Although he knew the organisms woul

Although he knew the organisms wouldn’t harm him, Chu Feng did not dare to remain too long at that place. After all, it was getting late. If he continued dallying, he would lose the chance to exchange his markings for a martial skill. Thinking up to there, Chu Feng quickly crushed the Immortal Talisman in his hand, and left that place.

At the same time, atop the peak, after Chun Wu gained the rewards of being first place, the curtains to the Martial Marking Immortal Realm event had fallen as well. Although the gate to the Martial Marking Immortal Realm hadn’t closed yet, the banquet had ended. So, everyone was preparing to leave.

*hmm*

However, just as they were preparing, a dazzling radiance appeared in the center of the mountain peak. Especially when the sun had set in the west and the sky was gradually dimming down, the radiance seemed particularly blinding. As such, it naturally attracted everyone’s eyes.

When the radiance disappeared, they discovered in amazement that there was a person. It was a young man who appeared in the air.

Not only did that man have an incomparably handsome appearance, there was still a faint smile worn on his face. However, after everyone saw his appearance, not a single one was not stunned. Extreme surprise emerged onto both their faces and eyes.

They had already recognized that the person who appeared on top of the peak at that very instant was that man called Wuqing.

And while looking at the crowd’s shocked gazes, the smile on Chu Feng’s face became wider, and he said calmly, “My apologies, I’ve made all of you wait for long.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าเขารู้ว่า สิ่งมีชีวิตที่ไม่เป็นอันตรายต่อเขา ชูฮไม่กล้าอยู่นานเกินไปในสถานที่ หลังจากที่ทุก มันเริ่มดึก ถ้าเขายังคง dallying เขาจะสูญเสียโอกาสในการแลกเปลี่ยนเครื่องหมายของทักษะการต่อสู้ คิดถึงนั่น ฮองชูบดยันต์อมตะในมือของเขา และซ้ายสถานที่ในเวลาเดียวกัน บนยอดสูงสุด หลังจากอู๋จุนได้รับ รางวัลของการเป็นสถานที่แรก ม่านกับเหตุการณ์หมายต่อสู้อาณาจักรอมตะได้ลดลงเช่นกัน แม้ว่าประตูเพื่อต่อสู้หมายอมตะแดนไม่ปิด งานเลี้ยงสิ้นสุดลง ดังนั้น ทุกคนกำลังเตรียมจะออกจาก* ปรับ *อย่างไรก็ตาม ขณะที่พวกเขาได้เตรียม ใสพราวที่ปรากฏของยอดเขา โดยเฉพาะเมื่อดวงอาทิตย์ได้ตั้งในทิศตะวันตก และท้องฟ้าก็ค่อย ๆ ลดแสงลง เรเดียนซ์ที่ประจักษ์อย่างยิ่งจ้า เช่นนี้ มันเป็นธรรมชาติดึงดูดสายตาของทุกคนเมื่อเรเดียนซ์ที่หายไป พวกเขาพบในความประหลาดใจว่า มันมีคน ชายหนุ่มคนที่ปรากฏตัวในอากาศได้ไม่เพียงแต่คนที่มีรูปลักษณ์ที่หล่อเหลือใจ มันยังมีรอยยิ้มจาง ๆ ที่สวมใส่บนใบหน้าของเขา อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ทุกคนเห็นการปรากฏตัวของเขา ไม่เป็นหนึ่งเดียวไม่เสร็จสมบูรณ์ แปลกใจสุดขีดกลายลงทั้งใบหน้าและดวงตาของพวกเขาพวกเขาได้รับรู้ว่า บุคคลที่ปรากฏอยู่บนจุดสูงสุดที่มากทันทีว่าคนที่ เรียกว่าอู๋และในขณะฝูงชนของตกใจ gazes รอยยิ้มบนใบหน้าชูฮกลายเป็นกว้าง เขากล่าวว่า ใจเย็น, "ฉันขอโทษ ฉันได้ทั้งหมดของคุณรอนาน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าชีวิตจะไม่เป็นอันตรายต่อเขาชูฮไม่กล้าที่จะยังคงอยู่นานเกินไปในสถานที่ที่ หลังจากที่ทั้งหมดจะได้รับการรับสาย ถ้าเขายังคงล้อเล่นเขาจะเสียโอกาสในการแลกเปลี่ยนเครื่องหมายของเขาสำหรับทักษะการต่อสู้ คิดขึ้นจะมีจือฮอย่างรวดเร็วบดอมตะยันต์ในมือของเขาและซ้ายว่าสถานที่.

ในเวลาเดียวกันบนยอดสูงสุดหลังจากที่จุนวูได้รับผลตอบแทนจากการเป็นสถานที่แรก, ผ้าม่านให้กับการต่อสู้ทำเครื่องหมายเหตุการณ์อาณาจักรอมตะ ได้ลดลงเช่นกัน แม้ว่าประตูให้กับการต่อสู้ทำเครื่องหมายอาณาจักรอมตะไม่ได้ปิดยังจัดเลี้ยงได้สิ้นสุดลง ดังนั้นทุกคนกำลังเตรียมที่จะออก.

* * * * * * * * อืม

แต่เพียงเท่าที่พวกเขาได้รับการเตรียมความกระจ่างใสพราวปรากฏอยู่ในใจกลางของยอดภูเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อดวงอาทิตย์ได้ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกและท้องฟ้าก็ค่อย ๆ ลดแสงลงกระจ่างใสดูเหมือนโดยเฉพาะอย่างยิ่งจ้า เป็นเช่นนี้มันเป็นธรรมชาติที่ดึงดูดสายตาของทุกคน.

เมื่อความสดชื่นหายไปพวกเขาค้นพบด้วยความประหลาดใจว่ามีคน มันเป็นชายหนุ่มที่ปรากฏในอากาศ.

ไม่เพียง แต่คนที่มีรูปร่างงามเหลือใจยังคงมีรอยยิ้มจาง ๆ สวมใส่บนใบหน้าของเขา อย่างไรก็ตามหลังจากที่ทุกคนได้เห็นรูปร่างหน้าตาของเขาไม่ได้เป็นหนึ่งเดียวไม่ได้ตะลึง ความประหลาดใจสุดขีดโผล่ออกมาสู่ทั้งใบหน้าและดวงตาของพวกเขา.

พวกเขาได้รับการยอมรับแล้วว่าคนที่ปรากฏอยู่ด้านบนของยอดที่ว่าทันทีมากเป็นคนที่เรียกว่า Wuqing.

และในขณะที่กำลังมองหาที่อาศัยการมองตาตกใจของฝูงชน, รอยยิ้มบนใบหน้าจือฮกลายเป็น กว้างและเขากล่าวว่าใจเย็น "ฉันขอโทษฉันได้ทำทุกท่านรอนาน."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าสิ่งมีชีวิตจะไม่ทำร้ายเขา ชู ฟงไม่กล้าที่จะอยู่ยาวเกินไปในสถานที่นั้น หลังจากทั้งหมด มันดึกมากแล้ว ถ้าเขายังคงการพูดเล่นลิ้น เขาต้องสูญเสียโอกาสที่จะตราเครื่องหมายของเขาเพื่อต่อสู้ คิด ถึง มี ชู ฟงรีบอัด ยันต์อมตะในมือของเขา และออกจากสถานที่นั้นในเวลาเดียวกัน บนยอดสูงสุด หลังจากที่ชุน วู ได้รับรางวัลเป็นสถานที่แรก ผ้าม่านกับศิลปะเครื่องหมายเหตุการณ์ดินแดนอมตะได้ลดลงเช่นกัน แม้ว่าประตูเพื่อศิลปะเครื่องหมายอมตะแดนไม่ปิดนะคะ งานเลี้ยงสิ้นสุดลง ดังนั้น ทุกคนกำลังเตรียมตัวที่จะไป* * อืมอย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับที่พวกเขาเตรียม , รัศมีเจิดจ้าปรากฏขึ้นในกลางของภูเขาสูงสุด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อดวงอาทิตย์ตกแล้วในตะวันตกและท้องฟ้าก็ค่อยๆเลือนรางลง ชื่นประจักษ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งทำให้มองไม่เห็น เช่น , มันเป็นธรรมชาติที่ดึงดูดสายตาของทุกคนเมื่อความสดชื่นก็หายไป พวกเขาค้นพบด้วยความประหลาดใจว่ามีคน มันถูกชายหนุ่มที่ปรากฏอยู่ในอากาศไม่เพียง แต่ผู้ชายคนนั้นก็ปรากฏตัว เหลือใจ หล่อ ยังคงมีรอยยิ้มบางๆสวมใส่บนใบหน้าของเขา อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ทุกคนเห็นการปรากฏตัวของเขา ไม่ได้เป็นหนึ่งเดียว ไม่งง สุดเซอร์ไพรส์เกิดขึ้นบนทั้งใบหน้าและดวงตาพวกเขาได้ตระหนักว่า คนที่ปรากฏอยู่ด้านบนของยอดที่ทันทีคือผู้ชายที่ชื่อ wuqing .และในขณะที่มองฝูงชนตกใจ gazes รอยยิ้มบนใบหน้าของ ชู ฟงก็กว้างขึ้น เขากล่าวอย่างใจเย็น " ขอโทษ ฉันทำให้ทุกคนคอยนาน "