• The unattached individual during

• The unattached individual during the Middle Ages was one condemned either to excommunication or to exile: close to death. To exist one had to belong to an association—a household, manor, monastery or guild. There was no security except through group protection and no freedom that did not recognize the constant obligation of a corporate life. One lived and died in the identifiable style of one’s class and one’s corporation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

•บุคคลที่ไม่ได้แนบในสมัยกลางเป็นหนึ่งประณาม excommunication หรือเนรเทศ: ใกล้ตาย มีอยู่หนึ่งจะเป็นสมาชิกของสมาคม — บ้าน คฤหาสน์ อาราม หรือกิลด์ ไม่มีความปลอดภัยยกเว้นผ่านการป้องกันของกลุ่มและไม่มีเสรีภาพที่ไม่รู้จักหน้าที่อย่างต่อเนื่องของชีวิตองค์กร ได้ หนึ่งอาศัยอยู่ และเสียชีวิตในลักษณะบุคคลของคลาสและของบริษัท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

•บุคคลโสดในช่วงยุคกลางเป็นหนึ่งประณามอย่างใดอย่างหนึ่งที่จะคว่ำบาตรหรือถูกเนรเทศ: ใกล้จะตาย จะมีชีวิตอยู่ก็ต้องอยู่ในสมาคม-ครัวเรือนคฤหาสน์วัดหรือสมาคม มีการรักษาความปลอดภัยใดนอกจากผ่านการป้องกันของกลุ่มและไม่มีเสรีภาพที่ไม่รู้จักภาระหน้าที่อย่างต่อเนื่องของชีวิตนิติบุคคล หนึ่งอาศัยอยู่และเสียชีวิตในรูปแบบที่สามารถระบุตัวตนของชั้นหนึ่งและ บริษัท หนึ่งของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

- การไม่บุคคลในยุคกลางเป็นหนึ่งประณามทั้งการคว่ำบาตรหรือเนรเทศ : เกือบตาย มีอยู่คนนึงต้องเป็นของที่มีในครัวเรือน association-a Manor , วัด หรือสมาคม ไม่มีระบบรักษาความปลอดภัยผ่าน ยกเว้นกลุ่มพิทักษ์และไม่มีเสรีภาพที่ไม่ได้ตระหนักถึงภาระหน้าที่ที่คงที่ของชีวิตขององค์กร หนึ่งอยู่และตายในลักษณะบุคคล หนึ่งห้อง และของบริษัท