็นสมาชิกดำเนินการตามสิทธิและหน้าที่สหภาพ.
6 ผู้ประกอบการ: เป็น บุคคลห้างหุ้นส่วนหรือนิติบุคคลที่ดำเนินการเป็นองค์กรที่เป็นเจ้าของตัวเอง; B บุคคลห้างหุ้นส่วนหรือนิติบุคคลที่เป็นอิสระดำเนินการเป็นองค์กรที่ไม่ใช่ของตัวเองเป็นเจ้าของ; C บุคคลห้างหุ้นส่วนหรือนิติบุคคลที่ตั้งอยู่ในประเทศอินโดนีเซียและเป็นตัวแทนขององค์กรตามที่กล่าวไว้ภายใต้จุดและจุด B ที่มีภูมิลำเนาอยู่นอกอาณาเขตของอินโดนีเซีย. 7 องค์กร: เป็น ทุกรูปแบบของธุรกิจซึ่งเป็นทั้งนิติบุคคลหรือไม่ซึ่งเป็นเจ้าของโดยบุคคลห้างหุ้นส่วนหรือนิติบุคคลที่มีทั้งของเอกชนหรือรัฐวิสาหกิจซึ่งมีพนักงานแรงงาน / แรงงานโดยการจ่ายเงินให้พวกเขาค่าจ้างหรือรูปแบบอื่น ๆ ของการจ่ายค่าตอบแทน ; B เเละสังคมและกิจการอื่น ๆ ที่มีเจ้าหน้าที่ในค่าใช้จ่ายและที่จ้างคนโดยการจ่ายเงินค่าจ้างหรือรูปแบบอื่น ๆ ของค่าตอบแทน. 8 สหภาพสหภาพแรงงาน / แรงงานเป็นองค์กรที่ถูกสร้างมาจากโดยและสำหรับคนงาน / คนงานทั้งภายในองค์กรและภายนอกองค์กรซึ่งเป็นฟรีเปิดอิสระประชาธิปไตยและมีความรับผิดชอบในการที่จะมุ่งมั่นในการปกป้องและ ปกป้องสิทธิและผลประโยชน์ของคนทำงาน / แรงงานและเพิ่มสวัสดิการของผู้ปฏิบัติงาน / ผู้ใช้แรงงานและครอบครัวของพวกเขา. 9 แรงงาน / โรงงานเป็นบุคคลใด ๆ ที่ทำงานและได้รับค่าจ้างหรือรูปแบบอื่น ๆ ของการจ่ายค่าตอบแทน 10. การเจรจาต่อรองฝ่ายคือการประชุมระหว่างแรงงาน / ลูกจ้างหรือสหภาพแรงงานและนายจ้างในการแก้ไขข้อพิพาทในการแรงงานสัมพันธ์. 11 ความสัมพันธ์ทางอุตสาหกรรมการไกล่เกลี่ยที่นี้จะเรียกว่าเป็นไปไกล่เกลี่ยระงับข้อพิพาทเรื่องสิทธิมนุษยชน, ความขัดแย้งเรื่องผลประโยชน์ข้อพิพาทมากกว่าการสิ้นสุดของความสัมพันธ์การทำงานและข้อพิพาทระหว่างสหภาพคนทำงาน / แรงงานภายใน บริษัท หนึ่งเดียวที่ผ่านการพิจารณาของที่ค้านโดยหนึ่งหรือมากกว่าผู้ไกล่เกลี่ย ที่มีความเป็นกลาง. 12 คนกลางความสัมพันธ์ทางอุตสาหกรรมที่นี้จะเรียกว่าเป็นไปคนกลางเป็นหน่วยงานของรัฐบาลพนักงานผู้รับผิดชอบสำหรับข้อมูลกำลังคนที่ตอบสนองความต้องการเป็นสื่อกลางและได้รับการแต่งตั้งโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการปฏิบัติหน้าที่ในการดำเนินการไกล่เกลี่ยและมีภาระผูกพันที่จะให้การเป็นลายลักษณ์อักษร ข้อเสนอแนะให้กับบุคคลที่อยู่ในความขัดแย้งในการสั่งซื้อเพื่อแก้ปัญหาความขัดแย้งเรื่องสิทธิมนุษยชน, ความขัดแย้งเรื่องผลประโยชน์ข้อพิพาทมากกว่าการสิ้นสุดของความสัมพันธ์ในการทำงานและข้อพิพาทระหว่างสหภาพการค้าภายใน บริษัท หนึ่ง. 13 ความสัมพันธ์ทางอุตสาหกรรมประนอมข้อพิพาทแรงงานที่นี้จะเรียกว่าเป็นไปเจรจาต่อรองคือการระงับข้อพิพาทมากกว่าผลประโยชน์ขัดแย้งมากกว่าการสิ้นสุดของความสัมพันธ์ในการทำงานหรือข้อพิพาทระหว่างสหภาพการค้าภายใน บริษัท เพียงคนเดียวที่ผ่านการพิจารณาค้านโดยหนึ่งหรือ conciliators เป็นกลางมากขึ้น. 14 แรงงานสัมพันธ์ไกล่เกลี่ยที่นี้จะเรียกว่าเป็นไปไกล่เกลี่ยเป็นหนึ่งหรือมากกว่าบุคคลที่ตอบสนองความต้องการเป็นผู้ไกล่เกลี่ยและได้รับการแต่งตั้งจากรัฐมนตรีว่าการกระทรวงที่ได้รับมอบหมายให้ดำเนินการเจรจาต่อรองและมีหน้าที่ในการให้คำแนะนำที่เขียนไปยังคู่พิพาท เพื่อแก้ปัญหาความขัดแย้งมากกว่าผลประโยชน์ขัดแย้งกันในเรื่องการสิ้นสุดของความสัมพันธ์ในการทำงานหรือความขัดแย้งระหว่างสหภาพการค้าภายใน บริษัท เดียว. 15 ความสัมพันธ์ทางอุตสาหกรรมอนุญาโตตุลาการว่าต่อไปนี้จะเรียกว่าเป็นอนุญาโตตุลาการเป็นมติของที่ขัดแย้งกันในเรื่องผลประโยชน์และข้อพิพาทระหว่างสหภาพการค้าภายใน บริษัท เพียงคนเดียวที่อยู่นอกศาลแรงงานสัมพันธ์ผ่านข้อตกลงเป็นลายลักษณ์อักษรจากฝ่ายในข้อพิพาทที่เห็นด้วยที่จะส่งการตั้งถิ่นฐานของ ข้อพิพาทต่อผู้ตัดสินที่มีการตัดสินใจที่จะมีผลผูกพันกับทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องและเป็นที่สิ้นสุด. 16 แรงงานสัมพันธ์ตุลาการที่นี้จะเรียกว่าเป็นผู้ตัดสินที่จะเป็นหนึ่งหรือมากกว่า Pers