he Organ of LearningTo many, the te

he Organ of Learning
To many, the term “brain-based learning” sounds redundant. Isn’t all learning and teaching brain-based? Advocates of brain-based teaching insist that there is a difference between “brain-compatible” education, and “brain-antagonistic” teaching practices and methods which can actually prevent learning.
In his book, Human Brain and Human Learning (1983), Leslie Hart argues that teaching without an awareness of how the brain learns is like designing a glove with no sense of what a hand looks like–its shape, how it moves. Hart pushes this analogy even further in order to drive home his primary point: if classrooms are to be places of learning, then “the organ of learning,” the brain, must be understood and accommodate:
All around us are hand-compatible tools and machines and keyboards, designed to fit the hand. We are not apt to think of them in that light, because it does not occur to us that anyone would bring out some device to be used by human hands without being sure that the nature of hands was considered. A keyboard machine or musical instrument that called for eight fingers on each hand would draw instant ridicule. Yet we force millions of children into schools that have never seriously studied the nature and shape of the human brain, and which not surprisingly prove actively brain-antagonistic. (Hart 1983)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาอวัยวะแห่งการเรียนรู้
หลาย ๆ คำว่า "สมองการเรียนรู้" เสียงซ้ำซ้อน ไม่ได้ทั้งหมดการเรียนรู้และการสอนสมองตาม? ประชาสัมพันธ์การเรียนการสอนของสมองที่ใช้ยืนยันว่ามีความแตกต่างระหว่าง "สมองได้" การศึกษาและ "สมองปฏิปักษ์" วิธีปฏิบัติที่การเรียนการสอนและวิธีการที่สามารถจริงป้องกันไม่ให้การเรียนรู้.
ในหนังสือของเขาสมองมนุษย์และการเรียนรู้ของมนุษย์ (1983), เลสลี่ ฮาร์ทระบุว่าการเรียนการสอนได้โดยไม่ต้องตระหนักของการทำงานของสมองเป็นเช่นการออกแบบถุงมือกับความรู้สึกของสิ่งที่ดูเหมือนว่ามือของมันรูปร่างวิธีการที่จะย้ายไม่มี ฮาร์ทดันการเปรียบเทียบนี้ให้ดียิ่งขึ้นเพื่อที่จะขับรถกลับบ้านจุดหลักของเขา: ถ้าห้องเรียนจะเป็นสถานที่เรียนรู้แล้ว "อวัยวะของการเรียนรู้" สมองจะต้องเข้าใจและรองรับ:
รอบ ๆ ตัวเรามีเครื่องมือมือได้และ เครื่องจักรและคีย์บอร์ดที่ออกแบบมาเพื่อให้พอดีกับมือ เราไม่ได้มีแนวโน้มที่จะคิดว่าพวกเขาในแง่ที่ว่าเพราะมันไม่ได้เกิดขึ้นกับเราว่าทุกคนจะนำมาออกอุปกรณ์บางอย่างที่จะนำมาใช้ด้วยมือมนุษย์โดยไม่ต้องแน่ใจว่าลักษณะของมือได้รับการพิจารณา เครื่องแป้นพิมพ์หรือเครื่องดนตรีที่เรียกว่าแปดนิ้วมือแต่ละข้างจะดึงเยาะเย้ยทันที แต่เราบังคับล้านของเด็กในโรงเรียนที่ไม่เคยมีการศึกษาอย่างจริงจังลักษณะและรูปร่างของสมองของมนุษย์และที่ไม่น่าแปลกใจพิสูจน์แข็งขันสมองปฏิปักษ์ (ฮาร์ท 1983)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาอวัยวะของการเรียนรู้มากมาย คำว่า " สมองการเรียนรู้ " เสียง ) ไม่ได้เรียน และ สมอง สอนใช้ สนับสนุนการใช้สมอง ยืนยันว่ามีความแตกต่างระหว่าง " การศึกษาสมองได้ " และ " สมองปฏิปักษ์ " การปฏิบัติการสอนและวิธีการที่สามารถป้องกันการเรียนรู้ในหนังสือของเขา สมองและการเรียนรู้ของมนุษย์ ( 1983 ) , เลสลี่ ฮาร์ท แย้งว่า สอนโดยไม่ตระหนักว่าสมองได้เรียนรู้ คือ ชอบการออกแบบถุงมือกับไม่มีความรู้สึกอะไรแบบนี้ดูเหมือน–รูปร่างของมัน ว่ามันขยับได้ กวางดันคล้ายคลึงนี้มากยิ่งขึ้นเพื่อให้ไดรฟ์ที่บ้านจุดหลักของเขา : ถ้าห้องเรียนเป็นสถานที่แห่งการเรียนรู้แล้ว " อวัยวะของการเรียนรู้ " สมอง ต้องเข้าใจ และรองรับ :ทั้งหมดรอบตัวเราเป็นเครื่องมือที่เข้ากันได้และเครื่องและแป้นพิมพ์ที่ออกแบบมาเพื่อให้พอดีกับมือ เราไม่ฉลาดคิดของพวกเขาในที่แสง เพราะมันไม่ได้เกิดขึ้นกับเราว่า ทุกคนจะเอาอุปกรณ์ที่จะใช้โดยมือของมนุษย์ โดยไม่แน่ใจว่าธรรมชาติของมือถือออก แป้นพิมพ์เครื่องหรือเครื่องดนตรีที่เรียกในแต่ละมือแปดนิ้วจะวาดล้อเลียนทันที แต่เราบังคับล้านของเด็กในโรงเรียนที่ไม่เคยคิดจริงจัง ศึกษาธรรมชาติและรูปร่างของสมองมนุษย์ ซึ่งไม่น่าแปลกใจพิสูจน์สมองอย่างปฏิปักษ์ ( ฮาร์ท 1983 )