After the second ring, Minwoo picke

After the second ring, Minwoo picked up. After the usual greetings and Andy apologizing for ringing relatively late, he got straight to the point.
 
“The garden was vandalized” Andy explained quickly as he sat down on the edge of the bed, resting his elbows on his knees and lowered his head in a tired manner. “We need extra supplies”
 
“Of course, I’ll organize it right away” Minwoo immediately stated and the shuffling a paper was heard. “What do you need?”
 
Andy felt a tear roll down his cheek, slipping along his jawline before falling to the floor silently. What did he need? What did he truly want?
 
Everything
 
But what did he deserve?
 
Nothing
 
There was a moment of silence before Minwoo’s concerned voice drifted through. “Are you alright?”
 
“…Yeah” Andy answered back as he fell back onto the bed, looking up at the ceiling. “I’ll talk to you later”, And he hung up before Minwoo could say anything in return.
Andy closed his eyes, willing the tears of frustration and weakness to flow freely. Tomorrow, he’ll work extra hard to ensure that the garden is complete at the scheduled time. He had caused Eric enough grief already. So, it was the right thing to do, he’ll leave Jeju for good, leave Eric to live his life to his full potential.
 
No matter how much it would hurt..
 
 

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากแหวนที่สองมินอูหยิบขึ้นมา หลังจากทักทายปกติและแอนดี้ขอโทษเสียงค่อนข้างช้าเขาได้ตรงไปยังจุด. "สวนรถเก๋ง" แอนดี้อธิบายได้อย่างรวดเร็วในขณะที่เขานั่งลงบนขอบเตียงวางข้อศอกของเขาบนหัวเข่าของเขาและลดลงในหัวของเขา ลักษณะที่เหนื่อย "เราต้องการอุปกรณ์พิเศษ" "แน่นอนผมจะจัดระเบียบมันทันที" มินอูกล่าวทันทีและสับกระดาษก็ได้ยินเสียง "คุณต้องการอะไร" แอนดี้รู้สึกม้วนฉีกขาดลงแก้มของเขาลื่นไถลไปตามขากรรไกรของเขาก่อนที่จะล้มลงไปที่พื้นอย่างเงียบ ๆ สิ่งที่เขาไม่ต้องการ? สิ่งที่เขาไม่ต้องการอย่างแท้จริง? ทุกอย่างแต่สิ่งที่เขาสมควรได้รับ? ไม่มีอะไรมีช่วงเวลาของความเงียบก่อนที่เสียงกังวลมินอูก็ลอยผ่าน "คุณครับ?" "... ใช่" แอนดี้ตอบกลับในขณะที่เขากลับลงไปบนเตียงมองขึ้นไปที่เพดาน "ฉันจะพูดคุยกับคุณในภายหลัง" และเขาแขวนขึ้นก่อนที่มินอูจะพูดอะไรตอบแทน. แอนดี้ปิดตาของเขายินดีที่น้ำตาของความยุ่งยากและความอ่อนแอที่จะไหลได้อย่างอิสระ พรุ่งนี้เขาจะทำงานอย่างหนักเป็นพิเศษเพื่อให้แน่ใจว่าสวนจะเสร็จสมบูรณ์ในเวลาที่กำหนด เขาได้ก่อให้เกิดความเศร้าโศกพอที่เอริคอยู่แล้ว ดังนั้นจึงเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่จะทำเขาจะออกจากเชจูดีออกจากเอริคที่จะใช้ชีวิตของเขาให้เต็มศักยภาพของเขา. ไม่ว่ามันจะเจ็บ ..
 

 

 

 

 

 

 

 


 

 
 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังแหวนสอง มินวูหยิบขึ้นมา หลังจากทักทายปกติ กับ แอนดี้ และขอโทษสำหรับเสียงค่อนข้างช้า เขาได้ตรงจุด รึเปล่า

" สวนถูกทำลาย " แอนดี้อธิบายอย่างที่เขานั่งลงบนขอบเตียง พักข้อศอกของเขาคุกเข่าก้มหัวอย่างเหนื่อย " เราต้องการวัสดุพิเศษเหรอ "

" แน่นอนฉันจะจัดการมันเลย " มินวูที่ระบุทันทีและสับกระดาษถูกได้ยิน " คุณต้องการอะไร ? "

ทำไมแอนดี้รู้สึกน้ำตากลิ้งลงแก้ม , ลื่นไถลไปตามแนวขากรรไกรของเขาก่อนที่จะล้มลงกับพื้นอย่างเงียบๆ อะไรที่เขาต้องการ ? สิ่งที่เขาต้องการอย่างแท้จริง ?



อะไรอะไรทุกอย่าง แต่สิ่งที่เขาสมควรได้รับ



มีอะไรเหรออะไรคือช่วงเวลาของความเงียบ ก่อนที่มินวูเป็นห่วงเสียงที่ลอยผ่าน" เป็นอะไรไหม " เหรอ

" . . . . . . . อืม " แอนดี้ตอบกลับเขาล้มลงบนเตียง มองขึ้นไปที่เพดาน " ผมจะคุยกับคุณทีหลัง " เขาวางสายก่อนที่มินวูจะพูดอะไรกลับไป
แอนดี้หลับตา เต็มใจ น้ำตาของแห้วและความอ่อนแอไหลอย่างอิสระ พรุ่งนี้ เขาจะทำงานหนักเพื่อให้แน่ใจว่าสวนเสร็จตามกำหนดเวลาเดิมเขาทำให้อีริคพอโศกแล้ว ดังนั้น มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่ต้องทำ เขาจะไปเกาะเชจูดี ปล่อยให้เอริคต้องใช้ชีวิตให้เต็มศักยภาพของเขา รึเปล่า

ไม่ว่ามันจะเจ็บมากมั้ย . . . . . . .

ไหม