on July 9, 1755, he suffered a surp

on July 9, 1755, he suffered a surprise attack and a defeat that ended in disordered flight. Washington's part was that of inspiriting the men. His bravery under fire spread his fame to nearby colonies and abroad. Dinwiddie rewarded him by appointing him, in August, to the command of Virginia's troops, with the rank of colonel.
His new duties excluded him from leadership in the major campaigns of the war, the operations of which were directed by British officials who assigned to Virginia the humdrum task of defending its inland frontiers. No important battles were fought there. Washington drilled his rough and often unsoldierly recruits, stationed them at frontier posts, settled disputes, struggled to maintain order and discipline, labored to procure supplies and to get them transported, strove to have his men paid promptly and provided with shelter and medical care, sought support from the Virginia government, and kept it informed. His command trained him in the management of self-willed men, familiarized him with the leaders of Virginia, and schooled him in the rugged politics of a vigorous society.
The French and Indian War also estranged him from the British. Thereafter, he never expressed a feeling of affection for them. He criticized Braddock for blaming the Virginians as a whole for the shortcomings of a few local contractors. He also thought that Braddock was too slow in his marches. As commander in Virginia, he resented his subordination to a British captain, John Dagworthy, and made a trip to Boston early in 1756 in order to get confirmation of his authority from the British commander in America. He objected that one of his major plans was upset by ill-considered orders from Britain, and in 1758 he disputed with British officers about the best route for an advance to Fort Duquesne. The war ended in such a way as to withhold from him a suitable recognition for his arduous services of nearly six years and to leave him, if not embittered, a somewhat disappointed man.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บน 9 กรกฎาคม 1755 เขาประสบการโจมตีประหลาดใจและความพ่ายแพ้ที่สิ้นสุดในการบินเป็นระเบียบ ส่วนของวอชิงตันเป็นที่ของ inspiriting คน ความกล้าหาญของเขาภายใต้ไฟประดับเกียรติยศของเขากับอาณานิคมใกล้เคียงและต่างประเทศ Dinwiddie ตอบแทนเขา ด้วยการแต่งตั้งเขา ในเดือนสิงหาคม คำสั่งกองกำลังของเวอร์จิเนีย มียศพันเอกหน้าที่ใหม่ของเขาถูกแยกเขาออกจากความเป็นผู้นำในแคมเปญสำคัญของสงคราม การดำเนินงานซึ่งถูกกำกับ โดยเจ้าหน้าที่อังกฤษที่กำหนดให้กับเวอร์จิเนียงาน humdrum ของการปกป้องพรมแดนของทะเล การรบที่สำคัญไม่ได้สู้มี วอชิงตันเจาะเชิญเขาหยาบ และ unsoldierly มักจะ ที่ชายแดนโพสต์ ตัดสินข้อพิพาท ต่อสู้เพื่อรักษาใบสั่งและวินัย ตรากตรำงานหนัก เพื่อจัดหาวัสดุ และรับขนส่ง strove มีคนจ่ายทันที และพักอาศัยและบริการทางการแพทย์ ขอรับการสนับสนุนจากรัฐเวอร์จิเนีย และเก็บไว้มันแจ้งประจำ คำสั่งของเขาฝึกเขาในการบริหารจัดการของตนเอง willed คน สมาชิกใหม่เขาผู้นำของเวอร์จิเนีย และรับการศึกษาเขาในเมืองขรุขระของสังคมแข็งแรงฝรั่งเศสและสงครามอินเดียยังผิดพ้องหมองเขาจากอังกฤษ หลังจากนั้น เขาไม่เคยแสดงความรู้สึกของความรักสำหรับพวกเขา เขาวิพากษ์วิจารณ์แบรดด็อคสำหรับโทษ Virginians โดยรวมสำหรับข้อบกพร่องของผู้รับเหมาท้องถิ่นกี่ นอกจากนี้เขายังคิดว่า ช้าเกินไปในเขา marches แบรดด็อค เป็นผู้บัญชาการในเวอร์จิเนีย เขาเขา subordination กับกัปตันชาวอังกฤษ จอห์น Dagworthy, resented และทำการเดินทางบอสตันใน 1756 เพื่อยืนยันอำนาจจากผู้บัญชาการอังกฤษในอเมริกา เขาคัดค้านว่า แผนของเขาหลักอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ใบสั่ง ill-considered จากสหราชอาณาจักร และนำ เขามีข้อโต้แย้งกับเจ้าหน้าที่อังกฤษเกี่ยวกับเส้นทางที่ดีที่สุดสำหรับก้าวไป Fort Duquesne สงครามสิ้นสุดในลักษณะที่ เป็นการหักณที่จ่ายจากเขาเป็นที่ยอมรับเหมาะสำหรับลำบากเกือบหกปี และปล่อยให้เขา ถ้า ไม่ embittered เป็นคนที่ค่อนข้างผิดหวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

9 กรกฏาคม 1755 เขาได้รับการจู่โจมและความพ่ายแพ้ที่สิ้นสุดในเที่ยวบินระเบียบ เป็นส่วนหนึ่งของวอชิงตันเป็นที่ของ inspiriting ผู้ชาย ความกล้าหาญของเขาภายใต้ไฟแพร่กระจายชื่อเสียงของเขาอาณานิคมอยู่บริเวณใกล้เคียงและต่างประเทศ วิดดิการตอบแทนเขาด้วยการแต่งตั้งเขาในเดือนสิงหาคมกับคำสั่งของทหารเวอร์จิเนียที่มียศพันเอก
หน้าที่ใหม่ของเขาได้รับการยกเว้นเขาจากการเป็นผู้นำในแคมเปญใหญ่ของสงครามการดำเนินงานที่ถูกกำกับโดยเจ้าหน้าที่ชาวอังกฤษที่ได้รับมอบหมายให้เวอร์จิเนียงานที่น่าเบื่อในการปกป้องพรมแดนภายในประเทศของตน ไม่มีการต่อสู้ที่สำคัญมีการต่อสู้กัน วอชิงตันเจาะเดินสายหยาบและมักจะ unsoldierly ของเขาประจำการที่พวกเขาโพสต์ชายแดนตัดสินข้อพิพาทพยายามที่จะรักษาความสงบเรียบร้อยและมีระเบียบวินัยลำบากในการจัดหาวัสดุและเพื่อให้พวกเขาส่ง, พยายามที่จะมีคนของเขาจ่ายทันทีและให้มีที่พักพิงและการดูแลทางการแพทย์ ขอรับการสนับสนุนจากรัฐบาลเวอร์จิเนียและเก็บมันไว้แจ้ง คำสั่งของเขาได้รับการฝึกฝนให้เขาในการจัดการของคนเอาแต่ใจตัวเองที่คุ้นเคยเขากับผู้นำของเวอร์จิเนียและการศึกษาเขาในการเมืองขรุขระของสังคมที่แข็งแรง
ฝรั่งเศสและอินเดียสงครามยังเหินห่างเขาจากอังกฤษ หลังจากนั้นเขาก็ไม่เคยแสดงความรู้สึกของความรักสำหรับพวกเขา เขาวิจารณ์แบรดด็อกสำหรับโทษเวอร์จิเนียเป็นทั้งข้อบกพร่องของผู้รับเหมาในท้องถิ่นไม่กี่คน นอกจากนี้เขายังคิดว่าแบรดด็อกช้าเกินไปในการเดินขบวนของเขา ในฐานะที่เป็นผู้บัญชาการในเวอร์จิเนียเขาไม่พอใจอยู่ใต้บังคับบัญชาของเขาที่จะเป็นกัปตันอังกฤษจอห์น Dagworthy และทำให้การเดินทางไปบอสตันในช่วงต้น 1756 เพื่อให้ได้รับการยืนยันจากผู้มีอำนาจของเขาจากผู้บัญชาการทหารอังกฤษในอเมริกา เขาคัดค้านว่าเป็นหนึ่งในแผนการที่สำคัญของเขาไม่พอใจคำสั่งไม่ดีถือว่าจากสหราชอาณาจักรและใน 1758 เขาโต้แย้งกับเจ้าหน้าที่อังกฤษเกี่ยวกับเส้นทางที่ดีที่สุดสำหรับความก้าวหน้าในการฟอร์ตเควสน์ สงครามสิ้นสุดลงในลักษณะที่จะระงับจากเขาได้รับการยอมรับที่เหมาะสมสำหรับการให้บริการที่ยากลำบากของเขาเกือบหกปีและจะปล่อยให้เขาถ้าไม่ขมขื่นเป็นคนค่อนข้างผิดหวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อวันที่ 9 , 1175 เขาได้รับความเดือดร้อนการโจมตีแปลกใจและพ่ายแพ้ ที่สิ้นสุดในระบบการบิน ส่วนหนึ่งของวอชิงตันที่ inspiriting ผู้ชาย เขากล้าหาญภายใต้ไฟกระจายชื่อเสียงของเขากับอาณานิคมในบริเวณใกล้เคียงและในต่างประเทศ Dinwiddie รางวัลเขาโดยการแต่งตั้งเขา ในเดือนสิงหาคม จะสั่งทหารของเวอร์จิเนีย มียศพันเอกหน้าที่ใหม่ของเขาแยกออกเขาจากความเป็นผู้นำในแคมเปญใหญ่ของสงคราม การปฏิบัติการของเจ้าหน้าที่ที่กำกับโดยชาวอังกฤษที่ได้รับมอบหมายงานที่น่าเบื่อของการปกป้องของเวอร์จิเนียในเขตแดน ไม่มีการต่อสู้ที่สำคัญเพื่อมี วอชิงตันเจาะพนักงานหยาบและมักจะ unsoldierly ของเขาอยู่ที่โพสต์ชายแดนตัดสินข้อพิพาท ต่อสู้เพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยและระเบียบวินัย ยากที่จะจัดหาวัสดุ และ รับขนส่ง พยายามจะให้คนของเขาจ่ายโดยทันที และให้ที่พักพิงและการดูแลทางการแพทย์ โดยขอการสนับสนุนจากภาครัฐเวอร์จิเนีย และเก็บข้อมูล คำสั่งของเขาสอนเขาในการจัดการตนเอง ปล่อยให้ผู้ชายเขา familiarized กับผู้นำของเวอร์จิเนีย และสั่งสอนเขาในทางการเมืองที่ขรุขระของสังคมที่เข้มแข็งฝรั่งเศสและสงครามยังห่างเหินเขาจากอังกฤษ หลังจากนั้น เขาไม่เคยแสดงความรู้สึกของความรักของพวกเขา เขาวิจารณ์ แบรดด็อคสำหรับโทษ virginians ทั้งสำหรับ shortcomings ของผู้รับเหมาท้องถิ่นไม่กี่ นอกจากนี้เขายังคิดว่า แบรดด็อค ช้าเกินไปในขบวนของเขา เป็นผู้บัญชาการในเวอร์จิเนีย เขาไม่พอใจการของเขาที่จะเป็นกัปตันชาวอังกฤษจอห์น dagworthy และทำให้การเดินทางไปบอสตันในช่วงต้น 1756 เพื่อที่จะได้รับการยืนยันอำนาจจากผู้บัญชาการทหารอังกฤษในอเมริกา เขาคัดค้านว่า หนึ่งในแผนการของเขาใหญ่อารมณ์เสียโดยป่วยถือว่าคำสั่ง จากอังกฤษ และเมื่อเขาขัดแย้งกับทหารอังกฤษเส้นทางที่ดีที่สุดสำหรับการเลื่อนไปยังฟอร์ตดูเควสน์เกี่ยวกับ สงครามสิ้นสุดในลักษณะเช่นการหักเขาเหมาะ การบริการของเขา ลําบาก เกือบ 6 ปี และทิ้งเขา ถ้าไม่ขมขื่น ผิดหวังบ้างเพื่อน