Generally, the prosecutor bears the

Generally, the prosecutor bears the burden of proof and is required to prove their version of events to this standard. This means that the proposition being presented by the prosecution must be proven to the extent that there could be no "reasonable doubt" in the mind of a "reasonable person" that the defendant is guilty. There can still be a doubt, but only to the extent that it would not affect a reasonable person's belief regarding whether or not the defendant is guilty. Beyond "the shadow of a doubt" is sometimes used interchangeably with beyond reasonable doubt, but this extends beyond the latter, to the extent that it may be considered an impossible standard. The term "reasonable doubt" is therefore used.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยทั่วไป พนักงานอัยการหมีหลักของภาระงาน และต้องพิสูจน์เหตุการณ์ของรุ่นมาตรฐานนี้ ซึ่งหมายความ ว่า ข้อเสนอที่ถูกนำเสนอ โดยโจทก์ต้องพิสูจน์เท่าที่มีอาจไม่ "เหมาะสมต้องสงสัย" ในจิตใจของ"เหมาะสม" ว่าจำเลยมีความผิด สามารถมียังคงสงสัย แต่เท่าที่มันจะส่งผลกระทบต่อความเชื่อของบุคคลที่เหมาะสมหรือไม่จำเลยเป็นความผิด นอกเหนือจาก "เงาของสงสัย" บางครั้งใช้สลับกันกับรัฐบาลที่เหมาะสม แต่นี้เกินหลัง เท่าที่มันอาจเป็นมาตรฐานเป็นไปไม่ ดังนั้นจึงมีใช้คำว่า "สงสัยที่สมเหตุสมผล"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยทั่วไปอัยการหมีภาระการพิสูจน์และเป็นที่ต้องพิสูจน์รุ่นของพวกเขาเหตุการณ์มาตรฐานนี้ ซึ่งหมายความว่าเรื่องที่ถูกนำเสนอโดยการฟ้องคดีจะต้องมีการพิสูจน์แล้วในขอบเขตที่ไม่น่าจะมี "ข้อสงสัย" ในใจของ "คนที่เหมาะสม" ว่าจำเลยมีความผิด ยังคงมีข้อสงสัย แต่เพียงเท่าที่มันจะไม่ส่งผลต่อความเชื่อของบุคคลที่เหมาะสมเกี่ยวกับหรือไม่ว่าจำเลยมีความผิด นอกเหนือจาก "เงาที่มีข้อสงสัยว่า" บางครั้งใช้แทนกันได้กับข้อกังขา แต่ขยายเกินหลังเท่าที่มันอาจจะได้รับการพิจารณาเป็นไปไม่ได้มาตรฐาน คำว่า "ข้อสงสัย" จึงถูกนำมาใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยทั่วไปแล้ว โจทก์มีภาระการพิสูจน์ และต้องพิสูจน์ของพวกเขารุ่นของเหตุการณ์ในมาตรฐานนี้ ซึ่งหมายความ ว่า ข้อเสนอที่ถูกนำเสนอโดยอัยการต้องพิสูจน์ในขอบเขตที่ไม่มี " ข้อสงสัย " ในความคิดของ " คน " ที่เหมาะสมว่าจำเลยมีความผิด มันก็ยังคงเป็นข้อสงสัยแต่เฉพาะในขอบเขตที่เหมาะสมก็จะไม่ส่งผลกระทบต่อความเชื่อของบุคคลเกี่ยวกับหรือไม่ว่าจำเลยมีความผิด เกิน " ไม่ต้องสงสัย " บางครั้งก็ใช้สลับกับข้อสงสัย แต่นี่เกินหลัง เท่าที่มันอาจจะถือว่าเป็นมาตรฐานที่เป็นไปไม่ได้ คำว่า " ข้อสงสัย " จึงใช้